Moeilijke keuze.

Goedemiddag,

Wij zitten op dit moment in een lastige situatie.

mijn moeder heeft een oud hondje.

Hij is 15 jaar oud, en is momenteel bij mij thuis omdat ze een dag weg is en hem niet op deze leeftijd meer alleen wilt laten. 
Nu merk ik vandaag toch wel dat die heel erg oud aan het worden is hij plast en poept in huis(laat het gewoon lopen zonder dat die het zelf merkt teminshe daar lijkt het op.) 

Ook heeft die overal kale plekken op zijn huid (geen vlooien of andere mijten is onderzocht.) en heeft die staar.

al met al het is een hondje wat natuurlijk erg oud is niet veel meer doet ,maar wanneer zeg je het is genoeg die keuze is erg moeilijk…

Is dit nog een hond waardig leven? ook al lijkt hij nergens geen pijn te hebben, maar wel alles laat lopen en niet veel meer ziet. 

Altijd een hele moeilijke keuze, hond niet meer zinderlijk en het zelf niet meer merkt, jij en je moeder moeten er over met elkaar eens over praten, een hond een waardig leven geven behoort ook een waardig einde te krijgen.... het is niet aan ons om de keuze te maken , jij en je moeder gaan er iedere dag mee om, is het alleen de zinderlijkheid een broekje binnen aan, maar gaat zijn huid en welzijn achteruit dan moet er gepraat worden....

Op zich denk ik niet dat een hond die incontinent is en daar verder geen last van lijkt te hebben een hondonwaardig leven heeft.

Maar inderdaad altijd lastig, om te bepalen wanneer het genoeg was. Ik denk dat uiteindelijk je moeder dit moet beslissen. En hopelijk maakt ze daar de juiste keuze in.

Mijn vriends moeder had een hond, die duidelijk pijn had, hij jankte het soms uit, maar zij kon hem nog niet laten gaan en dan sta je wel machteloos, ook al probeer je duidelijk te maken dat het belang van de hond voor je eigen gevoelens gaan. 

Inderdaad een moeilijke kwestie.

Een oude hond kun je vaak ook nog goed ondersteunen met supplementen voor huid en vacht. Voor incontinentie is er ook medicatie. Ik zou hier persoonlijk mijn hond nooit voor laten in slapen, zeker niet als hij verder thuis nog oke is en plezier kan hebben. Ouderdom gaat helaas vaak met gebreken. Mijn moeder haar hond is laatst ingeslapen toen deze op late leeftijd een hernia kreeg en een operatie niet aan zou kunnen... als een hond echt pijn heeft en meer slechte dagen dan goede, dan zou dit voor mij betekenen dat ik mijn hond uit haar lijden zou verlossen. 

Bedankt voor jullie reacties,

het is idd een hele moeilijke beslissing konden ze af en toe maar iets zeggen. 
suplementen hebben wij ook geprobeerd voor zijn vachtje helaas zonder resultaat.echt  Pijn lijkt hij niet te hebben meer dus last van de ouderdomkwaaltjes …maar of die helemaal happy is is dus de vraag… in iedergeval maandag naar de dierenarts om hem weer even helemaal te checken. 

Oh zo lastig dit. Ik heb afgelopen december mijn tervuerense herder op 15 jarige leeftijd laten inslapen. Ik kon eerst ook niet beslissen want sinds ze injectie voor artrose kreeg had ze geen pijn meer, ze at goed, alle organen in orde en kon op haar tempo nog best lang mee wandelen. Ik heb toen gesprekken gehad met een coach voor rouwverwerking. Ik ben 2 weken heel eerlijk naar Shep gaan kijken en iedere dag opgeschreven wanneer ze niet happy was. Ze was vaak onrustig in huis doordat ze heel slecht zag en hoorde. Soms stond ze maar een beetje te staren. Ik had overal kleden op het laminaat omdat ze anders uit gleed. Als ze dan toch naast het kleed terecht kwam en niet zelf omhoog kon op de gladde vloer was er paniek. Ik kon haar dus opeens niet meer alleen laten. Mijn zelfstandige sportieve hond was veranderd in afhankelijk en angstig en ik zag dat ze zich daar heel slecht bij voelde. Toen het me ook nog eens op viel dat ze in die weken eigenlijk nooit meer kwispelde heb ik ervoor gekozen haar te laten gaan. En ja iedere dag heb ik het nog steeds heel zwaar maar ik wilde echt lijden voor zijn en kwaliteit van leven zat denk nog maar op 25 procent.