Uitvallen naar een jonge pup

Wil vooral begrijpen wat er gebeurde vanochtend, vandaar dit bericht. Hoop op tips en denkrichtingen: 

Meneer is een 11 maanden oude, in mijn ogen goed gesocialiseerde rakker. Ik besteed veel tijd aan speelafspraken, ook in groepen, meneer loopt veel los, luister prima voor een puber met bananen in zijn oren, blaft nauwelijks, ontmoetingen met andere en nieuwe honden gaan goed en ik grijp in voordat het uit de hand zou kunnen lopen. Is nooit gegrepen en ik heb hem nog nooit horen grommen naar andere honden. Meneer is niet bang aangelegd, ik vind m vrij evenwichtig overkomen (kiest zowel voor uitdaging als onderdanige signalen in spel met andere honden). Voor zover vond ik dat hij/ik/wij het prima deden :). 

Vanochtend een bezoekje aan ons dagelijkse bos. We stappen uit de auto en er komt een superschattige boxer aan van een week of 20 oud. Natuurlijk moet er gesocialiseerd worden. Beiden lopen los. Boxertje is bij mij en meneer komt aanlopen gaat vanuit het niets er volop. Omdat ze beiden bij me zijn, kan ik direct ingrijpen en gebeurt er "niks". Nou ja, meneer gromt en blaft nog even door. Ik lijn aan, andere baasje lijnt ook aan en we proberen het opnieuw. Maar na de 1e snuffel gaat meneer direct weer in de aanval. Ontmoetingsmoment afgebroken en ik start mijn grote ronde. Daarna niks bijzonders meer gezien aan meneer.

Wat me puzzelt is wat de trigger kan zijn voor meneer om zo uit zijn stekker te gaan. Een lief schattig boxertje! Ik vond 'm zo snoezig! Ik kan niks bedenken wat nou de aanleiding kan zijn geweest om ineens de knop om te hebben. Hebben jullie tips? Is het een angstfase? Was de boxer zijn deoderant vergeten? Is het kerst-stress? Ik hoor graag hele wijze input. Wil dit echt niet nog es. Dank! 

Ik heb 1 hond die best heftig op platsnuitige honden reageert. Ze kan 10 'normale' honden passeren welke ze volledig negeert, maar als we een Franse bulldog, mopshond, boxer oid zien lopen, is de kans zeer groot dat ze begint uit te vallen. Dat zou dus een trigger kunnen zijn geweest, de signalen zijn dan moeilijker te lezen. Maar je hond is ook aan het puberen en wordt volwassen, sommige honden worden dan eenmaal wat minder gevensgezind en de voorkeur / afkeur voor bepaalde honden wordt groter. Misschien had hij gewoon geen zin in een jonge pup om zich heen. 

Je zegt dat het boxertje bij jou staat en vervolgens "meneer" er aan komt lopen en er vol op gaat...Hoe reageert hij als er voor hem bekende honden aandacht van jou vragen? Het klinkt mij als een soort jaloezie of dat hij dat kleine boxertje als een bedreiging heeft gezien op dat moment. Heb zelf een hond gehad die heel goed met andere honden kon. Maar vond het niet leuk als andere honden aandacht van mij kregen/kwamen vragen. Van teefjes tolereerde hij het nog,  andere reuen waren best leuk, maar als ze bij mij kwamen , vond hij dat maar niks en liet dat ook merken. 

Serieus?! Zijn ze ook nog ras specifiek? Das wel een goeie. Met een andere puberende boxer heb ik het spel twee keer afgebroken omdat ik t voor mijn kerel te hard vond gaan. Gaan we testen, thanks!!

Mij is niks opgevallen eerder, en ik zou inschatten dat hij zich er tussen wringt, even laat merken dat ik bij hem hoor, maar zo fel erop, daar schrok ik van. Als ze verder weg waren geweest en ik had niet in kunnen grijpen, moet er niet aan denken! 

Zeker kan dat! Wij hadden vroeger een doberman pincher. Is als pup gebeten door een duitse herder. Heeft zn hele leven een gruwelijke hekel aan duitse herders (en alles wat daar op lijkt) gehad . 

Dit heb ik ook meegemaakt, nu negeer ik de andere hond en loopt er bij vandaan , dan is er niets aan de hand, het is inderdaad een soort jaloezie....

Ik heb dit ook eens meegemaakt met mijn grote hond en een beagle pup van een maand of zes. Ze waren eerst leuk aan het spelen en uit het niets grijpt mijn hond de pup. Er was geen schade maar het baasje van de beagle was woest, dat we zo'n valse hond los lieten lopen. Mowgli is er allang niet meer maar tot op de dag van vandaag hebben we geen idee waarom Mowgli dit van uit het niets deed. Waarschijnlijk is de reden ons gewoon niet opgevallen, misschien deed de pup haar pijn of was hij zijn puppystatus kwijt en vond Mowgli dat hij even op zijn plek moest worden gezet, we zullen het nooit weten.

" Dit heb ik ook meegemaakt, nu negeer ik de andere hond en loopt er bij vandaan , dan is er niets aan de hand, het is inderdaad een soort jaloezie.... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Daar kan ik ook beter op letten inderdaad. Dank voor de tip. Het zou het verschil kunnen hebben gemaakt. 

Hou je dan wel vertrouwen in je hond? 

Dit is iets wat veel gebeurd met puber-eigenaren. De pup was ontzettend sociaal, tot hij het (soms) niet meer was. Hij wordt zelf aangevallen of doet lelijk naar een andere hond. Zomaar 'ineens'.

Veel mensen denken dat het de bedoeling is om je hond met maar zoveel mogelijk honden kennis te laten maken dat eerste jaar. Een eventueel opstootje hier en daar 'daar leert hij van'. De hond doet als pup tegen alles en iedereen aardig, dus missie geslaagd? Nou, niet zozeer.

Honden zijn sociale dieren, en hebben zeker baat (en nood!) aan contact. Op de eerste plaats met hun mensen, op de tweede plaats met (bekende!) honden. En daar zit de crux. De meeste volwassen honden (er zijn uiteraard uitzonderingen, zo zijn Labradors en Meute-honden extreem sociaal naar soortgenoten, maar de meeste honden dus niet!) is het niet normaal om maar iedere onbekende hond leuk en aardig te vinden. Gaat het vaak goed? Oh zeker, een beetje fatsoenlijke hond doet vriendelijk, en zal voordat hij 'lelijk' doet, ontzettend veel signalen afgeven. Een sociale hond zal deze signalen oppikken, en handelt ernaar door bijvoorbeeld weg te lopen. Even snuffelen en weer door kan voor veel honden prima en leuk zijn.

Maar onbewust worden ontzettend signalen gemist door baasjes, en door andere honden. Dat veel honden die 'kalmerende signalen' niet meer laten zien. Als niemand luistert, waarom zou je dan de moeite doen? Veel (jonge!) honden hebben geleerd dat op een andere hond afvliegen gewoon prima is. Terwijl dat absoluut geen fatsoenlijke begroeting is. Mensen roepen er nog achteraan 'hij wilt alleen maar spelen!' en grijpen niet in, want 'hij is zo sociaal altijd!'. Totdat de belaagde hond het beu is en van zich afbijt. De jonge hond heeft geleerd dat andere honden niet altijd leuk zijn en potentieel gevaarlijk en de belaagde hond heeft hiermee geleerd dat als je het beu bent, van je afbijten toch het beste werkt. En nee, van mensen die roepen 'daar leren ze van', krijg ik de kriebels. Het is namelijk NIET normaal. Dat het veel voorkomt betekent nog niet dat het tussen honden die elkaar kennen zo gaat en dat het normaal is. Het kan, maar dan is er toch ook hier een daar een signaal gemist (of niet gegeven!)

Veel 'spel' dat je ziet tussen onbekende honden is echt geen spel voor beide honden. Soms voor een, maar zelden voor beide. En 'ineens' escaleert het. Met alle gevolgen van dien. Negatieve leerervaringen ontstaan zo ontzettend veel, te veel eigenlijk.

Kom ik nooit in een losloopgebied andere honden tegen? Uiteraard wel. Al zal ik het zelf nooit initiëren.  Maar ik zal alle aanwezige honden in de gaten houden, en als ik ook maar een klein signaal oppik van mijn eigen hond, of en andere hond, grijp ik in. Door een onbekende hond weg te sturen, of mijn eigen hond(en) aan te lijnen. Ik krijg regelmatig de zin 'joh, dat regelen ze zelf wel hoor', naar mijn hoofd gegooid en dat laat voor mij alleen maar zien hoe weinig andere mensen zien aan de lichaamstaal van honden. 

Spelen mijn honden dan niet met andere honden? Zeker wel. Maar dat is met honden die mijn honden ook kennen, en waarbij het goed gaat. Deze honden hebben een goede introductie gehad en zowel ik als de andere baas let op. We staan zo min mogelijk stil en blijven lopen. Een hond die te wild wordt, wordt even aangelijnd etc.

Even terug naar jouw vraag; het is dus niet te zeggen waarom jouw hond 'ineens' lelijk doet. Het kan zo simpel zijn als de rimpel in het voorhoofd van de boxer (dat is vaak het probleem met kortsnuiten) of het beschermen van een belangrijke resource (jou, in dit geval). Of het zit complexer, zoals hierboven besproken.

Er is niks over te zeggen zonder het zelf gezien te hebben. Ik zou wel heroverwegen of je hond het echt allemaal leuk vindt, dat contact met vreemde honden. Misschien lukt het om een stuk te filmen en hier te plaatsen, bv die groepswandelingen die je doet? Het zou zonde zijn als je signalen over het hoofd ziet die wij ‘als buitenstaanders’ wel gelijk oppikken. Verder zou ik er niet gelijk zwaar aan hangen, je hebt nu niet na één incident een ‘onbetrouwbare hond die nergens meer los kan’, het is gewoon zaak om het in de gaten te blijven houden. Als je je hond zo opvoedt dat hij netjes bij je blijft en z’n eigen gang gaat (niet bemoeien met anderen), is er toch niks aan de hand. Dat honden selectiever worden met de tijd is normaal, en er zijn vast honden waar hij nog wel mee kan. Wat ik trouwens wel tegenstrijdig vindt, is dat je in het begin zegt dat als het niet goed gaat je ingrijpt. Maar jouw hond heeft nu dus een mega groot billboard-niveau signaal gegeven dat hij wil dat deze boxer oprot, en vervolgens proberen jullie dat ‘socialiseren’ wel een tweede keer. Ik zou mezelf achter de oren krabben of je echt iemand bent die consequent voordat het escaleert ingrijpt, of dat je gewoon ‘denkt’ dat je dat doet. 

Bo heeft ook iets bijzonders met een bepaalde hond hier in de buurt. Voor zover ik weet hebben ze nog nooit kennisgemaakt, maar zodra Bo deze hond in de verte ziet (of ruikt?) dan wil hij zo ver mogelijk bij hem vandaan. Hij toont dit gedrag alleen bij deze hond. Waarom? Geen idee...

Mijn hond snauwt altijd naar pups en pubers. Alleen (rustige) volwassen honden accepteert hij. 

Heb je dit vaker meegemaakt met pups? Ik weet dat veel honden pups eigenlijk wel vervelend kunnen vinden. Misschien is dat het?

Ik had haar nooit los omdat ze naar mij slechter luisterde als naar mijn dochter maar die heeft haar altijd los gehad ook na dit incident. Mowgli was los niet geïnteresseerd in andere honden, ze negeerde ze meestal en ze is ook nooit meer uitgevallen naar een andere hond.

Hoi, met al jullie tips zijn we gelukkig een poos verder en positief. Ik ben eerder in gaan grijpen, heb me bewuster als baas en beschermer neer gezet en heb veel geoefend met Meneer om de situatie te ontlopen / omzeilen als ik t niet veilig achtte of meneer aangaf zich niet oké te voelen.

Er zijn in totaal een stuk of vijf momenten geweest waarin er echt gegromd en gesnapt werd, geen schade, maar tof was het niet.

De wijzigingen werpen vruchten af. Een sprekend voorbeeld is een ontmoeting gisteren. Meneer is nu echt een jaar oud en ontmoette dezelfde springerige boxer waar het eerder mis mee ging. Meneer bleef bij me, zocht veiligheid en kreeg die en mocht grommen naar de boxer (maar niet happen). Boxer-baas was daar ook oké mee. Meneer liet zich goed sturen door mij (doorlopen, weglopen) en boxer droop af. Ik was helemaal gelukkig!  

Dus dank jullie wel voor alle input, ik voel me zeker, zal beter letten op subtiele signalen en meer regie nemen, dat heeft echt geholpen! Wat zijn honden toch leuke beestjes ;-) 

Niets van te zegggen zonder het zelf gezien te hebben.

Maar een lief leuk boxertje van een maand of 5,  is meestal een enorme lompe slungelige stuiterbal. 

Verder.

Hij staat bij jou! Jij geeft waarschijnlijk aandacht aan deze jonge hond?

Dit zijn al twee triggers waardoor een met hormonen gierend hondenlijf in de stress kan schieten.

Daarna nog een keer aan de lijn proberen is niet zo slim lijkt mij. Je hond is al opgefokt, dat wordt door de lijn versterkt, want jij zit aan de andere kant en die boxerpup blijft maar bij jou in de buurt. Jij voelt ook stress want dit is nog niet eerder gebeurd en jouw hond voelt dit perfect aan. Volgende keer? Hond aanlijnen omdraaien en weglopen en op afstand vragen of er geen gaten zijn gevallen.

Achter een beeldscherm kunnen wij bv geen fixeer  of waarschuwings gedrag zien, waren er waarschuwingen, oh heel subtiel die wij mensen over het hoofd zien, gegeven zijn, van twee kanten.

Of te wel let heel goed op je hond, hoe gedraagt hij zich, wat verandert er bij andere honden.

En zoals eerder waarom moeten honden elkaar leuk vinden?  Alleen omdat wij het leuk vinden? Spelgedrag van honden, wat voor ons spel is,  is leergedrag voor honden onderling en dus bittere ernst.

Even los van je vraag, heet je hond Meneer?

Hahah nee :-). Zou m bijna zo gaan noemen :-) 

" Hahah nee . Zou m bijna zo gaan noemen   "

Koekje

Haha ja t leek even zo.

ik heb nu al verschillende honden gehad die echt totaal niet van pups en jonge honden willen weten en deze ook beten. Tenzij het dus eigen pups waren of ik een pup had gekocht e. dus als eigen beschouwd werd, dat ging wel goed.

Nu ook een jonge hond van 4 maanden die best pittig is. Gromt er een hond buiten naar hem dan gaat ie gewoon door met druk opspringen en puppyhappen. Thuis krijgt hij dan een snauwde en is het klaar maar vreemde honden bijt hij gewoon terug tot hij echt flink op zn plek word gezet.

Dat wil ik niet, andere hoeven mijn hond namelijk niet op te voeden dus zorg ik dat hij niet losloopt bij vreemde honden of het moet zo goed klikken dat ze gaan spelen. Maar dat vind ik dus de verantwoording van de pup eigenaar.

Jou hond geeft al netjes aan geen contact te willen, pup dringt zich toch op en als grommen dan ook niet helpt tja... ik vind het dus geen raar gedrag van jouw hond maar wel van de pup eigenaar 

Ja dat vind ik inderdaad bijzonder, goed dat je het noemt! Dus, dat de boxer- baas oké was met dat mijn hond haar hond op zijn plek mocht zetten. Ik zou daar zelf niet gelukkig van worden.