Dat weet ik niet, maar waarom moet een pup zoveel kosten?
Waarom moet er zoveel op verdiend worden?
Omdat het een veel gevraagd ras is en omdat de mensen het er voor over hebben. Waarom is de ene telefoon zoveel duurder dan de andere, mensen betalen zo gemakkelijk.
Afgelopen jaren gingen mini keesje voor 35oo euro en meer over de toonbank, wordt grof geld voor neergeteld. Als iemand het heeft..... er lopen heel veel mini keesje rond.
En waarom mag een Fokker voor al het vele werk dat gedaan wordt, niets overhouden aan een nestje honden? Dat heeft niets te maken met een slechte fokker of een goede Fokker.
Kortom als mensen het willen betalen, moeten ze het vooral doen.
ON TOPIC
Vriendelijk verzoek om on topic te blijven. Off topic gesprekken kunnen voortgezet worden via PB als het een een-op-een discussie is tussen twee leden. Ben je hier een onderwerp tegengekomen waarvan je denkt "dit is echt wel iets waar ik breder met andere forum leden over door wil praten" dan staat het je vrij om over dit onderwerp een apart nieuw topic aan te maken. In dit topic is het echter ongepast.
Nee Yooop, dat zeg ik niet.
De mensen op dit forum gaan er nogal eens vanuit dat het de fokkers van Australian Labradoodle of Cobberdog's alleen maar om geld zou gaan. Mij idee is dan dat je als fokker 2 nestjes per teefje doet, je er niet het maximale aan geld uit zal halen maar aan de teef denkt... Hoewel er teefjes zullen zijn die bij 1 nest al klaar zijn.. om gezondheids redenen.
Gezien!! Idd wat een schatje!
En ook lekker eerlijk verhaal. Nachten, drollen op het kleed en de kat op het dak hahahahah
Ja zo gaat dat haha. Was dat ook een labradoodle?
Dat neemt niet weg dat deze fokker een pup wil verkopen en een aanbetaling eist aan iemand waarvan ze weet dat diegene twijfelt. Ik ken persoonlijk geen goede fokkers die dit doen.
Daarbij maakt de gemiddelde fokker geen winst op een eerste, en met een beetje pech 2e nest. Een labradoodle fokker heeft álle kosten er uit als er 1 pup voor 2700 euro verkocht wordt. En dat x 3 of 4 of 5 (maar net hoeveel er geboren worden) Ik vind et niets mis mee om wat geld te verdienen met het fokken van honden, maar zó veel geld is absurd, dan doe je het daar wel degelijk om.
Nu heb ik herders, die zijn wellicht minder gewild, en ook minder duur. Een goede herder met stamboom uit volledig geteste ouders heb je voor 700 tot 900 euro. Vreemd dat zelfs daar fokkers nog wat winst uit halen.
Ik vind het enorm overdreven dat iedereen maar steeds beweerd dat fokken zoveel kost.
Mijn 1ste nest heb ik aan 500 euro verkocht. (De meeste, 2 waren 0 euro en 1 was wat minder) maar daar hield ik gewoon aan over.
Jazeker!! Zo eentje wordt het voor mij!
Oh dat zag er wel super cute uit!
Ja toch!!
Dus je hebt de knoop doorgehakt?
Haha nee nog niet. Wel bijna.
Maar weet wel zeker dat als er een hond komt dat het zo eentje wordt
Ik snap überhaupt al eigenlijk niet waarom een fokker bijna niks mag verdienen aan een nest. Er zitten mega veel uren in het opvoeden van de pups, van mij mag een fokker daar wel wat voor terug krijgen. Een boer ploegt z’n land toch ook niet alleen maar vanuit het goede van z’n hart. Voor wat hoort wat.
Als het goed voelt, gewoon doen
Nou ik heb de knoop doorgehakt. Pups zijn gister geboren en ik heb ja gezegd….voelde super goed. Ik was rustig en blij. Kids ook blij, man ook helemaal prima mee.
Zijn we net op bezoek geweest bij oude kennissen die ook zo’n zelfde hond hebben van 1,5 jaar. Super leuk beest. Heel lief knuffel beest. Makkelijk etc.
Maar omg de paniek is me weer om de oren geslagen. Help!!
hoort dit er bij?
Waarom voel ik me niet alleen maar blij en verheugend zoals gister toen ik ja heb gezegd?
pffff….vind mezelf echt zo vermoeiend.
Ps wel net die tijd van de maand geworden. Misschien de hormonen?
Leuk, ik dacht het al na je laatste berichtjes.
Gezien al het getwijfel van te voren is je paniek gevoel wel begrijpelijk. Het is ook best een verandering dus misschien moet je er ook niet teveel achter zoeken. Het kan best zijn dat je van nature de neiging hebt dingen wat teveel te overdenken en te piekeren. Dat hoeft er dan niks mee te maken te hebben dat de beslissing niet goed zijn.
Ga je lekker verder inlezen over honden (de boekenserie een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans vind ik echt een aanrader) spulletjes uitzoeken ga je een puppycursus volgen, ga dan alvast eens langs bij de hondenschool om mee te kijken. Focus je nu gewoon lekker op het positieve, het besluit is genomen dus daar hoef je nu niet meer over te piekeren
Oooh dank je voor het relativeren.
Klopt helemaal hoor. Piekeraar eerste klas.
Was gister echt relaxed en blij dat ik de knoop had doorgehakt.
Het zal er misschien wel bijhoren dat het elkaar afwisselt. En het heeft er misschien ook mee te maken dat je dan toch bij iemand anders thuis zit en het niet je eigen hond is?
Wat superleuk dat je ja hebt gezegd!! En gezien het feit dat je al eerlijk aangegeven hebt hoe je bent, is het niet verwonderlijk dat dan even de paniek weer om je oren slaat. Maar jij kunt dit, echt waar!! Laat het maar gewoon op je afkomen! Ga lekker genieten van leuke spullen aanschaffen en je voorbereiden en heb vertrouwen in jezelf! Ga het echt samen doen als gezin, maak duidelijke afspraken samen, dan komt het echt goed!
En stel je gewoon in dat niet alles perfect zal gaan, dat je soms met je handen in het haar zal zitten, dat het soms best zwaar kan zijn. Maar dit hoef je niet te koppelen aan je eigen falen. Het is een leerproces en daar hoort dit allemaal bij!
dus zoals de rest zegt, ga je lekker inlezen en kom ook zeker met vragen hier. Soms zijn alle adviezen die je kunt vinden nogal tegenstrijdig of overdonderend
Ik zou gewoon accepteren dat je af en toe paniek zult hebben, dat dat mag en gewoon bij je hoort. Maak er geen drama van, schenk er niet te veel aandacht aan en ga lekker genieten van je pup.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat! Veel plezier!
Bestaat dat dan, iemand die zich alleen maar blij en verheugd voelt?
Ik ben dat alvast niet, hoor. Er zijn momenten waarop je onnozel wordt van je hond, hem liefst achter het behang wil plakken. Of jezelf voor je kop wil slaan omdat je iets niet goed hebt aangepakt. Zo gaat dat nu eenmaal met samenleven. Of het nu over mensen of dieren gaat...
Niemand zit de godganse tijd op een roze wolk, dus verwacht ook niet van jezelf dat alles meteen geweldig-super-fantastisch zal voelen. Soms zit je er doorheen. Soms zwelt je hart van trots. Soms loop je over van liefde. En dan denk je weer: WTF?
Ook als het pupje bij jouw thuis komt, kan alles vreemd aanvoelen. En ook dat is niet raar. Je kent dat hondje namelijk nog helemaal niet. Alles moet nog groeien. Dat vraagt tijd.
Liefde hoeft er niet instant te zijn. De ene mens ervaart vanaf de eerste seconde een klik met zijn hond, en een andere heeft daar tijd voor nodig. Dat maakt de band die er zal komen niet minder, of meer. Het is gewoon een ander traject dat je aflegt.
Mijn hond Nanu was mijn soulmate, mijn liefde, geen hond die zo diep in mijn hart is gekropen. Maar als pup heeft ze me alle hoeken van de kamer laten zien en heb ik me vaak radeloos gevoeld.
Dus panikeer niet als je niet voelt wat je dacht te moeten voelen. Er moet namelijk helemaal niet zoveel...
Ik zou als fokker denk ik de kriebels krijgen van jou . Ik zou het niet vertrouwen. Het begin is vooral zwaar met een pup. En je blijft heen en weer gaan met je gevoel, nu al...
Dank allemaal voor de wijze woorden!! Super lief!
@nena snap ik helemaal!!
Sjaak is weer bij koffietijd!
Haha leuk, ga vanavond terug kijken
T zit helemaal aan t begin van de uitzending.
Of het begin zwaar is met een pup is heel persoonlijk. Ik vind het alleen maar genieten en veel te snel voorbij.
Gekeken hoor. Super schattig.
Maar ik hoor haar nog steeds over die nachten. Hoe lang duurt dat eigenlijk?
Dat is bij elke pup anders. Ik liet ze altijd naast mijn bed slapen, dat doen zij niet.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?