Even van me afschrijven en wellicht wat tips

Hallo allemaal,

even een sanity check als het om de opvoeding van Abel gaat. Sorry voor t lange verhaal :). 

zoals jullie misschien weten van eerdere topics heb ik met Abel best wat werk gehad in (kleine) gedragsproblemen. Het gaat eigenlijk super goed! Hij wordt nog steeds elke x zelfverzekerder en kiest conflictvermijdend gedrag als hij wat spannend vindt ipv gillen of iets dergelijks. 
Wel heb ik de stelregel bij iedereen: als Abel in zijn mand ligt (of bench kiest hij ook wel eens voor (deur altijd open) als hij echt teveel prikkels heeft gehad) laat je hem met rust, negeren. Nu was ik laatst bij een heel goede vriendin met dochter (kent abel goed, weet ook dat ze honden met rust moet laten als ze liggen ze hebben thuis ook honden incl een witte herder) maar kennelijk was de verleiding toch te groot. Ik was op de wc en ik hoorde mijn vriendin redelijk strikt ingrijpen op Abel dus ik vroeg wat er gebeurde en ze zegt: mijn dochter deed niks ze gleed gewoon op haar billen naar haar toe heel voorzichtig juist om hem te aaien en hij gromde naar haar. Waarop ik zeg: Abel ligt te slapen, ze sluipt naar hem toe (want dat is hoe een hond dat ziet), en hij krijgt op zijn kop? Ik had een uur ervoor ook al gezegd dat ze hem met rust moest laten. Nu vier ik aankomende week mijn verjaardag en heeft ze gister gezegd; anders moet je de hond maar in de bench doen met de deur dicht. Ik peins er niet over. Abel is een lieve leuke hond, die wat zenuwachtig kan zijn en lelijk uit de hoek kan komen als je over zijn grenzen gaat. Maar dit eigenlijk netjes doet (op zijn poten loopt hij gewoon weg, op het moment dat hij zich in een hoek gedreven voelt gromt hij maar doet niks). Ik ben van mening hond in mand of bench: negeren! En je hebt geluk als je een goedzak hebt waarbij je in de mand kan gaan liggen, maar in dit geval vind ik dat je Abel niet moet corrigeren/straffen. Ben ik nu gek? ;-) 

Nee je bent niet gek, ik ben het volkomen met je eens. Ik begrijp ook dat het voor een kind heel verleidelijk is om te willen aaien (ik was ook zo). Dus in deze situatie ligt de fout bij de moeder van het meisje, die had dit moeten voorkomen maar blijkbaar heeft ze dat verkeerd ingeschat. Dat kan natuurlijk gebeuren en misschien heeft ze zonder erover na te denken Abel gecorrigeerd. Daar kan ik allemaal in komen, soms gebeuren er net wat onhandige dingen.

Haar reactie over het in de bench doen vind ik wel te ver gaan, blijkbaar begrijpt ze het niet. Wat op zich ook niet persé hoeft, het is namelijk jouw hond maar ik zou haar wel heel duidelijk maken wat jouw regels zijn in de omgang met abel en dat gij dus niet in een bench gaat. Zij voedt haar kind op zoals zij dat wil en jij jouw hond zoals jij dat wilt. Als jullie er echt niet uitkomen is het misschien beter dat jullie elkaar zien zonder Abel/haar dochter. Aangezien je aangeeft goed bevriend te zijn komen jullie er vast wel uit maar ik zou wel even heel duidelijk aangeven dat je niet wilt dat zij zich met Abel bemoeit (desnoods zou ik hem dan maar meenemen naar de wc).

Hoe oud is het kind in kwestie? 3 of 12 jaar dat maakt een groot verschil.

Natuurlijk geeft is de reactie van de hond terecht maar kinderen luisteren nu eenmaal niet altijd en soms is de verleiding te groot. Helaas zijn veel ouders ook van mening dat honden maar alles dienen te accepteren en snappen mensen honden ook niet altijd. Ik woon in een flatgebouw met een grote stafford en het gebeurd regelmatig dat kinderen op hem afvliegen om te aaien. Gelukkig is mijn hond heel gek op kinderen maar toch geen onnodige risicos nemen.

Kan je de hond in een andere ruimte zetten op het moment van het feest of bij een oppas of heel die vriendin niet meer bij jouw thuis uitnodigen? Ik zou geen risicos nemen want als de hond bijt ongeacht of het kind iets doet of niet ben jij aansprakelijk voor de schade en met wat pech wordt je hond in beslag genomen. 

Dank Hannah voor de bevestiging dat ik niet gek ben ;). Mee naar de wc is een goede optie, doet ie thuis ook vaak genoeg als ie de kans krijgt haha!  

@stafford dank voor je reactie. Ik denk dat Abel met zijn 3 kilo en kleine bekkie niet eens het vermogen heeft iemand echt flink te bijten. Maar je hebt gelijk in het feit dat ik het altijd moet zien te voorkomen. 
het kind in kwestie is 8 en begrijpt het echt donders goed. Alleen is de verleiding soms te groot dus kennelijk. 
Ik neem het vooral mezelf kwalijk, ik zit er altijd bovenop. Het ging de laatste tijd alleen heel erg goed met Abel (en gaat nog steeds goed), dat ik het ‘spastische’ opletten wat heb kunnen laten vieren. 
Ik ga Abel niet wegbrengen en ook niet apart zetten, dat voelt als straffen terwijl hij in de basis niets verkeerd heeft gedaan. Als je bij mij wil langskomen kom je dus ook in zijn huis, en natuurlijk moet hij zich gedragen maar men moet ook zijn ruimte respecteren. 
Ik stuur denk ik van te voren naar iedereen die komt een app met het verzoek (ondanks dat ze het misschien al weten maar onder het mom better safe then sorry) Abel te negeren op momenten dat hij ligt of dat nu in de bench, zijn mand of de grond is. Uiteraard zal ik het in de gaten houden, maar voel ook wel een beetje wat Hannah zegt. Mijn hond, mijn opvoeding.

Ik had heel veel geschreven en weer verwijderd.

Als er vooraf afspraken waren gemaakt. Haar dochtertje de fout in gaat en ze vervolgens niet haar dochtertje op tijd corrigeert maar de pup corrigeert wanneer die een grom geeft om met rust gelaten te worden. Had ze met dochtertje per direct kunnen vertrekken.  Het lef ook nog hebben om te verlangen dat de pup bij de verjaardag in de bench zit.. Het lef. Plus niet erkennen dat ze zelf fout zat. Nee hoor deurtje dicht. Have a nice life.

Jou huis, jou hond, jou regels uit bescherming van de hond. Alsmede ook die van het kind en zij spring daar dan zo mee om. Voor mij een heel duidelijk verhaal waar het maar 1 kant op kan.

[Toevoeging: En als het bij haar gebeurde had ik de hond aangelijnd en was ik naar huis vertrokken. Want er waren nog steeds vooraf afspraken gemaakt.  De pup aanrekenen wat haar eigen fout is geweest omdat ze haar eigen kind niet in de gaten heeft gehouden en niet direct de baan richting de hond heeft geblokkeerd.  Dan zou het voor mij precies het zelfde zijn. Ik zou er niet meer heen gaan en ze zou bij mij ook niet meer welkom zijn.]

Maar ik ben ik.

Het blijft een persoonlijk iets hoe je met zoiets omgaat.

Mensen verschillen net als grenzen van mensen verschillen. Voor mij zou het zo klaar als een klontje zijn. 

Nee je bent niet gek. Altijd je ogen op de kids en de hondjes. Je hebt ook heel vervellende mensen ertussen die gewoon domweg niet opletten en dan gaan schreeuwen als het uit de hand loopt. Volgende keer gewoon Abel mee of kind mee naar toilet ruimte Misschien moet je nog een beetje meer praten met het kindje, ze zijn wat betreft? Best heeul leergierig.

Betreft je verjaardag? Al eyes on Abel, dat is jouw kind.

Ik doe voor ieders rust mijn honden naar boven als er visite komt. Balou is niet te vertrouwen en Lotus blaft tot de visite weer weg is. Zo kan ik rustig aandacht aan mijn visite besteden.

"Anders moet je de hond maar in de bench doen met de deur dicht."

Ja, daag. Zal wel wezen. Moest Abel nu genieten van zijn quality time in de bench is dat zeker geen probleem maar deurtje hoeft niet per se dicht, toch? Het is ook Abel zijn huisje, vindt het super dat je zo voor hem opkomt.

De dochter was hier duidelijk in fout. Ook al laat onze huidige lieverd alles toe, wij willen niet dat iemand hem stoort als hij in rustmodus is. Hij moet echt het gevoel hebben dat hij ergens een veilige rustige plek heeft waar we hem niet storen behalve als het absoluut noodzakelijk is. Moest één van de kinderen hier op de mat/in de mand/in de bench kruipen als de hond er eerst zat dan zouden ze de uitbrander van hun leven krijgen. De jongste wil soms gaan kijken als Mochi een gek geluid maakt in zijn slaap maar dan wordt hij ook op de vingers getikt. Zelfs wanneer we weten dat hij het goed bedoelt met zijn dikke vriend. Better safe than sorry.

Het lijkt me normaal dat Abel gromt als er iemand te dicht in zijn comfort zone komt. Ze mogen van geluk spreken dat hij eerst gromt alvorens over te gaan tot nog duidelijkere signalen.

Fijn dat ik dus niet gek ben. Dat grommen heeft hij ook wel eens naar mij gedaan. Ik geef hem niet op zijn kop. Inderdaad precies om wat jij zegt. Een grommende hond (in het geval dat jij of iemand anders over zijn grenzen gaat) vind ik niet ok. Ik ben namelijk idd heel blij dat ie dat als stap 1 doet omdat het een beheerste stap 1 is waarmee hij zegt stop. Ik wil dus ook niet dat men dat corrigeert want daar krijg je een snapper/bijter van. 

die bench is zijn veilige plek. Daarom staat hij er nog. Hij kiest daar op momenten heel bewust voor en heb hem altijd bij me als ik ergens ga logeren omdat ik weet dat hij er dan behoefte aan kan hebben maar de deur is nooit dicht. Hij moet er altijd uit mogen van mij, vrije keus ook omdat ie in de basis prima luistert als ik hem wel naar zn mand stuur, niks sloopt als ie alleen thuis is. Dat ook prima af en toe kan zijn. Het is echt zijn veilige haven, ik was niet van plan dat te verpesten door die deur ineens dicht te gaan doen.. 

Ik volg je helemaal. Wat mij betreft doe je het prima met Abel. Jij beslist wat je wel en niet toestaat van hem maar ik zie op het eerste gezicht niets mis met de waarschuwing die hij het kind gegeven heeft. Moest hij nu echt uit het niets grommen zou ik hem medisch laten nakijken maar dit had een duidelijke aanleiding.

Ik sta er toch wat anders in. Mijn jongste hond houdt niet van kinderen die hij niet kent en zou ze graag weg grommen. Maar ik wil niet dat hij dat zelf gaat regelen. Want als mijn ras eenmaal gaat regelen gaan ze steeds meer regelen en de grens opzoeken (ik wil ook niet dat je gaat rennen, ik wil ook niet dat je naar me gaat staren , ik wil überhaupt niet dat je in mijn huis komt etc.) Daarom voorkom ik dat hij in de situatie komt. Natuurlijk lukt dat niet altijd, ik ben ook maar een mens. Maar ik heb hem wel geleerd om dan uit de situatie weg te lopen. Het liefst naar mij toe, anders na een ander familielid. Inmiddels heeft hij het vertrouwen dat wij het voor hem oplossen. En dat is zoveel fijner en relaxter. Hij is daardoor ook meer ontspannen bij kinderen maar geeft duidelijk aan mij aan wanneer het wel spannend is. Niet door te grommen maar met de stand van zijn oren en door te tongelen. En hij heeft het vertrouwen dat wij die signalen oppikken en hem helpen door het kind vriendelijk weg te sturen. En natuurlijk leg ik de kinderen zelf ook uit dat mijn hond ze spannend vind. En leg ik uit wat hij aan lichaamstaal laat zien. Maar ik verwacht niet dat ze dat altijd begrijpen. Zeker als ze zelf een hele sociale kindervriend hond hebben en nog maar 8 jaar oud zijn.  En ik snap ook dat het voor een moeder heel erg spannend en stressvol is als er naar haar kind gegromd wordt. Ik zou het ook totaal niet raar vinden als ze dan uit haar slof schiet. Daarom zou ik een moeder en kind ook niet zo snel alleen laten met mijn hond. Kortom ik vind dat er hierboven een beetje eenzijdig gekeken wordt. Er zitten altijd twee kanten aan zoiets. Ik snap best dat jouw vriendin denkt houdt die hond maar even weg bij mijn kind. En dan de bench als goede oplossing ziet. En ik snap ook dat jij dat liever niet wil. Uiteindelijk gaat het er denk ik vooral om dat jij voortaan voorkomt dat de hond in de situatie komt dat hij grommen moet inzetten. En als je spanning ziet roep je hem eruit. Want ook Abel vindt het waarschijnlijk veel relaxter als jij de regie pakt in dit soort situaties. 

Ben het helemaal met jou eens hoor. Vandaar dat ik in een aantal reacties hierboven ook zet dat ik het vooral mijzelf kwalijk neem. Ik moet dit dus blijven herhalen. Niet bij de hond als hij in zijn mand ligt. Dat is een les die ik zelf eruit trek. 
Normaal gesproken (als er meer mensen zijn en zeker kinderen) zorg ik altijd dat een van mijn zussen bijvoorbeeld oplet als ik even naar de wc moet oid. 
Ik loop eigenlijk nooit weg bij Abel en kinderen zonder de situatie te managen danwel door iemand anders die hij vertrouwd. 
En ik begrijp het ook dat zij het niet fijn vond. Ik vind haar reactie wel eenzijdig. Stel nu dat Abel dit gedrag te pas en te onpas naar kinderen zou vertonen, tuurlijk is het dan anders. Maar dat doet hij niet. Sterker nog mijn neefje van 6 maanden wordt hij boven alle verwachtingen in zelfs blij van. 
Het enige dat ik aan het verhaal niet ok vind, is dat ik al een keer had gezegd laat hem met rust want hij wil het niet. Ik even naar de wc ging, ze toch op hem afsloop terwijl hij sliep, hij gromde omdat er idd niet ingegrepen werd en ze daardoor nu deze conclusie trekt. 
We hebben afgesproken dat ze nogmaals benadrukt dat de kinderen Abel met rust moeten  laten als hij slaapt/ligt. Het is idd aan mij om daar op te letten. Maar de bench met gesloten deur gebruiken vanwege dit ene voorval terwijl de hond er niets aan kon doen, voelt niet ok. De kids hoeven zeker niet op hun tenen te lopen maar Abel zijn ruimte mag wel gerespecteerd worden. 

Je kunt het ook nooit helemaal voorkomen. Het is altijd extra opletten maar zo te lezen neem jij die verantwoordelijk wel. En fijn dat jullie eruit zijn gekomen. 

Idem hihi, kost tijd om iets te herstellen in vertrouwen. Met deez? pffff dacht echt muilkorf geval. Met wat geduld en herstellen? Is ie alsnog heel vervelend Hij heeft praatjes ook nu, meestal in wat hij wilt en geen grommen of bijten. 

Zo ontstaan  90%, schat ik, dus bijtincidenten. Kind dat naar de hond gaat, de hond waarschuwt, keurig!  nu werd er ingegrepen, alleen had het kind weggehaald moeten worden. De hond waarschuwt, mijn persoonlijke cirkel waar je in komt. Laat je het kind gaan, grote kans op een  snauw met schade. Een kind snapt de waarschuwing van de hond niet. Nooit een kind en hond alleen laten dus. Geen seconde.

Je kan het als volgt uitleggen.

Ieder individu heeft een denkbeeldige cirkel om zich heen waarin je geen vreemde of minder vreemde duldt. Alleen de grote liefde mag binnen die cirkel komen. Geldt ook voor ons mensen. Niemand vindt het leuk als er een wildvreemde opeens een arm om je heen slaat en je  tegen zich aantrekt..... de een heeft dit meer dan de ander.

Ook voor een hond geldt dit. Als de hond de rust kiest, in zijn mand gaat of wat dan ook of gewoon lekker ergens ligt of eet ....dan laat je hem met rust! Kan dat niet dan roep je de hond bij je, maar je gaat niet naar de hond toe, dat is voor de hond dreiging. Voor de ene meer dan voor de andere.

Hang een briefje ook nog op de buitendeur als je visite verwacht.

Met hoofdletters, 

LAAT DE HOND MET RUST. 

Maar niets is zo moeilijk als de visite op te voeden. 

En voor jou een leer. Dus nooit een kind bij je hond laten al is er een andere volwassene bij, of iedere keer weer zeggen, hou het kind bij de hond weg. Een bijtincident is voor jouw kind een trauma en voor mijn hond de doodstraf. En ik wil hier verder geen ruzie om met jou, daar zijn jillie me te lief voor. Maar ik houd ook van mijnhond. En leg dat persoonlijke cirkeltje uit.

Crue om het zo te zeggen, maar dan komt het wel binnen.,

Abel heeft het super goed gedaan. Zoals verwacht vond hij het heus spannend al die mensen en kids. Hij heeft niet 1x lelijk gedaan :-). Kwam steeds naast mij zitten als hij het even te spannend vond. 1x werd zijn bench deurtje door een kind dicht gedaan (terwijl hij erin zat) stond ik in de keuken en hoorde ik aan zijn blaf direct dat er wat was dus liep erheen en vroeg wat gebeurt hier, maar greep mijn zus direct al in. Ik ben idd heel duidelijk geweest naar de visite en dat hielp.