pup reageert heel anders naar mij dan naar mijn man

Wij hebben een golden retriever pup van bijna 14 weken. De pup luistert duidelijk veel beter naar mijn man dan naar mij. Hij is een voorbeeldige pup bij mijn man. Maar zodra hij bij mij is gaat hij bijten en zoekt hij constant negatieve aandacht. Ik speel met hem en geef hem aandacht op de manier zoals we dat wensen, dus bij goed gedrag. Het spelen gaat een paar minuten goed maar dan begint hij mij te bijten, hij laat zijn speeltjes links liggen en blijft mij aanvallen. Ik heb al alles geprobeerd, negeren, apart zetten, au roepen, nee zeggen.. maar niks werkt het lijkt juist of hij door alles getriggerd wordt. Wandelen kan ik ook niet met hem want halverwege begint hij mijn benen aan te vallen en de riem.. iemand die de tip heeft???

Mensen hebben een verschillende energie, en honden voelen dat aan. 

Het kan zijn dat jouw man een rustigere aard heeft dan jij, maar het kan ook zo zijn dat de pup zich meer durft openstellen naar jou en liever met jou communiceert.

Dat happen, uitdagen, enz. hoeft dus niet meteen 'slecht nieuws' te zijn.  

Pups uiten hun gevoelens en stemmingen met de middelen die ze hebben, dus ook met piepen, happen, springen, blaffen, enz. 

Probeer dus te kijken vanuit welke stemming je pup gaat happen, wat eraan vooraf gaat, hoe zijn energieniveau op dat moment is. De aanleiding kan vanalles zijn: verveling, opwinding, spanning, enthousiasme, qualitytime wensen, te veel druk opgelegd krijgen, enz.

Tijdens een wandeling kan een pup op zijn omgeving reageren, bijvoorbeeld wandelen langs een drukke straat, of veel andere honden in de buurt, of joggers, fietsers of lawaai: dat zijn veel prikkels, zijn hoofdje loopt vol en hij gaat daarop reageren door baldadig gedrag. Dan kan je anticiperen en tijdig pauzes inlassen waardoor er rust in zijn kopje komt: snuffelen tussen de struiken, even op een bankje of in het gras gaan zitten en naar de wereld kijken. Ontspanning dus. En daarna kan je weer een eindje lopen. 

Ook overvraging kan een aanleiding tot happen en springen zijn: als de pup te veel moet opletten hoe ie loopt, wat ie wel of niet mag, en er te weinig ruimte is voor heerlijk vrij zijn en z'n ding mogen doen. Dus daar kan je ook op letten. Even netjes meelopen tijdig afwisselen met lekker vrijuit mogen ontdekken, lopen, snuffelen, e.d. 

Het klinkt toch als een normale pup, met  normaal puppygdrag.  Je pup zoekt geen negatieve aandacht, hij is gewoon nog een pup.

Misschien kun je iets korter met hem spelen,  niet doorgaan tot hij zelf stopt.

Jij stopt het spelen, laat hem even buiten een plasje doen dan, geef hem iets van kauwmateriaal en kan hij even daarmee bezig zijn.

Buiten wandelen,  wat je pup daar doet is ook normaal. 

Ja kan tijdens een wandelingetje tussendoor even ergens gaan zitten, op een bankje of zo.

Je pup kan even rustig rondkijken, of geef hem een speeltje.

Zo voorkom je misschien dat hij te opgewonden raakt en in je benen of riem gaat bijten.

Of als hij wil wandelen met een speeltje in zijn bek, is ook goed natuurlijk.  

Buiten dat het normaal puppy gedrag is en je dus bepaalde gedragingen moet aanleren van mens naar dier?

Rust creëren. We denken vaak dat honden ons zomaar begrijpen in onze woordenschat. Het AU roepen klopt wel maar het is allemaal wat visueler dan dat we denken. Veel honden reageren goed op gebarentaal en daarna leren ze het woordje erbij. Als je dus je armen over mekaar houd, wegdraait? Dan laat je dus fysiek zien dat je het niet leuk meer vind. Zodra het wel leuk is? Direct prijzen met spel, een knuffel, touwtje of pieper ipv je hand.

Dat gezegd? Een pup die niet voldoende beweging, uitdaging ect krijgt? Wordt ook echt rete irritant lol. Je hebt hondenpuzzels, kauwmateriaal, gevulde kong, kong wobbler, even een andere omgeving opzoeken, snuffelen of gewoon even zoals boven al aangegeven is, spel kwartiertje inlassen op de dag. Touwtje trekken vonden wij ook leuk als kind bv

Wij hadden dit ook (tot ong. 12 weken). Naar de vrouw alleen maar bijten, in kleding happen.. en dan kwam de man des huizes en stopte hij meteen en pakte hij braaf zijn speeltje. De heilige boon.

Wij kregen op de training als advies om vaker door de vrouw de trainingsmomenten te laten doen, ook de vrouw het eten laten geven. Verder gewoon geduldig zijn en het niet persoonlijk opvatten. Nu inmiddels bijna 4 maanden oud en hij is voor beide personen even lief.