Reu, teef of maakt het echt niet uit ?

Mila is mijn eerste hond, maar mijn vriend heeft altijd teefjes gehad toen hij opgroeide dus gekozen voor een teef. Reuen vind ik qua uiterlijk wel mooier, ligt eraan welk ras natuurlijk. 

Tot nu toe altijd reuen gehad. Ik hou wel van een uitdaging. 

Het past gewoon beter bij mij. 

Altijd 2 te gelijk, nu 1 hond en dat is toch echt wel anders. 

Ik ben zo een baasje dat roept, is het een reu of teef? 

Een bouvier is een hele stabiele hond en speelt graag met pups, ongeacht geslacht. 

Tot de pup reuen een maand of 7 a 8 zijn en gaan puberen. pfff daar heeft hij echt een hekel aan. 

De rustige pups niks aan de hand maar de drukke macho typetjes vindt hij echt super irritant. 

Hij laat het even gebeuren en dan, dan, dan gaat hij erop zitten. 

Gelukkig bijt hij verder niet maar ik weet zeker dat hij dat wel gaat doen als de reuen door gaan. 

Ik wil dat niet mee maken dus roep ik, is het een reu of teef. 

Voorkomen is altijd beter dan genezen. 

Mijn volgende hond wordt denk ik wel een teefje. 

Ik wordt al wat ouder en kan een teef dan beter aan (denk ik). 

Maar een reu, tja daar val je voor. Een stoere man die zijn mannetje staat. 

Geen vieze plekken, gewoon goed bij houden. Nooit problemen gehad, met al 6 de reuen niet. 

Qua vriendelijk gedrag naar andere honden maakt het voor mij niet uit. In mijn ras zijn beide geslachten over het algemeen niet heel vriendelijk. Ik dacht altijd dat ik het geslacht belangrijk vond maar dat is niet zo. Het ras is belangrijk en het geslacht van de hond maakt niet zoveel uit voor mij. Omdat ik graag wil fokken gaat nu de voorkeur naar een teef maar een reu is hier ook van harte welkom. Ik merk echt dat ik tussen mijn staffords qua geslacht geen voorkeur heb. Mijn leonberger is ook een teef en ze is echt een super hond. Maar dit ras sluit gewoon net wat minder aan bij wat ik zoek in een hond. En met name dat is iets dat ik merk. Dat ligt verder niet aan het geslacht. Dus ik denk als het ras je past dat het niet perse iets uit hoeft te maken. 

FF of topic? Staffords zijn heel vriendelijk en sociaal maar dat moet je ze wel leren. Het zit er niet in als je het aan natuurlijk gedrag overlaat. Dat zie ik persoonlijk inmiddels vele malen met verschillende rassen gebeuren en daar komt geen dominantie training in te pas. Geschiedenis zegt dat de hond met ons wil werken omdat we een gemakkelijke voedselbron zijn en ook nog sociale wezens.

On topic? Als je wilt fokken? Waarom heeft een teef voorkeur?

Schei toch eens uit met je gebazel. Het wordt heel erg vervelend dat je steeds hetzelfde riedeltje blijft herhalen.

Maar goed, je hebt ook al een hele ervaring achter de rug wat betreft dit ras 

Terugkomende op reu of teef....

Ik heb niet 1,2,3 een voorkeur. Wij hebben 3 teefjes gehad, 2 reuen. Allemaal Bull Terriërs.

Allemaal hebben zij dezelfde opvoeding genoten, 1 teefje hond-intolerant en 1 reu  hond-intolerant.

Dus waar blijven we met de opvoeding dat je altijd de inborst kan ombuigen? Dat gaat dus niet.

De bullen die alle 3 gewoon sociaal zijn, komen uit hele andere lijnen. 

Maar dan heb ik het alleen over het hond-intolerante. En bij ons zit daar geen verschil in, reu of teef.

De reuen vind ik veel aanhankelijker, liever ook, de teven zijn zelfstandiger, meer eigengereid. Teven zijn slimmer, actiever, leren makkelijker, maar kunnen ook fel zijn, chagrijnig soms, althans zo komt dat over doordat ze op dat moment geen knuffel of aai willen, dat heb ik met de reuen nooit meegemaakt, die vinden elke vorm van aandacht geweldig . Onze reuen zijn relatief lui. Onze huidige reu is sociaal met alles en iedereen, zelfs tegen de katten in de buurt. Heb ik nog nooit meegemaakt met de andere. 

En een dingetje, maar dat zal puur toeval zijn, de reuen zijn/waren gruwelijk lastige eters . Maar wat ik al zei, dat zal toeval zijn. 

Wat betreft de opvoeding... Ik las dat Gabber zei: Ik heb altijd gekozen voor reuen, ik hou van een uitdaging...

Nou de reuen waren hier niet echt een uitdaging, maar onze Wopper, ons 3e teefje....Heb tijden gedacht dat dit nooit goed zou komen, was echt een terror pup/puber, maar uitgegroeid tot de meest geweldige hond waar ik mee kon lezen en schrijven.

Dus van mij wordt geen mens wijzer, haha. Je moet het qua karakter treffen, maar doorgaans vond ik de reuen makkelijker, relaxter. Alleen onze 1e reu met andere honden vond ik wel een ding, er viel mee om te gaan, maar het was niet altijd ontspannen met wandelingen etc.

En we hebben hem andere honden zoveel mogelijk proberen te leren negeren en dat ging redelijk, maar een sociale hond is het nooit geworden. 

Gadver. Heb je haar ook weer. 

Ik heb gecastreerde honden, na castratie merk ik weinig verschil tussen de heren en de dame. Lucie het teefje is altijd stabieler geweest, ook als ze loops of schijnzwanger was.

Vroeger had ik een voorkeur voor reuen, omdat ik dat van huis uit gewend ben. Maar Lucie is me net zo lief. 

Jij had toch fantastische familie doggo's? Of heb ik nu een boel verkeerd gelezen? Ik hou ervan die bullies, liefste ras wat ik tegenkomen ben. Je moet ze alleen niet plaatsen in familie, vind ik stoer of bewaakt mijn deur.

Zou je alsjeblieft willen stoppen met dit soort onzin te delen. Mensen gaan op basis van deze teksten dit type hond aanschaffen. Gaan ze dan leren sociaal te zijn en ondanks dat ze zo hun best doen bijten ze dan de hond van de buren en brengen flink wat schade toe. Deze honden zijn gefokt met een doel en we mogen dat niet vergeten. Het ontkennen/negeren van de raseigenschap hondintolerantie is enorm gevaarlijk. Mensen die zelf geen staffords hebben gehad of een hele milde showlijn hebben kunnen zich het niet voorstellen. Echter denk ik dat je met dit type hond beter te voorzichtig kunt zijn dan maar 1 iets te losjes. Van alle staffordshire bull terriërs die ik heb gehad, dat zijn er nu 5, was er 1 sociaal naar andere honden. De anderen waren/zijn gewoon niet te vertrouwen met andere honden. Dan ken ik er nog een heel aantal zo'n 50+ die ook niet te vertrouwen zijn met andere honden. En het gros van deze honden is gewoon huishond en met veel liefde opgevoed. 

Je zegt dat het er niet in zit als je het aan het natuurlijke gedrag overlaat. Echter is dit natuurlijk gedrag voor dit type hond. Wij als mens hebben dat gecreëerd, deze honden moeten willen aanvallen zonder/ met heel weinig uitdaging vanuit een andere hond. Mijn jongste teef was 13 weken, dus nog weinig vorming door mensen. Een volwassen hond gromde naar haar en ze greep hem en liet niet meer los. Denk dat dit wel zegt dat dit gewoon in de hondjes zit. Zodra ze zich uitgedaagd voelen gaan ze gewoon. Zonder enkele emotie te tonen volledig rustig gewoon doen waarvoor ze gefokt was. Men moet stoppen met van dit type hond te verwachten dat het sociale labradors gaan worden. Deze honden zijn dat niet. En door dat maar na te willen streven krijgen we weer incidenten en dat komt deze honden niet ten goede. Als je een hond wil om mee naar het losloopgebied te gaan zijn deze typen honden gewoon niet geschikt voor jou. Naar mensen horen staffordshire bull terriërs wel vriendelijk te zijn. Maar sociaal zijn naar mensen en naar anderen honden& dieren zijn twee hele verschillende dingen. 

Ik kan met een reu ook fokken maar dan kan ik geen nest voor mijn kennel doen. Om voor mijn eigen kennel te kunnen fokken heb ik een teefje nodig. Ik zou die teef dan evt kunnen combineren met mijn reu als deze fokgeschikt zou zijn. Maar het gaat dus erom dat ik het nest bij mij thuis wil hebben voor mijn kennel. 

Niet bedoeld als kritiek, ik ken er ook niets van, maar wat ik me als leek wel afvraag: waarom wordt er nog gefokt met Staffords?

Ik heb lange tijd gekeken bij dierenasielen om een hondje te adopteren en het overaanbod aan American Staffords is enorm. Als ik vandaag gewoon naar het asiel in Oostende kijk zie ik bij de 9 middelgrote honden, 5 Staffords of kruisingen met Staffords en dat is een fenomeen dat zich in heel Vlaanderen schijnt voor te doen. Is het dan eigenlijk nog verantwoord om daarmee te fokken?

https://hetblauwekruiskust.be/middelgroot/

Ze hebben zelfs een Stafford-project, omdat het zo erg is:

"Waarom het project Staffords?

• Dagelijks komen Staffords in de Belgische asielen terecht!
• Dagelijks worden een groot aantal van deze dieren gedood omdat niemand ze meer wil!"

https://hetblauwekruiskust.be/american-staffordshire-terriers/

Dankjewel aan iedereen !! Super interessant om jullie ervaringen te lezen! 

Mijn pup wordt nu een puber, ben echt benieuwd hoe lastig hij gaat worden, haha! Mijn oudere reu (hetzelfde ras) was geen uitdaging, altijd heel lief en braaf geweest.. Oscar is ook ontzettend lief maar toch een totaal andere karakter 

Ik heb reuen en teven gehad, ik vind teven makkelijker in de omgang met andere honden. Ook vond ik het fijn dat teven niet aan ieder grassprietje willen snuffelen en vervolgens hun poot op te tillen om kwijlend hun weg te vervolgen maar toen kon ik Lotus nog niet, die doet dit ook op het kwijlen na.

Ik vermoed dat het grotendeels van deze honden van broodfokkers komen. En dit verklaart al heel veel. 

De honden die in de asiels zitten zijn in de meeste gevallen staffordachtigen. Het zijn dus geen raszuivere staffords met stamboom. Deze komen veelal van broodfokkers, de oeps en marktplaats nesten af. Slechte eigenaar selectie, honden met veelal toch nog iets anders erdoor gemixt. Helaas zijn deze honden qua gedrag daardoor erg moeilijk en de eigenaar heeft dat onderschat. Die dacht met een goede socialisatie en opvoeding kom je er wel.

De honden met stamboom gaan eigenlijk altijd terug naar de fokker en vinden via daar hun nieuwe plekje.

Als je er voor zorgt dat je pup geen slechte ervaringen krijgt met reuen dan is de kans groot dat je pup het overleeft. 

(klein grapje) Maar zonder gekheid, als je er voor zorgt dat het spel rustig blijft en je op tijd in grijpt als JIJ het niet meer een leuk spel vindt dan ben je al een heel eind. Laat geen honden op je hond af lopen denderen en doe dat ook geen andere hond aan. 

Laat ze rustig aan elkaar wennen, voelt het niet goed, geen probleem, je hond hoeft niet iedereen leuk te vinden. 

Bepaal zelf met wie je hond mag spelen. Als een gek achter elkaar aan laten rennen is ook geen spel. 

Andere honden leren negeren is een fijn middel als je rustig wil wandelen. Begin daar vroeg genoeg mee. 

Dat is belangrijker dan het spelen zelf. Succes. 

" Als je er voor zorgt dat je pup geen slechte ervaringen krijgt met reuen dan is de kans groot dat je pup het overleeft. 
(klein grapje) Maar zonder gekheid, als je er voor zorgt dat het spel rustig blijft en je op tijd in grijpt als JIJ het niet meer een leuk spel vindt dan ben je al een heel eind. Laat geen honden op je hond af lopen denderen en doe dat ook geen andere hond aan. 
Laat ze rustig aan elkaar wennen, voelt het niet goed, geen probleem, je hond hoeft niet iedereen leuk te vinden. 
Bepaal zelf met wie je hond mag spelen. Als een gek achter elkaar aan laten rennen is ook geen spel. 
Andere honden leren negeren is een fijn middel als je rustig wil wandelen. Begin daar vroeg genoeg mee. 
Dat is belangrijker dan het spelen zelf. Succes.  "

gabber

Bedankt voor je reactie! Ik hou hem sowieso op afstand van andere honden (reuen en teven) want sommige honden kunnen heel agressief op een shar-pei reageren. En alhoewel moet er normaal gezien een 'universele' hondentaal bestaan, merk ik dat de reacties op mijn hond heel rasgebonden zijn (dit is nu mijn subjectieve ervaring). Daarom lopen wij sommige rassen zelfs niet in een boog om heen, maar het liefst 2 straten verder. Terwijl dat de andere rassen blijkbaar niks van de "agressieve" shar-pei's uitstraling merken en willen onmiddellijk vriendjes worden. 

Een echte uitdaging met mijn pup is dat hij IEDEREEN leuk vindt. Daar heb ik eerlijk gezegd niet op gerekend. Mijn oudere hond was enorm zachtaardig maar afstandelijk naar onbekende mensen en toonde geen interesse in andere honden wat uiteraard heel gemakkelijk was..    

Een 'universele' hondentaal bestaat zeer zeker. Helaas zijn bepaalde rassen dusdanig 'verminkt' (laat ik het zo maar even noemen) door de mens en gefokt op extreme uiterlijkheden, dat signalen aflezen van dergelijke rassen vrijwel onmogelijk is. 

Mijn honden kunnen heel prima andere honden negeren, maar zijn echt heen reactief bij het zien van extreme brachycephale hondenrassen zoals de mopshond of Franse bulldog. 

Mijn buurvrouw had een sharpei, met een hoop rimpels, die konden ze negeren maar er hing absoluut spanning om hen heen. In de buurt woont een sharpei die echt nog zo is zoals hij hoort. Weinig tot geen rimpels, en de fokker heeft deze echt gefokt op gezondheid en wil zo ver mogelijk wegblijven van het extreme uiterlijk. Op deze sharpei reageren mijn honden dan ook totaal niet. 

Ik denk dat het echt een beetje ook te maken met ras, niet iedere teef en reu zijn hetzelfde. Diz is een reutje, maar nooit last gehad van enige vorm van enorme gevechten met andere honden. Diz gromt heel weinig en als ie gromt, dan is het echt heel zacht en hij blijft niet zo hangen in boosheid etc. Natuurlijk tilt ie zijn pootje meer op, dan als je met een teefje loopt, maar heel veel last heb ik er echt niet van, het geeft mij meer de ruimte om wat van de omgeving te zien, denk ik dan maar. Teefjes zijn ook leuk, ik weet toen ik veel wandelde met een vriendin, die een hele leuke Spaanse Podenco had, die een teefje was, dat de vriendschap met Diz echt super was. Zij pakte voor hem altijd de ballen uit het water, wat Diz niet echt wil doen en ze had ook nog een Maltezer, die reu was en Diz en de Maltezer waren altijd om zich heen aan het checken en wilde dingen doen, terwijl het teefje, als we bijvoorbeeld op het strand waren, lekker in de zon wilde liggen, als we lekker hadden gelopen en de reuen, die dachten alleen maar, na 5 min, leuk dat rusten, maar kunnen we nu in actie komen. Maar voor de rest is Diz, gewoon een enorme goedzak, lekker knuffelbeest, is nog intact (tot volgende week donderdag dan)nooit last van gehad, de enige reden dat de ballen eraf moeten is, dat ie nu een beginnende tumor heeft ontwikkeld en het wel moet. Ik denk dat als ik ooit nog een hondje zou willen en een keuze zou moeten maken, is gewoon echt te kijken naar het ras en of het ook goed klikt, het gedrag etc. Teven kunnen even goed bitchy zijn, reuen kunnen vechten, maar dat is een beetje hetzelfde met mensen, je kan niet met iedereen overweg in de wereld toch? Ik heb dus geen voorkeur, castratie of niet(kijk gewoon naar het gedrag, maar ik blijf erbij, als het niet nodig is, dan laat ik een reu liever intact) en bij een teef, kan het een beetje lastig zijn ivm loopsheid, schijnzwanger etc en dan is sterilisatie wel nodig. Voor de rest, ja wandelen en 1 x plassen, fantastisch, maar 20 x bij een struikje, heb ik ook wel geduld voor...

Mijn DH is ook heel vriendelijk en sociaal als hij op een normale manier kennis kan maken met andere honden die ook "normaal" doen. Toch laat ik hem niet zomaar gezellig tussen een stel dollende honden in rennen om mee te gaan spelen.. 

Mijn teefje DH kon het wel, maar moest ik ook alert blijven dat het geen najagen werd. En de kruising die ik nu ook heb kan het wel prima inschatten en leuk mee doen.

Van de staffords die hier in de buurt wonen was er maar 1 teef die los te vertrouwen was. De rest viel of uit of de eigenaar nam er toch ook geen risico mee want kon vriezen of dooien zei hij zelf. (2 teven van zelfde eigenaar trouwens in dit voorbeeld) nog een paar anderen lopen ook gewoon met nette oudere stellen, en een paar met wat eigenaren die de hond wel een beetje voor de stoer hebben en dat is ook wel een beetje te merken aan gedrag van baas, maar ook zeker zijn dat wel honden die fink tekeer gaan aan de lijn en dat ik telkens maar bid dat het lijntje niet knapt.

En naar mensen toe vind ik echt wel mooie honden en ook leuke honden, maar naar honden toe als ik eigen honden bij me heb ben ik echt wel alert wie er met de hond loopt en hoe de honden reageren al op afstand.

Heb ik idem met bepaalde herders maar dat terzijde whaha.

Ben ik niet met je eens hoor. Mijn Aussies reageren juist enorm op de oertypes. Husky’s, Malamutes en Akita’s vinden ze eigenlijk altijd stom, puur door het uiterlijk. Heel onterecht vaak trouwens. Maar dat zijn juist de rassen waar weinig aan geprutst is. Het heeft heel erg met de houding van de kop, oren en staart te maken. Border Collies vinden ze ook vaak stom. Ze reageren enorm op het staren en de lage kop. Ook een hond waarbij het uiterlijk niet heel anders is, ze lijken er zelfs op. Franse Bull en Peruaanse naakthond gaat hier dan weer prima. En Stafford’s reageren ze nauwelijks op. Natuurlijk zijn er honden die minder goed signalen afgeven. Maar hier wordt dat dus vooral gezien als geen signaal dus ok. 

Hier altijd teefjes en reuen gehad. De eerste jaren vind ik teefjes gemakkelijk. Een puber reu is echt hard werken. Maar daarna zijn ze vaak makkelijker en aanhankelijker. Maar ik heb wel voor beide een zwak dus denk dat ik toch altijd voor de combi ga.

Oh ja absoluut. Die van mij ook hoor. Dat sluipen van die bordercollies moeten die van mij niks van hebben haha, evenals vele herdersoorten. Ik doel vooral op signalen die gegeven worden / een gebrek daar aan. 

Aan het gerimpelde uiterlijk zal het in ons geval niet liggen (geen overmatige rimpels hier). Wel aan het onverantwoordelijke gedrag van hondeneigenaren die hun nerveuze, intolerante naar andere honden of gewoonweg agressieve honden laten loslopen waar het helemaal niet mag. Want "het is een brave" en "hij doet niks". 

Dit is weer een andere discussie haha. 

Alle aussies die wij tegenkomen reageren enorm positief op mijn pup. Hetzelfde geldt voor golden retrievers en lagotto's. Van akita's, herders en ridgebacks reuen blijven wij zo ver mogelijk weg.