Zie door de bomen de hond niet meer, wie helpt?

De perfecte hond bestaat zeker niet. Maar ik moet van uit een mega vijver van keuzes een selectie maken waar ik me op ga richten. Dat betekent, juist omdat de perfecte hond niet bestaat, dat je je wensen moet bijstellen. Daar ben ik momenteel mee bezig, het ene weegt zwaarder dan het andere.

Daarnaast krijg ik hier veel informatie en verduidelijking, en kan je daardoor ook je beeld bijstellen. 

Ik heb de grote versie van haar ras (zij de mini ik de standaard) en het is een ras dat je echt moet liggen... Hij kan niet loslopen, mijn vorige ook niet. Het is een terrier en die van mij heeft een jachtinstinct (sommige meer dan andere), komt wanneer hij zin heeft (niet dus), kan niet goed met vreemde honden en beschikt over behoorlijk wat kracht en kan makkelijk schade toedoen aan andere honden dus loslopen met dit type hond zou ik niet gauw aanraden, hij sloopt, is vreselijk irritant in huis en trekt zich werkelijk nul maar dan ook echt NUL aan van correcties. IK vind bull terriers echt hilarisch en kan inmiddels met mijn hond lezen en schrijven omdat ik precies weet wat hij wanneer gaat doen maar de eerste jaren zijn echt niet grappig vaak Je kan het treffen natuurlijk, mijn vorige was in de opvoeding veel makkelijker maar dan weer ronduit intolerant naar andere honden, wat vakanties en wandelingen in de buurt niet makkelijk maakte. Maar hij was wel veel relaxter in allerlei situaties. Denk alleen niet dat ik ze iedereen aan zou raden.  "Je kan het treffen" is niet voldoende om het ras direct aan te raden. Ze zijn vaak wel erg lief voor kinderen, ik ben met een bullterrier opgegroeid en die was werkelijk fantastisch, zo lief. Mijn huidige en kinderen uhhh.. gaat niet zo. Hij rent ze omver, gaat happen, spullen stelen... Maar hij is misschien ook een uitzondering in hoe neurotisch en makkelijk drukt te maken hij is. 

Vooralsnog lijkt het terrier ras op dit moment geen goede match voor ons als ik de berichten lees. Vooral omdat we geen ervaring hebben, maar wel kinderen lijkt me dat niet de beste keus. Je kan natuurlijk een pareltje treffen, maar daar kan je niet vanuit gaan bij een verplichting voor meer dan 10 jaar. 

Ligt erg aan de hond. Onze buren hebben een 'pomsky' (geloof ik, iig een kleine spits kruising) en het beest is echt verschrikkelijk qua blaffen. Hij blaft niet in huis als hij alleen is, maar slaat wel óveral op aan. Is dus van pup opgegroeid naast ons maar hij blaft nóg steeds letterlijk elke keer als hij ons achter de schutting hoort praten. Echt serieus beest als je nu nóg niet weet dat wij hier wonen :P

Maar de terrier van de andere kant slaat nooit aan op mensen op het grindpad, en onze hond heeft dat dus ook nooit gedaan. Terwijl de terrier van hiernaast wel blaft bij bezoek en die van ons blafte dan weer juist vrij hysterisch tijdens spel.

Zoals anderen al gezegd hebben is blaffen bij alleen zijn meestal geen waaksheid maar een reactie op de angst/onzekerheid van het alleen zijn. Dit voorkom je alleen door heel goed en rustig het alleen zijn op te bouwen, maar voor de tijden dat jullie het willen (een paar keer 4 uur) is dat volgens mij voor de meeste honden heel erg haalbaar. Zoals gezegd zijn er wel rassen die moeilijker alleen kunnen zijn, maar uiteindelijk vindt geen enkele hond het léuk. Het zijn echt sociale dieren die gewoon altijd bij je willen zijn. Dat maakt ze ook leuk natuurlijk ;) maar dat betekent dus wel dat je het echt rustig moet opbouwen zodat ze goed leren dat het oké en veilig is alleen thuis, en dat jullie altijd gauw weer terugkomen. :)

Wat voor honden spreken je eigenlijk aan?

We zijn hier gewoon voor het ras gegaan dat ons visueel het meeste aansprak gegaan. Hoppa, deze ziet er mooi uit. Vervolgens vele fokkers en eigenaars bezocht met dit ras om ons een beeld te vormen van het karakter en de voor- en tegenargumenten van dit ras heel eerlijk op te lijsten. Uiteindelijk helemaal verliefd geworden en we wisten dat op dat moment het uiterlijk zelfs bijkomstig geworden was.

En zelfs dan klopt het niet helemaal. Als ik nu online de raskenmerken opzoek van verschillende rassen hier in de familie klopt amper 40%. Het hangt ook enorm af van de opvoeding en het karakter van je specifieke hond. Natuurlijk als een ras zogezegd héél erg vocaal is en dit schrikt jullie af dan moet je hier ook erg goed op letten bij het bezoeken van fokkers en eigenaars of het effectief zo erg is als jullie denken.

Welke hond nog niet is genoemd volgens mij is de Tibetaanse Terriër (de naam is misleidend, het is  absoluut geen  terrier maar een gezelschap hond)

Het zijn redelijk ongecompliceerde speelse vrolijke familie hondjes.

Net een goeie slag groter dan de kleine gezelschap hondjes.

Enige wat niet aan je eisen voldoet is de vacht.  

Maar ik ken wel mensen met zo'n hondje en laten 3 x per jaar de vacht korter knippen en dan heb je er geen werk aan.

Tja, ik begrijp dan wel de TS dat ze geen hond willen die overmatig blaft. Weinig rassen of niet, voor me was het ook een heel belangrijke eigenschap bij de raskeuze. Mijn hond blaft alleen in uitzonderlijke omstandigheden en dat vind ik erg fijn. Als je me nu vraagt wanneer ik mijn pup voor de laatste keer heb horen blaffen, dan moet ik eerst even nadenken  

Zoals Aurelia het aangeeft, er zijn honden die gewoonweg overal op aan slaan zoals die pomsky van haar buren. Wij hebben identiek geval bij onze achterburen. Het beestje blaft niet als hij alleen thuis is.. maar zodra hij buiten in de tuin loopt, stopt hij niet met het (hysterisch) blaffen. En geloof mij, het is ook niet fijn als je geen 5 minuten rustig in je eigen tuin kan zitten omdat die keffer daar zot aan het worden is. Zelfs mijn pup reageert niet meer op hem want na een paar weken had hij al door dat het een hopeloos geval is 

Verder zijn er heel veel honden die heel graag alle andere passerende honden afblaffen en daarna blijven ze die nog een paar minuten nablaffen... totdat de volgende wandelende hond op de horizon verschijnt.. En dan wordt het herhaald.. en zo de ganse dag door.. Oke, naar mijn mening hoort het tot aangeleerd gedrag, en dit wilt zeggen dat je je hond kan trainen om zich anders te gedragen. Maar het vraagt uiteraard wat inspanning en tijd van de eigenaar. In alle eerlijkheid, ik ben heel gelukkig dat ik met mijn ras zo'n probleem nooit heb gehad. Hier kan een roedel langs passeren en er komt nog steeds geen geblaf 

Blaffen bij alleen zijn is dan totaal andere verhaal. Het is helemaal waar wat anderen al hebben gezegd. Je zal je hond moeten trainen om alleen te zijn, onafhankelijk van het ras. Heel rustig opbouwen en ik denk dat voor de meeste honden 4 uur een heel realistisch doel moet zijn..  

Mila kan gelukkig gewoon loslopen en heeft geen jachtinstinct alhoewel ze wel flink kan snuffelen buiten. Ze blijft altijd bij mij in de buurt en soms luistert ze niet meteen, maar met wat geduld en klein omweggetje komt ze gewoon, dat vind ik prachtig en stiekem ook grappig. Ze kan ook met alle honden. Ze is pas een jaar dus het kan nog veranderen, hoop het niet. Ze heeft ook nog nooit wat gesloopt in huis en is thuis juist heel rustig. We kunnen haar natuurlijk wel met een klein dingetje heel druk maken, maar we weten precies hoe we dit kunnen voorkomen of haar weer rustig krijgen. Van mij mag ze ook afentoe haar bull run door huis doen of gekke rondjes draaien op bed. 

Hier in de buurt loopt ook een standaard Bull en die kan inderdaad ook niet los en met andere honden, die is een keer op een show aangevallen. Maar er lopen hier ook een paar die altijd los lopen en geen vlieg kwaad doen. Niet alle Bull terriërs zijn moeilijk.

Het is ook niet dat ik andere mensen het ras aanraad, maar vertel mijn ervaring over waarom ik voor dit ras gekozen heb en hoe haar gedrag is. Vind het een beetje jammer dat mensen vaak negatief doen over het ras. Probeerde een positief verhaal te vertellen want die zijn er ook genoeg. 

Klopt, 4 uren is prima te doen. 

Voor ons is niet blaffen ook een belangrijke eigenschap. Mijn herder Mike is geen hond die overal op aanslaat (gelukkig, dat is bij genoeg herders wel anders), maar hij is wel waaks en blaft dan --en luid! Mensen en honden kunnen langs huis lopen en dat is geen probleem. Maar lopen ze naar de voordeur dan laat hij van zich horen. Het is een stille hond, maar deze hoeveelheid blaffen is al meer dan genoeg voor mij. Nu dus gegaan voor een niet-waakse hond. Ik kijk ernaar uit! (Barsoi!) 

Ik vind het dan ook niet raar of onrealistisch dat mensen willen gaan voor een stille hond. Snap het helemaal, en het kan ook gewoon. Het is alleen wel zo dat er maar weinig types honden zijn die van zichzelf geen neiging hebben tot blaffen. Dat komt zo ongeveer neer op windhonden en een aantal molossers en een paar (Aziatische) spitzen/oertypes. Honden die rustig zijn van karakter, die niet waaks zijn of die wel waaks zijn maar enkel van zich laten horen als het er echt toe doet. 

Helemaal het mee eens. Helaas (voor TS) zijn het hoofdzakelijk maatje L en XL honden: newfoundlanders, borsois, akita's. Van middelgrote maten kan ik alleen aan windhonden, shar-peis en golden retrievers denken. Terriers mssn ook maar het is meer individueel (je moet maar een treffen )..  Of platte neus honden, maar die hebben dan wel andere issues..   

Ik vind Bulls heerlijke honden. Als ik ooit een tweede hond durf aanschaffen, dan staan ze helemaal boven op mijn lijstje . 

Eerlijk? Ik zou op plaats van TS echt voor hetzelfde model als Mila (kleine bull) gaan. Spijtig dat dit ras dikwijls zo negatief beoordeeld wordt. 

Ja, hondjes met een platte neus zijn vaak rustig... maar dat heeft andere redenen en daarom zou ik deze hondjes nooit aanraden. 

Shar pei zijn super leuk trouwens. Heerlijke vacht ook  

Kennis van me heeft jarenlang mini bull terriers gehad. Ze vond ze heel lief, maar ook super eigenwijs en enorm druk. Nu heeft ze twee 'rustigere' honden: een jack russel en een staffordshire bull terrier.  Dat zegt ook wel wat haha. 

Hahaha geweldig

Bedankt voor alle ervaringen, wat een uiteenlopende verhalen. Erg leuk om te lezen!

Qua uiterlijk vind ik een jack russel leuk, een labrador vind ik ook mooi maar is te groot. De middelgrote witte keeshonden vind ik ook leuk om te zien. Beagle vind ik ook een mooi hondje, evenals de franse bull moet ik ook wel om lachen. Maar daarmee zou ik ernstige gezondheidsproblemen in stand houden.

Zoals gezegd ben ik in een onderzoekende fase, maar als kind zijnde had ik al nare gevoelens bij slierterige haren bij een hond (zoals kooikerhondje), vooral als daar vuil in zit. De keeshonden hebben natuurlijk langere haren, maar dat is voor mijn gevoel en als het klopt wat ik lees, een ander soort vacht en ze houden zichzelf schoon. Niet dat dat laatste per se belangrijk is voor me, ik borstel en was bv liever wat vaker als het uiterlijk me daarom meer aanstaat.

Mijn zoon is in contact gekomen met de labradoodle (hij is verliefd), en ik bezoek iemand die er ook een heeft, een pup van bijna een jaar. Moet zeggen dat ik het voordeel vind dat het echt nooit stinkt bij haar thuis, en ook als je de hond aait ruik je niks anders dan je handen. Maar vraag je me of ik het uiterlijk echt mooi vind? Nee, sorry dat dan weer niet. De krullen zijn niet echt mijn ding ;-) 

Wat ik overigens echt een prachtige hond vind, maar veel te groot, is de witte herder. Wat een plaatje!

Ik denk dat het wel belangrijk is wegens gebrek aan ervaring dat we een puppycursus gaan doen. Ook om zekerder te worden en dat uit te stralen naar de hond bij begrenzen.

En nog een toevoeging: ik realiseer me goed dat je alleen zijn moet opbouwen, indien wij overgaan tot het aannemen van een nieuw gezinslid wil ik de eerste maanden ook tijd hebben om dat rustig op te bouwen. Iemand zei tegen me dat ze met haar chihuahua begin met drie minuutjes en om het hoekje ging staan, als de hond dan op enig moment stil was, kwam ze naar binnen en beloonde ze positief. Ik stel me erbij voor dat de opbouwfase tijd vraagt. 

" 
Mijn zoon is in contact gekomen met de labradoodle (hij is verliefd), en ik bezoek iemand die er ook een heeft, een pup van bijna een jaar. Moet zeggen dat ik het voordeel vind dat het echt nooit stinkt bij haar thuis, en ook als je de hond aait ruik je niks anders dan je handen. Maar vraag je me of ik het uiterlijk echt mooi vind? Nee, sorry dat dan weer niet. De krullen zijn niet echt mijn ding  
 
Wat ik overigens echt een prachtige hond vind, maar veel te groot, is de witte herder. Wat een plaatje!
 
Ik denk dat het wel belangrijk is wegens gebrek aan ervaring dat we een puppycursus gaan doen. Ook om zekerder te worden en dat uit te stralen naar de hond bij begrenzen.
 
"

Bloem22

Snap ik   Ze zijn ook prachtig en fantastisch. En in de regel goed met kids. 

Weet je wat het ook is... Uiteindelijk kunnen wij alleen maar advies geven gebaseerd op wat je zegt. Maar het allerbelangrijkste is dat je gewoon de honden ontmoet en met fokkers en eigenaren spreekt. Dan weet je meteen of het goed voelt of dat je verder zoekt. 

Je weet zelf wat je grenzen zijn. Bijvoorbeeld geen slierterig haar. Dan vallen alle rassen met langer haar dat snel viezig wordt en veel vachtverzorging nodig heeft gewoon af, hoe fijn ze op papier ook klinken. Kies rassen uit die je prachtig vindt en die je aanspreken. Ook als ze op papier misschien niet perfect klinken. Ontmoet ze in het echt en ervaar het zelf. Misschien valt het alles mee en wordt je verliefd, of misschien is het helemaal niks en dan heb je weer wat geleerd en kun je verder zoeken. 

Probeer maar een lijstje samen te stellen van een stuk of 5 rassen die je enorm aanspreken. Jack russel terrier, witte keeshond, witte herdershond, beagle... Ontmoet ze, en dan weet je of het wat is. En niet ééntje per ras, maar meerdere. Ga bijvoorbeeld naar een clubwandeling of naar een fokker met meerdere honden. Een sample size van 1 geeft geen goede indruk van een ras. 

En heel eerlijk: een 'beginnersras' bestaat niet. Als je een ras echt heel leuk vind, en je doet moeite om je in te lezen en voor te bereiden door met eigenaren te spreken en de honden te ontmoeten, dan ga je er 100% voor en komt het echt wel goed. 

Doe vooral ook geen concessies. Jullie moeten blij zijn met de keus, aan anderen hoeven jullie geen verantwoording af te leggen  

Ja dat is wel echt een plaatje zeg! Vind dat echt prachtige beesten.

Zoals je zegt zal ik het zelf uiteindelijk met gezin moeten bepalen, maar ik leer wel veel van de berichten hier. Drie jaar geleden bezocht ik iemand met een witte herder (ook nog een pup, nou werkelijk wat een eye candy) en toen zei ik, 'Als er ooit een hond komt moet het er zo één zijn'. Totaal onwetend dat er behoorlijk wat verschil in ras, eigenschappen en verzorging zit. Dus ik neem zeker alle verhalen mee, maar zoals gezegd: het plaatje moet kloppen en ik ben realistisch dat het dieren zijn, en er geen perfectie bestaat. Ik neig wel naar een pup, en dan vooral omdat het mij makkelijker lijkt aan elkaar te wennen en elkaar te leren kennen.

Ik heb verschillende fokkers gemaild en de situatie uitgelegd. Ben benieuwd naar de reacties.

Wat het gewoon lastig maakt, je wil je verantwoordelijkheid serieus nemen, maar weet ook niet precies wat te verwachten (vandaar afgesproken met hondeneigenaren de komende weken ;-)). Hebben wel eens op een labrador gepast, maar het is net zoals met een kind; op een kind van een ander passen is heel anders dan wanneer het je eigen kind is! 

" Ja dat is wel echt een plaatje zeg! Vind dat echt prachtige beesten.
 
Zoals je zegt zal ik het zelf uiteindelijk met gezin moeten bepalen, maar ik leer wel veel van de berichten hier. Drie jaar geleden bezocht ik iemand met een witte herder (ook nog een pup, nou werkelijk wat een eye candy) en toen zei ik, 'Als er ooit een hond komt moet het er zo één zijn'. Totaal onwetend dat er behoorlijk wat verschil in ras, eigenschappen en verzorging zit. Dus ik neem zeker alle verhalen mee, maar zoals gezegd: het plaatje moet kloppen en ik ben realistisch dat het dieren zijn, en er geen perfectie bestaat. Ik neig wel naar een pup, en dan vooral omdat het mij makkelijker lijkt aan elkaar te wennen en elkaar te leren kennen.
 
Ik heb verschillende fokkers gemaild en de situatie uitgelegd. Ben benieuwd naar de reacties.
 
Wat het gewoon lastig maakt, je wil je verantwoordelijkheid serieus nemen, maar weet ook niet precies wat te verwachten (vandaar afgesproken met hondeneigenaren de komende weken ). Hebben wel eens op een labrador gepast, maar het is net zoals met een kind; op een kind van een ander passen is heel anders dan wanneer het je eigen kind is!  "

Bloem22

Haha, dat klopt  En goed zo! Ben benieuwd hoe dat gaat. Welke rassen ga je ontmoeten? 

En mocht je meer willen weten over witte herders, je mag altijd een berichtje sturen. Ik ben heel eerlijk over hun fijne en minder fijne eigenschappen  Mike is 12.5 jaar oud en mijn volgende hond wordt dus een Barsoi, even heel iets anders. Ben benieuwd hoe dat bevalt! Wat jij ook zegt, heb er veel ontmoet, maar het is heel anders als je er zelf eentje hebt. 

Ik heb een mail gestuurd naar fokkers van de japanse spits, Shiba en de witte keeshond. Ik vermoed dat ik er nog ongeveer twee ga mailen. Ben benieuwd naar de antwoorden! 

Super! Ben echt benieuwd welke hond jullie uiteindelijk gaan kiezen 

Aan shiba's dacht ik ook. In principe beantwoorden ze aan alle jullie wensen behalve (permanent) vachtverlies. Alhoewel bestaan er naar het schijnt shiba's bij welke het beperkt is tot de ruiperiodes. Maar alle shiba eigenaren die ik ken, zeggen dat hun honden behoorlijk wat haren verliezen (sommige baasjes stofzuigen zelfs enkele keren per dag). Ook zijn het heel koppige, eigenwijze honden, zeker geen pleasers (persoonlijk vind ik het juist een geweldige eigenschap )

" Super! Ben echt benieuwd welke hond jullie uiteindelijk gaan kiezen 
Aan shiba's dacht ik ook. In principe beantwoorden ze aan alle jullie wensen behalve (permanent) vachtverlies. Alhoewel bestaan er naar het schijnt shiba's bij welke het beperkt is tot de ruiperiodes. Maar alle shiba eigenaren die ik ken, zeggen dat hun honden behoorlijk wat haren verliezen (sommige baasjes stofzuigen zelfs enkele keren per dag). Ook zijn het heel koppige, eigenwijze honden, zeker geen pleasers (persoonlijk vind ik het juist een geweldige eigenschap&nbsp "

Roy † & Oscar

Het kan ook zomaar een ander ras worden, of misschien komen we wel tot de conclusie dat het niet haalbaar is voor ons.

Lastige is, ik ben iemand die verantwoordelijkheden soms te serieus neemt waardoor ik af haak. Dan durf ik het risico niet te nemen want tja, wat als het anders loopt, doe je zo'n beestje zwaar tekort. Mede daarom vind ik het leuk om de ervaringen hier te lezen, dan krijg ik een beter beeld en weet ik waarvoor ik kies (tot op zekere hoogte). Het is voor mij gewoon een totaal nieuwe wereld. 

Het lijkt me erg leuk voor de kinderen, maar daarnaast ook voor mezelf. Ik plan mijn eigen agenda en hoop straks zzper te zijn, lijkt me leuk de hond mee te nemen waar mogelijk. En een thuisgenootje als ik thuis werk. Daarom is het formaat vooralsnog wel belangrijk, een jack russel oid neem je sneller mee dan een herdershond ;-) 

Ik weet niet of je facebook hebt ? In deze groep vind je allerlei kruisingen, die bedoeld zijn om een ras te verbeteren.... hier zie ik wel interessante kruisingen voorbij komen. Dit is de link Outcross Nederland : https://www.facebook.com/groups/1667343713594715

Hier is ook een fokker, die haar ervaringen deelt om de gezondheid van de mopshond te verbeteren. Ze beschrijft het hier : https://www.facebook.com/groups/1667343713594715/permalink/2329523277376752

Goede link, heb geen FB maar kan er wel op kijken :-) 

Ik weet dat mopsen is zoals vloeken in de kerk op het hondenforum maar mijn collega heeft er recent 1 aangeschaft en het is een ontzettend leuk beestje. Hij is wel van een outcross project dus een retromops en heeft een nette neus en goede ademhaling. De fokker had blijkbaar 10 retromopsen en blafte kort als je er binnen kwam en daarna was het stil rustig en gek op kinderen. Die van mijn collega is nog maar een pup maar wandelt toch flink mee en bij de fokker konden ze toch zonder problemen elke dag 1 a 2 uur per dag mee naar het strand. 

Ow en een heel ander idee: border terrier? Het uiterlijk moet je uiteraard wel aanspreken. Het zijn wel terriers (dus loslopen is twijfelachtig, al heb ik mensen gezien bij wie dat wel goed ging), maar voor zover ik begrijp zijn ze relatief goed trainbaar. Ruwhaar, dus ze moeten af en toe geplukt maar niet al te veel haar in huis en ook geen krullen ;) (Snap je trouwens helemaal, ik val ook niet op krullen). Leuk formaatje. Ze hebben wel veel energie en je moet er dus wel echt iets mee doen.

Ik vind het superleuke hondjes en kan best dat er hier ooit eentje komt (hoewel we in principe alleen voor herplaatsers gaan en dan is het maar afwachten wat er op je pad komt). Maar goed wij zijn dan wel weer honden met veel energie gewend natuurlijk.

Ik ken Meranda toevallig :) Kan haar absoluut aanbevelen. 

Ik heb foto's gegoogeld, wat een mooie hondjes zitten daar tussen!! Sommige hebben echt een langere snuit, wat een leuke beestjes.

Zulke hondjes waren van het lijstje geschrapt wegens gewetensbezwaar, ik ga me er eens verder in verdiepen!

De raszuivere zou ik inderdaad ver van weg blijven, maar de outcross fokkers doen hun best om er wat goeds van te maken. Open neusgaten, een langere neus, slanker lijf, diepgelegen ogen, een volledig gebit, etcetera. Daarnaast natuurlijk de focus op een fijn lief karakter. 

Er zitten echt hele mooie hondjes tussen, vooral met die langere snuit. Je ziet wel dat de meeste nog steeds een erg platte snuit hebben, maar enkelen zien er aangenaam uit.