Wat is wijsheid?

Beste hondenliefhebbers,

Graag wil ik mijn verhaal delen en jullie om advies vragen. 
3,5 jaar geleden heb ik een pup gekocht, een kruising. Ik dacht dat ik mij goed had ingelezen en voldoende professioneel advies had ingewonnen, echter, achteraf blijk ik erg naïef te zijn geweest. 
B is een bewerkelijke hond die extreem veel structuur nodig heeft. Ik geef gelijk toe dat ik geen geschikte hondenmoeder ben. Ondanks de training die ik met hem gevolgd heb en (in mijn beleving) duidelijke regels, is mijn hond erg ‘onopgevoed’. Al vanaf het begin vind ik het echt zwaar. Mijn twee kinderen zijn gek op hem en ik vind dat huisdieren niet zomaar inwisselbaar zijn, ik heb hem gehouden. De waarheid is wel dat ik van B hou maar erg weinig genegenheid voel jegens hem. Een feit wat mij schuldgevoel oplevert. Maar let op; Sinds ik B heb heeft hij ontelbaar veel kapot gemaakt in huis. Op zijn eerste verjaardag al €3500 aan spullen; bank, gehoorapparaat, dure bril op sterkte, potten, borden, kleding, schoenen etc etc.. voor zijn tweede jaar heeft hij mijn oudste zoon tweemaal in het gezicht gebeten waarvan eenmaal gehecht moest worden. Ik denk dat veel mensen B al weggedaan zouden hebben maar ik heb hem gehouden. Hij is nu bijna 3,5 en maakt nog steeds van alles kapot, hij blaft ‘s nachts en luistert slecht. Hij kan wel luisteren hoor.. in potentie, had hij de juiste baas gehad, was het vast een heel ander verhaal geweest. Nu moet ik wel vermelden dat meerdere mensen die ‘verstand’ van honden hebben allemaal hebben beaamd dat het geen makkelijke hond is. Hij heeft een erg sterke wil. Het gaat om een kruising tussen een Mechelse herder en een Stabij. Op het moment weet ik niet meer wat ik moet doen. Toen vanmorgen voor de zoveelste keer iets wat mij dierbaar is kapot op de grond lag ben ik zo boos geworden dat ik hem veel te hard heb aangepakt. Ik was mezelf een beetje kwijt. En dat is een situatie die ik niet nogmaals wens mee te maken. Eigenlijk wil ik dit niet meer. Ooit. Ik ben geen hondenmens, ik heb me ontzettend vergist. B verdient ook beter. Het breekt alleen mijn hart als ik me bedenk dat hij uit zijn gezin/roedel weggestuurd zou worden en het verdriet wat mijn kinderen zouden hebben… Ondanks al het negatieve wat ik schrijf is het echt ook een heel lief, trouw en ontzettend mooi beestje. Mijn vraag aan jullie is nu; wat is wijsheid?

Mijn excuses voor dit lange verhaal. En ik zou het waarderen als de reacties constructief zijn aangezien ik niet in de tijd terug kan om de eerste keuze ongedaan te maken.  

Genegenheid voel je niet voor deze hond, zoveel kapot gemaakt , niet goed luisteren...heb je er iemand al eens bij gehaald om je handvaten aan te geven ????wanneer het je echt te veel is , kijk dan eens om naar een ander gezin in overleg met iemand, dus niet zomaar wegdoen, als honden het naar hun zin hebben in een gezin kan een jonge hond echt goed acclimatiseren bij een ander...eerst iemand in de hand nemen die je bij het gedrag van jou en de hond goed advies kan geven.

Ah wat verdrietig voor jou en voor de hond.

Omdat de kinderen zo gek op hem zijn zou ik gaan zoeken waar het probleem ligt.

Waarom maakt hij dingen kapot, frustratie, verveling, of gewoon plezier hebben in het kapot maken. 

Waarom kan hij dingen kapot maken,  probeer het te voorkomen, ruim zoveel mogelijk op, en als de hond ergens aan wil gaan bijten roep je hem bij je voordat hij dit doet en beloon je hem voor het bij je komen, doe even een spelletje of haal iets voor hem waar hij wel op mag kluiven. Ben je te laat, dan zonder mopperen opruimen.

Wat is de dagindeling, krijgt hij genoeg beweging, genoeg hersenwerk, genoeg ontspanning?

Waarom blaft hij s nachts, is hij ergens alleen, hoort hij iets, is het angst? Ik zou hem lekker bij me op de slaapkamer nemen dan, zodat iedereen zijn nachtrust heeft, en je de hond geruststellend even kan toespreken als er iets is.

Heb je Turid Rugaas haar boekje kalmerende signalen gelezen? Het is als PDF bestand op het internet te vinden en online te lezen. Ook het artikel de puppy en de jonge hond van haar is een aanrader.

Misschien ben je ook iemand die altijd alles perfect wil doen, en zijn, maar dat zou ik proberen los te laten en meer proberen te genieten en ook af en toe wat tijd voor jezelf te maken. (ja makkelijk gezegd natuurlijk).

Succes, ik denk dat je even uit de vicieuze cirkel moet komen om alles weer wat positiever te zien.

Hi Willemijn,

Bedankt voor de reactie. Ik heb niet officieel iemand in huis gehaald. Wel heb ik telefonisch gesprekken gevoerd met hondentrainers. Ook heeft mijn hond kort begeleiding gehad van een particulier die al tig jaar succesvol ervaring heeft in het opvoeden van honden. Het is ook niet zo dat mijn hond geen commando’s kan volgen. Als ik roep komt hij, als ik volg zeg volgt hij. Hij eet pas op het teken. Er zijn echter gedragingen die ik er niet uit krijg, hoe hard ik het ook probeer. Het is alsof hij niet in staat is zijn impulsen te bedwingen. 
Stel dat uithuisplaatsing de beste optie is, hoe vind je dan een goed tehuis? Ik wil hem zeker niet zomaar ‘wegdoen’. 

Als ik je verhaal lees. 

Denk ik dat je eigenlijk niet zoekt om wat je moet doen. Dat weet je al. Je wil eerder bevestiging.

Ik denk dat het zowel voor jou als de hond beter is. 

Echter denk ik ook dat het in deze situatie noodzaak is dat een hondengedrags deskundige de situatie komt bekijken/observeren.

Om een zo goed mogelijke inschatting te maken wat deze hond nodig heeft. Welke kennis en ervaring iemand minimaal over moet beschikken.

Zo vermoed ik dat een gezinsleven voor deze hond misschien niet de juiste keus is, maar deze hond mogelijk een zeer stabiel consequent en sportief baasje nodig heeft. Die veel thuis kan zijn. En veel met de hond kan ondernemen. Wellicht komt een deel van het gedrag voort uit dat de hond qua beweging en energie de nodige uitdaging nodig heeft. 

Misschien is dat bij jullie ook mogelijk om aan te passen, maar met wat ik in je tekst duidelijk merk denk ik dat echt een binding/vertrouwensband niet haalbaar is en de hond dat wel nodig heeft. 

En ik denk zelf dat deze hond niet in een gezin herplaatst zou moeten worden. Maar wellicht bij een 1 persoons huishouden. En misschien maakt het zelfs uit of dat bij een man of een vrouw is. 

Ik ben geen honden gedrags deskundige. Tis meer een gevoel bij je tekst.  

Belangrijkste is als je voor herplaatsing kiest dat deze hond echt op de juiste plek geplaatst moet worden. En dat dat wellicht jou en de hond gelukkiger zou maken. 

Maar betreft de kinderen zou het als ik jou goed begrijp een moeilijk iets zijn. Ze zijn gek met hem begrijp ik uit je verhaal ondanks dat de oudste 2x in het gezicht is gebeten. 

Ik heb als kind meegemaakt dat een maatje herplaatst moest worden. Toen was het of de hond eruit of mijn moeder. Ik zal het nooit vergeten. 

Als je die keus maakt bespreek dit goed met je kinderen. De schade de kosten. Vertouwen. Het feit dat de oudste 2x gebeten is in het gezicht. De opstapeling van al die dingen waardoor jij je niet gelukkig voelt en de aangerichte schade waaruit je zou denken dat de hond ook niet gelukkig is.

Dat een herplaatsing dus niet alleen gaat omdat jij niet gelukkig bent maar de hond ook niet gelukkig is iets anders nodig heeft dan jullie kunnen bieden zodat de kinderen niet jou alleen maar als blaam zien. Maar beseffen dat het ook een stap is uit toch een. bepaalde liefde dat het in het belang van de hond is.

En onthoud dat één ieder uiteindelijk reageerd op basis van eigen ervaringen en inzichten. Mensen altijd van meningen verschillen.

Wat je ook doet het moet jou keus zijn en niet die van mij of die van wie dan ook.. Uiteindelijk word er op het forum gerageerd op een eenzijdig verhaal zonder volledig beeld van de hond of thuissituatie. 

Ook in dat opzicht zou een deskundige die jullie situatie zowel komt zien als jullie verhaal horen veel beter een oordeel zal kunnen geven.

En in geval van herplaatsing wellicht een bijdrage kan leveren om te zorgen dat het een eenmalige herplaatsing is en de hond dan meteen op de juiste plek komt. 

Evengoed kan deze tot de ontdekking komen dat het in aanpasbare dingen zit en de band wel alsnog tot stand kan komen en het gedrag bij jullie thuis te herstellen is. Dan nog blijft het uiteindelijk jou keus wat je doet.

Ik heb in mijn reactie wel duidelijk laten spreken wat mijn gevoel op basis van je verhaal zegt. Maar ik ken jou niet, ik ken je hond niet en ken je thuis situatie niet. Mijn reactie is dus puur op jou verhaal. En iedereen leest een verhaal met eigen interpretatie.  Reacties zullen ongetwijfeld verschillend zijn. En zullen je ook in meer verwarring kunnen brengen terwijl dat niemands bedoeling zal zijn. 

Dat het lastig en gecompliceerd is, is duidelijk. Ik wens jou heel veel sterkte met deze situatie en die keus waar je voor staat.

Ik kom maar af en toe op hondenpage binnen vallen. Dus er is kans dat ik dit topic verder niet meer zie. Mocht je willen reageren op mijn reactie Roos, of dat er door mijn reactie vragen op komen mag je wel een pb doen. 

Ow jeetje wat een verhaal. Tuurlijk voel je geen genegenheid. Dit gedrag brengt je alleen maar stress. Misschien toch handig om een gedragstherapeut erbij te halen? Die kan kijken waar het gedrag nu precies vandaan komt. Ook voor als je toch besluit hem te herplaatsen, zodat hij iig bij het juiste gezin/persoon terecht komt en niet van hand naar hand gaat. Sterkte.

Je zou kunnen beginnen met het wegleggen met spullen waar hij echt niet aan mag komen.
Of je hond commando's kan opvolgen zegt weinig over het gedrag in huis. Als ik dit lees is het eerste wat in mij opkomt: overprikkeling. De hond is niet vervelend maar weet niet waar hij aan toe is.

Wat doe je overdag met hem? Hoe ziet zijn dag eruit? Kan hij zich terugtrekken op een rustige plek? En ik zie bij jou ook overprikkeling. Want de hond te hard aanpakken, ik lees dat jij er niet blij mee bent dat dit is gebeurd.

Sterkte! Wat je keuze ook is, dit is voor niemand leuk. En, wie weet, gaat het toch misschien goed komen. De kinderen houden wel van de hond, dus er zal iets in hem zijn wat hem tot een mooi en lief dier maakt.

Wat voor hond is het? Is hij waaks, een jachthond of wat dan ook? Heb je een leuke foto van hem?

Aanvulling: ik zie al de antwoorden op de vragen die ik stelde. Ik heb je post wat beter doorgelezen. Ik begrijp hieruit dat je eigenlijk heel graag zou willen dat het goed zal komen. Dat de hond en jij elkaar gaan begrijpen, en dat het leuk wordt tussen jullie samen.

Roos je krijgt hier al goede adviezen , neem die ter harte, lukt het dan nog niet, toch iemand thuis laten komen en samen een plan samenstellen, met wandelen, afleiding, buiten en thuis...je wil de hond niet uit huis plaatsen, top...je kinderen zijn gek met de hond, de hond wordt ouder en ook rustiger, en je komt niet zomaar hier, je wil graag adviezen...vraag aan degene die bij je thuis komt, hoe een goede fijne band je met de hond kan aanleren voor jezelf..    je hebt de hond al ruim drie jaar, je verteld geen band , geloof ik niet    Die heb je wel, je komt advies vragen omdat je het toch een kans wilt geven voor jezelf...je hebt een pittig kruising...deze wordt ook rustiger hoor, ga jij veel met de hond wandelen, eten geven ?  Spel met de hond samen ? Dan is die band er echt wel....je beschrijft ook.....ik hou van B, maar heb geen genegenheid...houden van B, heb je toch genegenheid, en omdat die zo vreselijk aan het slopen is, wil je B achter het behang plakken, vandaar laat iemand mee kijken in huis...

Beste hondenliefhebbers,

Ik merk dat jullie oprecht begaan zijn met de situatie, daar ben ik jullie dankbaar voor. Er worden veel vragen gesteld en vaak wordt geopperd dat ik wellicht een gedragsdeskundige zou kunnen raadplegen. Ik denk dat ik dat laatste zal doen, ook als het is, zoals  jullie ook aangeven, om een inschatting te maken van wat B nodig heeft en wat bij hem past. 
Het gekke is dat B de laatste tijd wat minder lichaamsbeweging krijgt omdat mijn situatie qua werk/studie gewijzigd is. Echter, toen ik ruim 2,5 uur per dag met hem wandelde vertoonde hij hetzelfde gedrag. Hij is niet alleen ‘s nachts, ik heb ook 2 katten met wie hij het prima kan vinden, het zijn maatjes. Alle spullen opruimen is niet helemaal haalbaar in een huishouden waar flink geleefd wordt, maar geloof me, elke keer ik de deur uit ga vindt er een kleine verbouwing plaats om mijn bank (mijn nieuwe, waarvan de bekleding ondertussen al volledig kapot ‘gegraven’ is), de vensterbank en de keuken te beschermen. Hij blaft uit waaksheid, hij reageert op alles wat buiten gebeurt, zeker als het een andere hond aangaat. 
ik denk dat hij idd gebaat zou zijn met meer uitdaging, zoekspelletjes vindt hij erg leuk en we gingen heel lang samen hardlopen. Beiden doe ik nu te weinig. 
Nogmaals, ik neem jullie adviezen ter harte. Ik weet nog steeds niet wat een beste keuze is maar ik zal een eerste stap zetten door hulp in te schakelen. 
Iedereen bedankt.

Roos

Roos...kom mooi hier terug, en zeker als je ergens tegen aan loopt, wat je kan doen als je weinig tijd hebt, een uitlaat zoeken, die je hond mee neemt, maar je loopt hard, probeer er aan te beginnen weer, zo ben je samen en als jullie thuis komen is je hond tevreden, shop eens bij een goede webshop, naar schouderbladen, hele grote...en iaat je hond aar lekker mee aan de gang gaan...niet als je weg gaat..geen botten dan, en bouw een ruimte in waar je de hond dan achterlaat na een fikse wandeling, je kan daar ook even op de dag mee kunnen beginnen zodat het een vertrouwde plek wordt die sloopproef is....

    Of kophuidplaten...

Een goed bot geven in de sloopvrije ruimte, na een wandeling, en ga zelf de woonkamer in, zo dat tie straks gewend is daar als jij er niet bent...rustig opbouwen, eerst met de deur open zodat tie je hoort maar zijn bot in die ruimte..of werk met traphekjes zodat de kamer even taboe is....

Ter geruststelling: mijn eerste eigen hond, een duitse herder, heeft het eerste jaar ook enorm gesloopt. Ook al was ik maar even weg boodschappen doen, nadat we een flinke wandeling achter de rug hadden,  dan was er wel iets gesloopt. Ik was altijd tegen een bench, maar toen ik eens thuiskwam en een enorme ravage aantrof in de gang, gordijntje eraf gerukt en kapot gekauwd, het zeil in flarden, en een gat in mijn jas waar nog een snoepje in zat, ben ik toch een bench gaan kopen. Deurtje bleef wel open, maar ze ging het beschouwen als een veilig plekje en dat was net wat ze nodig had als ik weg was. Een gevoel van veiligheid. Dat ging dus niet om de bench, want je zou ook naar bijv. een eigen afgeschermd plekje kunnen creeren waar hij zich veilig voelt. Een aanrader om te lezen is ook BAT (behaviour adjustment) van Trisha Stewart, zij werkt veel met hekjes. Ook uiteraard de kinderen leren dat ze rustig met de hond omgaan, niet te pas en te onpas knuffelen e.d.

Natuurlijk is het huis niet altijd perfect opgeruimd, maar als je de hond niet kan begeleiden zou je hem dus ook op zijn eigen plekje (hij moet dit dus wel zelf ervaren als een veilige plek waar je tot rust kan komen) kunnen doen.

Mijn hond verscheurde ook post als dat op de deurmat viel, bij haar werkte het op de duur, door mee te lopen naar de brievenbus met iets lekkers in mijn hand, en dan het commado, "pak de post" op vrolijke toon,  snel de post uit haar bek pakken, en haar dan belonend toespreken, "heb jij de post gepakt, goedzo!" en dan kreeg ze het lekkers. Op het laatst deed ze dit uitzichzelf en bracht de post naar de woonkamer, zelfs als ik niet thuis was.

De hond die ik nu heb, blafte ook veel naar van alles en nog wat. Bij haar hielp het om het te benoemen "goed gehoord, dat is de buurman", haar dan uit de situatie halen en belonen met even een klein spelletje of een lekkertje. Zij is een herplaatser die ik op volwassen leeftijd kreeg, dus ze had het al snel door.

Inderdaad hersenwerkjes zorgen voor een goed gevoel (mits natuurlijk gezorgd voor een positief resultaat voor de hond) en dat werkt weer door in het gedrag. En daar kunnen ook de kinderen bij betrokken worden.

Goed dat je er een gt bij haalt, maar controleer goed naar opleiding en waar die persoon voor staat. Iedereen kan zich zo noemen, maar niet iedereen heeft de kennis, zodat je in het laatste geval meer kwaad dan goed doet voor de hond en jullie zelf.

Wat betreft het slopen van post: ik moet opeens denken aan onze hond Sheila die we jaren geleden hadden. Zij was een kruising border collie/bouvier.
Toen ze pup was is ze getreiterd door de postbezorger. Die haalde de krant heen en weer door de brievenbus om Sheila uit te dagen. Dat had tot gevolg dat ze heel fel en boos reageerde op postbodes.
Een keer werd Sheila ziek. Ze lag stilletjes op de bank, ze at en dronk niet en ze blafte ook niet meer. Dus we gingen met haar naar de dierenarts. Die ontdekte dat ze zo fanatiek in de post had gebeten dat zich als het ware papier-maché had gevormd. Daardoor kon ze haar bek niet meer openen, die zat vastgeplakt. De dierenarts heeft haar een roesje gegeven en heeft met een pincet het papier uit haar bek gehaald.
Als er post op de mat lag viel ze die echt aan. Evenals de postbode. Denk ik. Daar heeft ze nooit de kans voor gehad, maar ze was altijd heel boos als de postbode het tuinpad op kwam lopen.
We hadden dus af en toe geperforeerde post. Als iemand per ongeluk de deur naar de gang open liet staan.

Wat is wijsheid? De hond in een ruimte doen waar hij niet zoveel spullen kan pakken om te slopen. Daar zullen vast een hoop mensen tegen zijn, maar slopen is zelfbelonend gedrag waardoor het niet zomaar af te leren is. Het is duur en kan bovendien gevaarlijk zijn. Een bench, een kennel, stuk van de kamer afzetten met een hek (al betwijfel ik dat hij netjes binnen het afgezette stuk blijft). 

Het is een kruising van twee actieve honden. Onderneem je, naast uitlaten, nog iets met de hond? Iets samen met je hond ondernemen kan ook de band versterken. Hij is vast heel slim, dus je kunt eens kijken naar hondensporten zoals speuren of mantrailen, of een van de andere beschikbare cursussen bij hondenscholen in de buurt. 

Ik denk dat het wel goed komt hoor, hij klinkt als een prima hond en jij als een prima baas (anders kwam je hier niet met je vragen), maar er zijn gewoon wat dingen om aan te werken.

Eerst voor jezelf uitmaken wat jij wil. Wil je hem houden of wil je terug naar een leven zonder hond?

Het is echt geen schande om hem te herplaatsen. Je zit als het goed is (nu, goed, hoe je het bekijkt natuurlijk ;) ) nog 10 jaar aan hem vast. Het is voor niemand leuk als je je nog 10 jaar aan hem gaat lopen ergeren.

Wil je er echter voor gaan, dan zou ik iemand aan huis laten komen om de situatie ter plaatse te bekijken. Voor nu zou ik kijken om hem in zijn vrijheid te beperken als je er geen toezicht op hebt. Het is nergens voor nodig om hem je inboedel kapot te laten maken. Dus investeer in een ruime, veilige (kamer)kennel en leer hem dat aan. Natuurlijk niet om 20uur per dag in op te sluiten. 

Betreft gedragstherapeut? https://www.licg.nl/honden/gedragstherapie-voor-de-hond/ Lees dit even door, ook om de juiste te vinden. Ook omdat ik het idee heb dat je al punt pasé bent om nog geduld te kunnen opbrengen. Als je beetje beter begrijpt wat jij dan niet goed doet en waarom het gedrag van de hond daarop uitkomt en of vandaan komt? Kun je veel meer geduld opbrengen om een training te volbrengen.

Kijk eens naar Victoria Stilwell Its me or the dog. Staar je niet blind op 1 ras of probleem maar kijk naar de verschillende methodes die bij verschillende rassen en problemen worden gebruikt. De clipjes zijn kort ter promo van het programma, houd er rekening mee dat het geen "Its a miracle!" is maar die clipjes voortkomen uit zeer intensieve begeleiding en training op langere termijn. It's a start.

Ook even kijken wat voor ras je in huis hebt. Misschien is pakwerk wel heel erg leuk om met hem te doen of speuren. Wordt hij ook wel genoeg uitgedaagd? Gedragsdeskundige laten komen, fysiek, niet via de telefoon. Lijkt me zeer verstandig. Maar aub, neem wel een goede in huis. Er zijn er veel die er de ballen verstand van hebben. Mocht je hem willen houden...tja... Dan zal je je moeten omturnen tot wel een hondenmens. Er is zoveel te lezen en te leren over hondengedrag en taal. Zo interessant. Het is ook maar net hoeveel jij er in wilt steken. Zoals je gemerkt hebt, gaat het niet vanzelf. En een mechelaarmix is geen makkelijke. Die worden niet voor niks aan het werk gezet bij politie ed. Zit wel een kop op.

Ps..vind ik het bijten in het gezicht van je kind wel heel erg kwalijk. Hopelijk is dat niet meer aan de orde

Het is altijd heel moeilijk om een juiste inschatting te maken van een geschreven tekst. 

De kruising die je hebt klinkt inderdaad als een pittige combinatie, ik denk dat daarin ook (een deel van) het probleem kan liggen. Zeker mechelse herders zijn echte werkhonden, ik schat dan ook in dat het best een gebrek aan uitdaging kan zijn. Wat doe je nu allemaal met je hond, hoe lang wandel je of onderneem je andere activiteiten? 

Ik denk dat bijvoorbeeld speurwerk of detectie een heel goed idee kan zijn voor deze hond. Hierbij zijn ze niet zozeer fysiek bezig maar worden ze mentaal goed uitgedaagd. Zelf zou je dit tijdens wandelingen ook af en toe kunnen doen dat er een bakje voer verstopt wordt (bijvoorbeeld door de kinderen) en dat je het spoortje dan laat uitlopen door de hond. Verder maakt het ook veel uit of wandelen gewoon simpel wandelen is of dat je onderweg dingen van hem vraagt, zoals een korte blijf oefening, een stukje volgen op een boomstammetje springen etc. Dit maakt hem niet alleen mentaal moe maar versterk wellicht ook jullie band. 

Ik begrijp de gedachte om hem te herplaatsen. Het probleem hierbij is dat je dan waarschijnlijk een plek voor je ziet waar een grote tuin is en waar er met hem gewerkt wordt. Er zijn alleen zoveel honden die zo'n soort plek zoeken dat de kans dat je een geschikte plaats vind denk ik heel klein is. Het zou super triest zijn als hij op een nog minder geschikte plek terecht komt en dit is helaas toch vaak wel de realiteit. Zeker als je aangeeft dat hij commando's leuk opvolgt, men ziet dat denkt goh leuke hond totdat er niks van het interieur overblijft en dan kan hij weer terug naar het asiel. Uiteindelijk wordt niemand er blij van als hij alles sloopt. 

Hoe gaan je kinderen om met de hond, zijn ze bewust van de ruimte die een hond nodig heeft (niet aaien als die op zijn plek ligt, niet achter de hond aanlopen, niet over de hond heen hangen etc)? Dit kan anders ook wat overprikkeling en stress geven in huis en resulteren in bijvoorbeeld in het gezicht happen. 

Verder ben ik echt geen voorstander van een bench maar in zo'n extreem sloopgeval begrijp ik het gebruik. Wellicht zou hij in de gang kunnen als jullie weg zijn of anders een wat grotere ren of een hele ruime bench?

Ik denk dat je wel degelijk je uiterste best doet en heb daar respect voor..maar ook dat de hond een stuk beter af is op een rustige plek met 1 of 2 volwassen mensen met veel tijd en aandacht en ervaring en wat ruimte.

Je hoeft je echt niet te schamen voor het goed herplaatsen van je dier.

In mijn ervaring is het ook zeker geen probleem om contact te houden.Met mijn herplaatsers bezocht/bezoek ik hun oude baasjes nog steeds. Maar het probleem gedrag  en fysiek ivm hun situatie destijds is er niet meer..Was bij ernstigste geval weg binnen 3 maanden in nieuwe situatie.

Het is gewoon enorm lastig om gedrag om te schakelen zonder echt continu alles anders te gaan doen..nieuwe gewoontes aanleren kost erg veel tijd en energie en continu bewustzijn van de situatie en waar je naar toe wil op maat.

Het is geen schande dat je dat niet lukt in alle drukte en met kids en werk...en een hond die  gewend is aan de gevonden oplossingen.

een nieuwe plek bij mensen met veel tijd en ervaring kan de hond triggeren te schakelen naar anders.

En ik gun jullie een hond die beter past in het gezin en iemand die snapt dat jullie van de hond houden en oprecht jullie best hebben gedaan op de hoogte willen blijven en soms zien,waar mogelijk.

een ander gezin zoeken waar men wel voor de volledige 100% voor de hond wil gaan, 

jij rust in je hoofd en de hond een leven waar het recht op heeft, win win dus....

Ik denk dat je jezelf de vraag moet stellen of je de hond houdt omdat je dat zelf wil, of puur uit schuldgevoel?

Het klinkt niet als een aangename situatie. Imo zijn Mechelaars (en zo ook de meeste kruising Mechelaars) niet geschikt voor de 'dagdagelijkse' hondeneigenaar (als je gewoon een hond, enkel voor het gezelschap en wat wandelingen wil). Het is goed dat je in het begin een hondencursus gevolgd hebt, maar deze honden hebben veel nodig dan dat en daar moet je voor zijn. 

andere plek ja..gezin..nee veels te chaotisch en onvoorspelbaar(niet raar..kinderen moeten ook kunnen spelen en hebben vriendjes en vriendinnetjes nodig in hun leven en laten dingen slingeren ect..heel normaal)

Ik denk ook niet dat ze niet hun best doen, maar de hond komt beter tot zijn recht met minder impulsen, en bij een mens met alle tijd en ruimte voor de hond en ervaring..1 hooguit 2 volwassenen veel structuur en vaste routines en tijd voor de hond.

" andere plek ja..gezin..nee veels te chaotisch en onvoorspelbaar(niet raar..kinderen moeten ook kunnen spelen en hebben vriendjes en vriendinnetjes nodig in hun leven en laten dingen slingeren ect..heel normaal)
Ik denk ook niet dat ze niet hun best doen, maar de hond komt beter tot zijn recht met minder impulsen, en bij een mens met alle tijd en ruimte voor de hond en ervaring..1 hooguit 2 volwassenen veel structuur en vaste routines en tijd voor de hond. "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje †

een gezin met oudere kinderen kan wel, mits ze niet te druk zijn....

zou kunnen, maar die zullen ook een sociaal leven hebben dus meer roring in huis..

Ik denk dat de hond meer gebaad is met veel tijd en routine rust en regelmaat en aandacht.

" zou kunnen, maar die zullen ook een sociaal leven hebben dus meer roring in huis..
Ik denk dat de hond meer gebaad is met veel tijd en routine rust en regelmaat en aandacht. "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje †

dat kan ook met oudere kinderen, maargoed....

Ik ben heel gek met mijn hond, met al mijn honden geweest ook. Maar een hond die 1 van mijn kinderen in het gezicht bijt, zou ik zo snel mogelijk herplaatsen. Jouw hond heeft jouw zoon zelfs 2x gebeten in zijn gezicht tot hechtingen aan toe..Dat is niet zomaar even een keer van zich afknauwen of waarschuwen,maar echt bijten...Ik zou deze hond nooit meer  vertrouwen in de buurt van mijn kinderen. Naar mijn mening is de band met een hond mede gebaseerd op wederzijds vertrouwen..Hoe zielig je het misschien ook vindt voor je hond, ik vind dat de veiligheid van je kinderen voorop moet staan.. Was het enkel het sloopgedrag ,zou ik ook niet vrolijk van worden, maar daar zou nog aan te werken zijn. Ik vind die bijtincidenten met je zoon veel zorgelijker...

Ik vind dit een beetje kort door de bocht, het kan best zijn dat hij uit speels enthousiasme gebeten heeft of uit zelfbescherming. Als het echt gericht bijten was zou het wel wat erger zijn dan een hechting. Hiermee wil ik het niet goed praten en het is natuurlijk niet de bedoeling dat het gebeurt maar het maakt een hond ook niet direct een onbetrouwbare slechte hond. Context is hierin belangrijk. Ik vind het echt altijd een rare vraag als mensen vragen of een hond bijt, alle honden bijten, ook honden die het nog nooit gedaan kunnen dat op een zeker moment wel doen. 

Ik ben er altijd een beetje allergies voor dat wanneer er kinderen bij betrokken zijn het ineens veel erger is als een hond bijt, juist met kinderen is er vaak meer aanleiding toe, ze zijn onvoorspelbaar. 

Verder zeg je dat die dan maar herplaatst moeten worden, maar dan zit een ander met dat probleem. Er zijn helaas meer 'probleemhonden' dan mensen met een probleemhonden wens dus zo eenvoudig zou een eerlijke herplaatsing in dit geval niet zijn. 

Natuurlijk moet er wel wat aan de situatie gedaan worden zodat de mogelijkheid er niet meer is dat de een kind (of volwassene) bijt, maar er zijn meer mogelijkheden dan herplaatsten. 

Het klinkt nou niet alsof de hond het zoontje 2x per ongeluk uit enthousiasme in zijn gezicht heeft gebeten. En nee, het hoeft zeker niet meteen een slechte hond te zijn. Maar met mijn kinderen zou ik hem niet meer vertrouwen. 

De vraag of een hond bijt is ook helemaal niet raar. Zeker niet iedere hond bijt. Natuurlijk zal een hond in geval van nood bijten, maar dat wordt vast niet bedoeld met de vraag of een hond bijt. De een bijt een stuk sneller van zich af dan een ander.

Welke opties zouden er nog meer zijn behalve herplaatsen in dit geval? Een gedragsdeskundige?of de kinderen en hond niet bij elkaar laten? Hond buiten, kinderen binnen? In de zomer kinderen buiten ,hond binnen? Of toch leren mee te draaien in het gezin met het risico dat er een kans bestaat dat er een 3e keer wordt gebeten? 

Hij heeft het immers al 2 x eerder gedaan. Allergies als er kinderen bij betrokken zijn? Tja, dan zijn de gevolgen ook meestal ernstiger omdat kinderen op gelijke hoogte van de hond lopen en eerder in het gezicht worden gebeten.

Er wordt hier een vraag gesteld over een hond met duidelijk gedragsproblemen.

Hij sloopt en blijft schijnbaar maar slopen. Dit doet hij niet zomaar , Klinkt ook niet als een gelukkige hond en een ongelukkige ,gefrustreerde hond bijt ook eerder van zich af .Wat is wijsheid? 

Naar mijn mening zou ik de hond proberen te herplaatsen ,zeker niet in een gezin met kleine kinderen. Maar iemand die in de gelegenheid is en de wil heeft om veel met deze hond te trainen/werken. En wie weet krijgt deze persoon er een superlieve gehoorzame hond voor terug. 

Dit klinkt op zich ook als een prima alternatief, het is alleen zo dat er zoveel van dit soort honden aangeboden worden ter herplaatsing en de meeste mensen niet bewust een probleemhond in huis nemen. Dus dan wordt het een hond die van huis naar huis/asiel gaat, dat is denk ik nooit in het voordeel van een hond. 

Ik hoop voor Roos dat het ook binnen het gezin opgelost kan worden door er goede begeleiding bij te nemen. Afhankelijk van de leeftijd van de kinderen kunnen ook zij instructie krijgen. Ik vind twee keer niet erg hard bijten in 3,5 jaar tijd niet klinken als een hond die bewust de kinderen aanvalt waardoor ze onveilig zijn, het klinkt voor mij meer als een samenloop van omstandigheden waardoor het is gebeurd. Nogmaals de context is bij zoiets erg belangrijk natuurlijk en die missen we. Ik denk dus niet dat deze hond absoluut niet meer in dezelfde ruimte kan komen als de kinderen maar dat er rekening mee gehouden kan worden dat de kinderen de hond bijvoorbeeld niet benaderen en alleen samen met een ouder bijvoorbeeld gaan speuren met de hond. 

Ik hoop dat er een gepaste oplossing gevonden kan worden.