Hallo,
Sinds een jaar staan wij op de wachtlijst voor een labradoodle. Dit "ras" heb ik gekozen voor de eigenschappen van de labrador (moet steun bieden aan onze zoon met gedragsproblematiek) en mijn eczeemklachten. Maar bovenal angst voor haren en stank binnen. Het leek mij de ideale combinatie.
Nu heeft mijn man laten blijken dat hij het niet ziet zitten om de trotse eigenaar van een schaap (????) te worden. Ik vind de doodle per definitie niet een aantrekkelijke hond om te zien, en eerlijk..het oog wil ook wat.
Mijn vraag is eigenlijk, wie heeft er een labrador en kan mij geruststellen...als vachtonderhoud, voeding en beweging gezond en in verhouding zijn...hoe erg is het? De haren en de stank? Natuurlijk is het een hond, maar hoe erg?????????
Je hebt angst voor haren en stank... mag ik vragen waarom je dan toch een hond in huis wil halen (los van zijn 'taak' als steunbieder)?
Een raskeuze hangt ook af van jullie eigen aard, leefwereld, en wat je de hond dagdagelijks kan bieden. Rassen kunnen zeer uiteenlopende behoeften hebben en zeer verschillende karaktertrekken/gedrag. Dus dat moet uiteraard wel matchen.
Verharen doen ze best wel, net zoals iedere kortharige hond. Als ze zich uitschudden, liggen er haren. En als ze in de rui zijn nóg meer. Als je ze aait, komen er ook haren af. Dat is met mijn kortharige hond ook, die heeft alleen geen ondervacht, een labrador wel. Dat gaat niet minder worden met trimmen. De intensiteit van de geur is helemaal afhankelijk van wat je zelf storend vindt, als ze gezwommen hebben -en dat doen ze graag- zul je ze ruiken. Een gezonde voeding is uiteraard wel belangrijk voor de gezondheid van de vacht.
Als je angst voor vuil hebt, moet je geen dieren nemen. Properder worden je huis, kleren,... etc er allemaal niet van.
Dag. Je gaat zeker veel adviezen krijgen.
Je wilt deze hond voor je zoon met gedragsproblemen, wordt jullie hond een officiële hulphond? Want hier is zeker begeleiding bij nodig, geen een hond, en zekere een nerveuze labradoodle, want dat zijn veel labradoodles, zullen uit zich zelf gedragsproblematiek ondersteunen. Laat je dus adviseren door de stichting die helpt om jullie hond op te leiden.
Verder, je hebt eczeem, komt dit zo wie zo door een hond? Hoef ik geen antwoord op, maar vraag het je zelf af. Een labradoodle is een kruising tussen veel rassen en een poedel. Alleen de poedel is de hypoallergeen component hierin.
Labradoodle hebben dus heel verschillende vachten, van verharende vacht tot vachten met enorme dikke krullen, die verharen niet, goed bij astma en zo. Maar deze dichte vachten verzamelen enorm veel stof in hun vacht, ook iets om zeker over na te denken. Want stof, is of wekelijks wassen, met kans op veel klitten en dat betekent borstelen, of heel veel borstelen om het stof er uit te houden, en borstelen is met je handen, huid aan de hond zitten, is dit goed voor jouw eczeem?
Verder geef je aan, je staat op een wachtlijst. Google aub of dit een goede Fokker is en geen verkoper die nesten van broodfok uit het buitenland haalt en ze hier als eigen FOK verkoopt. Op internet is te vinden hoe je deze fokkers herkent. Dat gebeurt op dit moment nl massaal. Het wordt steeds moeilijker een goede Fokker van labradoodle te vinden, ze laten je nu zelfs op een wachtlijst staan. Of je moet gaan voor aangesloten Australische labradoodle, fokker daar wordt nog serieuzer gefokt, en misschien is jpiw fokker wel een van de goede fokkers, dan heb ik niets gezegd. Maar de doodle met wat voor voorzetsel er voor is heel veel gevraagd, en bij massa vraag komt massa productie op een minder goede manier,
Maar nogmaals, geen een hond gaat zomaar de gedragsproblemen van iemand uit zichzelf begeleiden.
Heel veel succes.
Enne de labrador heeft een korte harde vacht, vettig vaak omdat het een waterhond is, vaak erg lomp, maar lief, onbesuisd zeker de eerste jaren, een stevige hond die heel erg sterk is. En hij verhaart als de beste.
Wil je geen stank in huis, neem dan geen hond, want iedere hond heeft zijn eigen luchtje, de een meer dan de ander. Een natte en weer opgedroogde labradoodle zal zeker ook stinken, naar opgedroogde handdoek.
De enige hond die ik had en geen hondenlucht had was de nova scotia duck tolling retriever, helaas inmiddels ook een massa product met veel erfelijke aandoeningen, en ik hoorde ook laatst dat deze honden dus wel degelijk geur afgeven als ze nat zijn.
Iedere hond ruik je als hij nat is, gezwommen heeft. En een labrador ga jij niet uit het water houden. Want ze zijn gefokt voor de jacht en apport......uit water. Zwemmen is voor deze honden een must,
Heel veel succes met je keuze.
Bedankt voor de reacties.
Wij staan op de wachtlijst voor een australien doodle. Erg goed uitgezocht, goede fokker. Het gaat om een dier, daarom ben ik erg zorgvuldig in mijn keuzes.
Een officiële hulphond hoeft het niet te zijn. Maar ik denk er wel over om misschien in de toekomst een training te volgen met de hond als coach.
Ik ben niet bang voor onbesuisd, lomp of drukke hond, we hebben een flinke tuin, en we zijn actieve buitenmensen.
Maar als mijn visite naar huis vertrekt met hondenlucht en haren om hun heen, dan zou ik me niet erg gemakkelijk voelen.
Over welke gedragsproblematiek gaat het dan? Ik vind het nogal wat om te verlangen van een dier dat deze 'psychologische hulphond' of 'steunhond' moet worden voor een kind met gedragsproblemen. Het ligt er natuurlijk aan wat er van het dier verwacht wordt van de hond, gewoon een leuk maatje voor gezin en kind of dat de hond hele woede uitbarstingen moet trotseren want dat laatste mag je niet van een dier verlangen. Wat ga je doen als de hond niet gek is op het kind of meer naar een ander gezinslid trekt? Mijn hond van een heel ander ras is heel gevoelig aan mijn stemmingen en kan als ik boos ben (niet op hem uiteraard) of stress heb rondlopen als een geslagen hond. Ik heb beroepsmatig redelijk wat 'psychologische hulphonden' van dichtbij gezien en ben hier geen voorstander maar dat is een andere discussie en dan heb ik over hiervoor opgeleide dieren.
Een hond brengt sowieso rommel en een geur met zich mee en dit is allemaal wel te overzien maar met smetvrees zou ik geen hond in huis halen.
Dat van de stank vind ik wel grappig. De ene hond ruik je al meer dan de andere. Maar dat je dat dan "stank "noemt. Misschien eens langsgaan bij iemand met een labrador.
Ik heb nog niet gemerkt dat het stinkt bij mensen met een labrador.
Wat verharen betreft, vind ik labradors wel honden die echt veel verharen... als je geen haar in huis wil, zou ik dus niet voor een labrador kiezen. En het bezoek zal niet zonder haren op hun kleren vertrekken ook niet nee. Tenzij ze hem niet aaien enzo maar dat wordt lastig met een labrador want die begroeten mensen doorgaans graag.
Ik neem dat zelf ook wel mee in mijn raskeuze moet ik zeggen dat verharen. Mijn vriend is ook niet zo gediend van haren all over the place en zelf onder zitten. Met langharige rassen heb je doorgaans minder haar in huis. (Golden retriever bvb. Heb ik zelf gehad, super leuke honden.) Het losse haar blijft er meer in hangen. Het vachtonderhoud is dan weer wat meer (vind ik). En degene die niet verharen ja die moeten dan weer getrimd. Het is altijd wat, lol. Het is maar wat je het best ziet zitten.
Ik heb geen labradoodle maar wel honden met krulvachten.
Inderdaad geen losse haren, ook geen typische hondengeur.
Wel veel zand, takjes, bolletjes etc die in de vacht vast blijven zitten , dat ligt dan ook wel bij jou in huis
Als er bezoek is en hond schudt zich uit kunnen ze de pech hebben onder het zand, waterspetters (als ze nat zijn) te zitten.
Ik weet niet wat mensen erger zullen vinden, wat haren op hun kleding, of water spetters en zand/modderspetters
Je zou kunnen kijken naar een volwassen herplaatser. Wij hebben een buitenlandse hond die voldoet aan de eisen die je stelt. Ze verhaart weinig en ze heeft weinig lichaamsgeur. En ze heeft een fijn karakter. Bij een volwassen hond kun je dat beter zien dan bij een pup.
Wat ik me wel afvraag: wil je echt graag een hond? Of alleen omdat je denkt dat het goed is voor je zoon? Je moet er zelf ook naar uitkijken, anders wordt het geen succes. Een hond is een levend wezen, die voor verrassingen kan zorgen.
Wat raskeuze betreft: een labrador is geweldig, maar kan erg eigenwijs zijn. En mijn ervaring is dat die veel verhaart. Als ik denk aan onze labrador, die we hadden voor Laika, dan krijg ik een lach op mijn gezicht. Ik kan een boek schrijven over de ondeugende streken die hij heeft uitgehaald. Hij was een geweldige aanvulling op ons gezin, waar alles ook niet vlekkeloos liep. Ook een soort hulphond eigenlijk, gewoon doordat hij er was. Maar een gehoorzame hond? Nee, zeker niet.
Ik vond het altijd meevallen terwijl ik thuis woonde, maar woon nu op mezelf met een niet/minimaal verharende (‘hypoallergeen’) hond, en jeetje, nu valt het me pas op hoeveel mijn ouders’ labrador(kruisingen, met stabij)s verharen. Mijn moeder moet om het redelijk haarloos te houden minstens 2x per dag stofzuigen, en zelfs dan hebben ze meer haar in huis dan ik na een week niet stofzuigen. Mijn stofzuiger zit altijd vol met m’n eigen haar Mijn hond is overigens wel maar 7kg, een Chinese naakthond powderpuff, dus wel paar maatjes kleiner.
Elke keer als ik thuis langs ben geweest, kan ik allemaal hondenharen uit het rubber van de wasmachine halen. Ook toen ik op mezelf ging wonen en vanalles meekreeg van zolder… zo veel hondenharen in alle dozen en tassen
Vergeleken met mijn hond vind ik ze wel ruiken, maar ik vond ze vroeger nooit ruiken. Al heb ik ook weer van mijn zusje gehoord dat mijn hond stinkt als ze nat is, terwijl ik de honden van mijn ouders dan echt heel ‘in your face’ vind stinken, en ik mijn hond dan eerlijk gezegd meer naar shampoo vind ruiken. Maar ja, roze brilletje misschien?
Hun huis ruikt denk ik niet naar hond? Maar tegelijkertijd, ze hebben al honden sinds voor ik geboren was en ik ben nu 30, dus wie weet is de geur van thuis gewoon hond XD haha.
Maar als je niet van troep/haar houdt, geen verharende hond, en de vacht kort houden. Ik heb ook nog eens het ‘geluk’ dat mijn hond een prinses op de erwt is die haar poten niet vies/nat wil maken, en het liefst op de stoep loopt. Dit plus haar korte vacht neemt ze niet veel mee naar binnen. Toen ik in mijn vorige woning woonde en de badkamer naast de voordeur praktisch zat, heb ik haar zelfs heel lang na elke ‘modderige’ wandeling de pootjes afgespoeld onder de douche.
En dat schaap uiterlijk, je kan ze trimmen, de vacht hoeft niet lang gehouden te worden, of kort of lang op verschillende plaatsen. Ik trim mijn hond zelf, en ik laat op sommige plekken het haar wel groeien, zodat ze ‘herkenbaar’ is als chineesje, maar ze is ook al eens 2x helemaal kort gegaan. Ze ziet er meestal uit als hieronder. Heel anders dan wat je zal vinden op de meeste powderpuff foto’s.
Zijn windhonden dan niet iets? Met mijn greyhound merkte ik vrijwel geen verschil in hoe vies het was in huis. Hij heeft een enkele vacht, heeft kort haar dat niet vettig is en stinkt niet. Hij is ook rustig, geeft veel stabiliteit en is een echte knuffelkont. Misschien niet de enthousiaste spring in het veld die de doodles en labradors zijn, maar afhankelijk van welke gedragsproblematiek de hond mee moet helpen kan dat juist goed zijn. Ze hebben wel een sterke eigen wil.
Whippets zijn over het algemeen iets drukker, speelser en ook goed om mee te trainen.
Voor een labrador zou ik in ieder geval niet gaan als je het huis schoon wil houden...
Heb je ervaring met honden? Ooit een hond gehad? Of wordt dit de eerste? Mijn buurvrouw had een labrador. Als bij haar de voordeur open ging, rook je meteen de hondengeur. Maar zij had tapijt op de vloer liggen. En net als een hondenmand/kussen/deken trekt hier de geur van de hond in. Ik heb zelf altijd laminaat of een andere harde vloer gehad en mijn huis heeft nooit naar hond geroken. Haar labrador was ook dol op water en (vieze) sloten en bij iedere gelegenheid die zich aandiende sleurde hij mijn buurvrouw (klein en op leeftijd) richting de sloot, stond hij weer tot zijn buik in het water,haha. Even de poten afspoelen bij thuiskomst ging niet want ze had de badkamer op de bovenverdieping. Dus er zat niks anders op dan poten afdrogen en naar binnen. En dan liggen op het tapijt. Tja dat ga je wel ruiken. En hij haarde ook behoorlijk, maar dit zal per labrador verschillen..Ik mis wel in je verhaal of je zelf ook graag een hond wilt of dat deze hoofdzakelijk voor je zoon bedoeld is.
Ooit een mopshond overgenomen van iemand. Die haarde zo extreem, en had een hele intense lucht. Vandaar mijn angst.
Ik heb alles al redelijk hufterproof, want drie kinderen die ook van modderplassen houden???? tuinslang naast de deur, onder de overkapping eventueel een stopcontact voor waterblazer. Dus ik kan wel redelijk wat haar en geur elimineren voordat het over de drempel komt.
Ik sta zeker wel open voor een hond. Het lijkt mij een gezellige aanvulling. En ik heb veel tijd over om te investeren????
Als je al vies bent van een mopshond zou ik geen hond nemen, sorry. Een Labradoodle verhaart misschien veel minder en ruikt minder naar hond, het is nog steeds een hond. Kwijl hier, blubber daar. En je gaat niet alles kunnen elimineren, dat is een utopie. Een hond in huis is rommel en viezigheid, de een meer als de ander, maar het is er altijd.
Dat klinkt niet bepaald als iemand die zelf dol op honden is.
Een hond is een volwaardig gezinslid met specifieke noden waarin je zelf ook echt plezier schept en waaraan je graag wil voldoen, niet zozeer een aanvulling.
Misschien eerst even in je gezin bespreken, wat voor ieder de motivatie is om voor een hond te kiezen, en wat er vanuit het standpunt van de hond de meerwaarden zijn voor een leven bij jullie?
En dat bedoel ik niet vervelend. Maar eerder: hoe helderder je dat op voorhand hebt, hoe bewuster je kan kiezen, en vervolgens hoe mooier het verhaal kan worden als je dan toch voor een hond zou gaan.
Helemaal mee eens, ik dacht ook meteen aan een windhond. Vaak rustige honden binnen en buiten zijn ze lekker actief. Ze hebben een dunne vacht en de meeste houden niet van vies worden. Mijn hond is een bastaard met een scheut windhond erdoorheen en die loopt bijvoorbeeld niet door plassen heen. Silken windsprite zou je ook nog naar kunnen kijken. Maar ja, dan ga je qua uiterlijk van schaap naar gratenpakhuis, daar moet je een beetje van houden...
Labradors (en de andere retrievers) vind ik persoonlijk nooit echt fris ruiken en heel veel verharen. Als je me zou vragen welke honden het meeste ruiken/verharen denk ik toch wel aan de retriever. Sommige poolhonden verharen ook veel maar dat is wolliger en gaat niet in al je kleren zitten. Verkijk je er niet op dat kort haar betekent minder haar in huis, dat kan vies tegenvallen. Ik zou kijken nar honden met een enkele vacht en ruwharige honden (of dus de schapenvachten).
Verder ben ik het eens met wat er gezegd wordt omtrent het helpen van de zoon. Honden worden niet als hulphond geboren en het kan zomaar zijn dat het helemaal niet klikt tussen die twee. Het hangt er natuurlijk vanaf hoe ernstig zijn problematiek is en hoe hij met dieren omgaat maar het kan ook zijn dat hij er juist onrustig van wordt bijvoorbeeld. Verder moet je er ook altijd kritisch naar blijven kijken of het eerlijk is richting de hond. Bedenk goed of je ook achter de keuze voor een hond staat als het voor je zoon geen meerwaarde blijkt te hebben.
Alle afwegingen mbt steun voor zoon zijn al overwogen. We willen graag een hond en het pleasende karakter van de labrador lijkt me hier bij aansluiten.
Bedankt voor jullie eerlijke berichten. Veel stof tot nadenken :)
Fijn dat jullie er zo goed over nadenken voordat jullie een hond aanschaffen!
Misschien zou je kunnen aangeven wat jullie nog meer aanspreekt in een labrador, dan kunnen we eventueel nog andere rassen opperen. Labradors zijn erg bekend en wellicht dat jullie mede daardoor naar een labrador neigen terwijl er misschien ook andere rassen met een ander vachttype bij jullie zouden kunnen passen. Verder is de gezondheid van de labrador ook niet echt optimaal, er zijn best wat erfelijke problemen, ook iets om goed over na te denken.
Heb je een p b gestuurd, zie je staan bij je naam bovenaan
Ik denk dat het meeste al wel gezegd is. Maar ik grijp deze kans ook graag aan om te kunnen mededelen dat labradors echte viezeriken zijn. Die van mij is uiterst oncharmant.
* Ze kwijlt als ze aan eten denkt (vaak);
* Ze eet en rolt graag in alle soorten poep;
* Ze laat bovenmatig veel stinkscheten, soms zelfs ritmisch bij elke stap die ze neemt;
* In elke plas en modderpoel zal ze als een duikboot (face first) in rennen.
Uit zichzelf stinkt ze niet (behalve als ze in je gezicht gaat ademen, dan ruik je een walm). En ondanks dat ze graag modderbadjes neemt is haar vacht ook altijd schoon, al dat vuil laat ze namelijk achter in mijn huis Qua haren is het ook erg. Maar dat is bij bijna elke hond zo. Ik heb mij laten vertellen dat kortharige honden hier lastiger mee zijn dan langharige honden. Bij mijn labrador vallen de haren verspreid en blijft het steken in textiel. Bij langharige honden valt het in vlokken en blijft het minder steken.
Als je een nette en schone hond wil kan ik de labrador echt afraden. Eigenlijk vooral om het gedragsmatige aspect. Ze zullen er altijd voor zorgen dat ze vies thuis komen. En als je dat tegenhoudt ga je bijna tegen hun aard in. Volgens de Chinese kalender is mijn labrador een Varken. Dat vind ik dus echt treffend. Mijn border collie was Schaap. De Chinese kalender is dus absolute waarheid en kan ik iedereen aanraden om op te zoeken
Lol! Dat zou echt zomaar kunnen kloppen, want dan kom ik uit op: Tijger en Draak.
Haha geweldig
Haha, hilarisch! Klinkt inderdaad exact als de labrador van mijn buurvrouw. Maaaar was een hele lieverd!!!
En 't ergst van al: ben ik zelf een aap!
Het is inderdaad of topic. Maar ben wel benieuwd waarom jij , psychologische hulphonden, geen voorstander van bent..? Mag via pb.
Nog een opmerking.
De labrador die je vaak als hulp hond ziet, blindegeleidehond, adl hond, zijn meestal, hiervoor gefokt uit tot in de puntjes uitgezochte ouders , geselecteerd op gedrag en werklust, geschiktheid, en gezondheid, stressbestendigheid enzv. vaak generaties lang.
, dit zijn andere labradors dan de labradors die bij fokkers vandaan komen.....
Ik ken er een aantal via mijn werk en dan speciaal voor mensen/ kinderen met psychologische problematieken (wil niet teveel op ingaan ivm herkenbaarheid en mensen niet te viseren) maar dit zijn natuurlijk moment opnames. Ik heb het idee dat het 'teveel' is voor een hond om 24/7 op zijn baasje gericht te moeten zijn. De honden van verschillende rassen maken op mij een ongelukkige/ gestresseerde indruk. Honden hebben volgens mij nood aan voorspelbaarheid en zijn eerder volger dan leider en in gevallen van mensen met psysiche aandoeningen of epilepsie kunnen onverwacht/ weinig voorspelbaar reageren en dan moet de hond zelfstandig hierop handelen en dit is volgens mij teveel gevraagd/ emotioneel belastend voor een hond en biedt nog weinig ruimte aan het gewoon hond zijn. Ook stel ik mijn vraagtekens bij opleidingen van bepaalde honden, er is van wat ik hoor een wildgroei aan allemaal stichtingen en pakt de een het al wat beter aan dan de ander. Doodles of toch poedels vind ik vaak hele gevoelige honden terwijl de labrador hulphonden vaak een pak stocijnser zijn en daardoor misschien beter geschikt. Dit is natuurlijk gebaseerd op mijn bevindingen en moment opnames.
Dank je wel voor je uitleg.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?