Alleen laten

Hallo allen,

Ik heb een vraagje over het alleen laten van onze Tibetaanse Terriër (5 jaar). Ze woont bij ons sinds een paar maanden. Ze is heel aanhankelijk en als mijn moeder (DE baas) even weggaat voor boodschappen doen bijvoorbeeld, begint ze vrij snel te piepen en gaat dit eigenlijk door tot het baasje terug is. Het lijkt erger te worden. Ik heb online wel wat trucs en tips gelezen hoe dit te verhelpen, maar ik kon niet echt iets vinden wat je in het moment kunt doen terwijl het baasje weg is en wij nog thuis zijn. Troosten moet natuurlijk niet, maar compleet negeren helpt ook niet. Ik vroeg me af of jullie nog goede tips hebben.

Alvast bedankt en groetjes!

Lili, als jij dan nog thuis bent, geef wat aandacht door op de grond te gaan zitten bij dr met een bot..of kijk eens naar een leuk spelletje die je samen kan doen, wat afleiden, tot het baasje weer terug is...

" Lili, als jij dan nog thuis bent, geef wat aandacht door op de grond te gaan zitten bij dr met een bot..of kijk eens naar een leuk spelletje die je samen kan doen, wat afleiden, tot het baasje weer terug is... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Al zou ik wel opletten dat ze niet teveel op jou of een bepaalde handeling dan begint te hangen. Mijn ouders/moeders hond deed hetzelfde wanneer zij vertrok, ook al was de rest van het gezin thuis. De hond was toen nog een pup. Ik was veel thuis omdat ik studeerde, en heb haar toen op schoot genomen, want dan was ze stil… Uiteindelijk zodra mijn moeder vertrok, stond ze dan bijna meteen klaar bij mij op schoot te kunnen.

Maar ze heeft met 7 jaar nog steeds dat als mijn moeder er niet is, ze erg pieperig is, aandacht komt vragen, en het liefst op schoot wil liggen  En vroeger vond ik het heerlijk, nu woon ik op mezelf en heb al een schoothondje (mijn moeders hond is nu een hond van 20kg, geen pup meer of zoals mijn eigen hond van 7kg XD) dus kan ze niet meer bij mij, en mijn vader en zusje hebben haar liever niet op schoot. Maar ook al was het maar voor een paar maanden, en nam ik haar volgens mij niet elke keer op schoot, is het blijkbaar wel haar ‘coping mechanism’ geworden. Ze kan zonder schoot wanneer mijn moeder er niet is, maar dat is wel wat ze nog steeds het liefst zou willen  ze mag namelijk soms wel op bank (niet vaak), en zodra mijn moeder vertrekt en er iemand op de bank zit, zal ze altijd even vragen/proberen of ze er op mag, en ligt dan tegen of half op degene die er zit.

Heb een herplaatser die dat dat ook deed en heb ook een hond gehad met serieuze verlatingsangst. Kan alleen maar zeggen? Alle standaard adviezen overboord. Bij beide hebben we juist een teken gegeven van weggaan, middels een object of kauwbotje of een plek waar het aangenaam voelt. Je kunt het testen of je echt met verlatingsangst te maken hebt. Simpel door iets van hondenvoer/snack neer te zetten. Bij het eten gaat je moeder. Stopt de hond met eten en geeft er ook niets meer om? Heb je te maken met verlatingsangst persoons gebonden.

Mijn herplaatser? Weet bv heel goed dat als ik een boodschappentas in mijn handen heb? Dat we even weg zijn. Hij slaapt bij ons. En nee, we nemen geen afstand! Bij mijn extreem geval? Was het uiteindelijk ons bed, het object en kon dan 4 uur alleen zijn, die sliep op de grond. Maakt dus niet veel uit hoeveel aandacht je wel of niet geeft.

Een hond heeft als eigenschap zijn naaste te beschermen en bij je te zijn. Als je weggaat? Dan kan dat niet. Je moeder is iemand die hij vertrouwd. Als zij weggaat en zegt "Ik ben zo terug?" Dat begrijpt hij gewoon domweg niet "Wat gaat er gebeuren en hoelang duurt dit dan?" Hond spreekt geen taal, lauter klanken. Je kunt het niet uitleggen in spraak. Honden zijn wel erg visueel dus een object kan dus helpen. De interne klok van hond werkt zeer goed. Tijd is van belang, dat is het enige wat geldt aan standaard advies.

En 3 maandjes? Is ook wel kort hoor om te verwachten dat een hond iedereen vertrouwd Bij onze herplaatser zijn we een jaar verder en die heeft recentelijk? Zich keurig gedragen in de auto toen het even niet anders kon. Deze hond heeft geen extreme verlatingsangst. Voor een hond met echte extreme verlatingsangst? Dat is een hele lange weg. Je kunt niet eens beginnen met een standaard training. Dat is gelijk bingo aan slopen, bevuilen, janken, blaffen en soms ook zelf verminking.

Goed heel lang verhaal kort? Probeer even af te wijken van de standaard en communiceer in een manier die je hond ook begrijpt.