Vraag voertraining en jachtinstinct

Hallo allemaal, 

Wij hebben een 4 jarig sheltie mixje geadopteerd afgelopen jaar. Schat van een beestje en heel erg baasgericht. Bij adoptie was aangegeven dat hij geen jachtinstinct had. Hij is echt een racemonster en heel energiek en we wilde graag agility en doggy dance met hem gaan doen. Daarvoor moesten we eerst de basiscursus en gehoorzaamheidscursus doorlopen.

De eerste lessen deed hij het echt voorbeeldig. Op een gegeven moment was echter heel duidelijk dat er plotseling een jachtinstinct naar boven kwam. Vanaf dat moment zat meneer aan de grond geplakt met zijn neus en snel afgeleidt (wanneer er een blad wegwaait vliegt hij er al achteraan - stopt pas als hij in de gaten krijgt dat het echt geen vogeltje is). Daarmee daalde de concentratie natuurlijk sterk. 

Ondanks dat luistert hij met loslopen in het bos eigenlijk zo goed, dat we vaak complimenten krijgen van anderen. Totdat hij weer iets ziet vliegen, dan hoort hij me niet meer. Afgelopen week was ik hem wel één keer kwijt en vond hem op een plek waar net daarvoor, volgens een andere wandelaar, reeën hadden gelopen. Dat verklaarde het dus. Ik laat hem nu alleen nog los op open stukken. Niet loslopen is vanwege zijn hoge energie geen optie. 

Op de hondenschool advies gevraagd en ik kreeg maar één reactie: Lekkerdere voertjes geven, zodat jij aantrekkelijker bent dan die geurtjes. Het punt is echter, hij heeft een zeer gevoelige maag / darmen en krijgt van vrijwel alles buiten zijn normale voer diarree of gaat spugen. Bovendien was al heel snel duidelijk dat het niet lukte om het af te bouwen. Hij kon prima de commando's uitvoeren, maar checkt eerst of ik voer heb en zo niet, doet hij het niet. Reactie daarop bij de hondenschool: Dan bouw je te snel af en moet je weer terug naar constant voeren. Ik weet echter dat ik niet te snel afbouw en dit duurt nu inmiddels al 4 maanden. 

Jammer genoeg hebben ze aan mijn vragen buiten dat eigenlijk geen aandacht besteedt en mij laten aanrommelen en laat men dan nu weten dat hij niet door kan voor het examen voor de basiscursus. Ik ben teleurgesteld, omdat de trainers het echt bij mij leggen: Dan zal jij vast iets niet goed doen. Terwijl ik thuis - binnen - zonder vreemde geurtjes op stemcommando of met clicker hem alles razendsnel aangeleerd krijg. 

Ik ben eigenlijk nu mijn motivatie verloren. Ik bedoel..je betaald toch best wel wat geld voor een cursus en er is geen maatwerk. Stellen nu voor dat ik dan maar weer opnieuw die cursus doe  (bijna 4 maanden). Terwijl alles wat je daar leert zit, lig, blijf, naast, kom is. Alle dingen die hij al deed voordat we daar zijn  gestart. 

Ik lees wisselende verhalen over wel of geen voertraining. En ook over de haalbaarheid van het trainen met een hond met jachtinstinct. Ik zou echter graag wat meer eigen ervaringen van anderen horen. 

Hmm ik heb hier ook een hond met echt heel veel jachtinstinct,in het begin toen ze nog maar net bij ons was kon ze nog wel loslopen, maar ik heb een paar keer meegemaakt dat ze echt van de ene op de andere seconde iets in de neus had en niet meer aanspreekbaar was en dus gewoon weg was een tijdlang. En dat kan natuurlijk niet veel te gevaarlijk.

Met lekkere snoepjes red je het in mijn ervaring niet. Ik heb een tijdlang ook gedacht dat een hond los moest kunnen lopen, maar in ons geval was je dan de hele tijd bezig met afleiden, spelletjes doen, dan weer even een sprintje trekken, over een boom heen springen etc. leuk natuurlijk, maar ontspannen wandelen is er dan niet meer bij, en er blijft dan toch nog een te hoog risico op de neus achterna gaan. Ik heb dus gekozen voor de lange lijn, dan wandelen we allebei veel meer ontspannen.

Ik denk als je ook sporten gaat doen, en hersenwerkjes waarbij de neus gebruikt wordt e.d. dat een hond dan genoeg voldoening heeft. 

(Ik woon trouwens ook ergens waar het de bedoeling is dat de honden bij het baasje lopen, en er is in broedseizoen aanlijnplicht altijd en overal, dus je ziet hier bijna nooit een hond die niet aan de lijn loopt)

" Hmm ik heb hier ook een hond met echt heel veel jachtinstinct,in het begin toen ze nog maar net bij ons was kon ze nog wel loslopen, maar ik heb een paar keer meegemaakt dat ze echt van de ene op de andere seconde iets in de neus had en niet meer aanspreekbaar was en dus gewoon weg was een tijdlang. En dat kan natuurlijk niet veel te gevaarlijk.
 
Met lekkere snoepjes red je het in mijn ervaring niet. Ik heb een tijdlang ook gedacht dat een hond los moest kunnen lopen, maar in ons geval was je dan de hele tijd bezig met afleiden, spelletjes doen, dan weer even een sprintje trekken, over een boom heen springen etc. leuk natuurlijk, maar ontspannen wandelen is er dan niet meer bij, en er blijft dan toch nog een te hoog risico op de neus achterna gaan. Ik heb dus gekozen voor de lange lijn, dan wandelen we allebei veel meer ontspannen.
 
Ik denk als je ook sporten gaat doen, en hersenwerkjes waarbij de neus gebruikt wordt e.d. dat een hond dan genoeg voldoening heeft. 
(Ik woon trouwens ook ergens waar het de bedoeling is dat de honden bij het baasje lopen, en er is in broedseizoen aanlijnplicht altijd en overal, dus je ziet hier bijna nooit een hond die niet aan de lijn loopt)
 
  "

Dobry

Ik heb ook een lange lijn gebruikt, maar hij kan dan geen snelheid maken of vrij met andere honden rennen en na verloop van tijd begin ik frustratie terug te zien aan de lijn (uitvallen terwijl hij dat met 1x per dag flink lang los rennen niet doet). Het is ook niet dat hij gewoon voor ons uit rent, maar hij rent, draait om, rent weer terug en zo tig keer op en neer in een rotvaart - een erg langdurige gekke 5 minuten zeg maar ;) . Ook getracht hem naast de fiets te laten lopen, maar als hij dan een vogel aan de andere kant ziet schiet hij opeens voor de fiets door dus levensgevaarlijk. Denkspelletjes etc doen we ook allemaal, maar hij is niet echt moe te krijgen helaas. Hier wel een gebied overigens waar alle honden loslopen. Met spelen aan de lange lijn raakte hij ook een keer dusdanig erin verstrikt dat ik dat nog gevaarlijker vond. 

Maar dat sporten kunnen we dus niet gaan doen als we deze cursussen niet eerst afronden. Dat is een voorwaarde voor deelname. Dat is dan ook het probleem. 

Constant geven bij juiste gedrag werkt ook niet helemaal meer goed na mate het trainen. Daarna doe je eigenlijk het suprise element. Iets geven zonder dat je hond er iets voor hoeft te doen. Maar gezien je het over jachtinstinct hebt? Is het niet beter voor jouw om de voertjes te verruilen voor een spel object of een voer dummy zodat hij daar achteraan gaat?

Ja, ik weet het niet. Het is de eerste keer dat wij met een hond trainen en ik merk nu dat ik ook niet zo goed weet welke opties er zijn. In enige mate gecompliceerd is het feit dat hij in beslag is genomen bij een broodfokker waar hij 4 jaar opgesloten zat in een kennel. Hij heeft relatief weinig merkbaar trauma, maar het is dus wel begrijpelijk dat het nieuwe leven (vrij rond kunnen lopen, geurtjes, sociale contacten) ook heel overweldigend is. Ook spelen kende hij een paar maanden geleden helemaal niet. Hij gaat nu een bal wel heel enthousiast pakken, maar brengt hem niet terug... gooit het ergens neer onderweg, wanneer hij dan weer afgeleidt is. Hij heeft allerlei ander speelgoed,zoals touwen etc, maar lijkt geen idee te hebben wat hij ermee kan of moet. Er in bijten lijkt spannend en gaat dan niet echt op ontdekking uit.
De trixie spelletjes vindt hij dan weer heel erg leuk en heeft hij heel snel door. Maar ik kan niet zeggen dat ik merk dat dat denkwerk hem moe maakt. 
Wanneer hij echt in zijn element is, is als hij kan racen, over takken kan springen etc. 

Ik zal eens gaan kijken naar een voer dummy. 

Een portie geduld is nooit overbodig.. 

4 maanden is nog helemaal niet lang, zeker niet bij een volwassen hond dat je nog maar een jaar hebt.

Dus ja, voor mijn gevoel wil je ook te veel te snel.

Zolang hij succes heeft met het niet moeten komen, zal je ook helemaal niets bereiken. Dus aan de riem en enkel los in een omheinde plaats, waar je dan ook enkel maar 'hier' gaat roepen als je daadwerkelijk zeker weet dat hij zal komen. 

Helaas hebben we die omheinde plekken hier niet en is de tuin net wat te klein, maar dan toch weer aan de lange lijn. 
Het is niet zozeer dat ík zeg dat het snel moet. Je gaat op cursus en 'men' bepaald dat de honden het binnen die periode moeten kunnen. Waar ik me over verbaasde was dat hij van de beste van de groep in de eerste helft opeens ging naar als enige niet op kunnen nu voor het examen. Bij de anderen zag je een stijgende lijn, bij ons een dalende. Je gaat toch op cursus om verder te komen? Dus dat idee is toch niet heel vreemd? 

In plaats van met voer belonen misschien eens kijken naar een tugtoy? Je hebt ze bijv met schapenvacht en een lang stuk met handvat dat die ook even kan "jagen"

Ik lees in je tekst eigenlijk vooral een hond die snel hyper wordt: oh, een vallend blaadje, erachteraan! Wandelen wordt rennen en crossen, een geurtje of een beweging is meteen opwinding en felheid. 

Ik denk dat je dit niet zozeer als jachtinstinct kan benoemen, het is algemener dan dat. 

Was hij vanaf het begin zo, of is het er gaandeweg in geslopen?

Bekijk je bezigheden eens: misschien ervaart hij te veel druk, of passen de activiteiten niet echt bij hem. 

Is hij binnenshuis ook zo druk? 

Wat voer je? Want ook voeding kan voor hypergedrag zorgen. Er zijn hier op het forum mensen die daar erg veel van weten.

Zijn er ook activiteiten waar ie kalm bij blijft, of is het meteen alsof je hem 'aan' zet? 

Nou ja, men bepaalt het duidelijk ook niet, gezien ze je zeggen dat hij er niet klaar voor is en je nog verder moet trainen ;)

Op welk moment is de omslag dan gekomen? Dat hij van beste van de klas naar speelvogel van de klas ging?

Wat doe je zelf dan tijdens zo'n les? Hou je de aandacht bij je? Stop je als je ziet dat er geen aandacht is?

Sorry, drukte te snel op reageren. Wat ik meer bedoel...de manier waarop je een commando aanleert staat vrij gemakkelijk uitgelegd op meerdere plekken op internet. Zo deed ik dat dus voor de cursus en dat ging prima. De meerwaarde van de cursus is dan (buiten dat we het nodig hadden om verder te kunnen daar) dat als er iets niet goed lukt, je advies kunt vragen aan iemand met verstand van zaken en daar begeleiding bij krijgt. Dat heb ik een beetje gemist. Dus ik zie dat zeker niet als een tekortkoming van onze hond waar ik dan teveel van verwacht,maar ik had van een cursus meer verwacht.  Iemand kan aangegeven dat ik iets lekkerders moet geven, maar hij is dat lekkers allang vergeten als hij die vogel ziet. Het haalt niet uit dat men datzelfde advies dan gaat herhalen. Jij geeft een ander advies, maar dat had ik dan eigenlijk van hen verwacht. Nu ligt de vraag er of we diezelfde cursus opnieuw gaan doen of het anders aan gaan pakken en daarin ben ik dus een beetje zoekende. 

Omdat ik ook heb gelezen hier en daar dat trainen van honden met een jachtinstinct gewoon iets anders vergt was ik benieuwd naar ervaringen. 

Ik snap je hoor! Dat is heel vaak de grote tekortkoming van dergelijke cursussen en instructeurs. Ze hebben enkel maar verstand van de cursus, maar niet van de hond.

Heb je een probleem, dan slaan ze tilt en sturen je weg.

Ze zouden er inderdaad net moeten zijn voor diegeen die moeite hebben. Een hond leren zitten kan het kleinste kind. 

De hoop om je probleem aan te pakken in die cursus, zou ik dus inderdaad ook niet meer hebben, dan liever iemand zoeken in je omgeving waar je buiten mee aan de slag kan. 

Iedere hond vereist een andere aanpak, dat leren ze helaas niet op de gemiddelde HS.

" Nou ja, men bepaalt het duidelijk ook niet, gezien ze je zeggen dat hij er niet klaar voor is en je nog verder moet trainen
Op welk moment is de omslag dan gekomen? Dat hij van beste van de klas naar speelvogel van de klas ging?
Wat doe je zelf dan tijdens zo'n les? Hou je de aandacht bij je? Stop je als je ziet dat er geen aandacht is?
  "

Dagmar

Ja, dat snap ik, maar een cursusduur is neem ik aan ooit bepaald op basis van hoe snel de gemiddelde hond moet kunnen leren. En wij hebben absoluut een slimme en leergierige hond dus daar ligt het niet aan. Het ligt puur op focus die plotseling weg was. En daar had ik dan graag gerichtere oefeningen voor gehad. Wellicht was daar de groep ook te groot voor. Er gebeurde ook erg veel. Het is één groot veld waar een stuk of 8 groepen bezig zijn én agility trainingen etc, vrij dicht op elkaar, veel geblaf en achter je laten mensen dan nog hun loslopende honden uit die ook een steentje bijdragen. Misschien is dat overal zo, geen idee. Dit is voor ons de eerste keer. Maar ik lees weleens over eerst trainen zonder enige afleiding en dan langzaam prikkels toevoegen. Dat lukt op de cursus zelf in ieder geval niet. Wat ook niet hielp was dat er twee instructeurs waren die verschillende adviezen gaven. Ze gaven ook toe dat zij een andere stijl hadden en dat kan, maar de vraag is of het dan handig is om samen die cursus te geven. 

De omslag is gekomen nadat hij erachter kwam dat achter een vogel aanrennen heel interessant is. Toen was ik hem voor het eerst in het bos even kwijt. En dat leek er ook meteen 'in te zitten' en daarna lukte het ook op les niet meer. Ik probeerde gewoon elke keer te herpakken. Zij vonden dat ik soms strenger mocht zijn in de zin van dwingend -> desnoods schreeuwen. Dat is niet echt de basis waarop ik met onze hond bezig wil zijn. De instructeur pakte hem een keer over om het voorbeeld te geven en onze hond kroop ineen. Voerde het commando uiteindelijk wel uit, maar voelde voor mij niet oké. 

Ah, dat is dus een bekend probleem. Tja, ik kom zelf uit het onderwijs en denk dan... een kind met dyslexie zeg je ook niet dat hij maar moet leren lezen op de manier die jou uitkomt. Dan lever je maatwerk. Dan zal het zijn dat mijn verwachtingen van een cursus te hoog waren. ;)

Jep, je vorige post beaamt dat ook inderdaad, ik hou ook helemaal niet van die massa trainingen :/

Het kan heel goed zijn dat dat te veel is voor je hond, er zit zo te zien vermoedelijk ook wel een scheut border collie of dergelijk in? Dan kan dat zeker wel voor onrust zorgen en focus op de omgeving en die bij elkaar houden. Dan kan het wie weet inderdaad ook wel helemaal geen jachtinstinct zijn, maar eerder de wens om te drijven bijvoorbeeld.

Mijn vorige hond had enorm jachtinstinct, hij was soms achter een haas aan en dan kon je hem 5 km verderop terug vinden helemaal onder de modder en uitgeput.

Wat wij hebben gedaan is vooral lichaamstaal leren, en dat oefenen an de lijn, voordat hij ging jagen kreeg hij een ander loopje, en dan zeiden we al NEE tegen hem, als hij weer normaal deed na de NEE dan kreeg hij wat lekkers.

Zo hebben we dit heel lang geoefend aan de lijn, en waren er wat plekken waar je goed overzicht had waar hij los kon lopen.

In de bossen kon hij nooit los, want hij werd echt gek bij het zien of ruiken van zwijnen en herten.

Je krijgt het er nooit uit, ons is wel vaak aangeraden om jachttraining te gaan doen met hem, maar hij was sowoieso een eigenwijs, dus dat zou niks worden, en wij hadden geen stamboomhond dus waren ook niet welkom hier in de buurt.

Maar op zich een goede tip om jachttraining te gaan doen.

" Ik lees in je tekst eigenlijk vooral een hond die snel hyper wordt: oh, een vallend blaadje, erachteraan! Wandelen wordt rennen en crossen, een geurtje of een beweging is meteen opwinding en felheid. 
Ik denk dat je dit niet zozeer als jachtinstinct kan benoemen, het is algemener dan dat. 
Was hij vanaf het begin zo, of is het er gaandeweg in geslopen?
 
Bekijk je bezigheden eens: misschien ervaart hij te veel druk, of passen de activiteiten niet echt bij hem. 
Is hij binnenshuis ook zo druk? 
Wat voer je? Want ook voeding kan voor hypergedrag zorgen. Er zijn hier op het forum mensen die daar erg veel van weten.
Zijn er ook activiteiten waar ie kalm bij blijft, of is het meteen alsof je hem 'aan' zet?  "

Alaska's Finest!

Sorry voor de late reactie.. zag je bericht eerder niet staan. Hij is vanaf het begin zo, ook bij het opvanggezin. Maar hij mocht daar niet los, omdat dat regel is van de stichting bij opvanghonden. Dus ze liepen kleine blokjes om (hij moest toen nog aan de riem leren lopen ook wat hij heel netjes deed) en je zag dan dat hij binnenshuis ook druk was, haalde veel streken uit. Dat is hij hier niet. Hij is binnen heel rustig. Ook als het een keer niet lukt om lang te wandelen (is voorgekomen toen dochter corona had) blijft hij in huis rustig. Maar zodra ik de riem pak raakt hij helemaal enthousiast en dan buiten is hij alert en vlug. 

Echt rustig lopen doet hij niet. Het is meestal in een drafje (aan de riem). Met wandelen, maar ook met rennen maakt hij regelmatig een plotselinge noodstop, om ergens aan te ruiken. 

Ik vind het op zich niet heel gek dat een hond die 4 jaar in een kennel heeft gezeten en vrijheid blijheid ervaart in een bos, uitbundig is. Ik heb dat niet gezien als hyper of nerveus gedrag en die indruk krijg ik dan ook niet. Speels en vrolijk wel. Ik had er ook geen probleem mee omdat hij de eerste periode netjes op het pad bleef lopen. Liep dan wat vooruit, riep ik hem terug en kwam hij weer, scharrelde rond, prima. Na dat ene vogeltje waarbij hij als een konijn er achteraan sprong is dat begonnen. Een dag later was meneer een paar seconde uit beeld en kwam met een zwijn terug. Daarna heb ik hem dus niet meer losgelaten bij de dichte stukken bos en alleen rondom een ven met open stukken. 

Hij krijgt dognutrition droge brok. Dat kreeg hij bij het opvanggezin en deed het daar goed op dus dat heb ik overgenomen. 

We waren ook met veel minder dan aan het begin van de cursus. Er zijn er best veel afgehaakt. Ergens les 2 of  was er ook een bijtincident in de groep en ik merkte ook dat er niet heel duidelijk beleid op was. Er werd eerst gezegd dat die hond niet meer mocht komen, of alleen met een muilkorf. De week erop was die hond er toch weer, zonder muilkorf. En die had blijkbaar alle cursussen al doorlopen daar, maar was weer terug geplaatst. 

Hij is sheltie x cavalier. 

Dankjewel! Ik ga er eens naar kijken

Is snuffelen aan de grond jacht instinct....

Mijn Lhasa, geen jachtinstinct, wat een ellende op de cursus, alleen maar neus op de grond neus op de grond enzv. Moedeloos werd ik ervan. Terwijl ze zo goed kon en kan werken.

Maar doorzetten, en het is gelukt.

Ik haalde haar beloninkjes uit de gewone dag portie. Met een paar stukjes gedroogde vis ertussen, deed dit in een zakje, maar brokjes smaakten dan nog lekkerder.

Bij iedere oefening, eerst, aandacht vragen, ze kijkt me aan, brokje er in, woord ,,kijk eens,, brokje. Een stapje vooruit, kijk eens, brokje. Wij moesten het zo leren, eerst met een stap, daarna twee en dat opvoeren.

Neus op de grond? Omdraaien, niets zeggen andere kant oplopen, niet rukken aan de riem, maar door de riem, wordt je hond wel meegenomen, hij loopt weer verder, kijk eens? Stapje achteruit en brokje.

Zo ben ik begonnen, eerst in huis zodat het kwartje valt, daarna op tegels buiten, daarna eerst tegels en stapje gras op. 

Ook ben ik detectie gaan doen, neusje gebruiken, doodmoe worden ze er van, maar een lol, en een aandacht, want voir zoeken eerst aandacht voor de baas. 

Weet alle oefeningen van de cursus kan je thuis doen! Zonder afleiding. Beheerst je hond de  oefening, dan naar buiten. 

Ik zeg niet dat snuffelen op de grond jachtinstinct is. Ik zie alleen dat hij voortdurend achter vogels aan wil, ook duiven en katten op straat (onze eigen kat is hij bang voor). Hij rent dan dwars door alles heen. Ook door prikplanten etc. waardoor ik daarna vanalles uit zijn vacht moet pulken. Hij lijkt gewoon in een soort trance te raken. Dat is voor mij het jagen, maar misschien is het drijven? Dat weet ik niet. Op cursus gaat hij nergens achteraan inderdaad, maar geen vogel bedenkt ook om daar te gaan zitten met die massa honden. ;) Daar is het probleem met de neus aan de grond zitten en geen focus hebben, maar afleiding door alles om hem heen wat beweegt. Dat is echter wel precies die week begonnen dat ook dat, wat ik aanzag voor jachtinstinct, begon. Misschien leg ik onterecht de link? 

Klopt inderdaad dat ik alles thuis kan doen. Het was meer dat we agility wilde doen daar in groepsverband en om dat te mogen doen, moet je eerst de certificaten halen van de basiscursus en behendigheidscursus. Als agility overigens niets voor hem zou zijn, zou het ook niet doorgaan natuurlijk. Maar gezien zijn snelheid, wendbaarheid en de lol die hij daarin en in boomstammen springen heeft was de inschatting dat het wel wat voor hem was. 

Anne? Er zijn vele manieren om te trainen. Je moet even gaan zoeken waar jij hond? Het beste op reageert. Dat gezegd? Kun je ook beginnen met "Leave it" link Dit heeft voor ons goed gewerkt aan jachtinstinct.

Top! Dankjewel. 

Super fijn dat iedereen hier meedenkt ook. Dat miste ik dus een beetje op de cursus. En het is onze eerste hond en ook niemand in de omgeving die echt actief hun hond traint dus een beetje kunnen sparren en feedback is wel fijn. 

Een sheltie/cavalier kwam met een zwijn terug? Er filtst nu een raar beeld door m'n hoofd, oeps, heeft hij een wild zwijn gepakt en dat voor je meegebracht? 

Als ik het goed begrijp heeft hij veel plezier in ongebonden rennen, klauteren, kruipen, springen... maar is het dat cursus-gegeven dat hem niet zo ligt (honden kunnen obsessief gaan snuffelen als ze te veel stress ervaren). Je hoeft natuurlijk niet per se naar een cursusles om toch dezelfde activiteiten samen met je hond te doen. Jullie twee dus, zonder allerlei regels en verplichtingen, puur voor de fun. Misschien is dat veel fijner voor jullie.

Ik herken mijn eigen hond een beetje in je verhaal. Zij heeft dan niet echt jachtinstinct (ze is andere dieren gewend als maatjes en ziet ze niet als prooi), maar ze vliegt wel achter elk vallend blaadje aan bijvoorbeeld. Ook in het bos gaat het echt alle kanten op, ze is zeer beweeglijk, vliegt overal over- en doorheen. Aan de lange lijn lopen is ook niet grappig. Ze “vergeet” soms dat ze vast zit en begint opeens een sprint en maakt dan een klap in de lijn (en mijn schouder zo wat uit de kom). Niet fijn. Ook raakt ze aangelijnd af en toe gefrustreerd omdat ze geen kant op kan. En ook zij heeft maag-darm problemen waardoor ze niks anders krijgt dan haar standaard voer. Dat is inderdaad een beperking bij het trainen. In huis is mijn hond rustig.

Wat hier werkt is een combinatie van aangelijnd wandelen en soms kleine stukjes los, op makkelijke plekken. Ze luistert vrij goed, maar ik merk dat haar koppie ook op hol kan slaan als ik haar constant bij me roep of commando’s geef. Daarom is een lange lijn rustiger. Als ze echt een moment heeft waarop ze wat mij betreft te druk wordt lijn ik haar aan. Dan kan ze even afkoelen. Ik ga zelf heel rustig lopen en zij gaat snuffelen. Ik laat haar niet aangelijnd tussen andere honden, maar bij haar is dat ook niet nodig want dan blijft ze sowieso bij de roedel in de buurt en dat gaat goed. Op cursus is het soms ook moeilijk, dan wordt het drukke gedrag soms erger. Het helpt om onszelf af te sluiten van de groep. Soms even een oefening overslaan of juist iets totaal anders doen. Soms gewoon ff ergens anders een rondje lopen, die groep red het wel zonder ons. Ze vindt de cursus wel heel leuk en daarom blijven we gaan. Maar het doet haar gedrag geenszins goed want juist daar gaat ze de clown uithangen :-). Wat denk ik het belangrijkste met drukke honden is, is dat je ze de ruimte geeft om weer te aarden. Vooral als ze een momentje zijn “doorgedraaid” en zichzelf voorbij zijn gevlogen. Ik doe na zo’n drukke dag helemaal niks meer met mijn hond behalve kort uitlaten. Ik merk dat dat helpt. Bij haar heb ik het idee dat het over-enthousiaste en constant willen vliegen wel een vorm is van spanning. Het ziet er vrolijk uit, maar ik denk dat ze zich fijner zou voelen als ze wat stabieler was.

Jachtinstinct zoals jij het beschrijft lijkt me erg lastig. Ik denk dat ik mijn hond alleen nog maar op plekken los zou laten zonder wild. Ik denk dat om dit onder controle te krijgen, het beter is om te focussen op het leren aarden. Als je hond geestelijk rustig is, gaat hij ook niet meer zo snel in een jaagtrance. Van die vieze koekjes wegen natuurlijk totaal niet op tegen vogeltjes haha.

" Een sheltie/cavalier kwam met een zwijn terug? Er filtst nu een raar beeld door m'n hoofd, oeps, heeft hij een wild zwijn gepakt en dat voor je meegebracht? 
 
Als ik het goed begrijp heeft hij veel plezier in ongebonden rennen, klauteren, kruipen, springen... maar is het dat cursus-gegeven dat hem niet zo ligt (honden kunnen obsessief gaan snuffelen als ze te veel stress ervaren). Je hoeft natuurlijk niet per se naar een cursusles om toch dezelfde activiteiten samen met je hond te doen. Jullie twee dus, zonder allerlei regels en verplichtingen, puur voor de fun. Misschien is dat veel fijner voor jullie. "

Alaska's Finest!

Haha. Hij had het zwijn achter zich aan. Gelukkig stond het zwijn stil toen hij ons zag en stond meneer in no time weer veilig aan mijn been. Zou wel hilarisch zijn als hij net als de kat met zijn prooien een zwijn voor de achterdeur had gelegd ja. Haha. Misschien is het dat inderdaad. En ik vind het ook oké hoor. Ik hoeft niet persé mee te doen met de hondensport voor mezelf. Dochter wilde wel dog dance ermee doen, maar met filmpjes op internet kom je al een heel eind. Ze had hem in no time geleerd om te slalommen tussen haar benen. En wanneer we dat gewoon in een rustige setting doen zie je ook gewoon een vrolijke speelse hond die wel 100% focus op ons heeft. 

Er zijn soms ook speeltuinen die je af kunt huren waar ook wat toestellen staan, misschien is dit ook iets voor jullie? Dan kunnen jullie 1 op 1 wat oefeningen doen en samen lol hebben, zonder de drukte van de groep en de druk om eerst een basis cursus te halen

Da's mooi, toch? Uiteindelijk draait het daar gewoon om: mens en hond die samen plezier hebben, onbevangen en lekker genieten van samen leuke dingen te doen. 

En wie weet vind je later een kleinschalig groepje, dat veel beter bij jullie past en waar jullie (hond en mens) je helemaal in kunnen vinden. 

" Ik herken mijn eigen hond een beetje in je verhaal. Zij heeft dan niet echt jachtinstinct (ze is andere dieren gewend als maatjes en ziet ze niet als prooi), maar ze vliegt wel achter elk vallend blaadje aan bijvoorbeeld. Ook in het bos gaat het echt alle kanten op, ze is zeer beweeglijk, vliegt overal over- en doorheen. Aan de lange lijn lopen is ook niet grappig. Ze “vergeet” soms dat ze vast zit en begint opeens een sprint en maakt dan een klap in de lijn (en mijn schouder zo wat uit de kom). Niet fijn. Ook raakt ze aangelijnd af en toe gefrustreerd omdat ze geen kant op kan. En ook zij heeft maag-darm problemen waardoor ze niks anders krijgt dan haar standaard voer. Dat is inderdaad een beperking bij het trainen. In huis is mijn hond rustig.
 
Wat hier werkt is een combinatie van aangelijnd wandelen en soms kleine stukjes los, op makkelijke plekken. Ze luistert vrij goed, maar ik merk dat haar koppie ook op hol kan slaan als ik haar constant bij me roep of commando’s geef. Daarom is een lange lijn rustiger. Als ze echt een moment heeft waarop ze wat mij betreft te druk wordt lijn ik haar aan. Dan kan ze even afkoelen. Ik ga zelf heel rustig lopen en zij gaat snuffelen. Ik laat haar niet aangelijnd tussen andere honden, maar bij haar is dat ook niet nodig want dan blijft ze sowieso bij de roedel in de buurt en dat gaat goed. Op cursus is het soms ook moeilijk, dan wordt het drukke gedrag soms erger. Het helpt om onszelf af te sluiten van de groep. Soms even een oefening overslaan of juist iets totaal anders doen. Soms gewoon ff ergens anders een rondje lopen, die groep red het wel zonder ons. Ze vindt de cursus wel heel leuk en daarom blijven we gaan. Maar het doet haar gedrag geenszins goed want juist daar gaat ze de clown uithangen . Wat denk ik het belangrijkste met drukke honden is, is dat je ze de ruimte geeft om weer te aarden. Vooral als ze een momentje zijn “doorgedraaid” en zichzelf voorbij zijn gevlogen. Ik doe na zo’n drukke dag helemaal niks meer met mijn hond behalve kort uitlaten. Ik merk dat dat helpt. Bij haar heb ik het idee dat het over-enthousiaste en constant willen vliegen wel een vorm is van spanning. Het ziet er vrolijk uit, maar ik denk dat ze zich fijner zou voelen als ze wat stabieler was.
 
Jachtinstinct zoals jij het beschrijft lijkt me erg lastig. Ik denk dat ik mijn hond alleen nog maar op plekken los zou laten zonder wild. Ik denk dat om dit onder controle te krijgen, het beter is om te focussen op het leren aarden. Als je hond geestelijk rustig is, gaat hij ook niet meer zo snel in een jaagtrance. Van die vieze koekjes wegen natuurlijk totaal niet op tegen vogeltjes haha. "

Iglo

Alles wat je zegt is wel heel herkenbaar. Ook dat aan de lange lijn opeens een sprint willen trekken. Ik denk dat het vrolijkheid is omdat ik aan de kwispel / staartstand dat aflees. Ik merk ook niet dat op een dag waarbij er meer stressfactoren waren hij er meer last van heeft.

Als ik dan toch moet kijken naar stress factoren zijn die er wel:

Hij heeft verlatingsangst waar ik al van alles voor geprobeerd heb en wat niet helpt. Hij is de hele dag hyperalert op mij.  Ik ben volledig thuis en hij gaat vaak mee dus in principe vormt dat niet een heel groot probleem. Hij sloopt ook niets als ik weg ben, maar op het moment dat hij doorheeft dat ik wegga zie je hem wel in paniek schieten en dan tracht hij snel te bepalen door welke deur ik zal vertrekken om ervoor te gaan zitten. Wanneer ik weg ben ligt hij alleen maar voor de deur waar ik doorheen ben gegaan. Alle tips online al weg in acht genomen, maar het blijft moeilijk. 

Daarnaast: Er lijkt bij hem ook iets te zitten qua contact met andere honden. Hij wil heel graag spelen, maar is bang wanneer een hond te enthousiast naar hem toe springt. Hij is van: eerst snuffelen, bepalen hoe en wat en dan kunnen we spelen. Als er dan een hondje is wat dat ook zo doet werkt het super en is hij er niet bij weg te slaan. Bij honden die zijn grens niet in acht nemen gaat hij heel hard piepen. Bijna alsof ze hem echt bijten, wat dan niet gebeurd. Ik merk dat daar ook soms een stukje spanning zit. En ook in de cursus hadden we een hond die de eigenaar niet altijd kon houden en die dan op hem dook. Hij heeft hier verder 3 honden in de buurt waar hij aan de lijn zo extreem op los gaat als we die tegenkomen dat je denkt een andere hond te zien. Het is me niet geheel duidelijk wat dan de trigger is. Bij het opvanggezin was hij ook opeens gaan uitvallen (maar dit hoorde ik pas toen hij het hier ook ging doen na een week of 2). Ik merk dat dit verergert als hij zijn energie niet kwijt kan. 

Verder heeft hij wel een verleden met mishandeling. Wat er gebeurd is precies weten we niet, maar hij is in ieder geval als de dood voor een vliegenmepper. Verder merken we het niet.

Dus hij is niet spanningsvrij. Maar ik kan ook niet direct de link leggen dat ik zie.. als hij meer stress heeft is hij actiever / drukker buiten. Hij is gewoon altijd zo. 

Fijn dat jullie in de cursus die ruimte voelen om even iets anders te doen of niet mee te doen. Helaas was dat hier niet. Dan werd je meteen erop aangesproken dat je niet deed wat er gevraagd was. 

M.b.t. het jagen.. ik heb geen idee of hij een vogel ook daadwerkelijk zou pakken. Ik heb het idee dat het hem meer om het spel gaat. 

Ik had erover gelezen,helaas niet hier in de buurt. Maar inderdaad... wellicht moet de druk er gewoon af.