Toch een volgtopic. Ik heb ervoor gekozen om daar even mee te wachten omdat de wonden er niet prettig uitzagen en het vrij lang onduidelijk is geweest wat het was, hoe de behandeling eruit ging zien en wat ons nog te wachten stond. Inmiddels is er al veel meer duidelijk geworden (het is een brandwond, ontstaan door een warmtebron) en weten we ook dat het de goede kant op gaat. Daarom 'durf' ik het nu wel aan. Ik vind het ook belangrijk om dit onder de aandacht te brengen, want hoewel het niet vaak gebeurt, heb ik toch gehoord dat wij niet de enige zijn die dit is overkomen. Op internet is er niet veel over te vinden in het Nederlands en ik vind volgtopics zelf altijd nuttig. Wie weet kan dit mensen helpen die in een vergelijkbare situatie zitten.
In dit topic wil ik wat updates gaan plaatsen over het verloop van de wond, de verzorging en de informatie van de dierenartsen die ernaar gekeken hebben. Omdat de foto's er niet allemaal fijn uitzien zet ik deze niet hier in de openingspost maar in de posts hieronder, zodat je ze niet direct bovenaan op je scherm hebt.
Een disclaimer: het is géénszins mijn bedoeling de kliniek hiermee de grond in te trappen. Ik noem dan ook niet de naam van de kliniek, al zullen er vast mensen zijn die het misschien herkennen op een foto. We komen al jaren bij deze kliniek en zijn er altijd goed geholpen, evenals veel andere mensen die speciaal naar deze praktijk komen voor bepaalde behandelingen. Het gaat erom dat de dierenartsen begaan waren met zijn herstel en de kliniek de vervolgbehandelingen op zich heeft genomen.
Hieronder zal ik telkens een update posten. Alles wat we doen is in overleg met dierenartsen en op advies van een specialist.
Het begon op 2 juni, toen er bij Beer een kies werd getrokken. Dit was nogal een klus, het ging om de grote kies in de bovenkaak, de kies was beschadigd en de wortelpunt was gaan ontsteken. Hij kreeg ook een gebitsreiniging dus ze zijn er toch een goede 1,5 uur mee bezig geweest. Alles goed gegaan. Bij thuiskomst merkten we dat hij oedeem onder zijn buik had en ter hoogte van zijn navel zat er een natte plek. Vreemd. Terug naar de kliniek. Er was verder nog niets aan zijn huid te zien en de oedeem, dachten ze, kon misschien met zijn hart te maken hebben (Beer heeft aortastenose, maar dit is goed onder controle). Wat het exact was konden ze niet zeggen. Het leek in ieder geval niet op iets ernstigs en hij was ook alweer alert, dus we gingen weer naar huis.
Achteraf gezien is dit al de brandwond. Het vocht wat erbij komt past hier ook bij. Op dit moment was dit nog voor niemand duidelijk. Bij de meeste honden worden brandwonden van warmtelampen of warmtematten pas veel later opgemerkt, omdat ze bijvoorbeeld lang haar hebben. Hij gaf geen pijn aan.
Op 3 juni viel zijn vacht uit. De huid op de buik laat los. We kregen deze week speciale spray. Ik was rond deze tijd bang dat het een allergische reactie op de antibiotica was, die hij al kreeg sinds de bult op zijn wang ontstond. Oedeem was nog altijd aanwezig. We zijn die week meerdere keren teruggegaan voor controle, maar het leek nog altijd 'nergens op'. Achteraf vallen dus alle puzzelstukjes op zijn plek. Het uitvallen van de vacht, het vocht, de afstropende huid, het past allemaal bij een brandwond, maar we hadden echt niet gedacht dat dit het kon zijn. We bleven de plek schoon houden.
4 juni:
Op bovenstaande foto zie je natte en kale plekken op de huid. Dit zijn de contouren van de grootte die de plek zou gaan aannemen. Achter de schermen waren we uiteraard druk bezig met uitzoeken wat het was.
Goed dat je waarschuwd, zodat anderen er alert op kunnen zijn, ik had er ook nog nooit van gehoord...warmtemat, is de mat te heet geweest ? Of is dat niet te achterhalen ? Mooi dat de kliniek de gevolgen ervan op zich nemen...en hoop dat beer heel snel zal herstellen ervan.
Zo zeg, arme Beer wat een brandwond, gelukkig dat jullie er nu achter zijn wat het is. Beterschap voor beer.
Een fast forward naar een week later. De oedeem was wel voor een deel weg. We gingen ook weer meerdere keren langs bij de kliniek en er werd door verschillende dierenartsen naar gekeken. Eentje had het bij het juiste eind en omschreef het als een brandwond en gaf ons zalf mee die gebruikt wordt voor brandwonden bij honden. Ondertussen waren we bezig met het aanschrijven van een specialist die bij Utrecht en De Wagenrenk werkt (waarvoor dank, Bulleke!) maar we moesten nog wachten op antwoord. Iedere dag veranderde de wond enorm van kleur, structuur en grootte. Hier een aantal foto's van het verkleuren van die plek. De afspraak bij de dermatoloog in het verwijscentrum in Rijswijk stond ook al. Hier konden we pas weken later terecht. Het 'vervelende' aan huidproblemen is dat ze eigenlijk nooit spoed zijn en we dus echt niet eerder terecht konden. Beer had geen koorts en at en dronk goed, dus meer dan schoon houden, zalven, koel houden konden we niet doen, dit proces was niet tegen te houden en er was dus voor hen ook geen reden om meteen drastische maatregelen (opnemen, opereren) te nemen. In deze week kregen we ook de diagnose van de specialist dermatologie uit Utrecht: het vermoeden van een brandwond was juist. Het is onduidelijk hoe het exact heeft kunnen ontstaan. Het is achteraf niet te zeggen of de mat defect is geweest, of dat deze door onoplettendheid te warm is geweest. Door druk (buikje dat naar de zijkant valt als hij op zijn zij op de operatietafel ligt, en op de mat drukt) in combinatie met warmte en individuele verschillen, kunnen dit soort plekken ontstaan. Haar advies: goede monitoring en wondverzorging. Verwachting is dat de huid necrotisch wordt (dit gaat later ook gebeuren) en los gaat laten op deze plekken.
He bah wat vervelend zeg.
Zo'n warmte mat word dat standaard gebruikt, of word dat ingezet wanneer tijdens de narcose de temperatuur zichtbaar daalt?
Ik hoop dat het goed hersteld. En hij er naderhand geen hinder meer van zal hebben.
Blijft verdrietig natuurlijk dat het gebeurd is. Maar ik kan me voorstellen dat zo'n warmtemat misschien maar beperkte standen heeft. En dat als een hond al flink koel is de impact van een warmte mat natuurlijk hoger. En dan de vele verschillen in gevoeligheid van honden zelf.
Ik weet niet of het zo werkt maar, moest denken aan wat ik me herinner ik van Beauty na de sterelisatie. Destijds had ze nog uren liggen trillen en voelde ook koel aan. (Heb nog ergens een foto dat we haar hadden ingepakt in een oude slaapzak). Maar daar moest ik aan denken, dat ze dat misschien tegenwoordig in een heel vroeg stadium al proberen te herstellen.
Wel fijn dat het word erkent en goed opgepakt is.
Daar zal best flink wat bij komen kijken, schoonhouden en behandelen etc.
Langzaam wordt duidelijk hoe ernstig (diep) de huid is aangedaan. Hij gaf nog steeds helemaal geen pijn aan. Dit past bij een derdegraads brandwond, niet alleen de bovenste huidlagen zijn aangedaan, maar ook het onderhuidse weefsel. Dit zal later ook blijken. Op dit moment was de huid volledig zwart, maar wel droog. Dat zag er zo uit:
17 juni: de huid begint te stinken. Het stinken had ik in eerste instantie nog helemaal niet herkend als zijnde 'ontsteking'. Ik dacht dat het bij het afsterven van de huid hoorde. Dom, maar ik heb dit nog nooit meegemaakt en keek het nog een dag aan. Ik had diezelfde dag al naar de dierenarts moeten gaan. Pas de volgende dag heb ik weer gebeld, toen de lucht nog heftiger was geworden.
18 juni: terug naar de kliniek. Beer heeft geen koorts en is nog altijd vrolijk. Er zit een abces onder de zwarte huid. Er wordt een gaatje gemaakt en er komt een hele hoop rommel uit. Het weefsel onder de huid is dus ook flink beschadigd en necrotisch (afstervend).
Op 19 juni gaan we weer terug. De zwarte huid is op meerdere plaatsen losgelaten en je ziet nu de holte van het abces. Hierin heeft pus en necrotisch weefsel gezeten. De praktijkmanager, die daar ook gewoon werkt als dierenarts, kijkt ernaar en erkent direct dat dit een brandwond is die daar tijdens de operatie is veroorzaakt. We hebben een goed gesprek over het verloop van de wond en de vervolgstappen. Ze nemen alles gelukkig netjes op. Beer is gewoon zichzelf, geeft geen pijn aan en heeft geen koorts. De holte van het abces wordt iedere dag schoongemaakt, gespoeld, gezalfd en we gaan meerdere keren naar de kliniek om necrotisch weefsel te laten verwijderen. Hiervoor hoeft hij niet onder narcose.
Ik heb het er gewoon koud van. Kan wel huilen. Veel sterkte voor jou en Beer. Wat is het een kanjer. Ik duim voor een spoedig en gunstig herstel.
Weet je wat de wond juist veroorzaakt heeft? Mochi gaat de komende maanden ook minstens tweemaal geopereerd moeten worden en heb het zo al benauwd genoeg. Hij heeft dan ook nog eens een superlange vacht. Als hij nog extra schade oploopt tijdens de operatie zou ik gewoon instorten denk ik. En dan nog alle bijkomende kosten en mentale schade.
Brandwonden zijn echt niet simpel te behandelen. Ik volg met belangstelling.
20 juni: zijn we voor de verandering weer bij de dierenarts wat weefsel weggehaald. Het is belangrijk om necrotisch (dood) weefsel weg te halen omdat dit de genezing in de weg staat. Het weghalen van dit weefsel doet geen pijn omdat er geen gevoel in zit. Beer laat het gelukkig allemaal makkelijk gebeuren en alles gebeurt dan ook zonder narcose. Sommige delen zitten nog te vast. Nadat al het weefsel dat op dat moment weggehaald kan worden, weggehaald is, ziet het er zo uit:
Dit 'gat' blijft er dus over nadat al het afgestorven weefsel en pus eruit is. Dit ziet er heel naar uit, maar het weefsel dat je hier ziet is gezond. Hechten is niet mogelijk en wordt afgeraden i.v.m. verlies van weefsel en omdat er een groot risico op infectie bestaat als je dit dicht maakt. Genezing moet 'per secundam' plaatsvinden: het lichaam moet de holte opvullen met granulatieweefsel en uiteindelijk, na veel geduld en verzorging, zal de wond zich sluiten. We spoelen het 3 x daags, smeren het in met een dikke laag honingzalf en vervolgens gaat er een onderlegger (verband blijft niet zitten) overheen en krijgt hij een medical pet shirt aan. Beer laat alles makkelijk gebeuren en maakt zich meer druk over welke soort kaas hij na het schoonmaken krijgt, dan over andere dingen.
Vandaag, 24 juni: we zijn weer op de kliniek en de laatste beetjes afgestorven weefsel zijn weggehaald. De arts is heel blij met het herstel van de wond. Zelf zien we het elke dag, dus dan vallen veranderingen wat minder op. Daarom is dit topic voor mezelf ook wel handig. Het gat was op 21 juni nog zo diep dat je er met je vingertoppen in moest om er zalf op/in te krijgen. Inmiddels is de wond al een goed stuk opgevuld met granulatieweefsel waardoor de wond niet meer zo diep is. Nee, het is niet dicht en we zijn er nog lang niet, maar het gaat nu de goede kant op. Alle aangedane huid is er dus nu uit en alles wat je hier op de foto ziet is goed en gezond en hard bezig met opbouwen. Advies is voortzetten van de behandeling (spoelen en honingzalf) zoals we nu doen.
Braaf mannetje. Elke keer vrolijk de praktijk binnen huppelen. Dit was de eerste keer dat we terug gingen (toen met de oedeem) wel anders. Hij was die dag al geopereerd en hij ging echt NIET mee naar binnen. Hij beefde als een rietje. Gelukkig is dat nu niet meer zo, anders zou het mijn hart iedere keer weer opnieuw breken, maar het doet mij goed hem zo opgewekt en braaf te zien.
Och kijk de stoere mooie lieverd
Ik loop 3 dagen achter, maar wat ziet de wond er "mooi" uit zeg!
En wat doet hij het goed, de dierenarts wordt nog of is al zijn grote vriend
Oef wat heftig. Fijn dat hij het zelf zo goed doet. Veel sterkte en hoop dat het de goede kant op blijft gaan.
Wat een bewondering krijg ik hier voor jou en Beer hoor! Als we de foto's zo volgen is het inderdaad stukje bij beetje aan het helen. Blij om te zien dat er nu al gezond weefsel aan de 'oppervlakte' te zien is. Vele superlekkere kaasjes gewenst aan knappe Beer.
Ahh niet bang worden hierdoor hoor! Ik snap je angst héél goed, helaas iets te goed. Maar wat hier gebeurd is, gebeurt echt niet dagelijks. Wat het exact is geweest, is niet meer te achterhalen, waarschijnlijk een samenloop van meerdere zaken. Laat je hierdoor niet te bang maken, dit gebeurt echt haast nooit.
Hannah, wat een grote zorg, de wond gaat er steeds beter uit zien, en wat fijn dat Beer het allemaal maar toelaat.....voor jou iedere dag zorgen, hoop zo dat de genezing snel zal gaan verder en dat je straks er op terug kijkt, en er geen zorgen meer over hebt...mijn respect heb je.
Ja, dat weten we zeker en warmtematten kunnen dit zeker veroorzaken. Twee dierenartsen die Beer behandeld hebben, hebben dit soort wonden al eerder meegemaakt, waarvan één op de universiteitskliniek in Utrecht.
Oh Hannah wat zal jij een zorgen hebben, vreselijk om te zien. Fijn dat Beertje de behandelingen gewoon laat doen, heel veel beterschap voor en met hem!
De wond ziet er prachtig schoon uit, als het een bacteriële infectie betrof, dan had er antibiotica nodig geweest om de wond te laten herstellen. Maar Beer heeft de laatste weken helemaal geen AB gehad. En natuurlijk gebeuren zulke dingen wel met warmtematten, deze kunnen ook storingen, defecten of wat dan ook hebben.
De laatste foto ziet de wond er schoon en rustig uit, dat is fijn!
Ik vind het zo erg voor hem dat hem dit moet overkomen, maar zoals jij het beschrijft is hij ontzettend dapper en braaf.
Ik hoop dat het genezingsproces zo goed blijft gaan, dan kan het opeens best snel gaan.
Heel veel sterkte hoor, en ik hoop op goede updates voor Beer!
Goed dat je een topic opent Hannah. Ik had je direct al gevraagd of t een brandplek kon zijn, omdat ik dat op hp al eens eerder heb gelezen na een operatie.
Heel veel sterkte voor jullie, je moet wel wat doorstaan zo.
Er was inderdaad een topic van een hondje die dit ook heeft gehad, maar dan op een veel groter oppervlak dan Beer. Vreselijk om te zien! Een langharig klein hondje was dat, een aantal jaren geleden alweer. Echt heel erg triest. Gelukkig is het met dat hondje ook goed gekomen.
Ja het komt ook weer goed, maar het kost veel tijd en een goede verzorging. Gelukkig heeft Beer een superbaasje.
Wat een vreselijke wonden.
Door jouw goede samenwerking met de dierenarts en advies van dermatologen komt het met veel behandelingen uiteindelijk weer goed. Beer is een makkelijke en dankbare patiënt.
Dit soort wonden en de oorzaak zouden eigenlijk behandeld moeten worden in het tijdschrift van de beroepsvereniging van dierenartsen de KNMvD, Tijdschrift voor Diergeneeskunde, zodat elke dierenarts er rekening mee houdt dat een warmtemat zulke ernstige brandwonden kan veroorzaken. Of misschien is er al voor gewaarschuwd door de beroepsorganisatie?
Wil er nog even op in haken wat Anouk er over zegt, brandwonden is in het eerste gezicht, lijkt het niet ernstig, maar dat lijkt zo....dagen later zie je pas de ernst er van ....de warmtemat gebruiken ze na een operatie, Beer heeft een blote buik, blote dan langharige honden, aangezien Beer onder narcose was heeft de druk van Beers buik de warmte verspoedigd, en Beer heeft zich niet kunnen verplaatsen...dan ontstaan er brandwonden..
Ik vind het heel erg interessant o met volgen, bedankt om te delen!
De wondes zijn precies wel telkens ''proper'' he? In die zin snap ik dat er geen paniek onstaat en je het gewoon van dag tot dag moet gaan evalueren.
Ik hoop uiteraard dat de boel gauw weer sluit.
Jeeetje, wat hersteld een hond dan goed he! Dat is vast te wijten aan jullie goede zorgen.
Petje af hoor! En die Beer is een knapperd, dat die het allemaal zo braaf ondergaat
Ik herriner me dat andere topic ook nog ja. Maar interessant om zo het hele verloop eens te kunnen zien, liever had ik het niet geweten omdat jullie het leed dan gespaard was gebleven maar je begrijpt wel wat ik bedoel denk ik
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?