Hond bijna mijn kat gegrepen

Hoi allemaal,
Ik ben me rot geschrokken net.
Ik zat op de bank met de kat naast me. De kat was aan het klauwen in een kussen. Marley komt bij ons staan en legt zijn kop op de bank en begint te staren naar de kat. Ik vond dat al niet zo prettig eruit zien dus ik zei dat Marley moest gaan liggen. Hij stond vervolgens meteen weer op en deed weer zijn kop op de bank. Ik wilde zijn hoofd wegduwen maar hij bleef in die houding. Vervolgens dacht ik ach die 2 gaan altijd goed samen misschien moet ik deze situatie ook niet zo gespannen maken, misschien kijkt hij gewoon. En voor ik het weet snapt hij en greep hij bijna de kat. Ik hoorde zijn kaken op elkaar klappen dus het was ook niet zachtjes ofzo.

Ik ben vreselijk geschrokken en ik vertrouw hem eerlijk gezegd helemaal niet meer. Wat als er een kind bij ons op bezoek is en die zit op de bank? Wat moet ik hiermee? Dit is overigens nog nooit gebeurt en de situatie was niet anders dan anders

Jeetje, wat rot, en ik snap dat je geschrokken bent. De aanleiding zal gissen blijven, zeker voor anderen die er niet bij waren. 

Als ze normaal altijd prima samen gingen zou het om iets simpels kunnen gaan als het kussen, maar er kan ook iets voorgevallen zijn toen je er niet was. Ik noem maar mogelijke oorzaken.

Voor nu zou ik Marley en de kat niet meer samen laten als je er niet bij bent. Zodat je ook kan kijken of het vaker gebeurd en hoe die relatie zich ontwikkeld. Als het bij een eenmalig iets blijft, wie weet dan wat de aanleiding was. Gebeurt het vaker wordt het wel uitzoekwerk, waarom doet Marley wat hij doet? En wanneer, en bij wie? Dat Marley dit nu bij de kat heeft gedaan betekent niet dat hij naar het eerste het beste kind dat op de bank zit ook gaat happen. Probeer jezelf ook niet gek te maken. 

Gewoon rustig in en uitademenen,een kat is geen kind en je moet nu ook niet van het ergste uitgaan.

Hier komen veel kleintjes over de vloer,gisteren een kruipertje dan mag Rox even gedag zeggen en dan gewoon op haar plaats kind met rust laten.

We hebben vanaf februari in een traject met een GT gezeten omdat marley naar visite gromde bij de bank. Toen was ik al een beetje panisch erover ( zijn 2 baby's geboren in onze familie namelijk en dat grommen maakte me bang voor de toekomst met 2 koters) . Dit gaat al een paar weken heel goed en nu gebeurt dit weer. Zit te denken om hem misschien helemaal niet meer bij de bank te laten. Misschien is er inderdaad iets gebeurt dat ik niet weet... normaal slapen ze lekker bij elkaar in de mand, is altijd goed gegaan...De kat was dus wel aan het klauwen, misschien dat dat een trigger was

Ik vind het best heftig klinken en zou bang zijn dat mijn kat de volgende keer echt gegrepen wordt, ze leven immers in één huis met elkaar.

Kinderen lijkt me niet zozeer het probleem, dat zijn specifieke situaties waarbij je een afscheiding in de woonkamer zou kunnen neerzetten als zij er zijn.

Voor nu inderdaad goed opletten en als je ze alleen laat apart zetten. Hopelijk was het een misverstand…

Hoe gaat het nu met jou? Je doet zo je best voor Marley, dat lees ik in elk topic terug, maar je krijgt wel veel voor je bordje. Je schrijft dat je hem niet meer vertrouwd. Heb met jullie te doen.

Lief dat je het vraagt Iglo,

Het gaat goed! Op het forum deel ik vooral wanneer iets niet goed gaat ( en er is ook regelmatig wel wat...) . Veel dingen gaan wel goed, hij is veek rustiger buiten met uitlaten, het grommen naar visite is ook helemaal gestopt omdat hij nu rustig op zn mandje blijft. Dit met de kat vind ik zelf ook gewoon onwijs schrikken en heel naar. Ik wil mijn hond echt kunnen vertrouwen maar door die kleine dingen is dat lastig en niet helemaal ontspannen... neemt niet weg dat ik gek ben op hem en dankbaar ben voor alle dingen die wel goed gaan! Mijn vriend is een stuk relaxter eronder, die vind dat marley het top doet

Ow jeetje, das schrikken. Denk dat jullie idd er goed aan gaan doen om de bank te gaan verbieden. Duidelijkheid scheppen wat zijn plek is en die van jullie. Als je alles op een rijtje zet? Lijkt het bezittingsdrang naar jouw of het object zelf te zijn.

Ogin mag katten niet, ze zou ze wat aan doen, maar beslist geen kind hoor.....een kind of kat , het verschil ziet de hond echt wel.

Wat fijn om te horen dat jullie ook nog ontzettend kunnen genieten samen ondanks alle hobbels op de weg!! En zo’n relaxte vriend is altijd goed, dat helpt vast met relativeren haha. Inderdaad erg schrikken van dit gedoe met de kat nu, niet leuk… maar hopelijk vinden jullie ook hier weer een weg in samen. 

Zou even in de gaten houden of buiten de bank en klauwen in het kussen hij nu op andere momenten ook de eigen kat aan het fixeren is. 

Als dat zo is zou ik geen risico meer nemen om ze als je er niet bij bent los bij elkaar te laten. Maar geen paniekvoetbal, eerst proberen te zien of dit gedrag nu ineens de kop op steekt of dat het misschien slechts een momentopname is geweest.

Zo niet, dan zou ik hetzelfde principe hanteren als hoe jullie het met visite hebben aangepakt, dan moet hij gewoon naar zijn mand en daar blijven tot je hem er weer bij roept.

Hier hebben we ook wel eens akkefietjes tussen honden en katten, maar dan zijn de katten ineens wat te vrijpostig geworden als een van de honden kluifje heeft. Of Chara heeft heel soms ineens de neiging om wel plek op de bank te willen claimen als wij er ook op zitten. Zo is dat een periode niet, en ineens steekt dat de kop weer op en dat merk ik dan ook aan het fixeren van de katten. Ik snap haar er dan uit met mijn stem. 

Ik ben op de dag overigens niet bang dat ze elkaar wat aandoen als we er niet zijn, de katten hebben namelijk ook de optie om naar boven te gaan zonder dat de honden daar makkelijk heen kunnen. Maar de katten en honden hier kennen elkaars taal inmiddels prima, als de honden echt iets menen, dan snappen ze dat perfect. Andersom trouwens ook.