Wandelvakantie met jonge hond

Eind augustus gaan wij een 5-tal dagen naar Noordrijn-Westfalen, specifiek de Eifel. Het is de bedoeling om lekker de natuur in te trekken en veel te wandelen. We hebben voor een korte vakantie gekozen om Njálla niet te veel te belasten en als goede kennismaking om ons klaar te stomen voor mooie trektochten . Het is dus ook de bedoeling om veel rustmomenten in te lassen om daar mee te oefenen.

Njálla is tegen die tijd 10 maanden en ca. 15 kg. Mijn vraag is dan ook hoe het met de fysieke belasting zit. Ondanks de rustmomenten tellen de kilometers en hellingen toch snel op tijdens zo een wandelvakantie. Ik zat er aan te denken om een draagtas aan te schaffen, maar dat kan vrij duur worden voor iets dat we in totaal waarschijnlijk alleen die 5 dagen zullen gebruiken (en zal ik zelf ook even voor moeten trainen, haha). Hoe doen jullie dat? Iemand die hier ervaring mee heeft? Wel/niet doen en zo ja, welke draagtas dan? 

Inentingen en dergelijke zijn allemaal geregeld. In Duitsland schijnen honden ook altijd aan de lijn te moeten. Kiezen jullie op wandelvakanties liever voor een heupriem, een lange lijn of een flexi? Andere tips over leuke trails of activiteiten met de hond rond het Eifel gebied zijn ook zeer welkom!

Hoi Wendy,

Wij zijn in mei/juni jl.  een kleine 3 weken in de Eifel geweest en hebben daar regelmatig gewandeld.

Wij wandelden in de Schwarzer Mann/ Schneifel regio. Het is ook een klein skigebied.

Daar loopt een weg door met om de paar km een kleine parkeerplaats. Op iedere parkeerplaats staat een schuilhut met een bakje met een kaartje met 3 routes, zo varierend van 2,5 km  tot 12   km zoiets. Uit de beschrijvingen kun je opmaken of het een zware of een lichte wandeling is. Het is een prachtig wandelgebied.

Pepijn heeft altijd losgelopen op die wandelingen - hij is absoluut geen wegloper. Onderweg kwamen we zelden andere wandelaars tegen.

Er is één restaurant langs die weg : het Blockhaus Schwarzer Mann, wat ons betreft een aanrader.

Dit is mijn favoriete foto  van dit jaar, genomen op de zwaarste wandeling :

Gezien onze leeftijd en die van Pepijn (11 jaar) liepen we niet iedere dag een grote wandeling.

Bedankt voor de tip Jantien. Ik heb snel even rondgekeken en het ziet er uit als een prachtig gebied.  Die gaat op de lijst! 

Ik maak me vooral zorgen om dat ze dan nog niet is uitgegroeid. Ik wil haar niet fysiek belasten tot het punt dat ze pijn krijgt of ik haar lichamelijk verpest voor later door te zware belasting. Zij zal wel doorgaan, ze is ten slotte een energieke hond die alles leuk vind. Maar technisch gezien mag ze dan maximaal 1 uur en 40 minuten per wandeling lopen. Dat gaat natuurlijk net even wat anders als je de hele dag buiten bent. Ik weet niet hoe belangrijk het nog is om je strak aan die tijd te houden met 10 maanden, en zo niet, hoe ik het dan het beste kan aanpakken.

Daar heb ik geen verstand van, maar er zullen best andere mensen op reageren.

Een draagtas is niet te doen met dat gewicht. 

Je kunt toch al wel een paar uur wandelen met haar? Rustig aan en aangelijnd zou ik doen. 

En afwisselen. De ene dag lang, de andere dag weer wat korter en dan kijk je hoe het gaat.

Heb je voor die dagen 1 vast huisje of moet je echt van onderkomen naar onderkomen?

Als je 'n vast huisje hebt kun je vanuit daar de wandelroutes bepalen of met de auto naar een ander startpunt rijden.

Maar verkijk je niet op lopen in de bergen. Het vergt van je eigen lichaam al wat, dus van de hond ook.

5km op de vlakte is totaal niet te vergelijken met 5km in de bergen is mijn ervaring.

Het zijn geen megahoogtes in de Eifel, dat scheelt.

Zou geen hele dagen lopen en ook niet laten racen ofzo. Maar eerlijk gezegd zou ik op die leeftijd gewoon lekker mee laten wandelen hoor. Zorgen dat je niet elke dag even veel doet. Maar echt op de tijd gaan klokken etc zou ik niet doen 

Mijn hond is 7,5kg en wordt al snel zwaar, haha! Zelfs hier in.

Ik zou eerder het gewoon rustig aan doen. Remi heb ik als pup al snel meegenomen voor grotere rondjes, alleen gewoon wat vaker pauze gehouden. Misschien iets te vaak, ik heb haar onbewust getraind bankjes te herkennen/vinden, en zelfs nu nog, 6 jaar later, zal ze me in vreemde gebieden (maar ook gewoon hier in onze woonplaats) meenemen naar een bankje en er dan stil blijven staan tot ik ga zitten, en dan gaat ze liggen en om zich heen lopen kijken In onze woonplaats weet ze nu al wel zo'n beetje welke bankjes ik wil passeren en waar ik haar soms wel haar zin geef. Maf beest...

Een heupriem heb ik tot nu toe alleen gebruikt voor wandelen achter de kinderwagen. Ik heb haar dan kort, ze kan me niet voor de voeten lopen vanwege de wagen; ze zit zo kort dat als ze wel voor me zou gaan lopen ik over haar zou struikelen  Als je meer bewegingsvrijheid wil geven betekent dat een bungelende lijn vlak naast/tegen je benen wanneer ze naast je lopen, en dan moet je alsnog met je handen in de weer. Of misschien voor een lijn met vering ofzo kijken? Ik heb een verstelbare van Ruffwear, die ik dus erg kort gezet heb. Een flexilijn vind ik zelf erg handig omdat die zichzelf strak trekt, en de lijn dus minder achter dingen blijf hangen. Lange lijn gebruik ik zelf meer in open gebieden. Maar ik ben geen trektochten iemand. Meer een stadswandelaar die sporadisch de natuur in trekt (mijn hond vindt dit namelijk meestal niets; die wandelt veel liever door steden dan door bossen ).

" Heb je voor die dagen 1 vast huisje of moet je echt van onderkomen naar onderkomen?
Als je 'n vast huisje hebt kun je vanuit daar de wandelroutes bepalen of met de auto naar een ander startpunt rijden.
Maar verkijk je niet op lopen in de bergen. Het vergt van je eigen lichaam al wat, dus van de hond ook.
5km op de vlakte is totaal niet te vergelijken met 5km in de bergen is mijn ervaring. "

UkkePuck

We hebben een vast onderkomen. Voor de eerste keer met Njálla leek dat de beste optie. 

Ik heb nu wandelingen uitgekozen die elk tussen de 7,5 en de 11 km zijn. Er zitten redelijk wat hoogteverschillen in, maar als we er steeds de hele dag over doen hoop ik dat het goedkomt.  Ik hou haar in ieder geval goed in de gaten. Als we de laatste volle dag of ergens tussendoor maar een kort rondje kunnen doen omdat ik zie dat ze op begint te raken, soit. Het aangelijnd lopen zal in ieder geval helpen tegen het rondracen de hele tijd.

Bedankt voor de tips allemaal! Ik ben er nu wat minder gestresst over, haha 

Ik zou persoonlijk  rustdagen inplannen. Dus dagje wandelen, dagje niets.  Dat geeft hem fysiek en mentaal tijd om te herstellen. 

Dat lijkt me met zulke korte wandelingen over een hele dag verspreid niet nodig toch? Vanmorgen hebben we ook al 8 km gelopen over gras, aarde, grind, oneven oppervlakken en verharde weg. Grotendeels los, dus dan beweegt ze al meer. Dan krijgt ze de middag- en avondwandeling a 40 minuten, plus wat mentale uitdaging in de vorm van gehoorzaamheid, trucjes of detectie tussendoor. We maken niet elke dag een even lange ochtendwandeling, maar het zit altijd tussen de 5,5 - 8 km. Er zijn hier dan wel geen hellingen, maar ze is in goede conditie.

Het zijn maar 4 volle dagen. Met om de dag een rustdag kunnen we net zo goed thuisblijven ;) Vandaar de vraag over de draagtas.

De wandelingen daar van 7 km bijvoorbeeld, kunnen heel ruig zijn, wij zijn vorig jaar geweest en moesten naar een waterval, en dat was een gevaarlijke daling, later bleek dat er een makkelijke weg was.

Waterval met de droogte nu stelt niet veel voor, maar wel mooi hoor, zou je het aanraden om er toch heen de gaan. Maar die afdaling is glad en gevaarlijk, er zijn wel touwen gespannen, maar niet overal, zelfs mijn fitte sportman had er moeite mee.

Hond gewoon veel rust geven, ze zijn sowieso al doodop van de vreemde omgeving en al die geurtjes in het bos.

Check, dankje! We gaan gewoon met een makkelijke wandeling beginnen. Als zo een dag toch heel zwaar blijkt hebben we ook nog een ochtend of middagje naar Monschau als optie voor een van de dagen. Dan kunnen ze de rest van de dag slapen.  Bij Floris heb ik nooit iets gemerkt van vermoeidheid door nieuwe omgevingen op vakanties. Misschien onderschat ik dat aspect daardoor een beetje 

Bij Sam ook niet daar, maar thuis is hij helemaal aan bonken.

Hangt van de hond af misschien. Mijn hond draait haar poot er niet voor om. Haar met 4 maanden al meegenomen door het Verenigd Koninkrijk (deels in draagzak). Ze pakte haar slaap goed, en snuffelde en stapte rond op elke plek alsof ze niet anders gewend was. Ze sliep wel veel/goed, maar het gaf haar ook energie. Remi is wel avontuurlijk ingesteld. Ik heb haar wandelingen toen niet perse ingekort alleen omdat het een vreemde omgeving was. Ik keek wel goed of ze ook haar rust goed pakte, en dat deed ze, en daardoor kon ze er elke keer ook weer goed tegenaan. Ze kreeg geen bijtbuien of hyper rondrennen aan het eind van de dag. Ze sliep gewoon veel, en omdat ze haar rust ook gewoon goed en overal pakte, was er een goede balans.

Je merkt het uiteindelijk gewoon vanzelf denk ik met Njálla tijdens het reizen Gewoon goed kijken naar haar; hoe ze het trekt, of ze niet over haar grenzen aan het gaan is, en of ze haar rust ook goed pakt.

IK zal wel niet wijs zijn.... maar echt niet dat ik een hond van nog geen jaar al mee nam de bergen in... voor zulke wandelingen

Mijn persoonlijke mening is "better safe than sorry!!

Dat is nu eenmaal het gevolg van een jonge hond, ik zou er zuinig op zijn hij is echt nog niet volgroeid.

Bergen?

tis daar gewoon een beetje heuvelachtig, en je kan je wandelingen uitzoeken op een wandelkaart waar de hoogtemeters op staan, ik ben slecht ter been en heb heerlijk gewandeld in de eifel.

Je kan zelfs vlakke wandelingen daar doen.

Ze gaat niet naar de Alpen.

Klopt, het hoogste punt is iets van 750 meter. Had ik aan t begin van t topic gegoogeld. Ik noem dat heuveltjes. 

Gewoon goed op de hond letten en er wel rekening mee houden dat er een rustdag bij kan zitten.

Even voor de duidelijkheid, we houden veel rekening met de kleine in wat voor wandelingen we maken en zoeken nou niet bepaald de steilste heuvels/bergen op . De wandelingen die ik heb uitgezocht hebben geleidelijk oplopende/aflopende hoogteverschillen van 173 - 270 meter, met één uitschieter van 334 meter. Als ik merk dat de wandelingen met minder hoogteverschil lastig zijn, zullen we die laatste natuurlijk niet doen. Het zal zeker zwaarder voor haar zijn, maar het zijn inderdaad zeker geen Alpen.

Ik zal haar inderdaad goed in de gaten houden. Ik ben aan de voorzichtige kant als het op mijn honden aankomt, dus als ik daar eenmaal ben zal ik toch altijd het zekere voor het onzekere nemen en liever een middagje op een veld in een mooi, stil gebied zitten dan ze te overbelasten. Bedankt allemaal!

Ik denk dat je er gerust in mag zijn, hoor. Wandelingen van 7 à 11 km, da's niet zo lang en al zeker niet als je pauzes inlast en ze over een dag/halve dag uitsmeert. Dan gaat het uiteindelijk over enkele km lopen, rusten, luieren, rondkijken, picknicken, weer een eindje lopen,... heerlijk toch! 

Als het warm weer is, kies dan voor bosrijke gebieden, riviertjes, e.d. Zo hou je het koel voor je hond. Sommige wandelroutes aan de vulkanen gaan vooral door weideland. Dat kan erg heet worden en onaangenaam zijn om te wandelen.

Ik zou daar eerder rekening mee houden dan met het aantal km. 

Als je je toch wat ongerust maakt, kan je nu alvast op een vrije dag eens de natuur intrekken (Veluwe, Ardennen,...) en een lange wandeling over een hele dag uitrekken. Neem een picknick mee, een leesboek, gebruik de hele dag om volop te genieten van natuur en van elkaar. Dan zal je vast wel merken dat het niet zo inspannend is, als je het op je gemakje aanpakt en volop je tijd neemt. 

Veel plezier!