Spondylose, ervaringen?

Ik zou hier even raad willen vragen omdat in het zelf allemaal niet meer goed weet. Het is een redelijk lang verhaal, maar ik ga het proberen zo volledig mogelijk te doen.

Mijn labrador van 6,5 jaar begon ongeveer een jaar geleden trager te wandelen en ze is in het algemeen wel iets rustiger en minder enthousiast geworden. In het begin dacht ik dat het de leeftijd zou zijn of de warmte (klachten zijn begonnen april/mei 2021). Uiteindelijk zijn we vorige zomer toch naar de dierenarts geweest voor bloedonderzoek. Er is toen getest op de schildklier en dit was normaal. Er zat toen wel veel vet in het bloed zei de dierenarts waardoor sommige waardes niet duidelijk waren. Omdat ik haar op dat moment sardineolie gaf ben ik daarmee gestopt en is er een maand later opnieuw bloed afgenomen (dit keer is de schildklier niet getest) en alles was goed toen. Vervolgens zijn er foto's gemaakt van haar heupen en rug en de diagnose was uiteindelijk spondylose. Dit was in augustus/september, ik heb hier toen ook een bericht geplaatst hierover.

Sindsdien zijn we naar de fysiotherapeut aan het gaan en ben ik allerlei supplementen aan het uitproberen. Synopet, backmotion en rejoint al geprobeerd en dit gaf niet veel resultaat. Nu sinds 2 weken geef ik doils joint en phytotreat glucosamine extra.

Het probleem is echter dat niets echt lijkt te helpen en ik twijfel soms of er niet meer aan de hand is. Haar enige symptomen zijn het trager en minder ver kunnen wandelen, rustiger zijn thuis en veel smakken. Voor de rest eet ze goed, drinkt goed, geen diarree, niet overgeven,...
Ik lees vaak over spondylose dat ze dan niet meer goed kunnen springen of trappen doen, maar dit kan ze zonder problemen. En dan vind ik het vreemd dat wandelen wel last geeft...

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met spondylose en deze symptomen ook herkennen?

lau, de diagnose is gesteld, dit kwam ik tegen..    Een hond kan helaas niet genezen van spondylose. Wel kan met een juiste behandeling het proces vertraagd worden. Met behulp van medicatie en gerichte bewegingstherapie is het vaak mogelijk om een stabiele situatie tebereiken voor de hond, vrij van pijn en met ruim voldoende levenskwaliteit.

vraag aan je arts of er een operatie mogelijk is, met het vastzetten van de ruggewervels....

Hoi Lau,

Vervelend die onzekerheid! Is de spondylose ernstig volgens de arts? Onze labrador had dit ook icm lumbrosacraal stenose en ook artrose in schouders. Volgens onze arts is dit wel iets wat bij bijna iedere oudere hond in meer of mindere mate zal ontstaan (spondylose). Loop je vaak op dezelfde plekken? Onze hond liep ook traag op de rondes in de buurt maar op nieuwe plekken of in de bossen was dit wel anders. Wellicht kan je eens een weekje pijnstilling (in de vorm van medicatie) proberen. Kijken of ze daardoor beter loopt, dan kan je dat (pijn) eventueel ook uitsluiten (of niet).

Ik loop nu momenteel altijd ongeveer hetzelfde rondje hier in de buurt, maar dit kan ze al met moeite volhouden... is ongeveer 40 minuten. Soms gaan we eens ergens anders, meestal de stad of het bos, en eigenlijk zie ik niet zo heel veel verschil.

Pijnstillers heb ik ook al geprobeerd, maar ook hier reageert ze maar weinig op. 

Lastig hoor????. Onze hond kon trouwens door spondylose/ stenose ook niet meer trap lopen/auto springen. Dus die had we duidelijk meer last van de typische kenmerken maar kon tegelijkertijd nog wel rennen en plezier maken in het bos. Smakken doen ze volgens mij door misselijkheid (maar dat zal je wel weten al :)). Hopelijk kom je er snel achter, zo lastig dat ze niet kunnen praten :(

Lastig hoor????. Onze hond kon trouwens door spondylose/ stenose ook niet meer trap lopen/auto springen. Dus die had we duidelijk meer last van de typische kenmerken maar kon tegelijkertijd nog wel rennen en plezier maken in het bos. Smakken doen ze volgens mij door misselijkheid (maar dat zal je wel weten al :)). Hopelijk kom je er snel achter, zo lastig dat ze niet kunnen praten :(

Lastig hoor????. Onze hond kon trouwens door spondylose/ stenose ook niet meer trap lopen/auto springen. Dus die had we duidelijk meer last van de typische kenmerken maar kon tegelijkertijd nog wel rennen en plezier maken in het bos. Smakken doen ze volgens mij door misselijkheid (maar dat zal je wel weten al :)). Hopelijk kom je er snel achter, zo lastig dat ze niet kunnen praten :(

Wellicht langs een andere dierenarts voor een second opinion?

" Lastig hoor????. Onze hond kon trouwens door spondylose/ stenose ook niet meer trap lopen/auto springen. Dus die had we duidelijk meer last van de typische kenmerken maar kon tegelijkertijd nog wel rennen en plezier maken in het bos. Smakken doen ze volgens mij door misselijkheid (maar dat zal je wel weten al ). Hopelijk kom je er snel achter, zo lastig dat ze niet kunnen praten :( "

mloes

Ja misselijkheid weet ik inderdaad, maar ze doet het echt elke dag en voor de rest eet ze wel goed en geeft niet over.. dus ik vermoed niet dat het daardoor komt

Hier 2 honden met spondylose. Zaak is het idd te managen met ev pijnstilling, fysiotherapie, supplementen en de juiste hoeveel beweging.

Het vervelende aan spondylose is dat de uitwerking er van, net als bij mensen, bij iedereen verschillend is. De ene heeft een klein beetje en kan amper meer bewegen, de ander is net op de juiste manier vergroeid en kan nog best heel veel. 

Mijn vorige hond had het echt heel erg op een gegeven moment. De dierenarts gaf haar nog een jaar. Het heeft nog jaren geduurd en uiteindelijk is ze er niet eens aan overleden. De andere arts, waar we voor haar hersentumor kwamen, kon aan de hand van de foto’s niet geloven dat ze nog voor hem liep te stuiteren. Hij zei letterlijk: Deze hond hoort hier allang niet meer te zijn en al helemaal niet zo te kunnen lopen. 

Wat ik deed was heel veel rechtlijnig bewegen en goed kijken hoe ver dat kon. Heb haar wel op pijnstilling gezet, al was het alleen maar om zeker te weten dat er iets was wat het eventueel verzachtte. Honden zijn hard, je ziet het niet altijd goed. En een hoge dosis vitamine d3 en visolie. Van de tuinen, goede kwaliteit. Daarnaast nog groenlipmossel. Dat liet die van mij 2 meter hoog springen tot haar dood. 

Maar goed, ik besef me ook wel dat het misschien ook wel een klein beetje geluk hebben was. Ik heb dus jaren gezegd tegen mijn omgeving als jullie iets zien zeg het aub, want zelf kun je er blind voor worden. Ik hoop dat jullie ook nog heel lang samen hebben. 

Ook hier een hond met spondylose en zo'n 15 jaar geleden ook een met spondylose gehad. De enigste 2 met stamboom overgens.

Ik kwam erachter doordat ze niet meer in de bovenste autokooi kon springen, verder was er eigenlijk niets aan de hand. 

Er zijn foto's gemaakt waarop te zien was dat de bruggen tussen de wervels nog niet aan elkaar gegroeid waren en dat doet dus pijn. Zodra ze vast gegroeid zitten hebben ze er geen pijn meer aan, tot die tijd schuren de bruggen tegen elkaar aan wat niet fijn en soms pijnlijk is bij bepaalde bewegingen of als er iets tegenaan komt. 

Daarom ook dat sommige bewegingen wel pijnlijk zijn en andere niet.

Met rechtlijnige beweging zoals fietsen of wandelen aan de lijn zonder rare bewegingen zullen ze vrijwel niets voelen. 

Het belangrijkste is zorgen dat de hond zich rustig houd en vooral geen rare bewegingen doet, ook stoeien met andere honden kan echt niet! Tijden het spel kan er namelijk een hond tegen haar rug aan beuken waardoor een brug kan afbreken en je hond verlamd raakt. opereren kan dan niet meer.

Spondylose word eigenlijk alleen geopereerd als de hond al verlammingsverscheinselen heeft of incontinent is geworden door de spondylose. dit omdat de operatie erg riskant is.

Er word dan eerst dmv een CAT scan gekeken waar en hoe.

De spondylose zorgt namelijk op een gegeven moment dat de zenuwen beklemd raken, afhankelijk van waar de spondylose zit kan dit rede zijn om te opereren.

Met groenlipmossel, vit D en omega 3 capsules kan het proces vertraagd worden.

Ook lazeren werkt heel goed tegen pijn en remt de groei.

Zorg voor sterke rugspieren die evt klappen met spelen en rennen opvangen en laat je hond niet meer traplopen en springen want dat doet wel degelijk pijn en niet wilt laten spelen met andere honden.

Draven langs de fiets is hier ene hele goede oefening voor en dan gerust 45 min per dag in 1 of twee keer.

Laat je hond niet behandelen door een chiropractor oid want door de handelingen kunnen de bruggen breken ook als deze al vast zitten!

Massage kan wel en ook met goede begeleiding balans oefeningen om de spieren te versterken zijn top.

Wat ik ook erg typische vind is het vele op de rug rollen in het gras wat ik veel meer zie bij honden met spondylose dan anders. Net als het borstelen van de haren op de rug. 

Met spondylose is het echt geluk hebben met waar het zit en of je je hond goed kan afremmen in bepaalde bewegingen/activiteiten.

Je zegt dus dat ze bij rechtlijnige bewegingen normaal niets voelen en dit lijkt mij ook logisch, maar het vreemde is dus dat ze net alleen dan last lijkt te hebben. Springen, trappen lopen, spelen,... doet ze nog allemaal zonder problemen en enkel tijdens het wandelen zie ik aan haar dat ze last heeft. Ook wanneer we op een vreemde plaats gaan, ze is dan wel enthousiaster maar ik zie dan dat ze moeite heeft om soepel te lopen. Ze probeert ook altijd zo lang mogelijk in telgang te lopen en draven doet ze soms tussendoor maar nooit voor lang.

Het in het gras rollen en borstelen van de haren komt me wel heel bekend voor. Dit doet ze allebei wel vaak 

@michelle Dat rug rollen, ik had zelf nooit een link gelegd met rugklachten, mijn ene herder rolde ook regelmatig de anderen deden dat eigenlijk sporadisch.

Het borstelen van de rugharen vertaalde ik vaak alszijnde signalen, omdat hij wist dat hij kwetsbaar was en bij een beuk of lomp gedrag van een andere hond hij (meer) pijn zou krijgen.

Mijn herder had geen spondylose maar een andere lage rug aandoening (LSI) waar ook sprake was van botwoekering die dus konden zorgen dat zenuwen beklemd konden komen. De tips die Michelle geeft waren ook de adviezen die ik destijds kreeg.

Zorgen voor goede spierontwikkeling rug en heupen, de hond op schraal gewicht krijgen of houden.

Dat kan door laten draven naast de fiets, dus geen galop of telgang

Maar als de hond van zwemmen houdt laten zwemmen, maar in diepe stukken en niet continue in en uit het water laten klimmen, dat is dan weer niet goed. Evt. zijn er tegenwoordig veel therapieën mogelijk met verwarmd water waar de hond de spieren kan ontwikkelen middels zwemmen, zelf geen ervaring mee maar weet dat dat ook een optie is.

Ik zag het omdat de hond niet meer goed kon springen, maar dat wel deed omdat ik "opdracht" gaf. Idem met traplopen of de auto in springen, hij deed dat gewoon. Trap op gaat vaak nog wel ok, trap af kan voor meer ongemak zorgen. Ik heb toen een loopplank aan de trap van buiten naar binnen gemaakt. Auto in laten springen deed ik ook niet meer, daar heb je ook loopplankjes voor, maar ik tilde zijn achterkant op een bepaald moment de auto in ipv dat ik hem erin of eruit liet springen.

Spelen met een bal leerde ik aan dat hij pas kon gaan als de bal stil lag, het rennen achter een bewegende of stuiterende bal zorgt voor onverwachtse bewegingen van een hond, of plots remmen, dat is niet goed voor met name honden die rugproblemen hebben. Ik speelde nog wel en liet nog dingen toe ook in spel met mijn andere hond, puur omdat alles verbieden wat een hond leuk vond ik niet wilde doen, kwaliteit boven levensduur verlenging door opgelegde restricties.

Pijnstilling, dat je hond smakt lijkt aan te geven dat hij wel degelijk pijn of ongemak heeft. Ik zou nogmaals met de dierenarts bespreken welke pijnstilling er is, ik gaf op een bepaald moment continue pijnstilling toen dat nodig bleek omdat pijn klachten steeds frequenter leken te worden.

Metacam of Novacam had ik in vloeibare vorm, dat druppelde ik door het voer. 

Daarvoor bij acute aanvallen ook wel Rimadyl in gezet, maar bij overgaan op continue pijnstilling (mijn hond was toen een jaar of 9/10 diagnose was gesteld met 5 jaar.

Hier werkte de continue pijnstilling wel, hij bewoog weer een stuk vrijer en durfde ook weer vrijer te bewegen.

Ik ben niet Michelle, op de vreemde plekken, welke ondergronden loopt je hond dan?

Op ongelijke ondergronden of grasvelden met kuiltjes en hobbels ervaren de meeste honden die rugklachten hebben wat problemen. Die van mij had LSI, en de I staat voor instabiliteit. Als je tegen zijn achterhand duwde dan kon hij met moeite recht blijven staan. Als hij dus op velden of door gebieden liep met ongelijke ondergrond moest hij moeite doen om zijn evenwicht te bewaren. Dat maakte dat hij zeker zonder pijnstilling waarschijnlijk dus door zichzelf recht te houden ongemak ervaarde omdat hij zichzelf steeds moest corrigeren.

Lopen in telgang kan ook een indicatie zijn van nu continue ongemak/pijn. Ze leren zichzelf een manier van voortbewegen aan die ze het minst ongemak bezorgd, maar daardoor kan het op andere plekken weer vast komen te zitten.

Mensen met rugklachten zie je ook vaak anders lopen, krommere rug, kortere pasjes etc.. op een bepaald moment krijgen mensen ook her en der andere ongemakken, terwijl daar waar mogelijk bij "normaal" bewegen alles juist soepeler blijft.

Ik zeg trouwens bewust ongemak, omdat mij is gebleken dat honden bij écht ernstige kwalen ze zichzelf niet willen laten kennen en die "zwakte" niet willen tonen. Niet aan ons, maar ook niet willen laten zien aan andere honden dat ze wat kwetsbaarder zijn, soort instinct.

Daarom is het zo verrekte lastig bij dit soort aandoeningen in te schatten wanneer je in belang van de hond deze in moet perken in spel en algemene dagelijkse dingen en/of moet gaan ondersteunen met medicatie.

Meestal is dat in het bos of in de stad, dus niet echt ongelijke ondergronden. 

Het in telgang lopen heeft ze eigenlijk wel altijd gedaan, ook toen ze jonger was en er niks aan de hand was. Ik kan dus niet met zekerheid zeggen of ze dit doet van de pijn. 

Mijn vorige hond had spondylose, ik heb haar nooit beperkt in haar doen. De brugvorming deed zeer, maar daarna was het wel ok.

Ze was al wel op leeftijd, maar evengoed deed ze nog graag eens pakwerk.

Ze deed wat ze wou, dat kon ze beter inschatten dan ik gok ik zo maar ;)

Dat ze bij rechtlijnige beweging niets voelen is ook weer afhankelijk van de spieren. Het probleem is vaan dat ze de rug gaan ontlasten omdat ze bang zijn voor pijn, hierdoor lopen ze dus anders en hebben automatisch ook minder bespreking in de rug en heupen. 

Anderzijds worden andere gewrichten en spieren overbelast waardoor je onbalans krijgt en je hond dus uiteindelijk ook met rechtlijnige beweging krom / anders gaat lopen / pijn ervaart. 

Oorzaak ligt dus bij de rug maar komt van een andere plek.

Vandaar dat fietsen in draf! zon belangrijke oefening is want dan kunnen ze juist alleen maar de rugspieren goed gebruiken en zie je snel verschil mits je dit regelmatig doet.

Ik merkt een enorm verschil in bewegen en ook spieren toen ik eerst 2x per dag 15min ging fietsen ipv wandelen en daarna 1x per dag 45 min tot een uur ging fietsen met mijn honden. 

" Mijn vorige hond had spondylose, ik heb haar nooit beperkt in haar doen. De brugvorming deed zeer, maar daarna was het wel ok.
Ze was al wel op leeftijd, maar evengoed deed ze nog graag eens pakwerk.
Ze deed wat ze wou, dat kon ze beter inschatten dan ik gok ik zo maar "

Dagmar

Ja het is vooral voor werkhonden een afweging die je maakt vind ik. Of op de bank van verveling dood gaan of toch blijven werken en eerder dood maar wel voldaan geleeft hebben. 

Hier ben ik met de eerste doorgegaan met pakwerk maar wel naast iedere dag fietsen voor de spieropbouw.

De hond die ik nu heb met spondylose heeft echt na pakwerk ieder keer 2 dagen pijn en kan dan niet meer goed lopen. 

Die gaat toch wel nog steeds als er een pakwerker is dag is gewoon de drift. pijn voelen ze dan niet of laten ze zich niet door tegenhouden iniedergeval.

Het borstelen doet ze hier bij pijn als ik haar net uit de kennel haal om te gaan lopen na een drukke dag ervoor. 

Of na pakwerk toen ik dat nog deed of na een lange wandeling in het bos. 

Bij andere honden kon ze sws niet wat die werden gelijk weggegromd zonder te borstelen. Ook vanwegen de pijn inderdaad.

Daarom kan ik haar niet binnen hebben met de andere honden, buiten 's er meer ruimte is gaat het wel goed.

loopt alles los dan neemt ze haar ruimte en hebben ze allemaal respect voor haar gelukkig.

Ze is een explosieve speurhond dus ik werk wel gewoon nog steeds met haar dagelijks.

Dit zou wel veel veklaren inderdaad. Ik heb haar bijvoorbeeld ook al eens zien manken met haar linkervoorpoot en de fysiotherapeut zei toen dat haar schouder vast zat. 

Ik zou het fietsen wel eens een kans willen geven, maar ik heb bang dat ze zich overbelast en het alleen maar erger wordt, aangezien ze al moeite heeft met traag wandelen. Of kan dit geen kwaad en is het gewoon even doorbijten om dan erna hopelijk minder last te hebben?

Om spieren aan te maken zodat ze zich beter gaat voelen zal toch even in het begin minder fijn zijn maar probeer het op haar tempo op te bouwen. Als 5 min draven goed gaat dan bouw je de afstand en het tempo rustig op met ene paar minuten per keer. 

Net als wanneer je zelf naar de sportschool gaat is het begin ook even wat minder tot je spieren eraan wennen, sterker worden en ook soepeler.

Om te beginnen kan je ook om de dag gaan fietsen de eerste twee weken kijken hoe dat gaat.

Normaal gesproken is draven de meest natuurlijke mints belastende beweging voor een hond. juist om langere afstanden af te leggen.

Ik ga het zeker proberen! Bedankt voor de tip alvast 

Je gaat langzaam aan wel denken dat er inderdaad meer is. Bedoel mijn hond werd zelfs incontinent van de spondylose (gelukkig kon medicatie dat opvangen) maar nog niet de klachten die jij omschrijft. 

Wil je niet beledigen maar omdat het een Labrador is.. Is ze niet te zwaar? Met slijtage is dat namelijk wel van belang dat er nog geen 100 gram teveel op zit. Dat kan ook extra belasten. Fietsen is sowieso een heel goed idee. 

" Je gaat langzaam aan wel denken dat er inderdaad meer is. Bedoel mijn hond werd zelfs incontinent van de spondylose (gelukkig kon medicatie dat opvangen) maar nog niet de klachten die jij omschrijft. 
Wil je niet beledigen maar omdat het een Labrador is.. Is ze niet te zwaar? Met slijtage is dat namelijk wel van belang dat er nog geen 100 gram teveel op zit. Dat kan ook extra belasten. Fietsen is sowieso een heel goed idee.  "

S&F.

Ze is inderdaad een beetje te zwaar. Ze woog altijd 28kg en toen vond ik haar er perfect uitzien. Het afgelopen jaar, omdat we minder ver kunnen wandelen, is ze een beetje bijgekomen nu weegt ze 31kg. 

Volgens de dierenarts is ze niet echt te zwaar, maar een paar kilo minder zou beter zijn.

Het probleem is dat ik haar niet veel minder eten meer kan geven, want ze kreeg sowieso al niet zoveel. Ze moet dus echt meer bewegen, maar dat is natuurlijk moeilijk zo... Hopelijk zal het fietsen hier ook aan helpen.