Pup bijt kleinere hond

Hoi allemaal,
Sinds 7 weken zijn we in het trotse bezit van een lieve Oudduitse herderpup genaamd Tess. Op wat kleine dingetjes na (uiteraard het puppy bijten, maar ook achter de kat aan jagen), doet ze het super goed.
Tess vindt andere honden en mensen erg leuk, dus we proberen haar aan de lijn soms wel wat af te leiden, want niet iedereen (inclusief wijzelf...) vindt opspringende hondjes leuk en zeker niet als ze straks 30 kilo weegt.

Nu ga ik sinds vorige week zo af en toe naar het uitrenveldje in de buurt, wat ze enorm leuk vindt. Ik ga bewust op een rustig tijdstip, zodat er zo min mogelijk andere honden zijn en ze zichzelf niet letterlijk voorbij rent. De afgelopen keren was er een Husky reutje, daar trok ze zich enorm aan op en ze vond het erg leuk om daarmee wat te ravotten op een leuke manier. Geen gebijt, geen gegrom, geen gedoe.
Nu kwam er vandaag een Franse Bulldog het veldje op. Tess is een Franse bulldog gewend van familie en daar speelt ze vaak mee, dit gaat vaak wel wat ruw van beide kanten, waarop we ze soms even apart zetten om op adem te komen. Nu ging Tess direct wat snuffelen aan de hond en toen zei de vrouw al wat angstig dat ze hoopte dat Tess er niet meteen met haar poten bovenop ging. Helaas zou je altijd zien dat dat wel gebeurde en de vrouw raakte al wat nerveus. Direct daarop werd het spel iets ruwer en raakte de bulldog op haar rug en begon Tess wat te grommen en in haar nek te bijten.
De mevrouw schoot gelijk in de paniek dat ze dit absoluut niet mocht doen en of ik "wel met haar naar puppycursus ging". Onderwijl (dit alles in tijdsbestek van paar seconden) heb ik Tess rustig van haar hond afgehaald, aangelijnd en ben een stukje verder gaan staan tot de rust terug was gekeerd. De mevrouw bleef haar hondje continue controleren, dus ik heb nog even gevraagd of het ging en of er iets te zien was (dit was niet het geval gelukkig). Toen zei ze nog: dierenartskosten zijn duur hoor (dat weet ik uiteraard zelf ook en ik zou nooit van mijn verantwoordelijkheid weglopen).

Nu merk ik dat het gebeuren me toch niet loslaat en vraag ik me af of ik goed heb gehandeld en wat ik hierin anders had moeten of kunnen doen. Tess laat zich nooit echt afschrikken door andere honden, maar ik merk wel dat ze met grote honden beter overweg kan (kopieert hun gedrag en is naar grote honden minder brutaal, laat zich ook door ze afsnauwen indien nodig).
Lang verhaal, maar wat vinden jullie hiervan en wat kan ik hierin anders doen voor een volgende keer?

Niet altijd zijn die hondenveldjes geschikt voor honden, ze zijn los en gaan hun gang...je hebt goed gehandeld om je hond aan te lijnen, ga voortaan weg en wandel op eigen gelegenheid, je hond is te anthousiast nog ..zie je dat dat gebeurt, eerder ingrijpen en weggaan...zoek de rust op n daar kan je als het veilig is je hond evn loslaten zodat er gesnuffeld kan worden.

Hondenspel is pas spel als beide partijen het leuk vinden en elkaar begrijpen. En daar gaat het vaak mis op speelveldjes.

Honden die elkaar niet kennen worden daar losgegooid in de veronderstelling dat ze dan samen plezier zullen hebben. Maar zo werkt dat niet. Honden hebben hun eigen karakter, hun eigen voorkeuren, hun eigen manier van uitdrukken. Wat de ene lollig vindt, ervaart de andere als te overweldigend of intimiderend, of te saai of oninteressant. Ook qua lichaamsbouw, kracht en snelheid kunnen er behoorlijke verschillen zitten tussen honden en waar de ene robuust is, is de andere kwetsbaar. Ook houdt niet elke hond rekening met zijn spelpartner, leest diens signalen niet of niet voldoende, en zo ontstaan al snel misverstanden. 

Wil je dus ergernissen, ruzies of incidenten vermijden? Laat je hond enkel vrij spelen met bekende honden, of honden waarvan je goed aanvoelt dat het zal klikken. Als een andere hondeneigenaar onzeker of bang is over de match van zijn hond met jouw hond, hou je hond dan van hem weg. Zo hou je het voor iedereen prettig en ontspannen. 

Wat Willemijn en Alaska zeggen. Ik wil nog toevoegen. Zoek een speel kameraadje, nu en in de toekomst, van gelijk gewicht en formaat. Voorkom een jonge grote hond, die schade brengt aan een veel kleinere hond. Het gezegde hij wil alleen maar spelen snijdt geen hout, 

Mijn kleintje is anderhalf jaar geleden onderste boven gelopen door een hond van zeker 4 x zwaarder. Geen gebijt, geen lelijkheid, maar een lompe speelsheid van een puberhond. Het gebeurde in een seconde.

Heel veel schade en pijn aan mijn hondje.  Op zondag, dus spoedkliniek, schade aan en in het oog, kapotte bloedvaatjes in het oog, andere spoedkliniek waar ik onmiddellijk oogdruppels moest halen,  omdat anders de schade wellicht onherstelbaar zou zijn. Gelukkig is het oog gered. Twee Maanden later, voelde ik opgezette lymfklieren in de hals en zag ik dat gapen moeilijk was.  werd nog een schade ontdekt, zelfde kant van de kop, een tand door de lip die was gaan ontsteken. Operatie volgde om de wond,  de zweer (pathologisch onderzocht op kwaadaardigheid) te verwijderen en de tand te trekken. Twee ab kuren om de ontsteking, want het was,,alleen ,, een zeer smerige en diepe en inmiddels chronische  zweer,  volledig weg te krijgen. 

Kortom dit had voorkomen kunnen worden als wij beiden als baas zo verstandig waren geweest dit 100% te voorkomen. Komt er nu een grote hond op mijn kleintje af gedenderd, dan pak ik deze meteen in het nekvel en houd deze vast tot de baas de hond overneemt.  Die baas kan dan boos worden, jammer dan, dan moet hij of zij de hond maar onder appèl hebben. 

Zie ik een grote en onbekende loslopende hond dan ontwijk ik deze. En loop de andere kant op, voorkomen is beter dan genezen.

Helaas was de baas van de lomperd, niet meer aanspreekbaar, totale kosten minimaal 800 euro, zo snel kan dat gaan. Maar oh wat heeft mijn hondje een pijn gehad.

Ik zou zelf al vertrekken op het moment dat er kleinere hondjes komen en enkel met (gekende) honden afspreken. Je hebt nu eenmaal geen ras gekend om zijn 'leuke' speelgedrag en bij een herder vraagt de sociale omgang met andere honden meer begeleiding dan bij een gemiddelde golden of doodle.

Ik heb zelf ook een ras wat niet gekend is voor zijn sociaal gedrag. Mijn hond mag enkel samen wandelen met andere gekende honden en dan is snuffelen en interactie ok maar gespeel en geravot wil ik niet want hij wordt veel te druk en het slaat snel over in vechten ruzie maken ofwel loopt hij de andere hond helemaal ondersteboven en let hij niet meer op als de andere hond signalen geeft het niet meer leuk te vinden. 

Heel erg bedankt voor jullie (snelle) reacties.

Uiteraard heb ik dit ook niet ver laten komen. De mevrouw kwam zelf met haar hond onze kant op en liet Tess ook aan haar hond snuffelen, dus ik dacht dat het goed was. Toen gebeurde dit in een paar seconden tijd, gelukkig stond ik er bovenop en was het dus direct opgelost. Maar ik merk dat ik er zelf heel veel moeite mee heb, ook omdat de mevrouw het mij echt kwalijk nam merkte ik (dat mag ook en ben daarom nog 2x gaan vragen of het goed ging). Maar ik heb naar mijn gevoel echt zo snel als mogelijk gehandeld.

@Ientje, wat vervelend dat dit gebeurd is. Dit lijkt me een nachtmerrie (voor beide partijen) en is iets wat ik heel graag wil voorkomen. Tess is van de week ook door een volwassen hond omver gelopen, geen schade of echte pijn gelukkig, maar wel een naar gezicht.

Wat betreft uitrenveldjes hebben wij van begin af aan al onze twijfel over gehad, maar het wordt ons van alle kanten aangeraden, omdat ze moet leren omgaan met andere honden. Juist ook los en niet altijd maar aan de lijn.
Maar ik ga het veldje dus toch maar vermijden.

Hebben jullie nog tips hoe nu het beste verder wat betreft de volgende punten:
* Tess voortaan enkel even aan de lijn aan andere honden snuffelen en daarna ook direct doorlopen? Of juist Tess helemaal afleiden van andere honden?
Ik merk dat ik juist wat afwachtend ben, maar dat anderen altijd heel makkelijk laten snuffelen en een praatje willen maken haha.
* Ook wil ik Tess heel graag los leren lopen (ik merk dat ze energie kwijt kan in korte stukjes los wandelen en kort wat rennen), maar durf dat niet in een bos o.i.d.. Juist om de verschillende formaten en karakters van honden. Ik wil dit pas als ze echt helemaal onder appel staat en we haar bij ons kunnen houden (we zijn een fluitje aan het aanleren en daar reageert ze enorm goed op, maar dat is in alle rust en zonder afleiding van andere honden). We wonen in een wat drukker dorp, dus alles is aangelijnd of op veldjes waar ze los kan, maar daar zijn dus altijd wel andere honden.
* Ze speelt altijd best ruw samen met de Franse Bulldog van familie. Dit komt sowieso van beide kanten, dagen elkaar continue uit. Frenchie weet van geen ophouden en tsja.... een pup blijft erop ingaan... Hoe kan ik hier voortaan het beste mee omgaan? Want we willen wel graag bij elkaar over de vloer blijven komen . Ik denk dat door dat ruwe spel Tess er ook misschien van uit ging, dat het met dit hondje ook zo mocht verlopen.

Alvast dank voor jullie reacties!

Heb hier een kruising tervurense herder x mechelse herder. Hij is inmiddels 8 maanden. Ik laat hem absoluut niet met kleinere hondjes los spelen. Aan de riem ligt het er aan, maar ik hou er altijd rekening mee dat "meneertje" gauw met zijn poten gaat "slaan" om te spelen. Zo'n klein hondje is daar niet tegen bestand. Dus dan hou ik de afstand in de gaten. Zodra ik merk dat het kleinere hondje het spannend of niet leuk vindt, dan kap ik het spel af..... gewoon door meer afstand te nemen. Dat is ook weer een goede oefening om dan de aandacht van je hond bij jou te houden. Hier leren ze ook veel van.

Ik vind wel dat je op dat moment goed gehandeld hebt. Volgende keer het misschien voorkomen. Zodra er een kleiner formaat hond op het "losrenveldje" komt, zou ik weggaan.

Honden die aan elkaar gewaagd zijn qua formaat kan wel voor het losrenveldje. Hou er wel rekening mee dat het in de puberteit ook nog kan veranderen. Honden waar je hond eerst wel goed mee overweg kon, kan dan opeens omslaan in een no-go.

Als je hond en de Bulldog van je familie ruw spelen maar daar beiden plezier in hebben en elkaar duidelijk verstaan, dan is er geen probleem. Ruw spelen mag, zolang het 'fair play' blijft. Dat wil zeggen: dat de honden van elkaar oppikken wat de ander okee vindt en wat niet, en daar vervolgens naar handelen. Dus in elkaar nek hangen, boksen en beuken, worstelen, koprollen,... alles is okee zolang het voor beiden plezierig is. 

Ook als jouw hond het erg leuk heeft met die Husky (en omgekeerd), dan is dat zeker een contact dat je kan bewaren. Want hondenspel is idd een goeie vorm van communicatie en een manier om plezier te hebben. Maar dus niet willekeurig met iedereen, want dan kan er ook veel miscommunicatie ontstaan met alle gevolgen vandien. 

Wat het loslopen betreft, ben ik een voorstander van dit al te doen vanaf de eerste dag dat je de pup hebt. Omdat ze op die leeftijd uit zichzelf op jou letten, ze willen instinctief in je buurt blijven.

En dan kan je het loslopen ook integreren in je wandeling op zo'n manier dat het geen extra lading (beloning) krijgt: los, vast, los, vast... het aan de lijn lopen wordt voor de hond even normaal als het loslopen, en zo vermijd je dat typische gedrag waarbij een hond het loslopen als iets uitzonderlijks gaat beschouwen en eenmaal los niet meer naar je toe wil komen. 

Drukte in het bos kan je vermijden door op andere tijdstippen te lopen, of andere rustige natuurgebieden op te zoeken. Vul het loslopen op een fijne manier in, zodat de connectie tussen jullie niet verdwijnt. Dit doe je door het interessant te maken voor je hond en door het samen te beleven: banjer door het gras of door geulen, loop over een omgevallen boomstam, speur naar muizenholletjes, scharrel tussen de oude bladeren, doe een zoekspelletje in het struikgewas,... kortom: de hond gaat zo spelerderwijze graag bij je blijven, zonder dat je daar commando's voor nodig hebt. Die natuurlijke manier van opletten legt een goeie basis voor het graag in je buurt blijven. 

Hoi! :)

Wat goed dat je een bericht stuurt, ik denk dat het altijd helpend is om andere meningen/ideeën en tips te lezen. :) Zelf heb ik ook heel vaak berichten geplaatst. 

Ik denk dat je goed hebt gehandeld hoor! Je hebt je hond gelijk aangelijnd en bent op een afstandje gaan staan en gevraagd/gecontroleerd hoe het met de andere hond was.

Zelf is mijn hond tien maanden, ze heet Doris en is een podenco. Een heel lief, leuk en blij ei. Doris is enorm enthousiast en kan soms door haar enthousiasme/leeftijd te enthousiast/wild spelen. 

Inmiddels heeft Doris enorm veel vriendjes waar ze heerlijk mee speelt. Honden die dezelfde manier van spelen hebben. Over het algemeen zijn dat honden die net ietsjes groter zijn dan haar (scheelt niet heel veel in grootte hoor, maar ze zijn net een paar cm hoger of groter) en het zijn vaak reutjes. Ik loop iedere dag in 3 verschillende losloop gebieden. 

Vaak genoeg komen we bekende honden tegen en dan mag ze gewoon naar haar vriendjes rennen en lekker ravotten. Als ik een onbekende hond zie aankomen die groot genoeg is wacht ik het even af: gaat het goed, prima! Doris begrijpt gelukkig ook goed als een hond niet wilt spelen; als een hond haar negeert is dit voor haar al een teken; alsof ze nu begrijpt: deze hond is niet geïnteresseerd,  ik loop door! 

Als ik een klein hondje zie lijn ik Doris direct aan. Niet omdat Doris bijt, omdat ze iets fout doet of omdat ze gevaarlijk is, maar omdat ze door haar enthousiasme een klein hondje, onbedoeld, pijn kan doen. 

Misschien is dat voorlopig voor jou ook een oplossing; aan de lijn zoeken naar speelmaatjes en observeren wat voor soort honden dit zijn; dan kun je ook beter inschatten met wat voor onbekende honden Tess kan spelen. En kleinere hondjes 'ontwijken'.

Je hebt in elk geval heel goed gehandeld denk ik! Probeer het maar los te laten (makkelijker gezegd dan gedaan) maar zowel jij als Tess hebben niks verkeerds gedaan. Het is soms zo zoeken, zeker als ze nog zo jong zijn! Ze zijn volop aan het ontwikkelen en ontdekken. En dat gaat soms gepaard met een onhandige stunt of over enthousiaste handeling, maar zo'n beestje is zich van geen kwaad bewust! :) Gelukkig is er helemaal niks gebeurd, en probeer het maar als leermoment te zien. :) Zoals iedere hondeneigenaar leermomenten heeft, hoort er allemaal bij!  :) Denk dat iedereen dit herkent; spelen is altijd even zoeken en puzzelen, maar dat komt helemaal goed, weet ik zeker! :) Succes! :)

Ik vind dat die vrouw zelf ook wel een risico nam door haar hond los te laten op het speelveld. Lizzy is een klein hondje. Als ik zie dat er iemand op het speelveld is met een groter formaat hond of jonge hond dan loop ik door. Als ik eerder op het speelveld ben en ik zie iemand met een groter formaat hond/jonge hond aankomen. Vraag ik altijd vriendelijk om even te wachten alvorens ze het speelveld op komen. Dan lijn ik lizzy aan en ga weg. Vindt men nogal eens overdreven. Maar ik heb een hondje gehad met een zware hernia en wil het risico niet nemen dat ze omver wordt gelopen met alle gevolgen van dien. Je moet je ook zeker niet schuldig voelen. Zij nam het risico door haar hond op de jouwe af te laten lopen. Ze had ook even kunnen vragen of het verstandig was om haar hond met de jouwe te laten spelen voordat ze het veld op kwam.

Ik zal als kleine honden bezitter mijn honden nooit met onbekende grote honden of uitbundige pups laten spelen, ik vind dit een te groot risico. Het hoeft niet eens kwaadwillend mis te gaan, kleine honden zijn kwetsbaar.

Bij de speelveldjes waar mijn dochter met haar kruising herder komt is het een ongeschreven regel dat als de hond los is hij prima met andere honden (groot en klein) om kan gaan. Jij weet nu dat jou hond te wild en onstuimig op onbekende kleine honden kan reageren dus ik zal haar niet meer met onbekende kleintjes laten spelen.