Bange hond uit spanje

Wat fijn en lief wat jullie doen voor Ada en wat goed dat jullie om hulp / steun vragen! Dapper!!

Ben ook erg benieuwd hoe het met haar gaat?!

Dag , met ada is het nog steeds dat ze in de douchebak ligt dag en nacht we hebben een kamera opgehangen en kunnen we kijken,  anna kamt ze elke dag dat laat ze toe en krijgt  dan een beloning ze ligt er nu al drie weken en proberen haar uit de douche te lokken met stukjes eten verder en verder maar ze komt niet verder dan een paar meter snachts ,ze pist en kakt snachts buiten de douchebak we geven drupjes bachbloesem ., maar ze schrikt nog steeds als je bij haar komt te dicht,  heel kleine verbeteringen.

Dankje voor de update. Fijn dat je ons op de hoogte houd. Heel kleine verbeteringen dus, maar wel de goede kant op.

Is ze verder nooit meer naar buiten gelopen dus, zoals in je post van 12 juli?

Hebben jullie verder nog contact met een gt die hierin is gespecialiseerd?

Het is normaal dat dit veel tijd kost maar als die echt sinds je eerste bericht de badkamer niet uitgeweest is klinkt dat wel wat extreem. Misschien is het een idee om er dan gedragstherapeut bij te halen? 

Kammen is juist iets dat veel angstige honden spannend vinden, dat vind ik dus wat lastig te plaatsen in dit verhaal. Dat maakt dat ik me afvraag of de hond het echt oké vindt of dat die het vanuit verstijving toelaat. Mocht die het kammen echt oké vinden dan zou even naar buiten (tuin?) ook moeten kunnen denk ik. Vanaf geschreven tekst is het altijd lastig inschatten, vandaar dat ik iemand terplekke mee zou laten kijken. 

Rustig aan doen is heel belangrijk maar ik heb ook geleerd met onze angsthaas dat wanneer ze zelf alles ontwijken je ook té voorzichtig kan zijn en dan kom je uiteindelijk ook niet vooruit. Het is een lastige balans die je daarin moet vinden. 

ja dat heb ik met Jenna en Lola ook ondervonden, soms moet je even een volgend stapje forceren, maar het juiste moment en hoe is best lastig. 

Mee eens Hannah, lastig, soms moet je ze echt de tijd geven, maar soms moet je ze ook leiden, een drempel samen overgaan.

Kan ze al aangelijnd worden, gewoon riem om en weer af, en heeft ze dan wel de neiging om mee te lopen, dit was bij mijn hond het geval, die heb ik echt moeten leiden naar enge plekken, als hij er genoeg van had dan stopte ik ook meteen, geen idee of dit voor jullie ook werkt..

Een vriendin van mij en tevens mede spreker van "de buitenlandse hond", heeft nu zo'n zelfde hond in huis. Zij geeft ook tips en trics op maat via Zoom. Mocht je contact willen, pb me dan even  

" ja dat heb ik met Jenna en Lola ook ondervonden, soms moet je even een volgend stapje forceren, maar het juiste moment en hoe is best lastig.  "

Dobry

Dit is ook waar ik mee zit. 

@TS: drie weken in de badkamer is niet normaal en er komt dan een punt waarop je als baasje het heft in handen moet nemen. Over de grenzen van de hond gaan is niet de bedoeling, maar niet alle spanning is slechte spanning. Als een bange hond nooit (binnen de grenzen van z'n kunnen) geconfronteerd wordt met waar hij bang voor is, dan zal hij ook nooit leren om niet angstig te zijn. Als dat betekent dat het eerste doel moet zijn om rustig in de tuin te kunnen lopen, dan is dat maar zo. Maar drie weken in de badkamer is genoeg om de hond bij te laten komen en een begin te maken met wennen aan de nieuwe baasjes, dus ook tijd genoeg om klaar te zijn voor de volgende stap (hoe klein die misschien ook moet zijn).

Overigens vind ik (als ik het zo lees) dat deze hond nooit naar NL had moeten komen. De stichting heeft hierin wat mij betreft een verkeerde inschatting gemaakt. Drie weken in de badkamer zitten, dat is niet normaal. Alle lof voor jullie als baasjes die veel meer geduld opbrengen dan de gemiddelde adoptant, maar dit is een hele sneue situatie. De hond zal in Spanje ook geen ontspannen hond zijn geweest, maar zulke honden voelen zich in de omgeving waar ze zijn opgegroeid vaak beter dan hier in een warme mand waar ze niet van kunnen genieten vanwege alle angst en spanning. En adoptanten die bereid zijn om zóveel geduld te hebben en dit te kunnen begeleiden zijn er vaak niet. Waardoor de hond terug moet naar de stichting en die vervolgens een probleem heeft. Dus ik hoop echt dat het goed gaat komen, maar slim van de stichting vind ik het echt niet. 

Is er vanuit de stichting niet iemand al langs geweest, dit kan toch niet zo..

En situatie is natuurlijk zo van geschreven tekst af lastig in te schatten. Maar is het niet mogelijk om met behulp van iemand met kennis van zaken m.b.t. angstige (buitenlandse) honden (misschien iemand hier die wil en kan helpen?) haar toch uit de badkamer te krijgen, en dat de badkamer dan toch middels een traphek o.i.d. geblokkeerd wordt zodat ze daar niet meer terug kan.

Wel zorgen in de woonkamer dat er een alternatieve veilige plek is, maar wel 1 waar ze niet volledig in kan duiken omdat haar angst maakt dat ze moeilijk te lokken of te stimuleren is.

Ergens vrees ik dat deze hond te getraumatiseerd is om echt gewend te raken aan wonen in een huis, en wandelingen buiten. Laat staan visite e.d. 

Ik hoop echt dat jullie binnenkort geholpen worden, want dit is voor de hond en voor jullie volgens mij een drama.

Laten we hopen dat de stichting het wel goed ingeschat had, de hond wel heel angstig was, ook al in Spanje, maar toch in staat na gewenning met de juiste begeleiding het mogelijk zou moeten zijn dat de hond zich redelijk goed aan zou kunnen passen. De mensen lijken wel veel inzet te geven.

Het trauma bij binnenkomst is denk ik van heel grote invloed geweest op de situatie nu en als dat niet gebeurd was, was het mogelijk een heel ander verhaal geweest. Voor zover je dit allemaal van een beeldscherm kan beoordelen en nauwelijks iets over de achtergrond van de hond weet.

Maar dat de hond en mensen nu echt verder moeten is duidelijk, zo kan het niet blijven.

Ik ben benieuwd naar het verdere verloop van deze post...Ik hoop serieus op een oplossing voor hond en baasjes.