Dag lief meisje

Vanmorgen heb ik mijn hondje in laten slapen. Bijna 15 jaar is ze bij me geweest waarvan 6 jaar helemaal alleen met mij. Ze was degene voor wie ik naar huis kwam, ze was degene voor wie ik vroeg uit bed kwam. 
Ze gaf me troost bij verdriet, was degene die me kon laten lachen en nog veel meer. 

Ze heeft gaandeweg onze jaren samen plaats moeten maken voor mijn man en onze drie kinderen. Dat deed me pijn maar het kon niet anders. 

Ze werd onderdeel van mijn gezin en won de harten van de kinderen. 

Maar afgelopen maanden werd ze echt oud, het leven bracht haar weinig meer en eten smaakte haar niet meer (snoepjes wel). Plassen en poepen ging zeer moeizaam en vaak liet ze alles lopen. Ongemak zeker, pijn geen idee. 
Maar de zomerse temperaturen trok ze niet zodat ze eten en drinken liet staan op die extreem warme dagen. 

Mijn meisje, mijn maatje, mijn kleine Lilo is niet meer bij ons. En wat doet dit ongelofelijk veel pijn, ondraaglijk. 

Wat verdrietig, heel veel sterkte.

       Koester de mooie herinneringen van dr.

Heel veel sterkte! Weet hoe het voelt! 

Altijd toch het moment waar je tegenop ziet… heel erg veel sterkte 

Veel sterkte!

Gecondoleerd en sterkte. Het is vreselijk als je een huisdier verliest, ik weet er alles van.

15 jaar is niet niks, wat een gemis zal dat zijn. Heel sterkte en liefs toegewenst.

Wat een verdrietig bericht...heel veel sterkte.

Sterkte x

Ik weet hoe je je voelt. Heb mijn lieve Shep op 3 december in laten slapen. Ze was 15 jaar. Ik huil nog iedere dag om haar.

Hele dikke knuffel

Heel veel sterkte.

Heel erg veel sterkte de komende tijd 

Ik heb ook vanmorgen mijn hondje snowie in moeten laten slapen ontstoken baarmoeder ze is 14 jaar geworden. Wij hebben gekozen hiervoor om dat we al gewaarschuwd waren door de dierenarts. Tis moeilijk en heeeeeel verdrietig. Heel veel sterkte komende tijd 

Heel erg veel sterkte. Mooie jaren hebben jullie mogen delen. 

Heel veel sterkte, I know how you feel.

Veel sterkte.

Poeh wat doet dit pijn zeg! Alsof een deel van mij is weggerukt. Alles herinnert me aan haar en op de meest gekke momenten, die er gaandeweg gewoon in zijn gesleten, is dat gemis er weer. 
Dat ze altijd naar me stond te kijken als ik aan het koken was. Of lekker op de bank lag als ik thuis kwam en dan zo dat koppie boven het kussen uit. En zo nog veel meer momenten. 
Ik vind het echt heel erg heftig, ondraaglijk eigenlijk

Misschien heb je hier wat aan https://forums.rainbowsbridge.com/?forum=150830  Wel engelstalig maar zijn allemaal mensen die in dezelfde situatie zitten. Ik heb er veel aan gehad want niemand begrijpt eigenlijk goed wanneer er een deel van je is weggerukt, tenzij je er midden inzit. We kunnen het ons allemaal herinneren maar het is toch anders als het in het nu is.

Dank je wel voor de tip. Heb er al veel op gelezen en het helpt om de tranen de vrije loop te laten. 

Schrijf ook als je er zelf aan toe bent? Je zult zien dat er mensen zich in herkennen. Ik weet 1 ding zeker? Dat als je er midden inzit? Het anders is als je het al verwerkt hebt. Iedereen kan wat roepen en alles goed bedoeld maar het voelt gewoon niet hetzelfde als je er midden inzit.

heel heel veel sterkte met het verlies.