Mentale support nodig

Hoi allemaal,

We hebben even wat mentale support nodig van jullie als honden kenners/experts...

Inmiddels is onze labradoodle reu 8 maanden oud. Vanaf het begin hebben we gemerkt dat hij heel snel overprikkeld is, en weinig kan hebben. Inmiddels heb ik heel veel gelezen over honden (boeken van alle Nederlandse experts) en zijn we met privé training begonnen. Alle adviezen die we lezen proberen we in te zetten. Toch zitten we er af en toe helemaal doorheen, terwijl we heel veel tijd en energie in onze kleine vriend steken. We proberen ritme aan te houden, zijn level voorspelbaar te maken, z'n stress emmer zo leeg mogelijk te houden.

Hij bang voor andere honden, vaak ook erg afwachtend voor mensen. Het lukt ons niet meer om hem een keer sporadisch mee te nemen naar een terrasje, hij is alleen maar aan het piepen, blaffen, onrustig. Ook is hij in de auto onrustiger dan ooit.

Zodra hij een andere hond ziet gaat hij liggen en springt er dan als een gek op af (spannend dus). Lopen aan de lijn gaat ook ontzettend slecht, hij trekt alleen maar. Jaagt achter katten, vogels aan..

Het idee was een hond te nemen waar we leuke dingen mee konden doen (leuke plekken wandelen, strand, etc.) en er voor te zorgen dat hij sociaal is en we hem makkelijk mee kunnen nemen naar plekken waar hij ook plezier zou moeten hebben. Het zou een toevoeging aan ons leven moeten zijn, maar tot nu toe is het echt een drama de eerste 8 maanden.

We hebben nu dus begeleiding, maar alsnog zien we het af en toe echt even niet meer zitten. Zijn er meerdere mensen die dit zo hebben ervaren het eerste jaar? Komt dit ooit nog goed? Of blijft onze kleine vriend de rest van z'n leven een moeilijk verhaal...?

En is er misschien een manier om te testen of er iets niet goed gaat in z'n hersenen? Al pak ik alleen al een doos onder de bank vandaan die hij niet kent, dan springt hij alweer op en begint hij te bijten en in m'n been te hangen.. Alles wat hij niet kent is meteen kassa.

Sorry, we klinken wat negatief, maar we zien het soms echt even niet meer zitten, ook al houden we enorm veel van hem en genieten we soms ook wel van de leuke (sporadische) momentjes.

Alvast bedankt.

8. Maanden, er zijn veel honden die op deze leeftijd wat uit de band springen en benoemen het de...puberteit...het is een fijne hond beschrijf je maar er zijn moeilijkheden, kijk eens uit naar een hondenschool en vraag daar eens of ze je kunnen helpen met meekijken bij je thuis en tijdens de wandeling....heb er wat overheen gelezen, jullie hebben begeleiding, verwacht niet dat het binnen een paar weken voorbij is, wees geduldig geef het de tijd..heb je een goed gevoel bij de begeleider ?

Hoe is de socialisatieperiode gegaan? De eerste 16 weken zeg maar. Wat heeft de fokker gedaan en wat hebben jullie gedaan met hem om aan nieuwe dingen te wennen?

Ik zou kijken wat echt belangrijk voor jullie is. Wil je graag op een terrasje zitten? Dan 100 x op een terrasje gaan zitten, hem kort bij je houden met iets lekkers.

Zowizo is deze periode wel wat lastig omdat zijn hormonen mee gaan spelen.

Ik hoor en lees altijd veel over overprikkeling bij drukke, jonge honden. Er wordt zo min mogelijk gedaan en heel veel 'verplichte rust' gegeven. Vaker leidt dit tot onderprikkeling dan overprikkeling. Een hond van 8 maanden, zeker een labradoodle, zit bomvol energie. Hoe kan hij dit kwijt? Kan hij minimaal 1 uur per dag echt even los rondrennen? Zwemmen? Naast de standaard wandelingen? Krijgt hij voldoende uitdaging? Onrust, piepen, blaffen kan allemaal een uiting zijn van energie die hij niet kwijt kan. 

Kijk daarnaast naar een leuke cursus voor de hond, zoals speuren of jachttraining. Daarna een heerlijk kauwbot of een lickimat. Vaak worden ze daar wel rustig van. Niet van weinig doen. 

Hoe ziet een gemiddelde dag van de hond eruit? 

Bedankt voor de reacties.. mooi om te lezen dat jullie niet zo onder de indruk zijn van m'n gezeur en dit helemaal niet zo gek is. We hebben een goed gevoel bij de nieuwe trainer. Socialisatie periode hebben we volgens ons goed aangepakt door alles wat we graag later met hem wilden doen te oefenen en indrukken op te nemen.

Voorbeelddag:

Ochtend 30 min wandelen, 10m lijn rennen/snuffelen/ravotten, tussendoor een trainingssessie

Voor de middag 10 min plasrondje.

Voor diner 10 min plasrondje.

Avond 15-30 min (verschilt) in het park aan 10m lijn, rennen/snuffelen/ravotten.

Tussendoor af en toe hersenwerk, zoekspelletjes.

Mee eens! Ik vind mentale uitdaging voor elke hond enorm belangrijk, het mag zeker niet ontbreken. Maar wat ik merk bij onze puber (bijna 6 maanden oud), hij is na 10 of 15 minuten klaar met elke puzzel of snuffelmat alsook met iets lekkers verstopt in de tuin te zoeken. En daarna slaat de vervelling toe. Maar als wij met hem voor een leuke, lekker lange (voor zijn leeftijd) wandeling in het bos gaan, waar hij ook overal kan snuffelen en een tijdje loslopen, daar wordt hij pas heel rustig van. Vandaag bvb eerst naar een tuincentrum met hem geweest en dan nog rond een uur in een groot park gewandeld; nu terug thuis en hij is al 3 uur niet meer wakker geweest  

Voor mijn puber zou het te weinig beweging zijn, zeker als het s'avonds maar 15 min wandeling is. Wandelen jullie nooit langer dan 30 minuten??  

De meeste Doodles zijn ontzettend prikkelgevoelig. Je verhaal staat echt niet op zichzelf. Ze lijken zo leuk, makkelijk en schattig...  Ze zijn echt zo makkelijk nog niet.

Ik denk dat jullie super goed bezig zijn. Het kost ontzettend veel tijd, en het is ook niet altijd leuk. Het is echt eerst 1 a 2 investeren, en dan kun je daarna lezen en schrijven met je hond. Het komt goed, echt. 

En over je dagindeling, ik neem aan dat je dat met je trainer hebt besproken. Wij kunnen op afstand niet beoordelen of het goed of te weinig is. Dat kunnen alleen jullie, of jullie trainer.

Op die leeftijd kunnen ze nog een angst fase doormaken.

Behandel hem dan zoals je met een pup zou omgaan.

Rustig aan, ga ergens aan de rand van bv een terras, markt of wat dan ook zitten.

Net op een punt dat je hond zich nog comfortabel voelt en om zich heen kan kijken.

Zo kan hij ontspannen worden, dan leert hij er ook nog van.

Je kan even met hem spelen, hem iets lekkers geven.

Zo wordt het een voor hem ook een leuke ervaring.

Op die manier kun je terras training opbouwen, maar zorg dat je hond zich nog comfortabel blijft voelen.

Uit wat voor nest komt hij?

Bepaalde angsten (bv voor mensen, vreemde dingen etc) kan ook komen door een slechte inprentingsfase.

Dus de periode van 0 - 10 weken, dat een pup nog in het nest is.

Die periode is ook erg belangrijk in het leven van een hond, het blijft hem zelfs zijn leven lang bij.

Is je pup in huis opgevoed, hoe was zijn moeder qua karakter (sociaal?).

Is de fokker begonnen met socialisatie zoals af en toe mee naar buiten, in de tuin, een keer in de auto etc

Daar kun je dan namelijk ook rekening mee houden, in het begrijpen hoe je hond in elkaar zit en waarom hij voor bepaalde dingen angstig is.

En wat je zegt dat je hond bang is van andere honden. Is het altijd zo geweest? Daar kunnen zo veel factoren een rol meespelen. Een GT kan dit beter beoordelen dan wij vanachter de scherm. Maar je moet natuurlijk van het begin beginnen: hoe is de socialisatie bij de fokker gegaan ?? 

Het klinkt wel weinig voor een gemiddelde 8 maanden oude puber. Ik geloof wel wat Odin ook zegt, dat jouw hond erg prikkelgevoelig is. Dat blijkt ook wel uit jouw verhaal. Maar prikkelgevoelig betekent, vind ik, niet dat je dan heel weinig met hem kan doen.

Een terras zou ik inderdaad even achterwege laten. Dat is een stap te ver. Ik zou zeker niet minder gaan wandelen, maar prikkelarmer wandelen. Een speeltuin met gillende kids vermijden, drukke straten met razende auto's vermijden, hondenspeeltuin mer hyperactieve honden even vermijden. Ik plaats daarvan lekker met je hond op pad, naar een rustige omgeving. Niet elke wandeling of elke dag dezelfde ronde, maar savonds is het in deze tijd ideaal om na het eten nog even een mooi bos op te zoeken. Zoek rustige plekjes uit en ga er echt even bijv. 1,5 uur op uit (natuurlijk lettende op je hond hoelang hij het volhoudt). Nieuwe omgeving met nieuwe geurtjes en nieuwe prikkels, die hij rustig op zijn manier en tempo tot zich mag nemen. Tussendoor kun je even op een bankje zitten op een rustige plek, zou mooi zijn als je hond ook gaat liggen of zitten. Of je geef hem wat kleins te knabbelen. Loop je weer verder en strooi je tussendoor wat snoepjes tussen de bladeren op de grond wat hij mag zoeken met zn neus. Zo is hij toch moe na een wandeling en kans groter dat hij daarna rustig is.

Ik zeg ook niet dat dit dé oplossing is. Maar het is trial en error. Probeer wat uit.. Kijk naar je hond en hoe hij zich voelt. En herhaal wat goed gaat en breidt dat verder meer uit. Probeer dit gelijk drukke winkelstraten en terrassen op te zoeken, dat is nog te snel. 

Mijn hond is ook heel prikkelgevoelig. Ik vermijd sowieso altijd kinderen want die vindt hij te druk. Dat is allemaal prima. Wekelijks doen we speurtraining. Speuren is ideaal voor prikkelgevoelige honden. Ze kunnen lekker hun neus gebruiken en het vermindert stress. Dat is misschien ook wat voor jou hond. En dan hoef je in de avond echt niet weer een 1,5 uur op pad, maar dan hou je het gewoon verder bij wandelingen van een half uur de rest van de dag. 

Hallo Hideki, ik reageer even want mijn hond is even oud, ook reutje en zelfde ras (wel weinig labrador en heel veel poedel).

De zaken die ik hierboven quote zijn voor mij heel herkenbaar, ik zie ze ook bij onze hond. Die dingen gingen vroeger beter. Dus bij ons gaat het om pubergedrag waar ik van uit ga dat het ook wel terug betert. En kan bij jou niet zo goed inschatten of het nieuw gedrag is.  

Wij zijn wel meer buiten dan jullie. S-morgens zeker een uur, s-avonds ook zeker een uur. Wij wandelen naar het park, als er leuke honden zijn om mee te spelen, speelt hij. Anders wandelen we of hangen we wat rond.

Dat buiten zijn maakt hem super rustig. Als hij thuiskomt, komt hij vaak niet verder dan de gang voor hij zich legt om te slapen :-) En is de eerste uren dat hij wakker is relaxed.

Het is wel voor puber normaal om bananen in zijn oren te hebben hoor En ook de frustraties, heel herkenbaar. Kan niet allemaal gelijk van een leien dakkie gaan.

Zoals je het allemaal neer heb getypt? Het trekken of ergens achteraan willen en naartoe? Betekend meestal dat jezelf ontzettend saai en oninteressant bent op de wandeling om bij te blijven. Ronduit hard gezegd? Ik loop ook weg als iemand continu nee loopt te roepen, aan me loopt te sjorren en ook nog gefrustreerde vibe afgeeft plus nog ongerust is en bang is wat er misschien te wachten staat. Ik ga ook juichen als we dan eindelijk ergens heen gaan. Als ik op een terras gezet wordt en allemaal nieuwe leuke spannende dingen om me heen zie gebeuren? Vind ik dat eng maar ook supertof en beetje teveel misschien tegelijk?

Pak je teveel te gelijk aan? Hou het op twee a drie dingen en herhaal die geruime tijd, boek je geen vooruitgang? Probeer dan een andere benadering.

Tja ga hem nog keertje delen https://www.youtube.com/watch?v=2zeZrOPzO-c Dat begint al in je huiskamer. Onze hond krijgt een deel van zijn maaltijden tijdens het wandelen, houd het leuk voor ons en leuker voor hem.  Zoek een wat rustiger dag of terras op, zodat er niet teveel indrukken zijn tegelijk en neem een lekker kauwbotje mee voor onder de tafel. Stranden waar honden los mogen? Heeft hele leuke tentjes en op koudere dagen? Is het terras vrijwel leeg. Zo kun geleidelijk laten wennen aan. Terras? Is kauwbotje. Je kunt dan ook gelijk gebruik maken van de brede vlaktes van strand. Je hond kan dus weglopen als ie die het niet ziet zitten met andere honden en het is nog iets leuks ook om in de auto te stappen ervoor. Moet de eerste hond nog tegenkomen die het strand geen donder aan vind Vermijd vooral drukke dagen maar introduceer geleidelijk nieuwe situaties.

Het kan echt, mijn herplaatser was nul gewend en die springt nu zonder pardon in de wagen. Terras ligt ie lekker te kauwen en soms als het te koud is? Komt ie lekker op me schoot maar hij iets wat kleiner, dat dan weer wel en ik sta dat toe Was ook een nachtmerrie en volwassen aan hond toen hij net hier kwam. Onthoud dat er vele wegen naar Rome leiden. Maak het vooral een feestje voor je hond en zorg dat je van binnen een zen gevoel hebt doet ie het even niet goed. Dat is altijd makkelijker gezegd dan gedaan maar geleidelijk zul je verbetering zien als je maar het geduld blijft opbrengen.

Het klinkt niet als een hond met een hersenprobleem maar meer als een hond die geen opvoeding heeft genoten... 

Wat ik wel meer zie bij dit type honden. Krijgen geen duidelijkheid, eigenaren niet consequent. Recept voor een onrustige hond. 

Houden jullie er met alles ook rekening mee dat de hond op jullie kan reageren. 

Jullie focus op hem, jullie spanning etc.  

Een simpele test is als iemand uit de familie hem een dagje zou hebben. Is hij dan ineens anders. Doen jullie misschien te hard jullie best.

Ik zeg niet dat dit het is begrijp me goed. Maar er word soms vergeten dat we geneigd zijn het buiten de hond en onszelf te zoeken. 

En ik spreek uit eigen ervaring als een hond zelfs dingen letterlijk over kan nemen en een gevoelige hond pakt alles op ook van de huisgenoten. 

Precies dit, koste mij ook heel veel moeite mijzelf om te schakelen, geduld op te brengen en die hele kleine stapjes vooruit te gaan zien. Frustratie is echt heel normaal om te voelen want vaak wordt er een droombeeld neergezet die in de realiteit? Gewoon echt zelden waar is. Achteraf ja Maar het is een broodje aap verhaal dat een jong dier zo in ene keer alles naar wens doet.

Wat fijn al deze (relativerende) reacties! We hebben weer goede moed gekregen.

Ik moet er wel bij zeggen dat hij binnen het heel goed doet, heel rustig is, makkelijk zijn rust kan vinden en heel veel slaapt!

Enkele keren wat langere afstanden geprobeerd te lopen in rustige gebieden, maar hij wordt daar absoluut niet rustiger van. Hij raakt dan bij wijze van spreken over z'n toeren door een vlinder en pakt dan op het einde alles op (takjes etc.) wat hij tegen komt. Ook reageert hij dan veel sneller en vaker op andere prikkels. Ook bij thuiskomst gaat hij dan als een gek door huis rennen. Terwijl nu we het wat korter houden en de focus meer op snuffelen houden buiten, lijkt het beter te gaan.. Waarom zeggen sommigen van jullie dat er toch langer moet worden gelopen? Wat zou je daar mee bereiken? In de meeste boeken lees ik juist ook dat afstand absoluut niet alles is, maar dat het veel belangrijker is om een hond mentale uitdaging te geven (snuffelen, zoeken, etc.). Ik hoor het graag.

Speurtraining is ook een goede tip en gaan we zeker naar kijken!

Dank voor jullie support!!

Omdat er helemaal niks mis is met een lange wandeling als je hond daarvan geniet. 

Ja dat is lastig te bepalen he, als je hond zo druk is denk je in eerste instantie dat hij te weinig doet maar het kan ook zeker door te veel doen. Dat je hem te rusten even in de bench legt en hij meteen als een blok in slaap valt zegt dan genoeg:) 

Oke, maar hij doet het binnenshuis hartstikke prima. Het probleem zit hem zodra we de deur uit gaan..

Ik heb je een prive berichtje gestuurd:)

Je kan je pup leren om niet achter alle vogels en katten te lopen. Maar puberhonden 'vergeten' af en toe alles wat ze hebben geleerd of ze hebben banana's in hun oren en worden plots Oost Indisch doof. Het is een lastige periode wanneer hormonen een grote rol spelen. Je moet er gewoon doorheen.

Wat angsten betreft, Sylvia legt het heel helder uit in haar reactie. Ik ben het met haar volledig mee eens. 

Je hebt ook nog nooit geantwoord uit wat voor nest je pup komt en hoe de socialisatie bij de fokker verlopen is. Komt je pup niet van een goeie fokker, dan kan het zijn dat de roots van al zijn angsten en andere mentale problemen in de eerste weken van zijn leven liggen. Er is niks mis met zijn hersenen maar wel met de omgeving waar hij geboren werd en waarmee hij de eerste weken van zijn leven geconfronteerd werd. 

" Ja dat is lastig te bepalen he, als je hond zo druk is denk je in eerste instantie dat hij te weinig doet maar het kan ook zeker door te veel doen. Dat je hem te rusten even in de bench legt en hij meteen als een blok in slaap valt zegt dan genoeg  "

Fien

Het gaat niet per se om hoeveel je doet, maar vooral wat je doet wat overprikkeling kan veroorzaken. Een overprikkelde hond moet inderdaad rust hebben, maar dat betekent niet dat je vervolgens minder met je hond moet doen. Maar vooral prikkelarmere dingen. Zo te lezen doet de hond van ts helemaal niet veel, maar wat hij doet, zorgt voor teveel prikkels.

Dus daarom mijn advies: meer doen met je hond met minder prikkels. 

Welke activiteit praat je dan over Danielle? Wat is bijvoorbeeld een prikkelarme bezigheid?

Eens. Rust betekend ook niet altijd de bench in en slapen. Rust kan op veel meer manieren meer dan alleen maar (opsluiten)/slapen. 

Genoeg activiteiten binnenhuis/tuin te doen als het vooral buiten de deur mis gaat. 

Wij hebben een pup uit het asiel gehad, heeeel angstig. Het nadeel was ook nog dat ze geopereerd moest worden, lange tijd niet mocht lopen. Dus echt socialiseren zat er niet in. 

Wij hebben het rustig opgebouwd. Een wandel maatje gezocht waar onze hond veel steun aan had. Hierdoor konden we wandelen. Nog was ze snel bang, dan ging ik even gehurkt naast haar zitten. Dit kon zijn als er mensen of honden langs kwamen. Bij loslopende honden, tilde ik haar even op. Ze is hier nog bang voor (nu 5jaar). We zijn wandelingen bewust niet gaan mijden, maar dagelijks gaan maken. Hoe lastig ook. Gewoon 1x per dag, lang. Het ging steeds beter, op een geve moment kon ik haar afleiden. Ze jankt nog als ze wat ziet, maar dit probeer ik voor te zijn. Ze kan erg gefocust zijn op de bal, ze volgt mij dan. Als het weg is, krijgt ze de bal. 

Verder voor de rust, kreeg ze heel veel bevroren kongen, lickimatten etc. 

Deden we als activiteit veel honden puzzels in huis. Eten in een snuffelmat. Brokjes zoeken. Heel veel kauwmateriaal. Dit geeft ook rust. 

Verder hebben wij ook veel gewerkt met een gedragstherapeut en wandelde ze vaak mee met haar honden. Dit deed onze hond erg goed.

Check mijn reactie: 

Hij komt van een goede fokker, in huis opgegroeid, meerdere keren langs geweest, lieve mama.. en volgens mij hebben ze best veel aan socialisatie gedaan.