Pup van 11 weken bijt en hapt heel erg en wil niet geaaid worden

Onze pup van 11 weken hebben we nu 3 weken. De newfoundlander pup bijt en hapt heel erg. Je kunt haar niet aaien, dat wil ze niet, en dan begint ze te bijten en happen. Ai roepen of nee werkt niet het bijten en happen wordt alleen maar erger. Ik heb het idee dat ze nerveus wordt als wij haar aaien. Wij maken ons daar erge zorgen over of dit wel goed is? Ze kan erg fel zijn.
De relatie met onze Berner Sennehond van 5 jaar gaat ook nog niet echt vooruit. Maar ik heb begrepen dat we geduld moeten hebben. Is er een maximum tijd die je aan kunt houden waarin de relatie tussen beiden dames wel goed moet gaan?

nee ik zou het niet weten
ik heb geen last met mijn 2 meiden zolas je ziet 2 handen op een buik

Het happen en bijten is heel normaal voor een puppy, negeren werd vaak het beste als ze niet willen stoppen, en werkt dat nog niet dan gewoon een time out geven. Even een paar minuten alleen in bijvoorbeeld de gang neerzetten, en pas weer terug laten als ze stil is.

En wat de relatie met de andere hond betrefd, 3 weken is nog maar vrij kort. Sommige honden wennen sneller aan elkaar als andere. Of ze maatjes worden is sowieso altijd afwachten, net als bij mensen hebben ze zo hun voorkeuren

Mijn ervaring is, dat pups altijd heel gemakkelijk geaccepteert worden.

Weet je iets van de voorgeschiedenis van je kleintje? Ik zou me wel zorgen maken denk ik..

waar komt je pup vandaan ? een pup is meestal bij een fokker al gesocialiseerd wat handen en aaien betreft. heb meerderen honden gehad altijd als pup, maar nog nooit mee gemaakt dat het geen kroelers zijn. dus waar komt tie vandaan ?

en een pup van die leeftijd bijt altijd in alles wat voorhanden is, probeer je pup wat af te leiden met een speeltje en spelletje. en geef nooit je handen als bijt botje. zodra die bijt, iets in zijn bek stoppen zoals een botje balletje of wat ook.

Onze Newfounlander pup komt van een erkende fokker. Ze hebben zelf 6 newfoundlanders en zijn ook aangesloten bij de newfoundlander vereniging en hebben al veel nestjes gehad. Deze fokkker is dan wel in Noorwegen, daar wonen wij sinds augustus 2009. Ik denk dat wel een nadeel is dat de moeder van de pups alles toeliet. De fokker vertelde ons dat de pups zelfs de moeder een keer in de tong hadden gebeten tot bloedens toe. De moeder liet dit allemaal toe :(

dat is geen slechte moeder.

maar de fokker heeft de pups toch gesocialiseerd ? of zijn ze in kennels opgegroeid ?

pups die in huis zijn opgegroeid hebben in handen gezeten van fokker en familie of bekenden buren gezeten, en zijn het dus gewend om geaaid te worden.
dat jouw pup niet geaaid wil worden ? wil die in het geheel dan niet aangehaald worden ? klimt tie niet op schoot om lekker bij je te willen zijn ?

ga zelf eens lekker troetelen met je hond, het is normaal dat een hond dat heerlijk vind, zeker een pup. neem een bot in je handen, ga op de grond zitten, geef het bot aan de pup, houd het zelf vast, en aai de hond voorzichtig over zijn vachtje, niets dwingen , maar zo raakt je pup er aan gewend om geaaid te worden.

Heey, wat leuk, een Newfoundlander. Wij hebben er ook 2. Kiara, nu 9 maanden, was ook een bijtertje. Veel meer dan de anderen. Maar ze is ook feller. Echt even knuffelen was er niet bij, je was meteen een stuk uit je neus kwijt. Wij kozen altijd het moment uit om te knuffelen. Ging ze bijten zei ik NEE, en gaf haar haar kip, en liet haar meteen met rust. Ook als ze naar mij toe kwam. Ze wil nu nog steeds wel eens bijten, maar dan zeg ik NEE, en dan gaat ze likken. De tandjes van een pup zijn natuurlijk wel heel scherp, dat komt wat harder aan. Onze Jenna was ook 5 toen Kiara er bij kwam. Ik kan niet zeggen dat ze echt hele dikke vriendinnen zijn, dat was bij de vorige wel. Kiara is meestal de gene die Jenna opzoekt, soms blijft Jenna liggen, soms loopt ze weg. En soms ineens spelen ze samen. Buiten als ze los zijn, zijn ze wel altijd bij elkaar. Ze hebben ook een heel ander karakter. Jenna rustig, gemoedelijk, nooit haast, Kiara pittig, fel, en soms een echte dondersteen. Soms klikt het met de ene hond nou eenmaal beter dan met de andere.

Gr, Els 2

Willemijn,
Ik wil ook niet zeggen dat het een slechte moeder is, de moeder is zelfs een geweldige lieve en goede hond.
Ik heb al een paar keer geprobeerd om onze pup te vertroetelen. Ik ga op de grond zitten geef haar een speeltje. Maar dit eindigt meestal in een bijt en hapsessie. Ze kruipt wel zelf op mijn schoot.
De puppy is niet in een kennel opgegroeid.

ik heb vroeger rottweiler gehad,die hetzelfde deed.
allerlei cursussen gedaan,maar bleef uithalen na vreemden en andere honden,
hij was vreselijk dominant,we moesten geregeld laten blijken,dat wij de baas waren,
iedereen kon binnen,maar moest oogcontact houden als je weg ging.
achteraf bekeken,was zijn vader precies hetzelfde,
was zgn gelegenheids nestje zei de mevr,
maar bij het noemen van haar naam bij de DA,bleek het broodfokker te zijn.
Het zat in de genen van de hond.
Voor ons was het een schat,heeft me meiden altijd beschermd,was gek op ze.

ngrid, geduld heel veel geduld dan komt de hond heus wel bij je. en iedere pup is bijterig, ja dat moet je proberen in goede banen te leiden. zodra je met je pup speelt en doet niet anders dan bijten, zelfs als je een botje geeft, dan negeer je de pup en gaat bij hem vandaan. is het zo dat tie je weer opzoekt dat speel je weer met je pup. en bijten ? nee. en negeren. en geduld daar kom je een heel eind mee.

en zeker is het geen slechte moeder, dat zeg ik ook niet, vind juist dat het een lieve moeder is. want bijten in de lip doet echt pijn. en als de moeder dan niet corrigeert is het een goeie moeder, ook in de natuur mogen welpen veel bij moeder en vader , vaak worden ze niet snel op hun plaats gezet.

Ik ben het met Willemijn eens: het is juist goed dat een moeder lief en zacht is voor haar pups, van pups wordt als het goed is heel veel geaccepteerd.

De hond van mijn ouders vroeger was precies zo...

Kan het zijn dat je pup misschien te veel prikkels krijgt? Ze lijkt gestressed?

Krijgt ze genoeg rust? 1 uur op 2 uur verplichte rust?

Beste mensen,
Deze week hebben wij het roer omgegooid en zijn gaan werken aan onze band met Mees. De grote fout lag bij ons! Wij waren te ongeduldig, te gestrest en onduidelijk. Nu hebben we alle nuttige tips in praktijk uitgevoerd en gekeken waar onze Mees het beste op reageert. En het werkt, wij zijn nu rustig, geduldig en duidelijk. Bij bijten of happen negeren of weglopen met als resultaat dat ze al bijna niet meer hapt of bijt. Aaien als ze met een speeltje bezig is of op momenten dat ze rustig is met als resultaat dat ze nu kan genieten als we haar aaien.
Twee keer per dag gaan onze beide honden spelen in onze grote tuin en dat gaat goed. Ze genieten daar allebei van. Het gaat al beter tussen de twee meiden (nog niet twee handen op een buik) maar wij hebben geduld. Mees (de newfoundlander pup) wilde niet wandelen. Zo gauw ze van huis was ging ze zitten en liep niet meer verder. We hebben uitgevonden dat als wij met onze beide honden gaan wandelen dat Mees dan vrolijk met haar grote zus meeloopt en het niet meer angstig vindt. Natuurlijk haakt een van ons op een moment af om huiswaarts te gaan met de kleine Mees. Verder krijgt Mees verplichte rust in haar bench hierdoor is ze ook rustiger. Wij vinden het erg spijtig dat wij het probleem bij Mees zochten maar dat het probleem bij ons lag. Hadden we maar eerder een spiegel voor ons gehouden.

hoi ingrit
ik zou als ik jou was met je hond meer contact zoeken met andere honden dat heeft een buurvrouw van ons ook gedaan met haar pup ook een puppiecursus kan wel eens helpen veel sucses met je pup els en max

Hoi,
Onze Mees heeft af en toe contact met andere honden. In het dorp zijn ook veel honden maar aangezien onze pup nog niet zo lang mag wandelen komen we niet altijd honden tegen. We wonen namelijk buiten het dorp en we hebben geen buren. Een puppycursus wordt moeilijk. Wij wonen in Noorwegen in een klein dorp en een puppycursus is 6 uur rijden hier vandaan dus bijna niet te doen. Ik moet nog uitzoeken of dit niet dichterbij kan.

ingrid, geweldig, je hebt wat gedaan aan de adviezen, vind het leuk om dit te lezen, veel plezier met je pup.

gelukkig gaat al wat beter,,sucses verder,,geduld hebben..en vol houden hoor