Moeite met lopen

Het gaat om mijn hond Levi, een groot uitgevallen boomertje van 11 kilo. Niet dik, juist heel stevig gebouwd met veel spieren. hij is 5 jaar en normaal gesproken is hij een heel vrolijk, lekker druk, gezellig en een heel sociaal hondje. Hij gaat iedere dag een uur naar het bos en soms wel 2 x per dag. Tot anderhalve week geleden. Het begon met wat moeilijker lopen. We hadden niet het idee dat hij pijn had. Toen het toch steeds slechter ging zijn we naar de dierenarts gegaan. Daar heeft de dierenarts Levi onderzocht en hij gaf aan dat er ruimte in de knieschijf zat. Hij moest 8? weken absolute rust en dan zou het als het goed was weg gaan. Hij gaf aan dat Levi hier heel erg veel pijn aan had, wat we wel vreemd vonden, want Levi is best een kleinzerig ventje en de dierenarts heeft toch wel aardig aan zijn pootje gezeten maar hij gaf geen krimp. We kregen pijnstillers/onstekingsremmers mee. En dat was best vreemd. Normaal gesproken als ikzelf pijn heb dan denk je na het nemen van pijnstillers dat je de hele wereld weer aankan tot het moment dat ze uitgewerkt zijn. Dit was bij Levi niet het geval. We zagen geen verschil. Ondertussen ging hij steeds slechter lopen. Het was een soort van zwalken met een holle rug maar wel op een regelmatige manier, waarbij zijn hoofd en achterkant meer op en neer gingen dan normaal. Ook zakte hij geregeld door zijn pootjes, zowel voor als achter en lukte het hem niet meer om te springen. Ook kon hij zich niet meer uitschudden wat hij normaal wel tig keer doet per dag.

Omdat we het niet vertrouwde zijn we de dag erna weer opnieuw naar de dierenarts gegaan en hebben we aangegeven dat er geen verandering in zat, ook niet met de pijnstillers. We wilden dat er foto's gemaakt werden. Na het maken van de foto's kwam de arts en gaf aan dat het de darmen van van Levi waren. Hij zag onrustige, opgezette darmen. Hij kreeg een zetpil en we zouden? binnen een uur al verbetering moeten merken. Vervolgens kreeg hij medicijnen mee die hij die avond nog 4 x om het uur moest innemen en de volgende 4 dagen 4 x per dag. Omdat we weer geen verbetering hadden opgemerkt wilden wij weten of wij wel door moesten gaan met deze medicijnen. De assistent gaf aan dat wij dit zeker moesten doen omdat het een kuur was en we al begonnen waren.(later bleken dit homeopatische middelen van VSM te zijn) We hebben gevraagd om een scan en werden doorverwezen naar een andere dierenarts. Deze arts heeft Levi ook helemaal onderzocht en gaf aan dat er niets mis was met zijn knieschijf en ook zijn darmen waren prima in orde( de röntgenfoto's had mijn Dierenarts doorgestuurd) We waren op een gegeven moment bang dat hij een hernia zou hebben, maar de arts gaf aan dat hij op alle belangrijke punten heeft gedrukt en als het een hernia was geweest had Levi zeker wel gereageerd. Hij wilde de scan toch nog niet uitvoeren omdat Levi dan onder narcose moet en dat doet hij liever niet omdat er geregeld honden zijn die niet meer uit de narcose komen. Maar ondertussen zien we geen verbetering. Hij ligt alleen maar te slapen terwijl hij normaal juist heel onrustig is, ligt nooit lang op dezelfde plek. Kwispelt wel als hij ons ziet.? Het lijkt ook wel of hij niet meer uit zichzelf eet en drinkt, alleen als we de bakken voor zijn neus zetten. Soms vraag ik me af of er iets in zijn hersenen is gebeurd. We vragen ons uiteraard af wat er gebeurd kan zijn. Het enige wat we kunnen bedenken is een vechtpartij met een andere hond. Levi werd gegrepen door een hond en we hebben hem aan zijn riem, een nekriem weggeslingerd om hem van die hond te redden. Normaal heeft hij een tuigriem maar in het bos altijd een nekriem omdat hij dan het beste luistert, zoals hij het op de cursus heeft geleerd. De dokter van de scan geeft aan dat het zomaar zo zou kunnen zijn dat er hierdoor iets gebeurd is met de nekwervels. Maar met zekerheid kan hij dit niet zeggen. We zijn ten einde raad. Wie heeft tips voor ons. We zaten ook te denken aan een chiroprator. We staan eigenlijk overal voor open als we ons gezellige levendige hondje maar weer terugkrijgen. Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt en kan ervaringen met ons delen?

Heel vervelend voor jullie, vooral voor de hond natuurlijk.

Al voor dat ik toe was aan het verhaal van het gevecht met de andere hond en het wegslingeren met de nekriem gingen mijn gedachten naar een hernia, nekhernia of anders. 

Een goed chiropracter, osteopaat,  fysiotherapeut of orthomanueel therapeut kan misschien wat meer ontdekken en een diagnose stellen. Dus ik ga mee met je gedachte om die richting op te gaan.

Eeen choropracter zou ik nooit doen zonder een foto, als er een tussenwervel verkeerd zit of versleten is of wat dan ook dan kan kraken meer slecht doen, dus eerst foto maken..

Dus omdat de arts bang is om je hond onder narcose te brengen blijft het maar natte vingerwerk ? 

En zit jouw hond met ongemak of pijn en weten jullie niet wat er aan de hand is 

Als dit een goed gezonde hond is dan is gasnarcose veilig , er kan ook een zogenaamd vooronderzoek worden gedaan dmv bloedonderzoek . Met bekijkt dan o.a nier en leverfunctie voordat men de hond onder narcose brengt 

Mag ik vragen wie de hond heeft onderzocht , een dierenarts of een specialist ? 

En verder is het moeilijk oordelen middels beeldscherm 

Het kan zo zijn dat er iets flink vastzit . Menig hond heeft nogal eens een verschoven wervel bv door wild spel , een gevecht , een flinke misstap . En dat is prima te behandelen door bv fysio of osteopathie 

Maar het lijkt mij verstandig om eerst een diagnose te hebben 

geen kraker he, maar een goede chiropracter, die maken ook vantevoren foto`s. 

Mijn vorige hond heeft hersenvlies ontsteking gehad, kenmerken komen overeen alleen had die van mij hoge koorts. In eerste instantie dachten dat ze griep had(wist niet dat honden dat ook konden krijgen) maar dat was het dus niet, ze kon ook niet bij haar voer en water bak komen, (zette hem op 2de traptree dat werkte) .ze zwalkte ook en viel om tijdens het poepen. ze sleepte ook met haar pootjes.

Hersenvliesontsteking komt weinig voor bij kleine rassen mijn hond was toen nog pup en woog nog geen 10 kg toen. Nadat ze prednison kreeg knapte ze meteen op( hele hoge dosis) en hadden we weer een vrolijke hond, na 14 dagen moesten we proberen af te bouwen maar steeds kwam het terug, uiteindelijk heeft ze 10 maanden aan de prednison gezetten en is ze uiteindelijk 12 jaar oud geworden.

Ik zeg niet dat jou hond het heeft maar bij mij duurde het een poos voordat ze hier aan dachten.

" geen kraker he, maar een goede chiropracter, die maken ook vantevoren foto`s.  "

Dobry

Misschien in Duitsland, maar hier niet allemaal hoor, gewoon zonder foto, anders zou ik het niet zeggen.

Gelukkig heeft hij geen koorts. Maar aan de andere kant is het dan wel mogelijk om gerichter te zoeken. We tasten nu echt in het duister. Ik ga wel vragen om een bloedonderzoek 

Er zijn foto's gemaakt en er is geen afwijking te zien maar ik durf toch niet alles zomaar meer aan te nemen.

Het is een dierenarts geweest. En inderdaad een bloedonderzoek is sowieso een goed idee. Want zoals ik al hoorde  misschien voelt hij zich gewoon niet lekker en reageert hij daarom niet op de pijnstillers. Aan de andere kant, hij eet wel gewoon . Dat is meestal het eerste waar hij mee stopt als hij zich niet lekker voelt. Het is echt een raadsel.

De rest niet echt gelezen maar op 5?  Das nog wel jong, niet zelf gaan dokteren. Zoek een DA die het uitlegt van de hoed en rand.

Ik zou een specialist opzoeken die weet wat tie doet. Dat gehannes van reguliere dierenartsen ook! Foto's kunnen ook gemaakt worden zonder narcose (als je hond rustig blijft), is dat geprobeerd? Het klinkt als een hernia/ spondylose / zenuw beklemd tussen wervel ed. Als pijnstilling zou ik een pijnstilling tegen zenuwenpijn proberen: gabapentine of tramadol. En niet meer je hond aan zn nek zwiepen. Hij heeft maar 1 nek en ook die kan breken, ook tijdens een noodzaak.  Dan beter een goed tuig aandoen. 

Op foto's zie je een hernia vaak niet, geloof me, ik spaar hernia's, daar is een MRI of Scan voor nodig, dat is langer dan een foto, dus ff dat gaat niet.

Dat dus . En dit lijkt mij te complex voor een da . Die hoort je door te sturen en niet aan blijven modderen.  In dit soort gevallen ben je het best af in een dierenziekenhuis . Daar zitten alle specialisten onder 1 dak en kan men doorpakken en overleggen . Ook daar begint men soms met foto's.  Maar op foto's is niet alles te zien . Dan gaat men bepalen of het CT of MRI gaat worden en zo komen ze er hopelijk achter werd er aan de hand is . En wees gerust mondig hoor bij je da . Je hond kan het niet . Je hebt het recht om het hogerop te zoeken . En dat verschilt van da tot da,. Er zijn er die heel doortastend zijn en je bij twijfel snel doorsturen.  Er zijn ook da,die voor God spelen en maar aan blijven modderen . Het is net als onze huisarts , die weten van alles een beetje . En sturen ons door als het specialistenwerk wordt . Jij betaald , en jij bepaald in het belang van je hond . Een 5 jarige hond die dit alles vertoond zoals door de pootjes zakken . Dat klopt niet . 

Ik vind het opmerkelijk . Er vanuit gaande dat dit een verder gezonde hond betreft . Dat een da zegt ik ben bang om deze hond onder narcose te brengen . 

En ja natuurlijk , het gaat weleens mis 

Maar er gaan dagelijks vele honden onder narcose en dat gaat goed 

Ik heb 13 en 14 jarige honden nog onder gasnarcose gehad waarvan er eentje een kortsnuit was . En ook die .heeft de narcose prima doorstaan .  Twee artsen ipv 1 en 2 assistentes voor de veiligheid  . Het ging prima . Uiteraard wel bloedonderzoek om nier en leverwaardes,te bepalen voordat ze de narcose ingingen en heel lang in de kliniek , vanwege leeftijd . 

En als er narcose nodig is voor een ev scan dan duurt dat ook niet lang 

Ik zou toch echt een andere tweedelijns dierenarts/ dierenkliniek zoeken. Desnoods naar universitaire dierenkliniek in Utrecht. Het gaat je een duit kosten maar dan weet je het ook en alle specialisten zitten daar. Mijn oude hond had een hernia en soortgelijke symptomen en is in Utrecht vakkundig behandeld.