Pup 9 maanden bijtgedrag

Hallo, wij hebben een Griekse adoptiepup van bijna 9 maanden.

We zitten een beetje met onze handen in het haar rond zijn bijtgedrag. Hij bijt echt veel in de handen van ons en ons bezoek, en zonder enige aanleiding. Aaien we hem, sluit hij dit meestal af met een hap in de handen. Als er bezoek is, bijt hij echt continu in hun handen voor aandacht. Als we met hem spelen..hap in de handen. Zelfs als we zijn pootjes gewoon willen afvegen als hij buiten is geweest bijt hij de hele tijd.

De tactiek van hard 'au' roepen helpt niet. Ook het weglopen of negeren lijkt geen effect te hebben. Gaat dit opeens over gaan? Of hebben jullie tips? Want als hij het bezoek zo de hele tijd in de handen bijt schaam ik me echt een beetje ..

Bedankt alvast!

Hoi,

Hoelang hebben jullie de hond? Wat weet je van zijn achtergrond?

Het is geen normaal puppy bijten meer, want het is geen pup. 

Ik denk wel dat je even moet nagaan of het wel daadwerkelijk 'zonder aanleiding' is. Want als een hond hapt bij het afdrogen zou ik denken aan ongemak, zij het fysiek, zij het mentaal. Misschien is hij niet gerust op die aanraking. Zelfs veel honden uit NL moeten deze aanraking leren. 

Idem met de andere voorbeelden. In jullie geval zou ik echt aanraden om even iemand mee te laten kijken. Je gaat waarschijnlijk veel tips krijgen hoe je dit gedrag afleert, maar ik zou de oorzaak willen achterhalen. Zeker omdat het een buitenlandse hond is. Dit om in de toekomst escalatie te voorkomen, mocht het gedrag uit discomfort komen.

Voor nu zou ik hem niet bij de visite laten, je wilt ook niet dat het gewoonte-gedrag wordt.

De hond heeft waarschijnlijk niet geleerd dat bijten in ons niet is geleerd, een pup wordt dat al heel snel aangeleerd....ga eens bij de hond op de grond zitten, geef een bot, hou het samen vast en als die in je handen gaat bijten...nee, en je geeft het bot weer, en blijft tie toch bijten dan stap je op, de hond leert dat bijten niet gewenst is in jullie, en bij bezoek, hou de hond aan de lijn naast je, zodat tie ook niet in het bezoek gaat bijten....dit leer je ook een pup aan, ga terug naar de basis van een pup om het bijten af te leren in jullie.

Spelen, aaien, bezoek, poten afvegen... dat zorgt voor opwinding. Die kan zowel positief als negatief ervaren worden door de hond, maar hij hapt dus wanneer ie opgewonden is.

Op zich is dat niet vreemd, een hond communiceert met de middelen die hij heeft, waaronder zijn bek. Meestal vinden we dit als mens niet fijn en daarom leren we het af.

Hebben jullie de hond van pup-af, of is ie nog maar net bij jullie? 

Kijk dus naar zijn opwindingsniveau. Als je merkt dat ie snel fel wordt door aaien of spel bijvoorbeeld, hou dat dan rustig en kort. Een kort kriebeltje op de borst ipv een hele aaibeurt over het hoofd of de rug. 

Pootjes afdrogen, dat vinden veel honden niet fijn. Dat kan je met mondjesmaat aanleren, beginnende bij een aanraking die hij tolereert en van daaruit opbouwen. Ondertussen leg je een grote badhanddoek op de vloer als ie binnenkomt, zodat de pootjes op die manier droger worden als ie daarover stapt.

Hoi!

Wij hebben Tygo sinds 20 oktober bij ons, toen hij dus 4 maanden was. Hij is alleen met zijn zusje gevonden zonder mama toen hij 1 maand was. Hij lijkt dus niet echt een rugzakje te hebben omdat hij nog zo jong was.

We hebben ook toen hij 1 maand bij ons was een puppytrainer laten komen en ons door hem laten begeleiden. Hij gaf aan dat Tygo moet leren dat happen (hij bijt nooit echt door) niet wenselijk is door 'au' te roepen of hem te negeren. Het roepen werkt totaal niet bij hem, het negeren soms tijdelijk maar hij hapt nog steeds even veel als toen hij echt puppy was.

Ivm het androgen, dit doen wij ook al sinds hij bij ons is en soms hapt hij wel eens en soms niet. Het lijkt vaak alsof het 'te lang duurt' en hij daarom eens hapt om te laten weten dat hij er genoeg van heeft. Maar we kunnen dit inderdaad terug stap voor stap gaan doen.

" De hond heeft waarschijnlijk niet geleerd dat bijten in ons niet is geleerd, een pup wordt dat al heel snel aangeleerd....ga eens bij de hond op de grond zitten, geef een bot, hou het samen vast en als die in je handen gaat bijten...nee, en je geeft het bot weer, en blijft tie toch bijten dan stap je op, de hond leert dat bijten niet gewenst is in jullie, en bij bezoek, hou de hond aan de lijn naast je, zodat tie ook niet in het bezoek gaat bijten....dit leer je ook een pup aan, ga terug naar de basis van een pup om het bijten af te leren in jullie. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Dankje voor je bijdrage!

Ja we leren hem al vanaf het begin aan dat hij niet in ons mag bijten door hem te negeren en te belonen als hij stopt, maar we zien op 4 maanden tijd nog helemaal geen verbetering dus ik maak me wel wat zorgen.

Als ik hem een bot geef kauwt hij wel in het bot en is hij niet geneigd om in mijn hand te bijten, het lijkt eerder in zijn enthousiasme of om aan te geven dat hij ergens geen zin in heeft dat hij dan hapt in de handen. En aan ons bezoek geven we altijd aan: negeer hem op draai weg van hem als hij hapt. Maar zij vinden dat nogal moeilijk en geven hem dan toch aandacht. Wat het voor ons dus moeilijker maakt om hem dit af te leren ..

" Spelen, aaien, bezoek, poten afvegen... dat zorgt voor opwinding. Die kan zowel positief als negatief ervaren worden door de hond, maar hij hapt dus wanneer ie opgewonden is.
Op zich is dat niet vreemd, een hond communiceert met de middelen die hij heeft, waaronder zijn bek. Meestal vinden we dit als mens niet fijn en daarom leren we het af.
 
Hebben jullie de hond van pup-af, of is ie nog maar net bij jullie? 
 
Kijk dus naar zijn opwindingsniveau. Als je merkt dat ie snel fel wordt door aaien of spel bijvoorbeeld, hou dat dan rustig en kort. Een kort kriebeltje op de borst ipv een hele aaibeurt over het hoofd of de rug. 
Pootjes afdrogen, dat vinden veel honden niet fijn. Dat kan je met mondjesmaat aanleren, beginnende bij een aanraking die hij tolereert en van daaruit opbouwen. Ondertussen leg je een grote badhanddoek op de vloer als ie binnenkomt, zodat de pootjes op die manier droger worden als ie daarover stapt. "

Alaska's Finest!

We hebben Tygo sinds hij 4 maanden is, dus nog vrij jong. 

Het lijkt inderdaad dat hij hapt als hij heel opgewonden is, zowel positief als negatief. Bezoek heeft hij heeeeel graag dus hij hapt echt constant in hun handen om aandacht te vragen. Zelfs als mijn vriend aankomt wordt Tygo zo enthousiast dat hij tegen de deur springt en hem meteen in zijn handen wil happen uit enthousiasme. Zelfs bij een simpel aaitje hapt hij om 'meer te vragen'. 

Het pootjes afvegen is een goed idee om te proberen. Dankjewel!

Dat hij zo jong zonder moeder kwam te zitten en opgevangen is en daarna naar Nederland verhuist is zijn juist wel dingen die mee kunnen spelen.

Dat een hond zo jong al zoveel heeft gemist en heeft meegemaakt in de inprentingsfase is juist wel een beetje van belang.

Onze hond uit buitenland was wel iets ouder, maar ik kreeg door dat zij zichzelf had aangeleerd om met de bek aan te geven dat haar iets niet zinde. Of wel, maar alles werd met de bek gedaan (nu zit er flinke scheut herder in, en die werken ook veel met de bek dus het was me niet vreemd) Maar niet wenselijk, ook al bijten ze vaak niet door. Mensen die niet echt honden gewend zijn en verschil in hap voelen, denken snel dat de hond wil gaan bijten op agressieve manier.

Ik negeerde na gewenning niet meer. Zeker niet als ze het wilde doen als we iets moesten doen wat ze niet prettig vond.  Of zelfs bij een aai op een bepaalde plek kon ze van "ok" naar ineens brom tand in je hand zetten.

Dan stopte ik, maar wilde ik wel dat zij op dat moment bij mij vandaan zou gaan. Ze verlangde enerzijds aandacht, maar als ze er genoeg van had kon je tanden krijgen. Daarom moest ze van mij dan op die momenten even weg, naar een mand of een andere plek maar niet meer bij mij even zijn. Voor haar werkte dat en kreeg ze door dat niet alles met haar bekje afgedwongen kon worden.

Voorbeeld hierin was dan ook mijn andere reu, die al snel veel van haar accepteerde. Maar als zij haar tanden ging inzetten dan kreeg ze van hem lik op stuk en moest ze van hem bij haar weg. Daar schrok ze in eerste instantie van, maar het was haar bij hem ook op een bepaald moment wel duidelijk tot hoever ze kon gaan.

En met een maand of 9 zijn ze echt wel een beetje pup af, en 5 maanden bij jou in huis.. dan vind ik persoonlijk dat hij best mag beseffen dat tandgebruik op de manier waarop hij het inzet niet meer geaccepteerd wordt.

Wat ik trouwens ook deed bij een vorige herder die die neiging had bij enthousiasme, aanleren om een kussen of speeltje te pakken. En onze herder nu doet dat trouwens ook. Bij visite of als de baas thuis komt een speel in de bek pakken. Dan kunnen ze daar op wauwelen en "afreageren" ipv tanden te gebruiken in handen.

Ten eerste heb je zeker geen pup meer maar een jonge hond die tegen het puberen aan hikt.

Ik denk dat deze hond door het negeren en wegdraaien nooit een grens heeft geleerd wat wel en niet mag. 

Je zult dus iets anders moeten bedenken wat je hond wel snapt want als dat negeren had begrepen dan zou hij het nu niet meer doen.

Wat ik zou doen is iedere keer dat hij hapt in een hand, van wie dan ook, hem bij zn halsband pakken zodat hij niet kan draaien, weglopen, happen, enz en zo vasthouden tot hij ontspant. 

Als hij ontspant laat je hem los en ga je verder met precies dat als wat je ervoor deed.

In het begin zal je dit een aantal keer moeten herhalen en mischien sta je de eerste keer ook 5 a 10 min met de halsband vast maar dat word steeds minder en korter en ineens valt het kwartje.

Het belangrijkste van deze handeling is dat je het vasthouden, vastpakken en zelfs naar hem toe lopen als hij het bij een ander doet, met 0 frustratie, aandacht, emoties.

Zelfs geen oogcontact of praten tegen de hond.

En als hij is ontspannen dan ook weer doen alsof er niets is gebeurd.

Soms helpt het ook als je hem met bezoek een knuffel in zn bek te geef.

Hoi Esther, een hond die gevonden is zonder moeder kan toch wel een flinke rugzak hebben! Ook al is hij dan nog maar een maand oud. Ook een pup die in een gezin geboren wordt, en opgroeit zonder moeder, heeft een probleem. En bij hem weet je niet hoe lang hij alleen/samen met zijn zusje is geweest. Hoe dan ook heeft hij moeten overleven. Waar heeft hij gezeten nadat hij gevonden is? Is hij liefdevol opgevangen of heeft hij tussen andere honden gezeten? Dit kan allemaal invloed hebben op zijn gedrag. Verder leert een pup in het nest een bijtrem te ontwikkelen. Dat heeft hij gemist. Dus hij moet dat op een andere manier leren. Hij is pas een paar maanden bij jullie. Eerst moeten jullie een vertrouwensband opbouwen. Dat kan bij een buitenlandse hond (veel) langer duren dan bij een pup die in een veilig nest bij zijn moeder en broers/zusjes is opgegroeid. Het is niet ondenkbaar dat hij niet geleerd heeft om zich te hechten.
Spelen kan te prikkelrijk voor hem zijn, aaien door bezoek ook. Ik denk dat je het beste de situaties waarin hij bijt in de eerste instantie het beste kan voorkomen. Dus het bezoek laat hem met rust, en spelen kun je rustiger doen dan nu.
Wat betreft het afdrogen van zijn pootjes: blijkbaar vindt hij dat niet fijn. Misschien kun je dat achterwege laten, in ieder geval tot hij wat rustiger is geworden.

Ik weet niet of je facebook hebt, maar ik kan je de groep 'Ik heb een buitenlandse hond' aanraden. Daar kun je al je vragen stellen, en daar zijn deskundigen die kennis hebben van honden uit het buitenland.

Succes, en veel plezier met Tygo!

Ik denk dat hij er nog helemaal niet aan toe is om die dingen te leren. Hij is net 4 maanden bij jullie. Krijgen jullie ondersteuning van de stichting waar je hem vandaan hebt? Je zou daar om advies kunnen vragen.

De trainer heeft je 2 mogelijke oplossingen aangereikt, maar die werken lang niet voor elke hond in elke situatie. 

1. 'au' roepen is voor veel honden die al hoog in de opwinding zitten olie op het vuur. Ze zijn al wat hyper en een mens die dan 'au' gaat roepen zorgt voor nog meer opwinding. Of honden die aandacht/uitdaging willen, zien het als een spelletje (interactie) en vinden dat leuk leuk leuk. Dus als dit het geval is (zoals bij jullie), is 'au' roepen geen goed idee.

2. Ook negeren helpt lang niet altijd, omdat dit voor sommige honden niet duidelijk is. Ze leggen geen link met hun hapgedrag, en dus leren ze er niks van. Ze zien hun eigen hapgedrag niet als oorzaak van jouw afstand-nemen. 

Ik denk dat je best probeert te kijken naar een manier van aanleren die duidelijker is (waarbij er een duidelijker gevolg is na zijn hapgedrag) + dat je meer gaat anticiperen. Dus meer de hele context leert lezen en al op voorhand kan sturen zodat het niet tot happen komt.

Bijvoorbeeld bij bezoek: hou bezoek en hond gescheiden tot de hond rustig is. Pas als ie kalmeert, mag ie de mensen begroeten. Hetzelfde geldt trouwens voor het bezoek: zij mogen de hond pas begroeten als ze kalm zijn.

Accepteer geen hyper-gedoe, dan haal je ze meteen uit elkaar en is het klaar.

Zo is het voor de hond onmiddellijk duidelijk: happen = geen begroeting of knuffels, rustig = wel begroeting en knuffels. Hou het kort: een vriendelijk woord, een kriebeltje op de borst. Zodat de opwinding niet gaat opbouwen. 

Ga dit oefenen. Dus echt bewust in scene zetten. Vraag een vriend of vriendin om dit met jullie te oefenen. Jij die de hond apart houdt tot ie kalm is en de bezoeker die rustig op de bank gaat zitten. Wat je zelf uitstraalt, daar gaat de hond zich aan spiegelen. Als iedereen rustig is, dan laat je de begroeting toe. Gaat ie weer happen? Meteen uit elkaar en weer eerst kalmeren.

Het bijtgedrag van deze hond heeft aandacht gekregen en dus wordt het in stand gehouden, kan zelfs aangeleerd gedrag zijn geworden. Heeft niets te maken met pubertijd of geen grenzen aan gegeven te hebben.

Het weg draaien is sowieso een grens aangeven.

het vast pakken bij de halsband is een enorme trigger, voegt extra stress toe, de hond zal tegen gaan sputteren,,proberen nog harder te bijten.

wellicht zal hij stoppen, omdat hij geen andere keuze heeft en vooral  zeker niet ontspannen op die manier.

Dit neigt naar aangeleerde hulpeloosheid.

Je leert de hond bovendien niet wat je wel verwacht wat hij doet.

Is dus absoluut geen aanrader! 

Bijten in handen hoeft geen probleem te zijn, als ze het maar zacht doen.

Als hij bijt als je hem aait, vind hij die aai op dat moment niet prettig.

Wanneer aaien jullie hem? Komt hij naar je toe of benader je hem?

Poten afdrogen vind hij blijkbaar ook vervelend. Het kan best dat hij het eerst toeliet, nu komt hij op een leeftijd, dat hij aan durft te geven het heel vervelend te vinden.

Wat je kan doen is een grote hand brokjes voor zijn  neus terwijl de poortje afgedroogd worden en hem steeds een snoepje geven. Eten werkt stressverlagend en eten zorgt ook voor een positieve associatie. Zo kan je maken dat pootjes afdrogen leuk gaat worden.

Kans dat hij bezoek spannend vind, bijten, kan voor hem kalmerend werken.

Zet hem op een eigen plek en geef hem een super lekkere kluif. Zo geef je hem een taakje, hij hoeft zich niet bezig te houden met bezoek en kluiven werkt dus kalmerend. Je kan hem aanlijnen, zodat hij op zijn plek blijft.

Auw roepen werkt zeker niet, het zegt hem nl niets, dat woord auw, het kan zelfs voor een extra aanmoediging zorgen.

Negeren en weg lopen ook niet, want zo leer je hem niet wat er wel van hem verwacht wordt en je doet niets aan de oorzaak.

Het weg lopen, de time out kan je wel gebruiken, om aan te geven dat je bepaald gedrag niet prettig vind, alleen zal je wel iets aan de oorzaak moeten doen. Oorzaken kunnen zijn frustratie, verveling, stress, kan ook aangeleerd gedrag zijn

Hoeveel, doen jullie met hem kwa spel, uitdaging, wandelen? 

"  
De trainer heeft je 2 mogelijke oplossingen aangereikt, maar die werken lang niet voor elke hond in elke situatie. 
1. 'au' roepen is voor veel honden die al hoog in de opwinding zitten olie op het vuur. Ze zijn al wat hyper en een mens die dan 'au' gaat roepen zorgt voor nog meer opwinding. Of honden die aandacht/uitdaging willen, zien het als een spelletje (interactie) en vinden dat leuk leuk leuk. Dus als dit het geval is (zoals bij jullie), is 'au' roepen geen goed idee.
2. Ook negeren helpt lang niet altijd, omdat dit voor sommige honden niet duidelijk is. Ze leggen geen link met hun hapgedrag, en dus leren ze er niks van. Ze zien hun eigen hapgedrag niet als oorzaak van jouw afstand-nemen. 
 
Ik denk dat je best probeert te kijken naar een manier van aanleren die duidelijker is (waarbij er een duidelijker gevolg is na zijn hapgedrag) + dat je meer gaat anticiperen. Dus meer de hele context leert lezen en al op voorhand kan sturen zodat het niet tot happen komt.
Bijvoorbeeld bij bezoek: hou bezoek en hond gescheiden tot de hond rustig is. Pas als ie kalmeert, mag ie de mensen begroeten. Hetzelfde geldt trouwens voor het bezoek: zij mogen de hond pas begroeten als ze kalm zijn.
Accepteer geen hyper-gedoe, dan haal je ze meteen uit elkaar en is het klaar.
Zo is het voor de hond onmiddellijk duidelijk: happen = geen begroeting of knuffels, rustig = wel begroeting en knuffels. Hou het kort: een vriendelijk woord, een kriebeltje op de borst. Zodat de opwinding niet gaat opbouwen. 
Ga dit oefenen. Dus echt bewust in scene zetten. Vraag een vriend of vriendin om dit met jullie te oefenen. Jij die de hond apart houdt tot ie kalm is en de bezoeker die rustig op de bank gaat zitten. Wat je zelf uitstraalt, daar gaat de hond zich aan spiegelen. Als iedereen rustig is, dan laat je de begroeting toe. Gaat ie weer happen? Meteen uit elkaar en weer eerst kalmeren.
  "

Alaska's Finest!

Dankje, dit zijn erg goede tips! We gaan het zeker eens proberen.

Het rustig houden bij bezoek doen we al. We vragen ons bezoek om Tygo te negeren en ons eerst te begroeten. De hondentrainer gaf ons de tip om hem even ergens apart te plaatsen waar hij het bezoek niet kan zien binnenkomen en hem pas erbij te laten als hij rustig is.

Maar zelfs dan als we hem er terug bij laten gaat hij meteen opnieuw enthousiast doen en happen. Dus eigenlijk dan meteen weer even uit elkaar halen? Voorlopig gebruiken we hier dan de bench voor, maar is dit een goed 'iets' om hem in gescheiden te zetten? 

Als hij ons hapt of de aanleiding doet zetten we hem zonder iets te zeggen nu sinds enkele dagen ook heel kort (halve minuut) in de bench. Om het gevolg van zijn happen duidelijker te maken. Of raad je eerder iets anders aan?

" Bijten in handen hoeft geen probleem te zijn, als ze het maar zacht doen.
 
Als hij bijt als je hem aait, vind hij die aai op dat moment niet prettig.
Wanneer aaien jullie hem? Komt hij naar je toe of benader je hem?
 
Poten afdrogen vind hij blijkbaar ook vervelend. Het kan best dat hij het eerst toeliet, nu komt hij op een leeftijd, dat hij aan durft te geven het heel vervelend te vinden.
Wat je kan doen is een grote hand brokjes voor zijn  neus terwijl de poortje afgedroogd worden en hem steeds een snoepje geven. Eten werkt stressverlagend en eten zorgt ook voor een positieve associatie. Zo kan je maken dat pootjes afdrogen leuk gaat worden.
 
Kans dat hij bezoek spannend vind, bijten, kan voor hem kalmerend werken.
Zet hem op een eigen plek en geef hem een super lekkere kluif. Zo geef je hem een taakje, hij hoeft zich niet bezig te houden met bezoek en kluiven werkt dus kalmerend. Je kan hem aanlijnen, zodat hij op zijn plek blijft.
 
Auw roepen werkt zeker niet, het zegt hem nl niets, dat woord auw, het kan zelfs voor een extra aanmoediging zorgen.
Negeren en weg lopen ook niet, want zo leer je hem niet wat er wel van hem verwacht wordt en je doet niets aan de oorzaak.
Het weg lopen, de time out kan je wel gebruiken, om aan te geven dat je bepaald gedrag niet prettig vind, alleen zal je wel iets aan de oorzaak moeten doen. Oorzaken kunnen zijn frustratie, verveling, stress, kan ook aangeleerd gedrag zijn
 
Hoeveel, doen jullie met hem kwa spel, uitdaging, wandelen? 
 
  "

Suzanne en Luca

Dankje voor de tips!

Soms komt hij naar ons toe voor een aai, soms benaderen wij hem.

Ik begin inderdaad te vrezen dat het aangeleerd gedrag is, al zou ik niet weten op welke manier wij hem dit (onbewust) aangeleerd hebben. Vervelend is het wel.

We werken beiden fulltime, maar wel bijna 100% van thuis uit. Dagelijks een wandeling, 2x per week cursus en dagelijks samen wat in de tuin spelen, snuffelmat gebruiken, geheugenspelletje of iets dergelijks. Na het avondeten doen we bewust niet veel meer met Tygo om hem rust te geven en hij slaapt sowieso wel bijna de hele avond

Kijk naar wat er voor de hond werkt, waarbij je merkt dat hij de boodschap snapt die jij wil overbrengen.

Je kan ook met een lijn werken. Dan heb je meteen ook een betere controle over de eventuele tussenstapjes.

Bijvoorbeeld: als je de hond apart in een kamer hebt en je bezoek zit in de woonkamer op de bank. Dan ga je naar de hond, je kijkt naar zijn lichaamstaal. Is hij opgewonden, dan wacht je tot ie kalmeert. Je lijnt hem aan en je opent de deur naar de woonkamer. Hond schiet alweer in opwinding als ie mensen op de bank ziet zitten? Dan blijf je op afstand staan met de hond aan de lijn tot ie weer kalmeert. Pas dan loop je met hem naar het bezoek toe. Weer opwinding? Weer een pauze houden en laten kalmeren. 

Dat lijkt nu een tijdrovende klus met al die tussenstapjes, maar je hoeft dit alleen in deze aanleerfase te doen. Eens de hond weet hoe hij zich moet gedragen bij bezoek, hoeft ie natuurlijk niet meer aan de lijn. Dan kan hij de mensen rustig en ontspannen begroeten.

Dan ben je toch nog interessant genoeg als speeltuig Weleens geprobeerd om de armen over mekaar te doen en wegdraaien? Als dat niet werkt na een maandje. Aanlijnen en bij ongewenst gedrag de kamer uit, tot hij rustig is en dan weer terug. Daar moet je wel engelen geduld voor hebben maar lijkt erop? Dat je vent? Gewoon de aandacht wilt. Het is iig geen agressie tegen jullie.

" Het bijtgedrag van deze hond heeft aandacht gekregen en dus wordt het in stand gehouden, kan zelfs aangeleerd gedrag zijn geworden. Heeft niets te maken met pubertijd of geen grenzen aan gegeven te hebben.
Het weg draaien is sowieso een grens aangeven.
 
het vast pakken bij de halsband is een enorme trigger, voegt extra stress toe, de hond zal tegen gaan sputteren,,proberen nog harder te bijten.
wellicht zal hij stoppen, omdat hij geen andere keuze heeft en vooral  zeker niet ontspannen op die manier.
Dit neigt naar aangeleerde hulpeloosheid.
 
 
Je leert de hond bovendien niet wat je wel verwacht wat hij doet.
 
Is dus absoluut geen aanrader!  "

Suzanne en Luca

Dat mag jij vinden. Ik zie het wel zo. En ik weet dat het werkt, dat het duidelijkheid schept waardoor er juist geen stress meer is.

En tegenhouden of vasthouden staat niet gelijk als in de houdgreep houden waar de hond zich gevangen voelt en bedreigt waardoor deze om zich heen denkt te moeten bijten. Dan ben je inderdaad heel verkeerd bezig.

Negeren zie ik als communicatie tussen hond en mens maar niet als grens. En sommige honden hebben duidelijkheid nodig om te snappen wat de mens van ze wil.