Onze Skip ziek, weken lang onderzoeken, het blijft een raadsel?!

Goedemiddag,

Graag wil ik het verhaal van onze hond Skip met jullie delen. Om te beginnen, Skip is een vrolijke kruising Sheltie met ...? van bijna 10 jaar. De gangmaker in huis, altijd blij, lekker druk en houdt van lange wandelingen en lekker spelen. Maar sinds anderhalve maand staat zijn wereld en die van ons op zijn kop...

Het begon op een zaterdagochtend, ik riep hem om mee te gaan wandelen. Normaal is hij als eerste bij de deur. Maar dit keer geen reactie. Hem opgepakt en mee naar buiten genomen. Hij was sloom, wankel op zijn achterpoten en wilde na de wandeling niet eten. In eerste instantie linkte ik dit aan de wormkuur die ik hem samen met onze andere hond de dag ervoor gegeven had. De vorige keer ook dit middel gebruikt, hier reageerden ze beide goed op, geen bijwerkingen. Wij naar daar de DA, wormmiddel en bijsluiter mee. Volgens DA zou het hier niet aan moeten liggen. Dit middel komt niet in het bloed en verlaat binnen 48 het lichaam. Skip kreeg injecties en een infuus. In de loop van de avond ging het beter. Opgewekter en de eetlust was terug. Helaas van korte duur... de volgende dag kwamen de klachten terug. Sloom, wankel en af en toe een warrige indruk. Weer naar de DA, opnieuw een injectie, weer een infuus om door te spoelen maar dit maal langer. Ook werd er bloed geprikt om standaard waarden te onderzoeken. Hier kwam uit dat de ontstekingswaarde iets verhoogd waren. Tevens bloed afgenomen voor uitgebreider onderzoek, dit werd opgestuurd naar het lab. We zouden 2 dagen later terug komen voor een echo en foto's. Die zondagavond en de maandag ging het redelijk, Skip was stabiel. Maar de nacht van maandag op dinsdag verslechterde zijn toestand. Hij was erg lusteloos, viel om en oogde afwezig. Die nacht DA gebeld en overlegd. Konden in de nacht weinig. Moesten in de ochtend direct komen. Skip daar gelaten voor onderzoek en observatie. Werd aan het infuus gelegd en er werden foto's en echo's gemaakt. Ook de andere uitslagen van het bloed waren inmiddels binnen. Er was niks schrikbarends of iets dat zou kunnen leiden naar zijn klachten. Wel ietwat verhoogde leverwaarde, nu is Skip daar bekend mee en monitoren we dat al 2 jaar. Krijgt al 2 jaar RC Urinary SO, daar er 2 jaar geleden blaasgruis werd vastgesteld. Maar de klachten nu, hadden daar volgens DA weinig mee te maken. Ook zij stonden voor een raadsel...

Diezelfde dag werd Skip doorgestuurd naar een gespecialiseerde dierenkliniek. Daar opnieuw foto's en een echo. Hier zagen zij opnieuw kleine blaasgruis en was zijn maag op de foto aan de grote kant. Ze wilden de dag erna onder narcose een endoscopie uitvoeren. Die nacht is Skip daar gebleven, aan het infuus om vocht en medicatie binnen te krijgen. De dag erna werden wij gebeld met de uitslag. Tijdens de endoscopie zagen zij kleine ontstekingen in de maag, alvleesklier en 12-vingerige darm. Ook zijn er 10 biopten afgenomen. Na onderzoek bleek het om onschuldige ontstekingen te gaan. Skip zou er met rust en de juiste medicatie bovenop moeten komen. Skip mee naar huis, dit keer met antibiotica, een maagbeschermer, calciumtabletten, novamin- en emepriddruppels. En voer van Hills, I/D. Wij zagen Skip na een dag of 2 opknappen, na een week leek het zelfs weer de oude vertrouwde Skip. Hij was blij, at goed en stond weer stabiel op zijn pootjes. De medicatie moesten wij 10 dagen geven, na afloop van deze kuur kwamen klachten terug... Weer naar de DA, antibiotica verlengd met een week. Druppels blijven geven. En met Skip ging het weer beter. Tot wij aan het wandelen waren en opeens zagen dat Skip druppeltjes bloed verloor en het plassen moeizaam ging. Opnieuw direct de DA gebeld en weer met Skip daar heen. Ze vermoedde dat dit zou kunnen de blaasgruis/steentjes. Opnieuw Skip daar moeten laten, in eerste instantie wilden ze de blaasgruis operatief verwijderen. Een paar uur later werden wij gebeld. tijdens het inbrengen van de katheter kwamen er al veel steentjes uit. Deze onderzocht en dit bleken uraatsteentjes te zijn. Vrij zeldzaam gezien dit normaal voorkomt bij jonge honden.

Ook was zijn prostaat wat vergroot. Dit heeft Skip een jaar geleden voor de eerste keer gehad, we hebben toen gekozen ín overleg met DA voor Opyzame. Castratie in tabletvorm, 1 week lang waarna hij vervolgens voor een jaar ''gecastreerd'' is. Wij wisten dat dit rond deze periode weer zou moeten, maar gezien zijn klachten en lichamelijke conditie raadde de DA dat op dit moment af maar wilden ze eerst onderzoeken wat er nog meer scheelt. Maar nu toch weer Opyzame en antibiotica mee.  En opnieuw ander voer van Royal Canin. Weer een Urinary maar dit keer de UC. Nu dachten we toch eindelijk alles gehad te hebben, een typisch geval van sneeuwbaleffect? Toch leek alles goed te behandelen. Skip knapte op, at goed, dronk goed, was weer vrolijk en actief. Voor de zekerheid elke week zijn bloed uitgebreid laten onderzoeken en tevens urine om dit alles te blijven monitoren. De meest recente uitslagen hebben wij maandag, nu 2 dagen geleden gekregen.

De waardes kon niet beter. Die van de alvleesklier, van de lever (die was op het moment nog nooit zo goed geweest) de nieren, suiker, etc. etc. zijn allemaal goed. Een maand geleden zag dit er wel anders uit, het verschil is enorm. Alles is zo mooi hersteld. Ook plast hij goed. Flinke stralen, gaat hem gemakkelijk af. Geen persdrang. Maar toch.... sinds gisteren opnieuw klachten die terug komen... Wankel op achterpootjes, minder energie, minder eetlust... Vandaag opnieuw naar de DA, ook zij staan voor een raadsel. Skip wederom onderzocht, niks opvallends, wel viel het de DA op dat het drukken op de maag erg gevoelig was voor hem. Hij heeft 2 injecties gekregen, morgen gaan we terug voor het maken van een nieuwe echo. Volgens DA een kleine kans dat er iets te zien is bij maag, alvleesklier? En als dat het geval is en er niets te zien is hebben we volgens DA alles gedaan wat mogelijk is. Dan starten met een lage dosering prednison. Op dit moment krijgt hij nog altijd de Novamin en Emeprid druppels. Van 3x naar 1x daags sinds een week.

We staan voor een groot raadsel, we zien op dit moment dat onze lieve Skip zich niet lekker voelt. Maar in de afgelopen 7 weken heeft hij nog zoveel goede, blije, vrolijke dagen gehad. En is de levenslust er nog zo. Waar doen we goed aan? Toch maar overgaan op prednison, hebben we echt alles gedaan wat kon? Wordt er niks over het hoofd gezien? We zijn ten einde raad...

Jeetje, wat een verhaal. Ik vind persoonlijk niks vervelender dan de oorzaak niet kunnen achterhalen.  Iets maakt hem ziek, maar wat? 

Jullie hebben ontzettend veel onderzoeken en behandelingen achter de rug. Ik zou niets meer kunnen bedenken (ben natuurlijk ook geen dierenarts). Misschien kunnen ze bij de echo nog even de prostaat bekijken. Met mijn vorige hond heb ik in een soortgelijk traject gezeten. Na meerdere urine- en bloedonderzoeken, echo's, rontgen, enz. Is er niks gevonden. De dierenarts denkt achteraf dat er toch iets bij de prostaat heeft gezeten, omdat de 2e of 3e keer de katheter er niet meer in ging. Heeft de dierenarts ook verteld waarom ze voor Prednison wil gaan? 

Mijn 1e hond heeft Prednison gehad. Door de Prednison voelde hij zich langere tijd gewoon goed. Het heeft hem tot het eind goed geholpen. 

Ik wens je heel veel sterkte. 

Dankjewel voor je reactie! Ga ik morgen zeker vragen en hopen dat ze tijdens de echo zijn prostaat en alvleesklier goed in beeld krijgen. De dierenarts wil uiteindelijk af van de novamin- en emepriddruppels. En gezien de vage klachten blijven terugkomen en hij zich niet lekker voelt toch iets geven om hem op te peppen en de klachten te onderdrukken... De dierenarts vertelde vanochtend dat wellicht na alles, het misschien chronisch is geworden... Voor nu gaat het redelijk met hem. De injecties hebben hem goed gegaan, is nu gelukkig zelfs aan het eten. Wat hij ook sinds gisteren niet meer deed. We wachten morgen maar weer af... Dankjewel!

Paar dingen die ik mij afvraag.

Is er iets in huis veranderd. Loop echt je hele huis  , alle kamers, door en kijk om je heen. Ik denk bv aan een ander matje op de grond, een luchtverfrisser in het stopcontact? Vooral die laatste kan enorme klachten geven.

Krijgt je hond misschien pillen tegen vlooien?

Heeft hij metrobactin als antibiotica? 

Dankjewel voor je reactie! Eind juli zijn wij ons nieuwe huis ingetrokken. Er dus zeker veel veranderd. Andere omgeving, nieuwe meubels… Maar vanaf moment 1 voelde hij zich samen met ons en ons ander hondje en 2 katjes thuis. Niets dat er op lijkt dat hij heimwee heeft of niet kan wennen aan de veranderingen. Daarentegen genoot hij juist van de extra ruimte en het mooie natuurgebied daar waar we nu wonen. In november zijn zijn klachten begonnen, 4 maanden na de verhuizing… dus wij linken het niet zozeer daaraan? En geen geurtjes o.i.d. in huis. 

Daarnaast geen pillen voor vlooien. De antibiotica die hij kreeg was Synulox.

Allergie? Een plant of wat dan ook in de omgeving waar hij op reageert? Zijn de klachten begonnen na jullie verhuizing?

Ik ga morgen eens beginnen over een eventuele allergietest… zou het zo niet weten? In de afgelopen weken is er niets dat veranderd is. Skip was al bekend met zijn vergrote prostaat (1 jaar geleden) en blaasgruis (2 jaar geleden). Destijds ook nooit deze klachten gehad en dat altijd goed onder controle gehouden… 

Eind juli verhuisden we definitief. Medio november begonnen de klachten.

Is er schimmel in huis, kruipruimte, achter de Schotten onder het dak?

Niet dat wij weten… Er is niks te zien in ieder geval. Voor sommige muren zitten gipsplaten, weten niet wat daar achter zit…? Maar er komt geen schimmel doorheen wat wij kunnen zien. 

Ziekte van Lyme misschien?

Ziekte van Lyme aan het begin van de klachten besproken, daar hij in oktober wel een teek had die wij in zijn geheel hebben verwijderd. DA dacht niet dat dit het was, dit is tijdens onderzoeken ook niet naar voren gekomen…? Ook wij hebben hier aan gedacht. 

Schimmel, of eventueel iets dat in de lucht hangt ook besproken… Normaliter zouden er dan ook klachten als benauwdheid/ademhalingen moeten zijn… En onze chihuahua Woezel en huiskatjes Milly en James hebben verder geen klachten. 

Vanmiddag uitgebreide echo gehad, hier waren geen bijzonderheden te zien. Zijn prostaat zag er niet meer vergroot uit, geen verstoppingen in darmen of iets opmerkelijk in de blaas o.i.d.. Sinds vandaag gaat het met Skip aanzienlijk beter, nu krijgt hij sinds 3 dagen wel weer de novamin en emeprid druppels. Het blijft een raadsel. Voor nu nog niet besloten om over te gaan op prednison. Onze DA gaat opnieuw contact opnemen met de gespecialiseerde dierenkliniek en alles bespreken. Hij zal een afspraak voor ons maken en Skip zal daar volgende opnieuw onderzocht worden… Het blijft gewoon zo lastig omdat hij zoals vandaag weer zulke goede momenten heeft, eet goed, drinkt goed. Geniet van zijn wandeling… Voor nu blijven we de druppels geven tot we naar Duisburg kunnen.

Bedankt voor het meedenken en jullie reacties! 

Ik heb vroeger een Sheltie  gehad , met nagenoeg beetje zelfde verhaal 

hij leed aan Lupus   ..met de juiste behandeling is er goed mee te leven 

S L E   en D L E   zijn twee vormen  .en komt best wel  voor bij Shelties 

Dankjewel voor je reactie! Ik heb even zitten googelen maar inderdaad zeg… lees toch veel gelijkenissen. Hoe zijn ze er uiteindelijk achter gekomen? 

Het was in het jaar 1994 .hij is toen een week in Utrecht opgenomen geweest ,na vele onderzoeken kwam dat eruit 

uiteindelijk met medicatie toch ruim 13 jaar geworden 

Ik heb geen idee wat het precies kan zijn, maar dat hij steeds goed  reageert op de antibiotica en daarna weer een terugval heeft, doet toch denken aan een sluipende ontsteking ergens.

Ons teefje had twee jaar geleden bijna precies hetzelfde : tenminste drie of vier rondes van antibiotica, niks gevonden bij onderzoeken etc. Knapte steeds op met de antibiotica en werd daarna na een paar weken weer ziek. Maar zij bleek toch een sluipende baarmoederontsteking te hebben. Dat gebeurt eigenlijk nooit, is altijd acuut, en was ook niet te zien op de echo's. Maar hij is verwijderd en sindsdien nooit meer last gehad.

Bij een reutje is dat lastiger, want het meeste dat kan ontsteken, kun je niet verwijderen...

Heel veel sterkte, het is super naar... :(

Vandaag naar de Dierenkliniek in Duisburg (DUI) geweest. Ze hebben overleg gehad met onze eigen dierenarts hier in Nederland. Zijn dossier is zorgvuldig doorgenomen en Skip is uitgebreid onderzocht. De specialist concludeerde dat het lastig wordt een precieze oorzaak of oplossing te vinden. Wel is uitgesloten dat er iets in zijn koppie is gebeurd. Alle neurologische onderzoeken zijn goed, niets dat daarop wijst. 

Het is nu sinds 3 dagen zo dat Skip hele brokken uitspuugt. Gemalen brokken of natvoer (Hills I/D blijven liggen). Dit ook benoemd en precies uitgelegd hoe de afgelopen anderhalve maand zijn gegaan, video’s/foto’s van Skip laten zien wanneer hij zijn slechte momenten heeft. Volgens de specialist zit er iets niet lekker rondom zijn maag, darm, lever, alvleesklier? En blijven daardoor klachten terugkomen. Hij denkt zelf ook aan een auto-immuunziekte. Er is vanochtend wederom een echo gemaakt. Ze hebben goed gekeken naar zijn uraatsteentjes in de blaas. Deze waren op het moment minimaal. Op advies van DA nu weer over voer van Hills I/D voor zijn maagdarmkanaal. Op dit moment heeft dat voorrang. Wel over 2/3 maanden opnieuw de blaas controleren i.v.m. uraatsteentjes. Conclusie luidt: Naar alle waarschijnlijkheid een auto-immuunziekte. Dit behandelen met speciale voeding en prednison. 1 tablet van 5 mg per dag. Volgens DA was de prognose zeker niet slecht. Het is dan wel niet te genezen maar wel goed behandelbaar. Skip wordt hier hopelijk oud mee.

Natuurlijk hadden wij liever gehoopt op een specifiekere diagnose met een behandelplan. En heeft prednison zeker ook een keerzijde. Maar nu, na al die weken toch wel het besef dat wij echt alles hebben gedaan wat mogelijk was. En als dit het is, Skip hopelijk goed op de prednison reageert en wij hem nog heeeeel lang bij ons mogen hebben. Genieten van en met onze lieverd.

Iedereen bedankt voor het reageren/meedenken.

welke auto-immuunziekte denken ze dan aan?

Niet direct een specifieke auto-immuunziekte benoemd waar ze heel zeker van zijn. Hoogstwaarschijnlijk een auto-immuunziekte die het maagdarmkanaal aantast. Hij krijgt nu sinds 4 dagen 10 mg prednison per dag. We hadden gehoopt dat we verbetering zouden zien, op z’n minst zijn gesteldheid. Voor nu lijkt het niet aan te slaan… Eet en drinkt wel goed maar heel suf en sloom. Slaapt veel. Morgen toch weer bellen met DA om te overleggen. Misschien een te lage dosering?

Dag allemaal,

Inmiddels is het alweer een tijdje geleden... Maar we hebben een diagnose! Levershunt.

Eerder werd vastgesteld dat Skip het IBD syndroom zou hebben. Een auto-immuunziekte. Skip kreeg al prednison en verschillende soorten AB. Gek genoeg leek hij niet te reageren op de prednison. Alleen met AB ging het beter maar zonder, werd hij weer erg ziek. In de afgelopen 3 maanden daarom meerdere keren weer bij onze DA geweest. Nu is sinds vorige week toch gebleken dat Skip een levershunt heeft, eigenlijk per toeval omdat onze eigen DA afwezig was… Vertelde deze DA ( die Skip nog nooit gezien had) ons dat hij sterk het vermoeden had dat Skip toch een levershunt heeft. (In december is hij hier op getest, bloed en amoniakwaarden. Deze waren toen niet afwijkend en passend bij een levershunt dus sloot DA dit uit)

Skip vorige week opnieuw doorgestuurd naar de kliniek en behandelend specialist voor een CT scan onder narcose. Hier hebben ze vastgesteld dat hij een levershunt heeft. Wel om de lever heen, loopt langs zijn ruggenmerg, wervel. En gezien zijn leeftijd raden ze aan dit niet meer te opereren. Nu proberen we het met medicatie en voer stabiel te houden. Hij heeft vorige week Hills I/D low fat meegekregen. Nu lees ik verschillende verhalen, waaronder dat dit voer wordt voorgeschreven bij honden met een maag/darm-aandoening. Als ik info op zoek over een hondenbrok voor levershunt kom ik vaak uit op Hills Livercare of Royal Canin Hepatic. Alle tips zijn welkom! Het lijkt er namelijk op dat Skip niet veel beter wordt van de Hills I/D die hij momenteel krijgt… Hij is erg afwezig, lijkt zich niet lekker te voelen. Daarom ben ik erg benieuwd naar ervaringen van anderen! En omdat voeding bij een shunt zo ontzettend belangrijk is.... 

Vanmiddag heb ik contact gehad met de kliniek, zij gaan morgen in overleg met het voedingscentrum. Om te kijken wat voor brok goed is voor Skip. Zij bellen mij dan terug. Maar alle tips en ervaringen van andere zijn welkom. Ik hoor het graag! Bedankt.