Hoi,
Wij hebben een golden retriever pup van bijna 6 maanden, met de naam Floki.
Hij doet het hartstikke goed.
Echter lopen wij ergens tegen aan. Als wij aan het wandelen zijn (we lopen max 30 minuten) en we zijn in de buurt van ons ons huis, "valt Floki ons aan". Hij springt op ons, Wil op ons rijden, probeert gericht hard te bijten en gromt en blaft hierbij.
Wij zitten op puppy cursus. We hebben het advies gekregen, dat als we in de buurt van ons huis komen een hand brokken te nemen en hem hiermee af te leiden tot ons huis. In sommige gevallen werkt dit maar soms ben je al te laat en werkt het niet meer.
Zijn er mensen die dit herkennen en/of eventueel tips hebben voor ons?
Wil nog niet naar huis, een half uurtje is ook wel heel erg weinig, ga naar een veilig gebied waar die los kan, lekker snuffelen...je kan ook een spel met de hond doen, bijvoorbeeld iets een dummy verstoppen en de hond die laten zoeken, niet te ver natuurlijk...en zo dat tie tevreden is als je richting huis gaat, en niet steeds dezelfde weg terug nemen...
Overprikkeld vd wandeling, denk ik. Even iets doen om te ontstressen. Hersenwerkje, likmat of even een kort stukje snuffelwerk, maar rustig aan. Even de neus gebruiken, daar worden ze wat rustiger van.
Wat versta je onder wandelen?
Loop je meestal dezelfde route?
Kan hij ook ergens los rennen?
Verwacht je bij het wandelen dat hij netjes meeloopt, of wil je liever lange lijn en dat je hond meer vrijheid heeft?
Je kan ook een speeltje, flostouw iets dergelijks meenemen.
Als je hond zo druk gaat doen, geef hem iets in de bek.
Misschien wil hij het graag vasthouden en dragen en is daar dan druk mee in plaats van jullie bespringen
Waarom maar max 30min wandelen?
Hier in Vlaanderen is het standaard dierenartsadvies, vooral voor grote rassen, dat je maximaal 5 minuten per maand mag wandelen (dus een hond van 6 maanden mag maximaal 30 minuten na elkaar wandelen). Pas vanaf een jaar mag je onbeperkt wandelen.
Je wandelt te kort, dat is een ding wat zeker is, maar toch hoort hij dit niet te doen.
En het maakt waarschijnlijk ook niet uit want de mijne deed t ook iets dergelijks en die kreeg zat beweging. Let wel: In de lijn hangen. Als hij deed wat de jouwe doet zo… Daar komt ook direct mijn vraag vandaan. Hoe kun je dit accepteren? Als je hond jouw bijt en op je gaat staan rijden grommend dan ga je hem geen koekje geven. Wtfffff.
Ik zou dus zeggen maak hem heel duidelijk dat dit niet de bedoeling is. En dan ook heel duidelijk. Verder is t een aandachtsding. Mijn hond wilde niet naar huis dus zodra hij dan de bocht zag die naar onze straat ging dacht hij oh nee feestje is over. Dus heel simpel: Lijn kort, geen aandacht geven en doorlopen. Na een paar keer niet het gewenste effect meer te krijgen was de lol er af en ging hij weer normaal mee naar huis.
En even een toevoeging. Zolang hij dit gedrag vertoont hem niet in een tuig laten lopen. Als hij bijt wil je controle hebben over zijn hoofd en dat kan alleen met een halsband. Lijn kort met een tuig gaat niet werken.
Het klinkt als frustratie. De wandeling gaat goed, maar vlak bij huis wordt ie opstandig.
Ik zou op twee verschillende vlakken inzetten:
1. de wandelingen herbekijken en indien nodig anders invullen, zoals bijvoorbeeld: langer je tijd nemen, afwisselender maken, nieuwe gebieden opzoeken, onderweg extra leuke dingen doen zoals zoekspelletje, sprintje trekken, geursporen volgen, enz. Vergeet die 5-minuten regel, die slaat werkelijk nergens op. Om een sterk gestel te krijgen, heeft een hond een goeie spieropbouw nodig. Hoe zwakker zijn spieren, hoe sneller ie een blessure kan oplopen. Wandelen in afwisselende tempo's is daar zeer goed voor. Waar je wel mee moet oppassen zijn brute bewegingen zoals je in spel kan zien: springen, zwenken, afremmen, glijden,...
2. Als ie opstandig wordt, zet meteen je voet op de lijn zodat ie niet meer kan opspringen, blijf kalm en wacht. Pas als de hond bedaart, haal je je voet weg en stap je door naar huis.
De enige reden dat een halsband 'beter werkt', is omdat het rond de gevoelige hals zit en het oncomfortabel tot regelrecht pijnlijk is. Er is momenteel een onderzoek gaande naar retrievers en herders en de hoeveelheid schildklier aandoeningen binnen deze rassen. Het vermoeden bestaat dat het door de halsband komt. Waarom deze rassen? Deze rassen lijken meer aan de lijn te trekken en fysieke correcties bij herders lijkt nog steeds een ding te zijn.
Een hond maar 'kort mee nemen', lost het probleem niet op. Voor jou misschien, maar niet voor de hond. Het creëert een hond die zijn emoties niet kan tonen. Op de korte termijn geeft dit geen problemen. Op de lange termijn echter wel. De frustratie kan zich bijvoorbeeld op andere manieren gaan uitten.
Het is de kunst te achterhalen wat de reden is dat je hond zo doet. Uitdaging kan ook anders ingevuld worden dan wandelen. Bijvoorbeeld brokjes zoeken in het gras en ander hersenwerk of samen trucjes oefenen als je hond dit leuk vind.
Tijdens de wandelingen een speeltje meenemen is een goed alternatief. Zodra je ziet dat je hond het op jou wilt gaan botvieren kun je hem een alternatief bieden. Je leert hem hiermee ook dat het niet de bedoeling is om het op jou af te reageren, maar dat het prima is af te reageren op zijn eigen speeltjes.
Succes!
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 27 januari om 11:09 --Haha, oké.. Nou ja jou ken ik niet (en ik denk jij mij ook helemaal niet).
Ik heb het namelijk niet over een fysieke correctie maar goed. Ik ben zeker geen voorstander van gebeten worden door mijn eigen hond nee. Als hij dat mag doen mag hij zeker even kort gehouden worden hoor boehoe. Als jij liever dit iedere keer hebt als je naar huis wandelt is dat jouw keuze.
Maar goed. Ik ben op dit moment lekker op vakantie met mijn puber. Wat kan, want hij is gewoon een leuk open dier dat overal welkom is omdat hij gewoon sociaal en fijn is. Ja hij is onstuimig, dat is z’n leeftijd. Ik lees bij jou alleen maar problemen. Ieder z’n meug zal ik maar zeggen.
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 27 januari om 11:10 --Ik ben het volledig eens met Alaska's Finest ,
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 27 januari om 11:10 --Problemen? Wat dan? Want je weet blijkbaar meer dan mij, dat vind ik toch knap.
Het mooie is dus ook dat je ervan uitgaat dat een hond die niet 'even kort' gehouden wordt, meteen een dier is die niet sociaal is en nergens mee naar toe kan. Een hond is die meteen probleemgedrag vertoont etc. Sommige mensen hebben het welzijn van de hond gewoon net iets hoger in het vaandel dan een ander. Dan is de insteek van je training dus ook anders. Betekent niet dat iemand zich maar in zijn arm moet laten bijten, dat slaat nergens op. Maar je kunt gedrag corrigeren, leuk voor jou, lekker snel ook, schiet je hond niets mee op. Of je kunt gedrag ombuigen en gaan voor de langere, maar wel diervriendelijkere en blijvende manier.
Jij denkt vanuit jezelf, en niet vanuit je hond. Je probeert niet je hond te begrijpen, maar hij MOET en ZAL wel luisteren. Want ik ben de baas en ik laat dit niet gebeuren.
Dan heb je er gewoon geen kaas van gegeten.
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 27 januari om 11:11 --
Het staat er natuurlijk een beetje scherp gesteld, maar de achterliggende gedachte 'nu doe je even wat ik vraag' is niet altijd meteen slecht.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het een standaard manier van werken moet worden in de opvoeding. Maar in bepaalde omstandigheden mag je m.i. best even een houding hebben van: nu is het klaar! Hup! En doorpakken.
Ook dat kan duidelijkheid geven aan de hond. Een zekere standvastigheid, een grens, een recht-door-zee houding hoeft geen taboe te zijn. Uiteraard is het afhankelijk van hoe en wanneer je dit inzet, maar het is niet zo zwart/wit, vind ik, dat het meteen als 'not done' moet beschouwd worden.
Dit. Ik schrijf het misschien onhandig en dit is veel beter omschreven maar gebeten worden is bij mij een no-go.
Ik vind dat jij echt ontzettend ver gaat in hoe je mij benaderd omdat ik je visie niet deel. Eerst noem je me een Hitler, nu zeg je dat ik het welzijn van mijn hond minder hoog in het vaandel heb staan en dat ik geen rekening hou met zijn zijn. Dat het me alleen maar gaat om mezelf en dat ik er geen kaas van heb gegeten. Sorry maar gaat t niet vrouw? Jij bent duidelijk als kind niet eens even kort gehouden
Wat je er ook allemaal bij tracht te halen, ik blijf bij wat ik gezegd heb. Je hond even kort houden zodat hij je niet kan bijten (want daar geef je links of rechtsom een reactie op, heel knap als je dat kunt negeren) en hem dan verder negeren maakt in mijn ogen dat ze leren dat bepaald gedrag geen succes boekt. Er gebeurt simpelweg even niets.
Dit is natuurlijk niet in alle gevallen de juiste aanpak. Dit zou ik absoluut niet doen als mijn hond aangeeft bang te zijn of iets dergelijks. Maar dat lijkt me hier totaal niet aan de orde. Echter dan nog, het is niet direct een ramp als je hem even negeert en stevig doorloopt.
Verder ga ik er maar niet op in. Je hond krijgt echt niet gelijk een schildklier aandoening als je hem eens even kort houdt. Koekoek.
Dat je een half uur loopt een paar keer per dag, is voldoende. Er zijn meer honden die te vroeg belast worden en later problemen krijgen. Beter voorkomen dan genezen. Maar je kan de wandeling uitbreiden met spelletjes, oefeningetjes, zoek spelletjes, zodat je hond voldaan is. Van spelletjes en nadenken wordennhonden in het koppie moe, meer moe dan van eenuur lopen.
Neem een andere route naar huis, iedere keer een andere route.
Gaat je hond bijten?
Het kort houden zeker een goede manier, je voorkomt bijten, wel doorlopen, wat ik ook wel gedaan heb..... misschien heb je er wat aan.
Duidelijk en beetje boos KLAAR zeggen, je omdraaien en meteen van je hond weglopen. Zit hij aan de lijn dan komt de lijn strak te staan, niet rukken maar wel doorlopen. Bijt hij dan in je rug, van achteren? Meteen omdraaien, aankijken en nogmaals fors klaar of nee of welk woord je hond geleerd heeft om te stoppen waar hij mee bezig is, meteen weer omdraaien, en lopen,dat is voor je hond contact verbreken en dat vindt hij niet leuk. Enne hij hoefde mahond in het nest ook niet te bijten, dan greep ma hond ook in hoor,
Het mooiste is, alleen als dat veilig is, dat je op het moment van bijten de hond fors aanspreekt op het gedrag, omdraait, de riem laat vallen en wegloopt. De hond schrikt, oeps, en komt achter je aan, je kan eventueel een lange lijn nemen. Is je hond bij je? Braaf! Bijten, FOEI, of wat dan ook, steeds het zelfde woord gebruiken, omdraaien weglopen,
Maar bijten, ik zou het nooit accepteren en ook niet belonen met brokjes strooien nadat gebeten is.
Dat hebben honden heel snel door, ha, ik,hap, en ik krijg brokjes,
Weet ook je hond is een half jaar, moet veel leren en dat moet jij dus doen. Maar ook dit is een fase, en gaat voorbij, maar laat je het toe, dan heb je nog maanden last.
Het rijden zit me een beetje dwars. Nu weet ik dat het ook een niet ingedaalde bal kan zijn ter lijve ondervonden nu Is dat het niet? Rijden is meestal een vorm van stress ontlading, hoeft niet perse seksueel te zijn. Het "aanvallen" kan ook enthousiasme zijn. Wat gebeurd er verders als jullie naar binnen gaan?
Is het serieus echt gericht bijten of happen?
Lola sprong toen ik haar net had, tegen mijn enkels, en hapte, achteraf was dat bij haar om aan te geven dat het allemaal teveel was voor haar en ben ik kortere saaiere rondjes gaan maken. Maar dat was een andere situatie, andere hond, die net uit een asiel kwam waar ze vier jaar zat. Maar hij zal misschien ook iets proberen aan te geven.
Wat gebeurd er als je eenmaal weer binnen bent, wat is er allemaal gebeurd tijdens de wandeling, hoe zijn de wandelingen.
Ik denk niet dat de hondenschool bedoeld dat je eerst moet wachten dat de hond je bijt, en je dan snoepjes moet gaan strooien toch? Eerder dat je ter ontspanning voordat hij gaat bijten en springen die snoepjes gaat strooien zodat hij ontspant?
Zelf zou ik dus eerst kijken en proberen te achterhalen waarom hij dit doet, en evt. de wandelingen aanpassen.
Tot dan proberen of ritmisch doorlopen of misschien even stilstaan, de riem in twee handen houden zodat hij niet kan springen en bijten.
Het lijkt te gebeuren op het moment dat er een enorme prikkel komt. Zoals voetballende kinderen, honden die voorbij komen.. het lijkt alsof hij dan niet weer wat hij met zichzelf aanmoet. Ik probeer hem dan af te leiden maar dat werkt niet altijd. Het strooien is inderdaad om te ontspannen en niet voor na het bijten
Dan is het inderdaad even een te grote belevenis in zijn kop. Maar is dit dan alleen bij naar huis gaan? Of ook op andere pu ten tijdens de wandeling,
Dan moet zoals dobry zegt wellicht de wandeling minder prikkels opleveren, dus saaier? Het is heel lastig om daar zo een advies op te geven. Dit klinkt anders dan je openings vraag.
Want zoals je nu schrijft kan je zelfs aan angst denken. Neem dan afstand van het gebeuren, blijf op ruime afstand staan, houd je hond kort, zodat springen en bijten niet kan, maar blijf zelf heel rustig. Daarmee geef je aan, kijk dat is helemaal niet eng.
Dat klinkt idd heel anders dan je openingstekst.
Misschien is het handig om tijdens de volgende wandelingen daar speciaal op te letten: wanneer gebeurt dit precies, wat ging eraan vooraf, waar gebeurt het het vaakst, hoe zien de wandelingen eruit, hoe ben je zelf op dat moment qua stemming, enz, enz.
Hoe duidelijker je het grotere kader hebt, hoe beter je kan begrijpen vanuit welke emotie de hond fel wordt, en hoe beter je je aanpak daarop kan afstemmen.
Kan me ook voorstellen dat door de wending die je topic heeft genomen het onoverzichtelijk is nu. Het is echter nooit weggegooid geld om er eventueel een keer een gedragsdeskundige naar te laten kijken. Die misschien heel snel ziet waar dit vandaan komt en hoe je hier op kunt anticiperen.
Wij zien hem vanachter het scherm niet. Ondanks dat ik een voorstander blijf van kort houden (dus bijten niet mogelijk) en doorstappen kun je misschien veel meer handvaten krijgen. Het is een jonge hond, perfect kun je het nooit doen maar niemand is ooit uitgeleerd.
Klopt inderdaad dat het iets anders is. Ben de afgelopen dagen goed gaan observeren. Als we eenmaal thuis zijn, of als hij weer ontspannen is dan is het goed. Ik ga proberen nog beter in kaart te brengen wat er bij hem gebeurd.
Het kan dat er voor een hond meer dan 1 reden is om tegen je op te springen en te happen.
Honden waarbij emoties snel oplopen, bijvoorbeeld. Die kunnen gaan springen en happen zowel bij vrolijke opwinding, als bij spanning, als bij frustratie,... kortom, uiteenlopende emoties in verschillende situaties kunnen toch resulteren in hetzelfde gedrag. Dan kan het een kwestie zijn van uitproberen welke aanpak het beste resultaat geeft in welke omstandigheid.
Bijvoorbeeld: even kort bij je te nemen en stevig door lopen kan voor jullie misschien goed werken bij protest-springen. Maar bij springen uit opwinding kan het dan weer bijvoorbeeld helpen om hem wat anders te vragen (commando 'zit', of 'volg), en in weer een andere situatie kan afleiding helpen (spelletje,...).
Soms is het dus maatwerk. Niet altijd makkelijk, maar best wel boeiend om zo naar je hond te leren kijken en van daaruit aan de slag te gaan.
Nog een toevoeging:
Als je weet welke prikkels of omstandigheden moeilijk zijn voor je hond en waar ie van gaat happen/springen, kan je ook gaan anticiperen.
Bijvoorbeeld bij de voetballende kinderen: blijf eerst op een afstandje staan, geef de hond tijd om te kijken. Als ie rustig blijft, laat je weten dat dit goed is. Loop dan een eindje door en blijf weer staan, geef hem opnieuw de tijd om te observeren, in te schatten. Zo kan ie bedaard blijven in de buurt van de kinderen, omdat het passeren van de kinderen dan rustig verloopt en hij eraan kan wennen.
Je kan tijdens je wandeling ook pauzes inlassen, als je merkt dat tijdens een wandeling de prikkels opbouwen en hij daar onrustig van wordt. Even onderweg op een bankje zitten en naar de wereld kijken. Of van het wandelpad af en jullie ruimte opzoeken op een grasveld. Zodat het hoofdje regelmatig kan leeglopen.
Kijk ook hier weer naar je hond, wat er voor hem werkt. Voor sommige honden werkt 'rust' niet zo goed, en die kunnen dan weer spanning ventileren door even een sprintje te trekken, of effe lekker gek mogen doen.
Ik heb een golden retriever (inmiddels 2 jaar) en ik herken dit gedrag van toen hij jonger was. Ik denk eerder aan onderprikkeling dan overprikkeling. Bij mijn Golden ging het veel beter vanaf het moment dat we wekelijks cursus/speuren deden, we meer gingen lopen en hij elke dag minimaal een half uur los loopt en zwemt.
Dit topic is opgeschoond.
OMGANG OP HET FORUM
HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.
In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.
Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.
Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.
Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!
Bedankt voor je reactie. Nooit aan gedacht, maar dat zou inderdaad ook een reden kunnen zijn. Goed om te horen dat het bij jullie daarna beter is gegaan
Super!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?