Alleen zijn pup 8 maanden gaat moeizaam

Onze pup Nola van ruim 8 maanden kan nog steeds moeilijk alleen blijven. Een uur was nu de max, al zat ze wel op wacht, maar wel rustig, maar vorige wk ging het ineens helemaal mis. Half uurtje weg oppaskinderen v school halen. Had het via camera opgenomen en alleen maar janken als een wolf en vreselijk onrustig. Net weer geoefend, ze ging zelfs even rustig liggen op de bank en toch na 20 min weer janken. Was binnen het half uur terug. We hebben het rustig aan opgebouwd en gaan altijd pas weg als ze goed is uitgelaten en moe is. Nou is hier vrijwel altijd wel iemand thuis waardoor alleen blijven ook niet vaak nodig is, hooguit 1x in de week 1,5 uur en bv met de standaard dingen zoals verjaardagen, etentje o.i.d. zou fijn zijn en voor even een langere boodschap. Mijn man gaat smorgens altijd vroeg naar zijn werk, wij zijn dan soms nog wel een uur boven op bed en dat gaat perfect. Ze is dan nog heel moe en slaapt gewoon weer lekker verder. Kijkt amper op dat hij weggaat. Uiteraard is dat een bijna dagelijks terugkerende gewoonte, vandaar dat dat waarschijnlijk gewoon goed gaat. Vannacht en 2 weken terug in de nacht begon ze ook ineens te blaffen. Nooit gedaan in al die tijd. Misschien toch wat onrustiger vanwege aankomende eerste loopsheid? Vulva is al paar weken wat gezwollen maar toch nog niet doorgezet. Het leren alleen blijven maakt me soms best wel onzeker. Zal het ooit lukken? Niet alleen omdat ik het soms zelf moeilijk vind dat het nog niet lang lukt, want ik ben zo gek op dr en heb het er allemaal voor over om dit haar stapje voor stapje te leren, maar ook vanuit de nabije omgeving levert het wel eens wat onbegrip op vooral van niet hondenbezitters, dat ze het nog steeds niet kan, of dat ik maar beter niet op een camera kan kijken want je kunt maar beter niet weten dat ze jankt, of ze zal het toch gewoon een keer moeten leren, oftewel ik moet iets meer gewoon weggaan en mn ding doen, maar het gaat mij aan het hart. Hoe vaak kan ik nu het beste oefenen? Elke dag? Om de dag? Omdat ze in de praktijk echt niet vaak en zeker niet lang alleen is. En zijn er meerderen waarvan het eerst ook moeizaam ging en later toch ineens beter? Een heel verhaal zo, maar hopelijk kan iemand me weer een beetje oppeppen!

Camera is wel handig hoor dan weet je hoe je hond zich gedraagt, ga wat stapjes terug, ook al is het steeds vervelend voor je dat het nog niet wil lukken, en ja je zou iedere dag even een klein ommetje allen moeten maken en dat hoef niet al te lang te zijn, zodat je hond went aan het alleen zijn....doe dat na een flinke wandeling, geef een bot, en ga een ommetje maken, begin met even en probeer het wat uit te breiden maar ga niet te snel en te lang....ook kan  je de hond binnen laten als jij buiten in de tuin bezig bent, weet niet of je een tuin hebt...korte momentjes , en wil niet te snel.

Zo vaak je kan, op de juiste momenten. En niet te lang.

Want je hond gaat op je wachten, schrijf je. Wachten op jou, dat impliceert dat de hond zich niet helemaal comfortabel voelt alleen, hij verlangt jouw aanwezigheid. Dus is de tijd die je nu wegblijft al te lang en niet de juiste basis om verder te gaan. 

Elke keer je ziet dat er een goeie mogelijkheid is (hond = ontspannen, jij hebt even tijd), dan ga je weg. En je komt na een korte tijd weer terug. Buiten, binnen. Binnen, buiten. Tot je merkt dat je hond écht niet op je wacht, maar zich prima voelt alleen. Pas dan kan je de tijd gaan rekken. 

En hormonale schommelingen (zoals de loopsheid die eraan komt), dat kan haar onrust heel erg versterken. De ene hond trekt zich wat terug tijdens een loopsheid en die hoor je nauwelijks, en de andere wordt een echt piepend plakijzer dat zowaar aan je been gaat kleven, haha. Dus dat kan zeker invloed hebben, en eens die hormoonhuishouding weer stabieler wordt, kan het zijn dat je dan opeens een grote stap voorwaarts kan zetten. 

Dus niet wanhopen, blijf gewoon rustig oefenen op geschikte momenten en dan komt dat helemaal goed! 

Als ik mijn jonge honden en pups (ik vind 8 maanden geen pup meer) alleen laat zorg ik altijd dat ze minimaal eerst een uur lang hebben los gerent in het bos voordat ik ze alleen laat. 

Ik geef ze dan iets als runderkophuid waar ze lang mee bezig zijn en ga dan pas weg als de hond rustig zn plekje heeft gevonden.

Mijn jonge hond van 7 maanden vandaag 30 min mee gefietst voordat ik boodschappen ging doen.

Oef je hebt veel dingen te gelijk nu. Loopsheid en onrustig in het alleen trainen.

Zou zeggen als er geen kak of pies is direct bij het sluiten van deur, extreem slopen en het blijft bij even roepen zo nu en dan van "Waar zijn jullie, kom terug" Voor alsnog geen extreme verlatingsangst. Je hebt de camera dus als ze dat moment pakt van even rustig liggen? Dan pas kom je naar binnen.

" Zo vaak je kan, op de juiste momenten. En niet te lang.
Want je hond gaat op je wachten, schrijf je. Wachten op jou, dat impliceert dat de hond zich niet helemaal comfortabel voelt alleen, hij verlangt jouw aanwezigheid. Dus is de tijd die je nu wegblijft al te lang en niet de juiste basis om verder te gaan. 
 
Elke keer je ziet dat er een goeie mogelijkheid is (hond = ontspannen, jij hebt even tijd), dan ga je weg. En je komt na een korte tijd weer terug. Buiten, binnen. Binnen, buiten. Tot je merkt dat je hond écht niet op je wacht, maar zich prima voelt alleen. Pas dan kan je de tijd gaan rekken. 
 
En hormonale schommelingen (zoals de loopsheid die eraan komt), dat kan haar onrust heel erg versterken. De ene hond trekt zich wat terug tijdens een loopsheid en die hoor je nauwelijks, en de andere wordt een echt piepend plakijzer dat zowaar aan je been gaat kleven, haha. Dus dat kan zeker invloed hebben, en eens die hormoonhuishouding weer stabieler wordt, kan het zijn dat je dan opeens een grote stap voorwaarts kan zetten. 
Dus niet wanhopen, blijf gewoon rustig oefenen op geschikte momenten en dan komt dat helemaal goed!  "

Alaska's Finest!

Bedankt voor je fijne reactie!

Maar moet je dat dan altijd zo doen, dus eerst goed moe maken of naar mate ze ouder worden is dat niet meer nodig? Uiteraard doe ik dat nu ook zo, eerst een flinke wandeling en pas als ze rustig is gaan, maar mijn ouders hebben 2 maltezers van nu 3 jaar oud, 2 zusjes, en die kunnen gewoon weg wanneer ze willen zeg maar. Nou scheelt het vast ook of een hond zoals bij jou volgens mij ook, met meerderen samen zijn of dat ze echt helemaal alleen zijn. Dat lijkt me voor een hond toch lastiger

Er eerst voor zorgen dat je hond voldaan en tevreden is, dat is vooral om de gewenste connectie te leggen tussen hoe je hond zich voelt en de gebeurtenis (het alleen-blijven). Eenmaal de hond zich zelfzeker en ontspannen voelt als ie alleen is en er geen problemen meer zijn, dan hoef je dat idd niet elke keer zo te doen. Dan kan je gewoon meteen de deur uit.

Op momenten dat je lang van huis weg blijft (meerdere uren), is het natuurlijk wel handig om eerst voldoende qualitytime aan de hond te bieden. Maar voor dagdagelijkse dingen zoals boodschappen doen, hoeft het dan niet meer.

Maar bij het aanleren en opbouwen van het alleen-zijn, is het dus belangrijk om steeds vanuit de juiste setting te starten (hond voelt zich fijn en ontspannen), zodat er een positief gevoel aan gekoppeld wordt. 

Mijn pups en jonge honden zitten regelmatig alleen dat ik ze niet iedere wandeling mee kan nemen.

Ik heb namelijk een aantal oudere honden die pups/jonge honden tot zeker 10 maanden zo de dierenarts in bijten. En die moeten ook iedere dag ong een uur mee fietsen.

Dan zit de pup dus alleen thuis.

Ik zou zeker in het begin tot 1.5 jaar iedere keer als je weg gaat je hond echt moe en voldaan maken.

En iedere hond is daarbij anders he.

de ene heeft gewoon veel minder beweging nodig dan de ander.

wat voor ras heb je?

En per ras zit er onderling ook weer verschil natuurlijk.

Ik ging toen mijn honden nog niet meekonden naar werk en ik nog stage liep zo'n 16 jaar geleden, iedere ochtend eerst een uur fietsen voor ik ging werken, en als ik thuis kwam of 3x per week naar de hondenclub of het bos in. 

Heel erg bedankt voor al je goede en fijne tips en adviezen! Nola is een kruising dwergpoedel/maltezer(vader dwergpoedel, moeder de kruising, dus meest dwergpoedel) Klein ras dus. 

Ik werk alleen s'morgens, mijn hond is bijna 13 en nog steeds loop ik iedere morgen voor ik weg ga een halfuur, voorheen een uur, maarja, oudje he.

Ik heb nooit opgebouwd, ben gelijk gaan werken vanaf pup. De eerste weken kwam wel na 2 uur mijn schoonmoeder even half uurtje langs, stukje wandelen, plasje, even erbij zitten.

Diesel was nooit moeilijk met alleen zijn, hij vond  het prima, nooit een piep gelaten.

Sommige honden gaat gelijk goed, sommige moet je het leren, en sommige leren het nooit.

Daar moet je een andere oplossing voor vinden.

" Ik werk alleen s'morgens, mijn hond is bijna 13 en nog steeds loop ik iedere morgen voor ik weg ga een halfuur, voorheen een uur, maarja, oudje he.
 
Ik heb nooit opgebouwd, ben gelijk gaan werken vanaf pup. De eerste weken kwam wel na 2 uur mijn schoonmoeder even half uurtje langs, stukje wandelen, plasje, even erbij zitten.
 
Diesel was nooit moeilijk met alleen zijn, hij vond  het prima, nooit een piep gelaten.
 
Sommige honden gaat gelijk goed, sommige moet je het leren, en sommige leren het nooit.
Daar moet je een andere oplossing voor vinden. "

Diesel

Wat fijn dat het bij jou steeds zo goed ging!

Annelies? Klopt wel een beetje hoor. Fikse wandeling en dan gaat het "trainen" makkelijker. Zoals je het beschreef? Klinkt het niet alsof je hond extreme verlatingsangst heeft. Ik heb een hond met extreme verlatingsangst gehad. Dat uitte zich in directe ontlasting, slopen van muren, kwijlen en non stop janken en blaffen. Aan alle super goeie tips had ik dus niets... want het moment dat ik me alleen omdraaide en een deur sloot? Lag de hele kamer al onder kak.

Nu heb ik er eentje die misschien wat vaak te lang alleen gelaten is maar verre van ik meemaakte bij de vorige. Het is even puzzelen met de juiste timing en daar helpt een camera reuze bij. Ze vinden het zo ie zo niet leuk om alleen te zitten honden maar slapen gaat de tijd bv sneller en dat wil je een beetje bereiken.

Zo, dat is wel heftig zeg! Hier nog nooit gepoept, geplast en gesloopt tijdens alleen zijn. Wel af en toe dus janken en een keer een blaf, alleen vorige week een keer bijna het hele half uur dat ik weg was echt huilen als een wolf en onrustig. Dat heeft ze nog nooit zo gehad. Ik pas 1x in de week op 4 jonge kinderen en dat was dus die dag. Ik ging 2 kinderen v school halen en misschien was die dag wat te onrustig waardoor het nu echt niet ging. Ik ga nu echt elke dag oefenen. Wat ook zo apart is, als we door de voordeur er uit gaan heeft ze duidelijk veel meer moeite mee dan door de achterdeur. We hebben zelf geen auto, dus als we weggaan gaan we altijd achterom er uit om de fiets uit de schuur te pakken en we gaan altijd door de voordeur als we haar uit gaan laten. Misschien dat ze dan denkt dat ze mee mag en dat vervolgens dus niet mag? Dat valt dus heel duidelijk op dit verschil

Wat ik doe met mijn hond met verlatingsangst is haar meenemen in een rugzak als ik op kinderen pas die naar school moeten, en ik het schoolplein op moet.

Ik heb er tot nu toe alleen leuk commentaar op gehad (‘wat zit ze rustig’ ‘wat ziet dat er schattig uit’ etc.) gelukkig, en het gebeurde ook niet vaak. Bij 2 scholen mocht/hoefde ik het schoolplein niet op met het afzetten/ophalen van de kids vanwege Corona. Bij 1 school heb ik haar ook dan wel eens aan het hek vastgebonden. Dat kon redelijk ‘afgelegen’ van de looproute, moest een beetje een bosje in, ik bleef bij haar aan de andere kant van het hek, tot de klas naar buiten kwam, zo zat ze nog geen minuutje alleen, en ze kon me meestal de hele tijd zien, of was druk met allerlei andere mensen en gilde/huilde niet echt. 

Als het echt moest liet ik haar wel alleen, maar zij huilt ook als een wolf en kan flink gillen, en vooral voor de ochtenden vond ik dat niet fijn voor de buren. Dat gillen hoor je een eindje verderop zelfs nog, als je er op lette tot een paar huizen verderop (roosters in de ramen, dat wel). Nu momenteel alleen een baby en hoef ik niet naar scholen toe.

Dat kan trouwens hoor wat je zegt. Dat ze associatie heeft met de voordeur van "Hunnie gaan lekker wandelen en ik wil ook mee" Heb ooit eens een filmpje gezien van een gezin met twee honden. 1tje had verlatingsangst van de andere hond. Als die dus de deur uit ging? Werd ie helemaal zenuwachtig. Gedragstrainer heeft toen de rollen omgedraaid, die met verlatingsangst eerst de deur uit, dan de andere hond. Bij het terugkomen naar huis met de hond met verlatingsangst? Niks aan het handje, totale rust ineens terwijl zijn maatje wel weg was.

Ik heb Nola ook al een paar keer meegenomen naar school. Heb die dag een bakfiets ter beschikking dus daar kon ze prima in de hondenfietsmand in. Maar ja je wilt toch ook blijven oefenen met alleen zijn en het viel op dat ze ineens gedrag vertoonde wat ze nog niet eerder had gedaan. Wel janken af en toe, maar nu echt continu en huilen als een wolf. Nou is ze vandaag voor de eerste keer loops geworden, een zielig hoopje nu wat alleen maar ligt en slaapt, dus denk ik ook dat het daarmee te maken had dat het deze keer even helemaal misging. We doen nu even rustig aan met oefenen en wie weet gaat het straks weer een heel stuk beter. Wel een uitkomst zo'n rugzak!

Ja, maar bedoelde achteraf, wat ik er niet bij gezet had, dat je haar mee kan nemen terwijl je traint. Zodat je niet over haar grenzen gaat en weer twee stappen terug doet als je er eentje vooruit gemaakt hebt. Behalve als je denkt dat dat het juist moeilijker zou maken? Dat ze gaat verwachten altijd mee te mogen? 

Remi was ook zo zielig haar eerste loopsheid, ik ging wandelen met de kids met haar in een draagzak, en af en toe haalde ik haar er uit, ze deed haar behoefte, en kon haar zo weer optillen en er in stoppen (optillen vindt ze niet leuk, normaal als ik het haar aanbied als ze draalt begint ze een stapje harder te lopen). Hopelijk geen last van Romeo’s; ik woonde afgelegen met erfhonden die normaal op hun erf bleven, ik liep met Remi aangelijnd alleen door het dorp of er vlak buiten, en blijkbaar pikte een reu haar geur op… Hij heeft de hele nacht voor het huis gebivakkeerd, en is een paar dagen om het huis blijven hangen, tot ze een keer buiten kwam, hij rook en ze blijkbaar over haar hoogtepunt heen was, want hij liep weer terug naar huis