Hond blijft stilstaan met uitlaten

Goedendag, wij hebben sinds 1,5 week een super lieve hond uit het asiel. Het gaat allemaal steeds beter en ze went al een beetje alleen met uitlaten gaat ze ontzettend vaak stil staan/zitten en krijgen wij haar dus niet meer mee verder.
Met snoepjes lokken lukt niet. Ze snuffelt even aan het snoepje en blijft dan gewoon zitten. Ook een uitgebreide knuffel en aaien helpt niet. Speelgoed kijkt ze nog totaal niet naar om dus heeft ook geen zin om dat mee te nemen met de wandeling. Het enige wat op dat soort momenten helpt is haar licht optillen aan haar tuig en soort van mee trekken. Nu wil ik dit niet doen omdat ik wil dat ze uit haar eigen mee verder gaat. 

Wie heeft de tip om haar netjes mee te laten lopen zonder dat we over een rondje van 20 minuten 1,5 uur doen? 

Wat extra informatie: hond wordt tussen de 3 en de 4 geschat door de dierenarts, komt uit Bulgarije, kent nog geen commando’s en we gaan over 2 weken op cursus met haar. 

Ik denk dat je het op het moment moet laten op kleine rondjes die niet al te spannend zijn.

Ik denk dat het gaan zitten misschien ook kan zijn om de omgeving te leren kennen, om te onderzoeken wat er nou allemaal is en wat er allemaal gebeurd, wat ze nou allemaal ruikt.

Gewoon op haar tempo gaan wandelen. 1,5 week is nog maar kort.

En ik vraag me af of het voor de hond leuk is om net uit het asiel te zijn, misschien veel stress ervaart en dan ook nog eens naar een cursus te moeten waar best veel stress voor een hond bij komt kijken.

Ga de eerste paar keer misschien alleen of misschien een kwartiertje, maar vraag gewoon niet teveel.

Ga mee op het tempo van de hond, dan komt ze er vanzelf wel.

Wat is er mis met geen commando's kennen?

Ik ga helemaal met Ruby mee.

Of misschien is het gewoon een luie hond

Op het moment is het ook veels te warm om een stuk te wandelen, misschien heeft ze daarom geen zin.

Is het een idee om haar haar momentje te gunnen?

dat je desnoods bij haar gaat zitten op de grond? Of op je knieën? Haar dan aait? Geruststelling geeft ?

Je geeft aan dat het een asielhond is uit Bulgarije , waarschijnlijk heeft ze veel meegemaakt , gezien. 
Het kan zijn , dat ik er veel prikkels op haar afkomen. 

ik zou ook kleine stukjes met haar gaan eerst, het opbouwen, haar het vertrouwen geven dat het goed is

" Ik ga helemaal met Ruby mee.
Of misschien is het gewoon een luie hond
Op het moment is het ook veels te warm om een stuk te wandelen, misschien heeft ze daarom geen zin.
 
  "

Diesel

Te warm kan natuurlijk ook.

Die van mij loopt momenteel 's ochtendsvroeg en 's avonds laat prima een rondje, maar verder overdag laat ze het enkel bij een plas. Die gaat er ook bij liggen op het gras als ik vraag of ze nog verder mee gaat.

Ik vraag me af of ze er al aan toe is om zoveel te wandelen. Een hond uit het buitenland heeft veel meegemaakt, heeft een rugzakje die je niet kent. Het kan angst zijn. Of misschien heeft ze nooit geleerd om aan de riem met iemand mee te lopen. Anderhalve week is nog maar kort. Ze heeft nog alle tijd nodig om te wennen.

Tip: sluit je aan bij de facebookpagina 'De buitenlandse hond'. Daar kan je goede adviezen krijgen, en zo nodig persoonlijke ondersteuning van de begeleiders. Een hond die misschien wel op straat heeft gezworven heeft een andere benadering nodig dan een die hier in een huis is geboren. Weet je iets van haar achtergrond? Hoe lang is ze al in Nederland?

Wij hebben sinds 2 jaar Laika in huis, ook een Bulgaarse. Het gaat heel goed, maar ze heeft wel haar specifieke dingetjes die voortkomen uit haar achtergrond.

Wat betreft de cursus: dat is wel heel snel, ze heeft eerst tijd nodig om te wennen. Gemiddelde tijd daarvoor is 3 maanden. Kan ook langer duren. Begin met rust, weinig prikkels, als ze niet wil wandelen kan ze misschien haar behoefte doen in de tuin. Alles is nieuw voor haar, je kan nog niets van haar verwachten.

Eigenlijk is het een goed teken dat de hond stil blijft staan: als er veel indrukken rondom zijn, is het beter om je tijd te nemen om die in je op te nemen en ermee te leren omgaan, dan om er gestrest door te hossen en zo spanning op te bouwen.

Volg dus even het voorbeeld van je hond. Kijk rond. Neem je tijd. Absorbeer. Benoem de dingen die je rondom jou waarneemt met een geruststellende stem. Zo kan je hond zich aan jouw kalmte spiegelen. 

Eenmaal de hond meer zelfvertrouwen heeft en met plezier op pad gaat, zal je vanzelf zien dat alles vlotter gaat lopen. 

Gezien de gegeven informatie denk ik dat je hond het spannend vind. Op die momenten is het eigenlijk voor de hond teveel, snoep, speelgoed of goedbedoelde knuffels komen daar dan nog eens bovenop. Dat zou ik voor nu dus vooral laten op deze momenten. 

Ik denk dat jullie wat te snel gaan, heel begrijpelijk hoor maar ik zou wel even een stapje terug doen met wandelen. Loop een aantal keer per dag een rondje van vijf minuten (dat zal ook zo een half uur kunnen duren in dit geval) dat is op dit moment waarschijnlijk genoeg. Door steeds hetzelfde rondje te herhalen kan de hond hier langzaam aan wennen en voelt dat steeds vertrouwder. 

Meesleuren aan het tuig is geen fijne oplossing zoals je zelf schrijft, is het mogelijk om haar op te tillen? Dan zou ik dat doen op de momenten dat ze echt niet verder wilt. Gewoon rustig zeggen, kom ik tol je even op (of wat je ook wilt zeggen..) en haar rustig optillen en een paar meter verder weer neerzetten. De afstand die nodig is leer je vanzelf, soms verstijven ze dan weer even maar willen ze na een korte aanmoediging wel lopen.

Wel zou ik haar eerst een momentje gunnen om rond te kijken, je kan dan gehurkt naast haar zitten en meekijken naar de omgeving. Met een rustige stem praten werkt vaak ook prima. Echt aaien vinden ze op die momenten vaak niet fijn maar een lichte aanraking soms wel, dit hangt ook van de hond af. Speeltjes en snoep voegen alleen maar extra prikkels toe, nog even weglaten dus...

Als ik eerlijk ben zou ik de hondenschool nog even uitstellen. Hondenscholen zijn leuk om je hond wat basis commando's aan te leren maar dat is voor deze hond echt nog teveel denk ik. Je kan wel thuis oefenen met de basis dingen als ze daar wel op haar gemak is. Het oefenen is niks op tegen als ze dus thuis wel ontspannen is. Een hondenschool geeft alleen zoveel extra prikkels, vreemde locatie, vreemde mensen veel honden en dan moet ze ook nog op jou focussen, dat lijkt me nu teveel. Misschien zou je met de hondenschool kunnen overleggen dat je in het begin zonder hond komt. Dan kan je wel meekijken en het thuis in een vertrouwde omgeving gaan oefenen. 

Wij hebben een hondje dat dit echt in extreme mate had en zijn pas na ruim een jaar iets qua groepsactiviteit gaan doen. Dit was een soort sociale wandeling met een kleine groep waar tussendoor oefeningetjes aan bod kwamen. Doordat het al wandelend was kon onze hond dit aan, statisch stilstaan op een veldje was destijds nog kansloos (of nou ja verstijfd stilstaan kon ze prima maar dat was het dan ook). Inmiddels is ze 9 en hebben we haar al 8 jaar en is het helemaal goed gekomen. Wel heeft dit wat tijd en heel veel geduld gekost.

Ik sluit mij bij bovenstaande berichten aan.

Wij hebben tegenwoordig ook zo'n hond. Sinds ze aangevallen is door een andere hond blijft ze steevast staan als ze een hond tegenkomt die ze niet kent of nog nooit meegespeeld heeft.

Wij wachten geduldig met een slappe lijn en maken het niet groter dan het is, geen troostende woorden, gewoon in stilte wachten en belonen met stem of voertje als ze zelf uit de situatie stapt. Als we het eerder in de gaten hebben, vragen aandacht en passeren de andere hond zonder hier aandacht aan te schenken.

Ik kan je van harte het boekje Kalmerende signalen / Calming Signals van Turid Rugaas aanraden. Dit gedrag en nog veel meer honden gedrag staat hier in beschreven en zal zogen voor heel veel aha-momentjes met je hond. Het is een redelijk goedkoop boekje, maar zeer de moeite waar en zou iedere hondeneigenaar gelezen moeten hebben.

Suggestie voor de cursus; mocht je in een groep gaan trainen en je hond vertoond vergelijkbaar gedrag. Probeer afstand te nemen en forceer niks. Uiteindelijk is de cursus vooral luisteren en het daarna in de praktijk brengen. De praktijk hoeft echt niet altijd tijdens de lessen. Uiteindelijk kom je daar om getraind te worden om je hond te trainen.

Ik deel de mening van Hannah, ik zou zelf nog niet gaan trainen, maar als je toch wil gaan trainen, dan met behulp van een geduldige privétrainer, bij voorkeur 1 die volgens de richtlijnen van de PDTE traint.

Herkenbaar verhaal bij mijn boxer, hij wordt 17 augustus 1 jaar, en heeft het af en toe nog. Hij doet het als hij iets ziet wat er bv eerst nog niet stond of lag op de route, of als hij mensen of honden op afstand ziet of dingen die hij niet kent. Ik laat hem zitten en wacht tot hij wat aandacht heeft, afleiden met stok of bal gaat nu soms goed, maar ook nog niet altijd en dan wacht ik gewoon. Soms duurt dan idd de wandeling langer dan gedacht, maar hij is dan wel rustiger.

Ik doe met Abel precies wat Saartje zegt. Slappe lijn en ik blijf met hem staan. Zonder echt iets te zeggen. Hij blijft dan gewoon even kijken absorberen en loopt nadat de situatie voorbij is, vaak een hond die hij ‘gewoon’ even wil bekijken, weer door. Als ik ga afleiden proberen mee te nemen of iets dergelijks, komt er spanning op de lijn en wordt het blaffen.