Rug instabiliteit en hernia

Dag

Onze Ike (4,5 jaar) is een flinke jongen. Vader Duitse Herder. Moeder kruising rottweiler x mechelse herder. En misschien een beetje zeehond want als ie water ziet moet ie erin.

Hij is schoft 78 cm en 58 kilo zwaar.

Ike is een energieke hond. We deden ook samen africhting. Speuren,Manwerk,Appél. Vind ie geweldig. 

Ike is ook zeer sociaal naar andere honden.

25 september vorig jaar (1 dag voor ons IGP1 examen) begin ie te manken. Rechts-achter. En het ging maar niet over. Niet met pijnstilling, niet met rust, fysio hielp niet.

Begin december CT-scan gemaakt. Volgens de orthopeed had Ike 2 problemen. 

1 was een instabiliteit in de lage rug en 2 een hernia

De oplossing was een operatie om de hernia te verhelpen én een operatie om de rug vast te zetten.

De hernia-operatie hebben we half december laten doen maar de rug vast zetten niet. Dat kan ik m niet aandoen want hij is nog jong en speels en zwemt graag.

Nu zijn we 3 maanden verder met de revalidatie. Wekelijks gaat hij naar de hydrotherapie en thuis doen we oefeningen.

In eerste instantie was de vooruitgang erg goed maar we blijven nu toch wel steken en merken dat als ie wat teveel doet (beetje spelen met honden, groter rondje wandelen) dat ie toch wel weer klachten heeft.
Moet m ook regelmatig pijnstillers geven.

Hij blijft ook instabiel (wankel) van achteren.

Nu werd me door de fysio gezegd eens contact op te nemen met iemand die balans- en stabiliteitstraining doet met honden.

Mijn vraag (na dit hele verhaal) is of er iemand hier is met een hond met ook deze klachten en wat hebben jullie eraan gedaan?

Mijn doel is dat Ike gewoon lekker hond kan zijn en spelen en zwemmen als ie dat wil. De africhting is gepasseerd station. Speuren hebben we geprobeerd maar daarvoor moet ie in de auto liggen en dat is nu ook geen pretje voor m.

Graag hoor ik ervaringen en adviezen.

Dank 

Onze hond heeft dit ook, maar met als verschil dat zij nu al 17 is. De hernia speelt sinds het laatste jaar, de instabiliteit sinds een baarmoederoperatie op haar 15e. Operaties zijn voor onze hond dus helaas geen optie meer... Maar het is naar, want het is eigenlijk haar grootste klacht. Wij hebben gekscherend al vaker aan een corset gedacht.

Ik denk dat, had Kim dit probleem gehad als ze jonger was, ik toch haar rug zou hebben laten vastzetten. Want die instabiliteit is echt héél vervelend. Ze kan goed opstaan en in principe prima lopen, maar door de instabiliteit loopt ze wankel (en schiet de hernia er volgens mij ook gemakkelijk weer in. Met rust gaat die hier namelijk wel over maar hij komt ook terug). Op dit moment heeft ze weer last van de hernia en dan gaat ze echt krom lopen, met een slinger opzij in haar rug. Op haar leeftijd moeten we dan dus bedenken of dat dan de reden gaat zijn om haar een spuitje te geven... en dat is zó frustrerend omdat ze wél de drive en kracht en levenslust heeft om door te gaan. Ik zou dat denk ik toch liever voorkomen als ik jullie was.

(Kan me ook voorstellen dat je dan besluit om zoiets te doen op bijv. leeftijd van 7/8 jaar, fit genoeg voor operatie maar misschien iets minder speels?)

Heb je ook ooit anabolen overwogen ? 

Zijn spiermassa in de rechterachterpoot is een stuk minder dan links.

Zelf heb ik bekkeninstabiliteit maar door sterk houden van bepaalde spiergroepen kan ik redelijk doen wat ik wil.

Misschien met ondersteuning in de spieraanmaak dat dan de instabiliteit te managen is.

Maar ik weet de voors en tegens niet.

Hernia bij hond en operatie daar geen ervaring mee.

Je benoemt instabiliteit bij de lage rug. Was op de foto te zien of dat bij het heiligbeen was, dus een Lumbo Sacrale Instabiliteit?

Mijn reu DH had LSI, we moesten dus ook stoppen met wat toen nog IPO heette omdat met name het springen (met appel, maar ook met pakwerk en "het gevecht" met de pakwerker na inbijten) te veel belasting zou geven.

Te druk balspel buiten, of te heftig spelen met onverwachtse bewegingen was niet goed.

Ik ga dan even uit van een instabiliteit bij het heiligbeen. Te weinig rekening houden met de aandoening zou als gevolg kunnen hebben dat het bot sneller gaat woekeren, waarbij zenuwen bekneld kunnen gaan raken.

Ik weet niet waar je woont, in de periode van diagnose van mijn hond was er nog niet veel aan info over fysio en balanstrainingen e.d. maar ik weet dat deze vrouw daar wel expertise in heeft Home - Sporthond in Conditie

Mijn da bij stellen van de diagnose na maken van de foto's, zei me dat het niet te voorspellen zou zijn hoe snel de klachten zouden verergeren. (botwoekering dus)

Wel kon je de instabiliteit op laten vangen door spierkracht in de achterhand. Wat je nu dus doet door Hydrotherapie te volgen is super! Zwemmen met puur gebruik van alleen de spieren en geen tegendruk van ondergrond of in en uit water moeten lopen was haar advies.

Net als rechtlijnig in draf naast de fiets regelmatig laten lopen op gelijke grond. Dus niet op oneffen gras of zand.

Verder de hond schraal houden, ieder extra gewicht is teveel voor de hond met zo'n aandoening.

Ik heb mijn hond wel gewoon zijn dingen laten doen, met wat aangepaste manieren van spel.Te lompe honden kon hij snel zelf al niet meer velen omdat hij zelf wist dat hij rap uit balans zou raken, dus daar moest ik alert op worden.

Af en toe deed ik wel nog pakwerk omdat hij dat geweldig vond, wel met pakwerkers die wisten van zijn aandoening en ik vertrouwde ze dat ze niet écht heftig gevecht aan gingen en hem "rustig" op de grond konden zetten na een sprong van inbijten.

Pijnstilling voor die LSI die op 5-jarige leeftijd werd geconstateerd heb ik gegeven op momenten dat hij het nodig had, dat was vaak als we toch wat te veel hadden gedaan. Door dat op die manier te doen en niet continue wisten we ook onze eigen beperkingen beter in te schatten. Rond zijn tiende in mijn herinnering kreeg hij echt continue last, en dat was ook het moment dat ik continue een lage dosis pijnstilling ging geven in overleg met de dierenarts.

Mijn herder heb ik uiteindelijk vlak na zijn elfde jaar moeten laten inslapen vanwege weer een andere aandoening. Zijn instabiliteit nam toe, en ik dacht dat de LSI dus parten ging spelen wat gepaard zou gaan met zenuwpijn vanwege blokkering van zenuwen bij Heiligbeen.

Echter bleek hij op dat moment geen pijn te ervaren, maar waren het zijn spieren die langzaam aan kracht verloren door DM.

Bij ons openbaarde die aandoening zich pas laat, maar misschien zou je gezien de vermindering van kracht in de achterhand nu dit laten testen, dan kun je deze aandoening die toch wel vaak nog bij Duitse Herders ook in de genen zit uit sluiten.

Mijn herder heeft destijds met 5 jaar inderdaad ook anabolen ingespoten gekregen, vanwege andere diagnose door andere arts, maar goed omdat we toen ook bleven bewegen, naast de fiets maar ook zwemmen kreeg hij wel een booster ervan.

Vlak na vermoedelijke diagnose DM rond zijn elfde (vermoedelijk omdat ik het officieel nooit heb laten testen, we hadden nog maar een paar weken/maanden en ik had geen zin om het officieel te laten onderzoeken toen omdat er toch geen middel voor was) heb ik ook nog anabolen in overleg laten zetten, we liepen nog redelijk veel en hij had er tijdelijk baat bij.

Uit het rapport van de orthopeed:

Bevindingen
Pre- en post contrast CT-onderzoek van de lumbale wervelkolom is uitgevoerd.
De CT-beelden staan in weke delen en bot algoritme ter beschikking.

Er is geringe spieratrofie rechts achter te zien. De wervels liggen op lijn en er zijn 7 lumbale wervels zichtbaar.
Thv de LS-overgang is gering telescoping te zien met geringe protrusie van de discus en geringe
compressie van de cauda equina.

Verder zijn er geen duidelijke afwijkingen aan de benige en weke delen structuren van lumbale
wervelkolom zichtbaar. Er is geen abnormale contrastmiddel opname van het ruggenmerg of
omgevende weke delen te zien.

Conclusie
• Geringe aanwijzingen voor geringe LSI met geringe protrusie van de discus en geringe
compressie van de cauda equina.

• Geringe spieratrofie rechts

Ja Blondie

Lumbo Sacraal volgens het rapport. (al die moeilijke namen).

Je verhaal van je DH-reu komt inderdaad overeen met de mijn.
Balspel / druk spelen met andere honden / rennen en abrupt moeten stoppen omdat je wat interessants ruikt.

Eigenlijk alles wat ie altijd deed krijgt ie last van. 
Ik denk dat ik inderdaad maar eens ga vragen voor anabolen als booster.

Bedankt voor jullie verhalen Blondie en Aurelia

Het is niet leuk, dat vergat ik even te zeggen in mijn reactie, ik was gericht op antwoord geven.

Het is vreselijk rot zo'n diagnose, zeker als je al de sport beoefent en je er beiden plezier aan beleeft!  Voor mij was het jaren geleden, maar we hadden zo'n plezier allebei dat ik echt tranen liet lopen omdat die diagnose domweg uitwees dat stoppen in belang van de hond beter was, en ik vond het ook doodeng omdat er geen echte tijd aan verslechtering gegeven kon worden. 

Ik ben meer gaan inspelen op zijn will to please, dus we deden met wandelingen gehoorzaamheid en tegelijkertijd gooide ik wel een bal maar mocht hij pas gaan als de bal stil lag.

Er waren een paar honden waar hij lomp mee wilde en kon spelen, en soms liet ik dat toe. Vreemde honden niet meer, omdat hij niet speels was aangelegd, maar ik merkte ook dat andere sterke reuen hem op leken te zoeken, niet om te spelen, hij werd zelf defensiever omdat hij wist dat hij zwakker was geworden en bij beuken dat hij pijn zou hebben. Dus dat werd wel een ding.

Zoekspellen werden een leuke bezigheid, her en der liet ik eens wat vallen op een groot veld (een riem, een sleutel, een halsband of batterij), en hij wist vanuit speuren dingen met mijn geur te verwijzen, dus dat was een aangenaam spelletje altijd voor hem.

Zelf heb ik altijd nog moeite met verschil tussen CES en LSI, ik raad je aan om gezien de diagnose je hier over in te lezen.

Nogmaals, hernia heb ik geen ervaring mee, dus wat ik schrijf is gebaseerd op ervaringen van LSI en later dus DM maar dat is weer iets heel anders. Maar nogmaals zou ik persoonlijk dat willen uitsluiten door daarop te testen.

Als zijn instabiliteit voortkomt uit spierafbraak vanwege DM dan kun je nu al nadenken of evt. een rolstoel voor de achterhand een optie is als dat nodig gaat zijn. Voor DM is inzet van anabolen namelijk geen echte optie.

Bij LSI kan versterking van spieren aan de achterhand de instabiliteit van het gestel ondersteunen. Het is dus geen herstelmiddel, maar kan ondersteunend een toevoeging zijn is mij ooit verteld, belangrijk is dan wel dat na inspuiten je de hond echt in beweging houdt en die spieren laat gebruiken zodat ze sterker kunnen worden.

Bij DM is geen pijn, maar ongemak voor de honden omdat werking van de spieren uit gaan vallen (bij mensen is dat MS, al zijn de meningen verdeeld maar er is een vergelijk)

Het is ook niet leuk. Verwachtingen moeten bijgesteld worden. Bij mij en bij de hond want die wil nog steeds veel meer dan hij kan.

Daarom dacht ik in eerste instantie dan blijf ik speuren en ga voor speurhond. 
Maar dan moet hij lang in de auto liggen en dat gaat (nu) ook niet.

We zijn zoekende.

Hij heeft geen DM dat is eerder al aangetoond. En geen HD of ED. Alle foto's zijn perfect.
De spierafbraak komt door de instabiliteit en niet andersom. Want hij ontziet de rechterachterpoot.
Ook met staan zie je dat hij het gewicht meer op links dan rechts zet.
Ik weet dat het geen herstelmiddel is maar alles wat ondersteund is welkom. 
Bewegen doen we zeker. Ook nu om spierherstel te bevorderen.

Bedankt voor het advies! wordt gewaardeerd.

Oh ja anabolen krijgt ze al! Die doen hier wel echt wonderen, bij een jongere hond lijkt me dat nog meer. Alleen ik weet niet hoe de bijwerkingen zijn als ze dat echt hun hele leven krijgen.

Zonder anabolen zou ze niet kunnen lopen denk ik. Dus ja dit is zeker aan te raden imo, in ieder geval om te proberen.

Is detectie misschien een optie, wordt o.a. hier gegeven http://www.speursgewijs.nl/

Dat zou zeker kunnen detectie. Maar de afstand is te groot.

We komen uit Almelo.

Op dit moment geen enkele activiteit waarbij hij ver in de auto moet of in de auto moet blijven.
Maar misschien veranderd dat nog.

Bedankt