Vertrouwen opbouwen adoptiehond

Hoi, 

Ik ben nieuw hier. Wij hebben via stichting animal in need Trixie geadopteerd. Ze komt uit Portugal en is hier nu één maand. Ze is een schat maar is (buiten het gezin om) angstig naar andere honden of mensen. Daarnaast is ze thuis erg aanhankelijk en kan maar moeilijk alleen zijn. Dit heeft tijd nodig natuurlijk maar heeft iemand nog goede tips om (zelf)vertrouwen met haar op te bouwen? Ze is ongeveer 7 maanden. 

Trouwens ook benieuwd welke rassen jullie in deze kruising zien ????

Welkom Annelien en Trixie!

Wat een practige hond is Trixie. Fijn dat ze in jullie gezin al goed vertrouwen opgebouwd heeft. Op zich niet gek natuurlijk dat ze wat angstig is naar andere mensen en honden. Hoe lang hebben jullie haar? Ik zou vooral niet dwingen en gewoon mensen en andere honden uit de weg gaan. Waar ik woon is dat eigenlijk gebruikelijk en vind ik heel fijn.

Wel zou je natuurlijk met een vast groepje kunnen wandelen waarbij de honden leuk met elkaar omgaan. Iemand met een stabiele oudere hond kan ook helpen. Of eens kijken naar een sociale wandeling in de buurt. 

Hersenwerkjes waarbij je zorgt voor succes kunnen ook goed helpen bij het zelfvertrouwen.

Het alleen laten is misschien nog te vroeg, rustig beginnen met gewoon eens de deur in en uitlopen, per minuut opbouwen. De ene hond is daar makkelijker in dan de andere. Ze is nog heel jong ook, onder het jaar is het zowiezo voor veel honden moeilijk om alleen te blijven.

Qua ras, geen idee, misschien wat podencoachtig? Heeft ze veel jachtinstinct?  Misschien zit er ook helemaal geen ras in, maar je zou eens kunnen kijken naar rassen uit de regio van waar ze vandaan komt en kijken of je iets herkent in haar. 

Misschien heb je hier wat aan :

https://verhuisdieren.nl/dierenwelzijn/huisdierenbijsluiter/adoptie-buitenlandse-hond/vijf-tips-voor-eerste-week-met-je-buitenlandse-hond

" Misschien heb je hier wat aan :
https://verhuisdieren.nl/dierenwelzijn/huisdierenbijsluiter/adoptie-buitenlandse-hond/vijf-tips-voor-eerste-week-met-je-buitenlandse-hond
  "

jantien

dat stukje helemaal onderaan de link, van Ingrid Timmermans, is precies dat waar het vaak fout gaat. Men gaat vaak te snel, goedbedoeld, maar van de hond uit gezien veel te veel prikkels in korte tijd.

Ik heb die fout zelf ook wel gemaakt met toen Lola hier net was, niet met bezoek en kinderen en balletjes gooien e.d. maar ik wilde haar graag de omgeving laten zien, mooie natuurwandelingen maken, maar dat had echt zijn tijd nodig voordat ze daarvan kon genieten.

Heb het nu niet over ts en haar hond hoor, maar in het algemeen.

Geduld. Heel veel geduld. Heel lang heel veel geduld. En niet perse willen dat er interactie is tussen andere mensen en honden. 

Creëer rust en ruimte. Bescherm je hond waar nodig. De hond moet er zelf aan toe zijn. En sommigen zijn dat nooit. In elk geval zeker niet als je snellere stappen wilt nemen dan waar de hond aan toe is. 

Dat er thuis rust vertrouwen en stabiliteit is. Is stap 1.

Een maand is nog zo kort. En die adoptie honden uit het buitenland hebben vaak zoveel mee gemaakt.

Het kan dan wel een jaar of zelfs 2 jaar duren voor je hond zich ook buiten vrij en vertrouwd voelt.

Waardeer elk kleine stapje voorwaarts. Tot die tijd geef de ruimte die nodig is. Bewaar afstand en sta tussen de hond en de ander in.

Zoekt de hond zelf contact met een ander hou het kort om zeker te zijn dat het positief word afgerond en vraag die ander de hond enkel te laten snuffen afhankelijk hoe dat gaat ook aan een hand snuffen, maar nog niet laten aaien. Initiatief tot contact 100% bij de hond. Komt dat niet is je hond er simpelweg niet klaar voor.

Voor naamste is dat de hond zich veilig en vertrouwt voelt (gaat voelen) bij jou) en met wie je, je huishouden deelt). 

Wat leuk dat je gekozen hebt voor een buitenlandse hond!
Onze hond Laika woont alweer bijna anderhalf jaar bij ons, en we zijn heel blij met haar.
Uit ervaring weet ik dat het belangrijk om vooral te doen wat ook in bovenstaande reacties staat: doe rustig aan en verwacht weinig. En zelfs dan kan het gebeuren dat er overprikkeling ontstaat. Dat hebben we gehad met Laika. Ze ging toen bijten, en dat werd steeds erger. Ik had al een afspraak staan met een deskundige toen ik haar uit wanhoop opsloot in de bench. En dat bleek de oplossing te zijn. Ze viel in slaap en kon op deze manier tot rust komen. In de dagen erna deed ik dat zodra ze begon te bijten. Al snel was het niet meer nodig. Het leek een groot probleem, maar het was makkelijk op te lossen. De deskundige heb ik de volgende dag al afgebeld.

Wat betreft de rassen in jouw hond: iets met herder denk ik, misschien stafford of zoiets er in? Als je het leuk  vindt kun je een dna-test laten doen. Dat hebben wij gedaan met Laika. Ze blijkt 17% Chow Chow te zijn, 17% Amerikaanse Pitbull en 15% Duitse Herder. En nog kleine percentages van 11 verschillende rassen. Die Chow Chow zie ik echt niet in haar uiterlijk, verrassend is dat.