Losse knieschijven

Wederom een vraagje ivm het hondje van mijn zus. Vorig weekend tijdens een boswandeling jankte haar hondje en liep het opeens op 3 poten maar na een tijdje leek het terug ok maar wel direct terug naar de auto gegaan. Thuis heeft hondje paar uur in mand gelegen en stond dan op en liep weer op 3 poten dus richting weekenddienst van dierenziekenhuis in de buurt. Daar hebben ze onder verdoving fotos genomen en geven ze aan dat de kruisband voor een klein deel gescheurd is en dat de knieschijven in beiden knieen loszitten. Naar huis gestuurd met onstekingsremmer en pijnstiller en hond zo rustig mogelijk houden en enkel kort aan de riem uitlaten. De orthopeed naar wie de fotos zijn doorgestuurd heeft inmiddels terug gebeld en wilt beiden knieen opereren.

Mijn zus is dan later in de week bij haar 'gewone' dierenarts geweest en deze voelde dat de ene knie wat gezwollen en gevoelig en dat de knieschijven inderdaad loszitten maar vindt operaties totaal niet nodig en toch zeker niet aan de poot waar hondje niet mankt. Hij raadt aan pijnstilling en onstekkingsremmer nog 14 dagen te geven en rustig houden en dan het terug te bekijken en pas te opereren aan de knieschijven als de hond er last van krijgt. Hondje loopt inmiddels terug normaal en is vrolijk. Wat is wijsheid? Het enige wat opvalt is dat de hond redelijk vaak in telgang loopt en dat bespiering aan de rechterkant iets minder is dan aan de linkerkant.

Zus zit nu met de handen wat te doen en welke dierenarts zijn visie volgen? Schoonbroer wilt het liever het aankijken omdat het toch over heel veel geld gaat.

Als ik het goed begrijp is het advies van de orthopeed (specialist op dit gebied) opereren maar heeft de gewone dierenarts (geen specialist) dit tegengesproken? 

Een beetje vergelijkbaar dat een huisarts overlegt met een specialist in het ziekenhuis die zegt dat opereren het beste is en dat later jouw huisarts zegt dat die dat niet nodig vindt, ik zou dan zelf toch nog even de specialist contacteren. 

Ik zou in dit geval zelf (je zus dan) contact opnemen met een orthopeed en het verhaal inclusief foto's voorleggen. In Utrecht zit bijvoorbeeld een goede universiteitskliniek. Ik zou dan echt het advies van de specialist opvolgen, ik vind het ook heel bijzonder dat de eigen dierenarts dit tegenspreekt. Ik heb het idee dat dierenartsen dit doen om de klant te vriend te houden en de kosten wat te drukken. Misschien dat een orthopeed het er ook mee eens is om het eerst af te wachten en later te opereren maar soms kan de schade in de tussentijd groter worden ik zou dit dus echt overleggen met iemand met verstand van zaken en helaas hebben gewone dierenartsen dat in dit soort situaties vaak niet. 

Mijn moeder heeft een aantal jaar geleden een kat met een gebroken poot laten opereren en is toen doorgestuurd naar een andere dierenarts (ver weg) omdat die er verstand van zou hebben en de operatie goed uit zou kunnen voeren. Dit is helemaal misgelopen en later bleek er een specialist op dit gebied in de stad te zitten waar ze woonde maar de oorspronkelijke dierenarts was waarschijnlijk bang dat ze dan over zou lopen. Deze specialist heeft het opnieuw geopereerd en uiteindelijk is het goed gekomen maar dierenartsen doen helaas soms echt maar wat en overschatten hun eigen kunnen zo nu en dan (net als huisartsen trouwens). Allround artsen zijn fijn om kleine dingen te diagnosticeren maar ze moeten tijdig doorverwijzen en niet eindeloos blijven aanmodderen. De kattenpoot kostte uiteindelijk het driedubbele omdat er een nieuwe operatie nodig bleek en er na de eerste allerlei complicaties optraden inclusief bijbehorende dierenartsbezoeken. Ook heeft de kat er flink onder gelden omdat het herstel onnodig lang duurde. 

Ze hebben het hondje pas net toch? Ik zou dan ook even informeren bij de stichting, wellicht dat zij iets kunnen betekenen?

Er is geen contact geweest met de orthopeed in die dierenkliniek toen ze daar in het weekend waren was dat bij de dierenarts die wachtdienst had en dezelfde dierenarts belde later op de week terug om te laten weten wat de orthopeed had gezegd na het zien van de fotos en wou direct een afspraak inboeken voor een dure operatie. Zus hadden geen goed gevoel bij dit verhaal en het was hun ook niet geheel duidelijk en op hun verhaal dat de hond inmiddels niet meer mankt werd niet gereageerd en daarop zijn ze naar hun vertrouwde dierenarts gegaan (ze gaan hier al jaren met de poes en deze dierenarts stuurt makkelijk door naar een specialist indien nodig). 

Een orthopeed is een specialist, wanneer er niets aan gedaan wordt , grote kans op arthrose en als er dan alsnog een operatie nodig is , aan arthrose is niets te doen, een gescheurde kruisband moet echt na gekeken worden, door een orthopeed..en als deze beslist een operatie zou ik er voor gaan.  Knieschijven die los zitten veroorzaken artrose, er niets aan laten doen verergerd het..

De orthopeed is de specialist, maar kan ook 1 ding, en dat is opereren, daar heeft hij of zij voor geleerd en daar verdient hij of zijn geld mee.  Een second opinion waarbij de hond  in het echt bekeken wordt en niet beoordeeld op  alleen de Fotoos die gemaakt zijn door een reguliere dierenarts, zou ik zeker aanraden,

Een hond van mijn vriendin heeft jaren lang heel goed gelopen met een iets ingescheurde kruisband, ze kwamen er bij toeval,achter, deze hond liep op hoog Nivo behendigheidswedstrijden.

Patellaluxatie, daar zijn speciale da voor die dit kunnen keuren, zonder foto,s gewoon door te voelen. Eigenlijk kan iedere reguliere da dat, maar bij keuringsomderzoeken, voor fokken van stamboom honden zijn er dierenartsen die hiervoor aangewezen zijn en zich hierin gespecialiseerd hebben. Overigens wordt ook dit gedaan zonder foto, alleen door voelen en bewegen van de knie.Er zijn diverse gradaties in Patellaluxatie, Google er maar eens op.  Is de gradatie zo erg dat er geopereerd moet worden, dan doen, want inderdaad door het steeds uit de kom schieten van de knieschijf, zal sneller slijtage ontstaan. 

Patella luxatie zie je door een bepaald huppeltje met een of beide achterpoten. Ze lopen gewoon, en dan hups hups, even een stapje overslaan met het achterpootje, knieschijf schiet weer terug en ze lopen weer normaal. Het is een bekend probleem bij vooral kleine hondjes, omdat vaak het kuiltje waar de knieschijf in ligt te ondiep is. Met spieropbouw kom je soms ook een heel eind. 

Hoe oud is t hondje?

In dat geval zou ik zelf contact opnemen met de kliniek in Utrecht, het verhaal voorleggen en hun mening vragen. Ook al hebben ze goede ervaring met die dierenarts (en er zijn zeker goede dierenartsen), dan nog heeft een orthopeed hier meer verstand van dan de dierenarts. Ik vermoed dat het om een jong hondje gaat en dan zou ik persoonlijk zo snel mogelijk willen handelen als dat nodig is om verdere schade zoals bijvoorbeeld artrose te voorkomen. De gewrichten moeten nog heel lang mee dus ik zou er wel echt even vaart achter zetten. Om kosten te besparen zouden ze trouwens ook in Duitsland (misschien België ook?) kunnen kijken, kwalitatief net zo goed als in Nederland maar wel wat goedkoper. Als de hond verzekerd is in Nederland gaat dat niet zo makkelijk natuurlijk.

Voor Utrecht heb je een doorverwijzing nodig.  Tenminste een paar jaar terug wel.

Bedankt voor alle reacties. Hondje is niet verzekerd en is een jaar of 3 uit mijn hoofd. Ik zal aandringen bij zus dat ze op toch een gesprek aangaat met de orthopeed en dat hij de hond ook bekijkt. Dierenartsen gaven allebei aan dat de patella luxatie redelijk mild en dat ze daar weinig tot geen last van heeft en dat een alternatief is om dit goed op te volgen en ev hydro en fysiotherapie te gaan doen voor de bespiering. Dierenarts in de spoedpraktijk gaf aan op foto te kunnen zien dat de kruisband gescheurd is en vaste dierenarts geeft aan dat je dit niet goed op een foto kunt zien maar moet voelen. Bij voelen geeft hij aan dat de kruisband ok is ofwel heel miniem beschadigd is maar hij vindt opereren te voorbarig is. 

De klassieke patella luxatie symptomen als op 3 pootjes lopen of hupsen heeft ze absoluut niet. Het is geen financiele kwestie maar ik snap schoonbroer en zus ook die vinden dat het heel vreemd is om een hond die inmiddels niet meer mankt te opereren. voor hetzelfde geldt is er alleen een verstuiking. 

Het zou kunnen hoor dat een operatie niet nodig is, ik heb er geen ervaring mee of verstand van. Wel denk ik dat het inderdaad goed is om even een compleet consult te hebben bij een orthopeed. Dan hebben ze meteen een duidelijk behandelplan want de combinatie van lichte pl en een gedeeltelijk gescheurde kruisband klinkt als een vervelende samenloop. Wel sneu dat er zo snel iets met hun hondje is. Ik hoop dat een operatie niet nodig gaat zijn...

Hier en hond met een gescheurde kruisband die totaál niet gemankt heeft, door iets anders per toeval geconstateerd, voor 80% afgescheurd , er zijn honden die overal door de pijn heen gaan....zou het toch even na laten kijken door een orthopeed die de schuiflade techniek doet en kan beoordelen hoe ernstig het is, op en rontgenfoto is weinig er van te zien en bij het openen van de knie dan kan men de schade pas zien....

Ik snap het niet. Waarom niet gelijk naar een orthopeed gaan voor een goede duidelijke diagnose? Een hond kun je hier niet zo mee door laten lopen.

Wij zijn met onze hond 4x bij de DA geweest. Liep nog goed, vrolijk. Leek alsof er niks aan de hand was. Haar pootje stond wat scheef. Ik heb er op aan gedrongen dat de foto's naar de orthopeed zouden gaan. 3x raden? Mevrouw moest met spoed onder het mes, want het bot stond bijna op knappen. Het radius curvus syndroom, waarvan mijn DA beweerde dat dit niet meer bestaat, terwijl mijn orthopeed er meerdere per week opereerd .

Altijd voor een goede diagnose gaan, goed gesprek met de orthopeed. Als er alleen fysio nodig is, zeggen ze dat ook.