Buitenlandse hond opeens achter mijn katten aan

Ze is een knappe Roemeense van een jaar of 3. Was begrijpelijk wat angstig maar erg zachtaardig en knuffelig. Ik heb ook 2 katten wat totaal geen probleem was want die was ze gewend. De eerste tijd liet ze ze volledig met rust. Ze lagen zelfs vlak bij elkaar op de bank, niets aan de hand.

Nou was het wel zo dat ze nog steeds aan het 'landen' was want verder dan de woonkamer durfde ze nog niet. En nu opeens wordt ze ondernemender wat goed is natuurlijk. Maar de 2 katten zaten even achter elkaar aan in de kamer en uit t niets vliegt ze op en erop af. Katten volledig van slag en opslag angstig geworden voor haar.

Iets later kwam 1 van de twee de kamer weer rustig inlopen. Ze keer toe, maar toen ze dichter bij haar kleed kwam (ze lag zelf op de bank op.dat moment) vloog ze eraf en op hem af. Ik riep hard nee en dat werkte maar het lijkt erop dat ze dapperder aan t worden is ofzo, of territorialer....

Ik baal er enorm van dat er nu opeens spanning is in huis en de katten soort van bang voor haar zijn geworden. Hoe kan ik hier het beste mee om gaan?

Zorg dat de katten ten alle tijden wegkunnen...zodat als de hond er achter aan gaat ze een uitweg hebben, je beschrijft fat ze zelfs op de bank lagen dicht bij elkaar ...hou de hond even aan de lijn bij je en begin opnieuw met het aan elkaar wennen zodat als de hond opvliegt je kan ingrijpen, kost zeker wat tijd .ga je weg hou ze dan even apart van de hond...andere kamer.

Tja, ze begint te landen zeg je zelf. Dit heb ik vaker gehoord. Na een tijdje de katten niet meer accepteren, heel lastig probleem.

Denk even vanuit de hond, je zegt de katten gingen spelen met elkaar en ja, dan doet ze mee of  ze wil rust, dus die wil ze herstellen. 

Ze Igt op de bank die is  nu van haar. 

Blijft dit dan zou ik er zeker iemand bij halen die en verstand heeft van roemeentjes en verstand heeft van katten.

Tot zolang, zorg dat de katten hoog kunnen zitten of weg kunnen, dat geeft de katten rust.

Ik weet niet of je een bovenverdieping hebt. Ik heb een vriendin die heeft  dus twee katten boven en twee honden beneden, want samen in een ruimte, dat gaat niet.  Maar zo leeft alles in goede rust toch in een huis, niet ideaal, maar voor alle vier de dieren het beste. En voor de baasjes ook, rust.

Ik zou de hond aangelijnd houden bij de katten. Een hond die al in jaagmodus is kan je moeilijk stoppen met je stem en als je hond er al achter vliegt ben je te laat. Voorkomen is beter dan genezen. Zorg dat je katten een vluchtroute hebben maar het najagen absoluut koste wat kost voorkomen. 

Mijn engelse cocker vond het in haar puberteit ook een leuk spelletje om de katten op te jagen. Ik heb haar een paar weken aangelijnd gehouden bij alle contacten bij de katten en elke aanstalte tot najagen was een kort rukje aan de riem en een nee. Katten negeren was een braaf en koekje. Hierna heeft ze de katten nooit meer achterna gelopen en leven ze allemaal in vrede samen.

Als het niet lukt zou ik er toch een gedragstherapeut bijhalen voor het een gewoonte wordt bij je hond want hoe meer een patroon hoe moeilijker het is om het gedrag om te buigen.

Ik vermoed dat het echt komt door de opwinding op dat moment. De katten (1 een kitten) die met veel lawaai achter elkaar aan stoven door de kamer. Dat was tot die tijd nog niet voorgekomen. Katten lagen bv gewoon bij mij op schoot en zij naast me op de bank. En de reactie naar de kat die even later weer binnen kwam ook vanuit nog in de adrenaline zitten..

Als alles rustig loopt en ligt is er dus niets aan de hand. Maar voorkomen dat de katten spelen en rennen kan natuurlijk niet

Ik heb ook het idee dat ze zich soms een beetje verveeld ofzo. Dus wellicht speelt dat ook mee als er opeens reuring is. Ze zat daar natuurlijk de hele dag tussen een heleboel honden en er was weinig rust. Ik geef haar wel af en tor een kong en kauw bot etc, maar daar is ze niet de heel dag mee bezig. Ik ben thuis aan het werk en loop natuurlijk ook gewoon met haar wat ze nog erg spannend vind dus je zou zeggen indrukken genoeg nog

dat zal het zijn. Ik denk dat ze nu langzaam aan ook durft aan te geven als iets teveel voor haar is. En dat ze zich toch nog niet helemaal veilig/zeker voelt over haar situatie. 

Wat is het voor soort hond, een berghondachtige?

Doen jullie ook hersenwerk? Dit om haar zelfvertrouwen te versterken? Maar alleen als ze er aan toe is natuurlijk.

Ik zou haar zodra de katten druk worden bij me roepen, daarvoor belonen en even geruststellen door zoiets te zeggen als: de katten zijn aan het spelen, leuk he. oid. Maar haar wel bij me houden. 

En als je er niet bij bent, hond en katten niet bij elkaar laten.

Je zou ook het boek van Trisha Stewart BAT2 kunnen doornemen, zij werkt veel met afscheidingen om rust te brengen.

Hoe lang is de hond nu bij jullie?

Zijn de katten écht bang of is het reactie op reactie, herstelt alles en iedereen vrij rap (wat mij lijkt omdat er een kat gewoon weer de woonkamer binnen komt)

Mijn advies is wat je doet, begrenzen en de hond dus begrenzen in haar willen reageren. En ik ken het, onze katten zijn ook jong, en de herplaatser is ook jong en ook zij (nu ca. 11 maanden bij ons) reageert ook nog steeds soms zo.

Katten dagen hier soms uit, rennen weg of achter elkaar aan en dat triggert onze dame met name. Tegelijkertijd heb ik soms ook zoiets van "de katten weten inmiddels dat de hond(en) zo kunnen reageren en zouden boven kunnen rellen, daar komen de honden niet en de deur staat open. Als het hier de spuigaten uit loopt geef ik katten en hond in kwestie een grote mond en dan is het voor iedereen weer even helder. Even in acht genomen dat ik ondertussen er volledig van overtuigd ben dat de honden de katten niet zullen aanvallen of bijten, en andersom tolereer ik ook niet van de katten dat ze de honden lopen te treiteren met slaan in de bek of nagels uitzetten als ze iets niet zint (hier gaat het van 2 kanten soms uit.)

Bij Chara de herplaatser uit buitenland moet ik soms wel aangeven dat we grenzen hebben. Als kat of andere hond al op een plek ligt op de bank en zij wil dan ineens ook aandacht, dan moet ze pas op de plaats maken. En als zij toevallig eerder bij ons ligt, dan geven we de andere dieren aan dat ze haar met rust moeten laten. Werkt hier gewoon het prettigst, duidelijkheid voor alle dieren in ieder geval.

Maar ging ook niet vanzelf hier, en ik ben de eerste maanden ook voorzichtig geweest en heb me er redelijk veel mee bemoeid. In begin kon ze niet met de katten en hebben we telkens haar aan de lijn gehouden 

Ze is hier nog amper een week dus eigenlijk doet ze het super goed. Ze is denk ik vooral enthousiast. Ik zou graag wat meer hersenwerk met haar doen maar ze snapt het nog niet heel erg (bv wat lekkers 'verstopt' en dat ze dan moet zoeken of de hondenpuzzel die ik heb gekocht) dus als ie tips hebt wat laagdrempelig is en toch moe maken, graag :)

Er zit geen kwaad in, is vriendelijk naar honden buiten en katten al gewend maar daar zag ik op de filmpjes ook dat ze wat opdringerig is en wil spelen zeg maar

Zorg voor hoge plekken voor je katten, krabpalen die tegenwoordig er nog leuk uitzien ook, planken aan de muur voor katten heb je ook, zo kan een kat overal veilig komen en vluchten.

Het zou ook kunnen dat je hond een jachtinstinct heeft, en dan kunnen ze zich echt niet inhouden.

Het kan ook gewoon zijn dat je hond en je katten gaan wennen aan elkaar.

Het is normaal dat je hond steeds meer gaat durven, hoe meer je hond op zijn/haar gemak is, hoe meer ze ondeugend worden, of meer hun karakter laten zien.

Mijn hond (Spanjaard) deed helemaal niks met mijn papegaaien, totdat hij zich veilig en op zijn gemak voelde, ik kan Sam dus nooit meer los laten als de papegaaien los zijn, de kooien hebben ook een dubbele traliewand gekregen want hij zou echt een pootje pakken, dat kan nu niet meer.

Als de vogels gaan fladderen dan word hij echt gek, zijn jachtinstinct neemt het over, inmiddels weet hij dat het niet mag, maar het is zooo moeilijk voor hem.

Bij mijn vorige hond liep mijn Grijze Roodstaart gewoon langs hem, alsof hij ff haaai zei, en door liep, Faro keek er naar maar deed niks, Sam zou hem willen pakken.

Als het jachtinstinct is, dan kan je dus proberen het af te leren, maar ik zou ze nooit bij elkaar houden als je weg bent, zorg dan dat je ze gescheiden houd, een kat kan een hond ook flink beschadigen, dus is voor beide partijen beter.

Het blijft wel een lastige hoor. Vandaag de hele dag helemaal prima. Alle katten lagen rustigbinnde woonkamer te slapen en zij ook. Vanmiddag zelfs 2 katten op schoot en zij ernaast op de bank. Allemaal niet aan de hand. (Aangelijnd houden heeft dus geen zin want je bent evengoed te laat erbij. Ze reageer wel goed op NEE en stopt dan)

Katten konden rustig langs haar lopen of over de rand van de bank dus ik dacht ok, ze begint het te begrijpen. Dan lag ze vanavond op de grond vlak bij de deur naar de gang. Kat 1 komt binnen en loopt langs haar. Ze kijkt, niets aan de hand. Kat springt op de bank bij mij, hup zij erbij (jaloers?) Maar nog niet echt een probleem.

Dan komt de kitten binnen. Gewoon rustig lopend (de kitten is heel donker van kleur. Misschien speelt dat mee) en bam in een seconde sprong ze erachter aan en aan het geluid te horen niet om te spelen. Waar de rust dus weer terug was en iedereen gewoon langs elkaar heen liep de hele dag en allemaal in elkaar buurt lagen te slapen, nu vooral de kitten weer angstig. Ik baal hier toch wel erg van. De rest gaat allemaal zo goed. Ze is lief  loopt goed mee buiten, vriendelijk naar andere honden buiten, knuffelig etc maar ik pas ervoor om de katten boven te laten leven en haar beneden ofzo. 

Volgens mij mist ze echt al die honden om haar heen in Roemenië. Jammer dat ze voorlopig echt nog niet los kan om lekker te spelen en uit te razen met andere honden

Ik weet niet hoe dat in je hoofd komt, asiels in Roemenie zijn hel, is niet leven maar overleven, vechten om voer, vechten voor een plekje, vechten voor alles.

Mijn familielid heeft er een kat bij genomen, haar 2 honden gingen er ook niet goed mee om, jagen dus.

Zij heeft overal plekken gemaakt waar de kat kan vluchten, lekker hoog waar geen hond bij kan, en zo zijn ze langzaam gewend aan elkaar, en soms moet ze nog wel ingrijpen.

Heb een beetje geduld, je hond is er net, pas na een maand of 4 worden ze een beetje zichzelf, kunnen meer rust pakken, minder alert zijn, meer op hun gemak.

En als je nu al denkt, ik trek het niet, ik doe hem weg, dan meteen beslissen en niet te lang wachten, want herplaatsen weer, dat geeft zoveel stres bij zo'n hond, doe het dan maar snel.

Ze komt niet uit een asiel daar maar een privé shelter waar ze een eigen ruimte had met haar pups en genoeg te eten. Daar liepen ook veel katten rondom de paddock en sommig er ook in. Zij heeft dus mazzel gehad als je daarvan mag spreken.

Ik ben zeker niet van plan haar weg te doen, maar wel op door moment angstig dat het een keer mis gaat en ze er bv 1 te pakken krijgt ookal hebben ze plekken genoeg om te vluchten (bank, krabpaal, onder de bank, gang in (daar komt ze niet want de gang vind ze nog eng). Het is wel een goed teken dat ik haar wel gelijk met mij  stem uit haar aanval of wat het ook is krijg.

Er was afgeraden al met haar te gaan trainen omdat ze er nog zo kort is en nog niet overal comfortabel voelt, maar als ze zou leren dat ze op haar plaats moet blijven bv, zou dat al schelen denk ik

Dan heb ik je niet goed begrepen.

Maar je hebt je een goed punt, het is onzin om niks te trainen met je hond, als je het leuk maakt, met snoepjes (wel gezond) of een speeltje of een aai, en je hond kan daar plezier aan hebben, dan kan je zeker wel gaan trainen.

Ik ben met Sam na 3 weken begonnen, hij ging wel graag mee naar buiten, en ik had een afgesloten stuk gevonden waar we alleen konden trainen, ik ben begonnen met zit, en blijf, en wachten.

Heel handig als je hond dat al kan, wachten bij de weg, zit en blijf als hij mijn vogels wilt opeten.

Bij ons zijn het papegaaien, 2, als ze fladderen word Sam helemaal gek, wij leren hem NEE, natuurlijk mag je dat soort dingen leren, zolang je hond het trekt, en niet te lang in 1 keer, beter een paar keer per dag.

Zolang je hond niet bang word, kan je best al beginnen aan opvoeden, de regel je mag niks doen slaat nergens op, want elke hond is anders, voor veel honden werkt dat goed, maar ik heb nu mijn 2de buitenlander, de 2de (Sam) was heeel bang, maar dat oefenen vond hij geweldig, hij vond het heerlijk als ik hem beloonde met stem en snoepje, hij werd er zekerder van.

Sam heeft ook de kattentest gehad in het asiel, nou hij snuffelde, meer niet, zat zelfs met zijn rug naar de katten. Maar na een paar maanden begon hij toch te jagen op katten buiten, en NEE snapt hij hoor, en het werkt, hij vind het moeilijk, heel moeilijk want het is zijn instinct, maar hij doet het, hij luisterd, en dan word hij helemaal in de hemel geprezen en geknuffeld.

Dus, adem in en uit, probeer rustig wat dingen te leren, maak het leuk, en vergeet er vooral zelf ook niet van te genieten, want dat breng je over op je hond.

Ik kan je niet beloven dat het jagen weg gaat, maar wel dat als jij erbij bent dat hij weet dat het niet mag, dan zou je alleen als jij weg bent, de hond en katten moeten scheiden, nou dan lijd geen dier er onder.

Ik wens je heel veel succes!

Dank je

Ik moet ook uit zien te vogelen wat hem specifiek op dat moment triggert want net buiten in t donker liep 1 van de katten het rondje mee zolas ze dat ook deed bij mijn vorige hond en daar keek ze niet eens van op. Ze liepen t rondje gezellig samen. Maargoed voor de nacht de katten maar weer even uit de woonkamer gezet, kan iedereen rustig en veilig slapen