Pup/hond mee naar Cambodja (of Tanzania)

Alvast bedankt voor de reactie! 

Als de hond het eerste jaar niet veel bij je is, dan zou ik een jaar wachten, het moet voor de hond ook leuk zijn, bekijk het van de hond zijn/haar kant.

En wat als je hond niet alleen kan zijn op een slaapkamer en jij weg bent.

En als je werkt zit de hond i hondenopvang, (kan van alles zijn)

Ik denk dat je jezelf moet afvragen, heb ik wel tijd voor een hond, en wat zou de hond er van vinden?

Het lijkt me ook een kwetsbaar ras, maar eigenlijk heb ik daar geen verstand van.

Dank voor je reactie, jouw vraag is alleen ook mijn vraag die ik stel op dit forum. Wellicht dat sommigen hier ervaring in hebben of kennis kunnen delen. 

Tijdens mijn tijd in het buitenland zal de hond in principe de hele dag (tijdens werk dus ook) bij mij aanwezig zijn. Muv als ik bijvoorbeeld een keertje uit eten ga waar de hond niet bij aanwezig kan zijn. En  naast werk heb ik natuurlijk ook vrije tijd. In Nederland zou de hond tijdens werk (wanneer ik niet thuis werk) naar de opvang gaan. Dit is een bekend adres waarbij de hond in een roedel verblijft op een groot stuk grond. Uiteraard onder begeleiding van verzorgers.

Mijn vraag is dus, doe ik een hond plezier deze mee te nemen naar het buitenland en is het een goede start/socialisatie voor toekomstige reizen, of kan ik beter een stabiel jaar in Nederland hebben en daarna pas op en af reizen. 

Wacht met een eigen hond te nemen tot je terug thuis bent uit Cambodja. Dan kan je daarna nog zoveel reizen met je hond als je wil. Maar de timing om eerst een hond te nemen en vervolgens een half jaar of jaar in Azië te gaan werken, vind ik eigenlijk in niemands voordeel.

Bedenk ook de praktische kant, zoals de invoerregels waar strenge voorwaarden kunnen gelden (zowel voor heen- als terugreis). Tropische of andere besmettelijke ziekten (door muskieten, water, dorpshonden, ratten, enz.) Nabijheid van dierenarts. Het klimaat. Andere omgangsnormen naar dieren toe. Enz.

Wil je toch graag iets betekenen voor een hond, dan zijn er daar ter plaatse vast genoeg dorpshonden om je over te ontfermen terwijl je daar bent. 

En dan zou ik pas voor een eigen hond gaan als je weer thuis bent.

Mij lijkt het geen fijn leven voor een hond. Zelf ook veel lange verre reizen gemaakt toen ik nog geen honden had en nooit het idee gehad dat ik een hond daar blij mee zou maken. Ziektes, hitte, onregelmatig leven, lange vluchten etc.. Aangezien ik wel een hondenmens ben had ik op reis wel altijd honden om me heen. Ik paste op of zorgde voor straathonden. En nu ik honden heb maak ik hondenreizen. Met de auto naar de natuur ( vaak juist de koudere landen) en dan heerlijk de bergen in.  En ik werk minder en meer vanuit huis zodat de honden niet hele dagen naar een opvang hoeft. Kortom ik heb het leven wel wat aangepast.

Ik doelde op deze zin

Het is dus niet zo dat de hond het eerste jaar in het buitenland veel bij me is en daarna wacht tot ik thuis kom van werk.

En wat Alaska zegt.....er zijn veel gevaarlijke parasieten in die landen voor honden, ik zou het risico niet willen nemen.

Dank voor alle reacties! 

Vliegen is mijn ogen? Geen optie zo snel. Kan wel maar is zeer stressvol. Medicatie en vrachtruim reizen is nooit leuk voor een hond. Overal waar je met de trein, bus, boot, fiets, benenwagen of auto kunt komen? Doen!  Maar zoals al gezegd? Even wachten tot er een basis is gemaakt.

Ik heb geen rijbewijs en Groot-Brittannië/Ierland in met het vliegtuig mochten honden alleen in het ruim, dus met veerboot en trein gereisd. Ik weet niet hoe backpackers het in hun uppie of zonder auto doen, maar ik reisde maar voor 3 dagen, en de helft van mijn rugzak bestond uit eten voor de hond én voor mij. Want honden mogen geen winkels in. Haar alleen laten in een B&B kamer mocht niet, maar haar de eetkamer in nemen mocht ook niet. Eigenaar snapte dat ik daardoor in knel kwam, en ik mocht voor één keer eten in de slaapkamer, ik had namelijk wel voor de optie betaald. Ik dacht dat ze aan mijn voeten mocht liggen zoals bij een restaurant, maar het mocht niet vanwege hygiëne wetten/regels ofzo.
Remi zelf vond het allemaal best, en het reizen zelf samen met haar was wel leuk en gezellig. Ze was nog maar 4 maanden en een kilootje of 3-4, dus tillen ging makkelijk wanneer ze moe was. Maar het eten/ergens verblijven kwam ik mee in de knel. In Schotland mijn zusje bezocht die daar stage liep, en samen gereisd naar Inverness, en dat was een stuk makkelijker. In de trein naar de wc, hoefde ik haar niet mee te nemen. We gingen omstebeurt een winkel in voor een snack of zij haalde tegelijk voor mij. 

Als ik met Remi door meer afgelegen plekken daar liep, kwamen we wel eens erf honden tegen die van hun erf kwamen, en die je dan weg moest brullen. Ik heb dan ook niet veel afgelegen gelopen, want Remi is (uitgegroeid) maar 7kg, en wilde niet dat ze gegrepen werd. Gelukkig geen straathonden daar. Dat lijkt me dus ook een beetje het enge aan reizen met een kleine hond door de landen die je genoemd hebt. Ik zou alleen door Westerse landen, of landen zonder straathonden durven reizen met Remi. Die erfhonden vind ik al erg genoeg, ik zou me helemaal op lopen vreten in landen met straathonden, of ze haar zouden willen grijpen of niet. En haar dan maar tillen… zou zij niet blij van worden en mijn rug ook niet.

Ik heb wel tijdens het reizen, en op instagram volg ik iemand, mensen gezien die met eigen auto/camper reisden, en de hond dan daarin lieten tijdens uit eten, boodschappen en dergelijke.

Mijn hond kan nog steeds in alle situaties slapen, en vindt het OV geweldig. Maar ze heeft vreselijke verlatingsangst, volgens mij doordat we toen ze jong was veel gereisd hebben. Ik was/ben haar vaste basis. Al staat haar ras er ook wel een bekend, ze is een Chinese naakthond powderpuff. 

Een vlinderhondje is klein en kwetsbaar. Realiseer je dat, ook, een grote hond hoeft niet eens lelijk te doen om je hond heftig te kunnen beschadigen,  dus rondtrekken met zo een hond in een land waar heel anders met honden om wordt gegaan zou ik afraden of anders heel goed opletten bij zwerfhonden die op je afkomen, erfhonden die naar je toekomen , want niet op iedere hoek van de straat zit een dierenarts.

. Maar ook bedenk dat de opvangadressen voor honden, vaak ook voor grotere honden  zijn, als jouw kleintje daartussen in die roedel rond moet lopen......, zit een ongeluk in een klein hoekje.

Een vlinderhondje zal vaak mee mogen als handbagage, in een vliegtuig, afhankelijk van de regels van de vliegtuigmaatschappij., daar is naar te informeren.

Waarom niet eerst dat half jaar naar Cambodja, dan naar huis, hond aanschaffen, er voor zorgen, opvoeden   en als de hond wat ouder is, op stap in Nederland om te kijken hoe dat bevalt. 

Ik heb op een trans-Atlantische vlucht nog nooit een hond in de handbagage gezien. Wel gezien dat ook kleine hondjes in het ruim moesten. Zelfs pups.  Volgens mij geldt die handbagage regel meer op korte vluchten. Maar heb zelf nooit met een hond gevlogen dus kan het helemaal mis hebben hoor. 

Hoi allemaal, nogmaals bedankt voor de reacties.

Backpacken doe ik normaal gesproken met het plaatselijke openbaar vervoer en in de meeste hostel (geen Airbnb) zijn honden toegestaan. Eten doe ik ook vaak bij de cafés of restaurant. Dat is meestal open en loopt vaak door op de straat, strand of bos. Dus dat is ook toegangelijk voor honden. Maar, jullie komen met terechte opmerkingen zoals het vliegen in het ruim (buiten Europese landen kan de hond niet bij de hand bagage) en eventuele quarantaine (ik kan daar niet iets duidelijks over vinden). Dit is ook iets waar ik het meeste over twijfel. Ik denk dat het inderdaad verstandig een jaar te wachten, een stabiele basis te geven en het karakter van de hond ook leer kennen. Daarna verder.

Mocht iemand ooit langdurig of op een soortgelijke manier met een hond zijn gaan reizen, ben ik alsnog erg benieuwd naar jullie ervaring!

Ik vermoed dat je het nu over Europese landen hebt?

In hartje Azië is dat niet zo evident en verre van prettig om met de hond de plaatselijke bussen te nemen, in de drukte en chaos van de steden met een hond te lopen en te wachten, onderdak te vinden waar je met hond welkom bent, geschikte voeding te vinden, e.d. Je word zelf ziek, je hond wordt ziek,... nee, dat is geen lolletje. 

Op al mijn eigen backpack reizen in Azië en Zuid Amerika heb ik welgeteld 2x een reiziger met hond gezien. Allebei reisden die met hun eigen busje en in beide gevallen waren de honden ernstig ziek (geweest). De ene in Iran en die vond daar nergens een dierenarts en een gewone dokter wou geen hond helpen, gelukkig werd de hond uit zichzelf weer beter. En de andere in Kirgizië en die hond lag daar met hoge koorts en er was ook geen hulp voor hem. Maar ontspannen reizen was het niet, steeds in de gaten houden dat ie nergens wat opvrat of van besmet water dronk, dat ie niet in aanraking kwam met zieke zwerfhonden of door muggen gebeten werd,... 

Zelf reis ik veel met de hond(en), maar dat is overland met eigen vervoer + trektochten met rugzak en tent. Dat is heerlijk. Je gaat en staat waar je wil, je zoekt de vrijheid op, lekker samen op pad, je kiest gebieden uit waar een hond wat aan heeft. Dan is reizen met de hond super en een echte meerwaarde. En dan zeg ik: zeker doen!  

" Ik vermoed dat je het nu over Europese landen hebt?
In hartje Azië is dat niet zo evident en verre van prettig om met de hond de plaatselijke bussen te nemen, in de drukte en chaos van de steden met een hond te lopen en te wachten, onderdak te vinden waar je met hond welkom bent, geschikte voeding te vinden, e.d. Je word zelf ziek, je hond wordt ziek,... nee, dat is geen lolletje. 
Op al mijn eigen backpack reizen in Azië en Zuid Amerika heb ik welgeteld 2x een reiziger met hond gezien. Allebei reisden die met hun eigen busje en in beide gevallen waren de honden ernstig ziek (geweest). De ene in Iran en die vond daar nergens een dierenarts en een gewone dokter wou geen hond helpen, gelukkig werd de hond uit zichzelf weer beter. En de andere in Kirgizië en die hond lag daar met hoge koorts en er was ook geen hulp voor hem. Maar ontspannen reizen was het niet, steeds in de gaten houden dat ie nergens wat opvrat of van besmet water dronk, dat ie niet in aanraking kwam met zieke zwerfhonden of door muggen gebeten werd,... 
 
Zelf reis ik veel met de hond(en), maar dat is overland met eigen vervoer + trektochten met rugzak en tent. Dat is heerlijk. Je gaat en staat waar je wil, je zoekt de vrijheid op, lekker samen op pad, je kiest gebieden uit waar een hond wat aan heeft. Dan is reizen met de hond super en een echte meerwaarde. En dan zeg ik: zeker doen!  
  "

Alaska's Finest!

Ga je dan vooral naar de noordelijke gebieden? Scandinavië? Of ook verder?

Vaak naar het Noorden, maar ook de Balkan (Roemenië, Bosnie-Herzegovina, Montenegro, Kroatië,...), of zuidelijker (Italië, Frankrijk,...) of oostwaarts (Polen, Letland, Litouwen, Rusland,...) of Engeland, Wales, Schotland...

De honden hebben al 24 landen bereisd. Als corona er niet was tussengekomen, waren we ook overland naar de Kaukasus gereisd. Nu is mijn oudste hond overleden en de andere is 10. Dus ik denk dat de Kaukasus er met de hond niet meer van zal komen, helaas. 

Maar over enkele weken vertrek ik weer naar Lapland, en blijven we een 3-tal maanden weg. Jiepie!  

" Vaak naar het Noorden, maar ook de Balkan (Roemenië, Bosnie-Herzegovina, Montenegro, Kroatië,...), of zuidelijker (Italië, Frankrijk,...) of oostwaarts (Polen, Letland, Litouwen, Rusland,...) of Engeland, Wales, Schotland...
De honden hebben al 24 landen bereisd. Als corona er niet was tussengekomen, waren we ook overland naar de Kaukasus gereisd. Nu is mijn oudste hond overleden en de andere is 10. Dus ik denk dat de Kaukasus er met de hond niet meer van zal komen, helaas. 
Maar over enkele weken vertrek ik weer naar Lapland, en blijven we een 3-tal maanden weg. Jiepie!   "

Alaska's Finest!

Lapland, prachtig lijkt mij dat, staat nog op mijn wensen lijstje. Heel veel plezier.

Ik denk dat het maar net afhangt van je hond en ook veel van de mensen om je heen. Voor onze hond zou dit geen enkel probleem geweest zijn. Als ze maar bij ons was, dan maakte de locatie niets uit. Op geen enkele reis heeft ze issues gehad. Vergelijkbaar hebben wij familie die bijna nonstop rondreizen door Europa; hond gaat overal mee naartoe, niks aan de hand. 

Dat gezegd hebbende moet je wel rekening houden met het feit dat in andere werelddelen er anders naar honden kan worden gekeken. Dit kan een belemmering zijn of juist gemakkelijker bij het overal meenemen van je hond. Ook lijkt een vlinderhondje me een erg kwetsbaar ras. En wat anderen al gezegd hebben; je moet wel echt rekening houden met andere ziekten etc. Hond goed laten inenten en checken óf ze uberhaupt in te enten zijn voor alle ziekten die in dat land mogelijk op te lopen zijn (ik denk het wel, maar goed uitzoeken).

Persoonlijk lijkt vooral vliegen met een hond mij hel. Ik zou niet mijn hond 10 uur in het ruim willen hebben zitten...

@ Blub, ben je op de hoogte van het feit dat men in Cambodja hondenvlees eet?

" @ Blub, ben je op de hoogte van het feit dat men in Cambodja hondenvlees eet? "

jantien

Ze gaan heus niet jouw huishond zomaar kidnappen en opeten, hoor... in Nederland wordt ook paardenvlees gegeten, hoef je ook niet op te letten dat je shetlander uit je weilandje wordt gepikt voor op iemands bordje.

hahahahahaha.

hahahahaha

Dát zeg ik ook niet, maar het is wel een  groot cultuurverschil met Nederland.  Er zijn hóndenslachterijen.

Diverse malen tekst getypt en weer verwijderd. 

Ik heb maar 1 vlinderhondje gekent. Dat was zeer eenkennig en niet stabiel.

De basis leg je in het eerste jaar. En zoals je het nu voor je hebt komt je pup dus eigenlijk pas na een jaar op zijn/haar vaste basis.

Beter pas later een pup nemen. Vanuit jullie gelegde basis dan af en toe een paar dagen backpacken, zodat je hondje leert dat, dat ook bij jullie basis gaat horen. 

Ik heb mijn twijfels of je huidige plan een stabiele basis kan bieden. En oik of je vanuut een dergelijke situatie uberhaupt een vertrouwensband met je hondje krijgt. 

Nog niet gesproken over hoe het daar zit met goede kwalitatieve voeding voor je hondje. En dierenartsen enzo? 

" Dát zeg ik ook niet, maar het is wel een  groot cultuurverschil met Nederland.  Er zijn hóndenslachterijen. "

jantien

Lieverd? In sommige landen eten ze een probleem op. Beetje zoals de tortilla met sprinkhaan en gebrek aan luxe van proteine. Tegenwoordig is het verboden om hondenvlees te eten in veel landen en vele dingen zijn veranderd. Maar daarmee is de armoede niet geholpen. https://www.youtube.com/watch?v=9exLTvRbCjs En daar staat je vega Het is een mooie demonstratie van hoe het is en hoe het was.