Heeft iemand daar ervaringen mee? onze golden retriever is 3.5 jaar, vroeger altijd heel lief geweest voor honden en mensen. maar na de loopsheid in de schijnzwanger periode is ze erg agressief naar honden maar ook naar mensen.

daarom willen we haar laten steriliseren, omdat gedragstherapeuten niet helpen en het steeds maar erger wordt

Een teefje steriliseren om agressiviteit te minderen dat heeft totaal geen effect integendeel ze kunnen nog feller worden.

Voorzichtigheid is wel geboden bij teven die wat feller zijn. Dit zou na castratie kunnen verergeren. Problemen rond de loopsheid en schijndracht zijn vrijwel zeker te verhelpen door castratie, maar mogelijk ook op andere manieren op te lossen. Overleg met je dierenarts om te bepalen welke effecten zwaarder wegen.

https://www.doggo.nl/artikelen/hond-en-gezondheid/castratie-teef-voordelen-nadelen/#:~:text=Voorzichtigheid%20is%20wel%20geboden%20bij,bepalen%20welke%20effecten%20zwaarder%20wegen. 

Hoi Manon,

Er is helaas geen kant en klare oplossing voor agressie. Zo is het ook niet te zeggen of sterilisatie gaat helpen. Als agressie gedreven is door hormonen, dan misschien maar misschien ook niet. Agressie tijdens loopsheid en/of schijnzwangerschap kan ik mij goed voorstellen, maar dat zou daarna toch af moeten nemen dan.

Je geeft aan dat het inschakelen van gedragsdeskundigen niet helpt. Een goede gedragsdeskundige zal altijd met je mee blijven kijken voor een oplossing, zeker als het gaat om agressie richting mensen. Ik ben helaas bang dat je misschien een zelf benoemde "deskundige" in de arm hebt genomen.

De weg van een gedragsdeskundige is toch de beste weg als het gaat om agressie. Sterilisatie of niet, zij kunnen beoordelen of dit mogelijk (zij hebben ook geen glazen bol) gaat helpen of niet. Verder is agressie een complex probleem waar je zorgvuldig mee om dient te gaan. 

Hi Monique,

heel erg bedankt voor je reactie, ja we vinden het erg lastig. vroeger altijd leuk kunnen spelen met andere honden, maar heeft toen een aanvaring gehad met een andere hond waardoor ze dus erg bang is geworden. nu met de loopsheid is ze heel erg agressief en is ze bijna niet te houden. Meer mensen zeggen dus van ja het kan helpen, maar zelfde wat u zegt het kan ook erger worden. Maar omdat het zo specifiek bij schijnzwangerschap is, nijgen wij om toch dit te kiezen, omdat we niet meer weten wat we nog anders kunnen doen omdat we alles geprobeerd hebben. en binnen is ze echt de Liefste leukste hond die er maar is!

Het ligt er denk ik aan waardoor de agressiviteit ontstaat? In welke situaties is ze agressief? En  hoe reageren jullie daarop? Tijdens de schijnzwangerschap kan een hond wel een korter lontje hebben natuurlijk en uitlaten of met andere honden/mensen in contact komen kan dan wel teveel zijn en zou ze aan kunnen geven dat ze zich bedreigd voelt. Hier een uitleg.

Schijnzwangerschap of schijndracht bij je hond - Hondencentrum

Als het zo periode gebonden is, zou ik ook direct laten castreren.

Bijou is nu het laatste jaar nooit buiten een makkelijke hond geweest, maar doordat we echt een goede gedragstherapeut hadden ging het echt heel erg goed. ze luisterde buiten goed en we konden haar goed afleiden waardoor lopen buiten goed ging. 

een maand geleden was ze net klaar met de loopsheid en vanaf hier ging het helemaal mis. ze luistert niet meer, loopt naar mensen te grommen die gewoon voor de deur lopen. ze gromt naar honden die 1 km ver lopen en haar niks 'kunnen' doen. 

haar gedrag is in afgelopen maand (schijnzwanger) 180 graden gedraaid, ze graaft een nest in huis en is heel erg van de popjes.

Vanwege dat haar gedrag 'zo' verandert is, denken wij dus aan het steriliseren

Hi Dobry,

ja ze heeft vroeger een aanvaring gehad met en hond, waarbij een stok in haar zij is gegaan. hierdoor is ze erg bang geworden en hebben we een therapeur gehad die haar eigenlijk strafde voor haar gedrag. nu we een nieuwe dragstherapeut hebben, zien we in dat dit niet de juiste manier was en dat we haar juist meer zekerheid moeten geven (voordeel van steriliseren want teef krijgt meer zelfvertrouwen). 

Of een hond los of vast is maakt voor haar niet uit, beide ziet ze als een 'gevaar'

het is erg jammer hoe het tot dit is gekomen

Manon, je twijfelt nog, ja of nee castratie...schijnzwanger is ze nu ? Haal thuis alles weg, ..popjes..  kleedjes zodat ze niet met wat gaat slepen en nest bouwen....om haar eruit te halen kan je fiks gaan wandelen buiten, bewegen en moe laten worden, houdt ze aan de lijn en ga met haar er op uit..doet dat meerderen keren per dag zodat ze thuis lekker uitgevloerd is, en hou dat vol tot de schijndracht voorbij is, is ze weer in de gewone doen dan kan je kijken of er toch nog agressie komt, dan altijd kan je haar laten castreren....anders ook natuurlijk als dat je keuze is, maar of ze dan meer zelfvertrouwen krijgt is zeker niet aan de orde, je zou met een goede gedragstherapeut er aan moeten werken...

Als dit gedrag heel erg gelinkt is aan schijnzwangerschap, en de hond buiten de loopsheden om heel anders is, dan kan steriliseren zeker helpen. Het is voor de hond ook geen pretje om zo uit haar hum te zijn en zo fel in de emoties te zitten door hormonale veranderingen.

Laat de hond steriliseren op het moment dat de hormoonhuishouding stabiel is: zo'n 3 maanden na de laatste dag vd loopsheid. 

Het kan dat het gedrag nog een beetje gaat nasluimeren. Soms blijft het nog wat in het 'geheugen' hangen, maar dat verdwijnt met de tijd.

Inderdaad heel jammer dat iemand dan zulke adviezen geeft.

Maar dat betekend dat ze dus buiten de schijnzwangertijd ook uitvalt naar andere honden? Misschien is het dan bij haar een combinatie van factoren. 

Heeft ze ook andere klachten die op schijnzwangerschap wijzen?

Zelf zou ik haar in elk geval voorlopig eerst maar weghouden bij andere honden en vreemde mensen om haar niet nog meer te veronzekeren.

Lekker samen de natuur in, en leuke dingen doen ter afleiding, hersenwerkjes met succes laten doen zorgen bijv. voor veel zelfvertrouwen.

Mijn hond Dobber is op haar 9e gesteriliseerd en is daarna veel rustiger geworden. Nog steeds niet gek op andere honden, maar wel beter hanteerbaar en ik merkte dat haar hormonen minder een hoofdrol speelden. 

Ik snap je heel goed,hier ook een teefje,ze was ook enorm schijnzwanger dat uitte zich anders,ze wilde van geen enkele hond weten ook niet degenen waar ze mee opgegroeid was,ze was niet agressief....zo makkelijk is ze nooit geweest ze negeerde alles en iedereen.

Heb haar ook laten steriliseren,ze was vlak voor haar loopsheid enorm van de leg,enorm schijnzwanger,lusteloos,niet alleen haar tepels waren enorm opgezwollen zij was ook dikker,iedereen vroeg of ze jongen had gekregen en dat na een 1e loopsheid.

Ze is gesteriliseerd nu 2 jaar geweest en weinig gedragsverandering bij haar,ze is iets zelfverzekerder geworden,honden waar ze eerst bang voor was,loopt ze nu zonder meer voorbij.

Ik,heb niet alles gelezen maar wil je wel mijn ervaring vertellen, let wel de ene hond is de andere niet.

Mijn eerste teefje was iedere keer enorm schijnzwanger na de loopsheid, lag dan onder de bank, had een nest gemaakt, gaf melk. En noem maar op, maar ook, ze was niet te genieten qua karakter, stak iemand een hand naar haar uit, dan kon ze een snauw geven. Dit was alleen tijdens de schijndracht en werd per  schijnzwangerschap heftiger.

Ik heb haar op drie jarige leeftijd laten castreren, geen schijndracht meer, dus die agressie was weg. Want als je hond alleen dat gedrag vertoont tijdens schijndracht, kan je er vanuit gaan dat het aan de hormoontjes ligt. Door castratie haal je die hormonen weg en heeft de hond geen last meer van de hormoonschommelingen en wordt stabieler qua karakter,

Ook bestaat grote kans dat je hond op een gegeven moment baarmoeder ontsteking ontwikkelt door die schijnzwangerschappen. Dan is ze erg ziek, ik wilde mijn hond dat niet aandoen, ook omdat de operatie dan wel zou moeten. Tegenwoordig kan dat met heel veel antibiotica wellicht nog goedkomen.

Is mijn hond een lieverdje geworden? Nee, naar ander honden bleef ze een angstbijtertje, dat was ze ook voor de castratie.  Daar was goed mee om te gaan omdat ze geen andere honden opzocht. Pas als een hond lastig naar haar werd, kreeg deze een snauw, overigens beet ze dan niet, wat ze wel tijdens de schijndracht deed.

Mijn tweede teefje was het tegenovergesteld, een heel terughoudende , angstige hond. Ik merkte dat haar angst gedrag verergerde tijdens de cyclus. Na castratie werd zij een fijne stabiele en veel minder angstige hond,

Hormonen doen veel en dat is niet altijd prettig voor je hond, dus als je er niet mee wilt fokken, zou ik er over nadenken.

Bedenk wel dat een retriever , net als spanielachtigen, een vachtverandering ondergaat na castratie, je zal een pluizige vacht krijgen die veel minder verhaart, maar doffer en minder mooi is.

Laat castreren van je hond  het niet afhangen van een castratievacht, met goede verzorging is daar heel veel aan te doen, is het voor jezelf te moeilijk, breng ze dan weg naar een trimster....

Of castratie direct gaat helpen tegen de agressie is niet zeker. Maar als het echt standaard na de loopsheid en schijnzwangerschap is, kan dit wel het geval zijn. Ik heb zelf een hond dat agressie kan vertonen rondom de loopsheid. Dit is de rest van het jaar niet het geval, alleen in die periode. Nu laat ik haar nog intact ivm eventuele fokplannen én eerst mentaal volledig stabiel laten uitgroeien. Maar blijft dit zo door gaan wordt ook zij gecastreerd. 

Daarbij is het sowieso raadzaam een teef te castreren / steriliseren wanneer er geen fokplannen zijn. Het maakt de kans op tumoren en baarmoeder kanker aanzienlijk kleiner, en een tevenlichaam is er simpelweg niet voor gemaakt om niet zwanger te zijn. Elke loopsheid die een teef krijgt zonder gedekt te worden, vergroot de kans op kanker.