Hoe ik je mis

Een heel jaar verder en we zijn je nog steeds niet vergeten. Ondanks alle drukte met een onverwachte adoptant. Niets viel jou te leren, zat al in je systeem die communicatie om feilloos te zeggen wat je wilde. We hadden je zo graag langer willen hebben maar het lot besloot anders. We missen je Peanut, voor altijd in ons hart.

Anouk de pijn van het gemis flikkert nu weer extra op,je beleeft het weer en nooit kan je ze missen.

Ik zeg altijd iedere hondje die je verlaat heeft voorgoed een stukje van je hart meegenomen.

Gelukkig is ons hart groot genoeg om een nieuw vriendje/vriendinnetje in ons leven toe te laten waar we net zo intens van zullen houden met de tijd.

Maar nooit zal dat stukje uit je hart opgevuld worden door een nieuw hondje dat stukje is voorgoed van peanut. 

Goed gezegd Moniqeu, ik mis Faro nog steeds, dat gaat nooit weg, maar blij met mijn Sammetje.

Anouk, sterkte hoor.

Moniqeu, tis tijd voor je topic.. veel hondenvriendjes hebben hun baasjes dit jaar verlaten.

Elk diertje wat ik heb gehad komt dan weer naar boven. Mijn ruskie dwerhamster "Roti" bijnaam hoedini, had maar drie pootjes en kon dus ontsnappen uit zijn paleis. Pfff wist ik veel dat die dingen maar 3 tot 4 jaar max werden.

Wat echt zeer doet aan Peanut? Is dat hij gewoon veel te snel is heen gegaan, onverwachts, weggenomen. En dan ook nog met kerst waar ik echt alle stoffige platen, films naar boven breng en met plezier in de keuken sta. Je denkt dat je alles onder controle hebt en van de 1 op de andere dag moet je hem ineens laten gaan.

Opvulling zal het nooit zijn maar gelukkig is mijn hart zo groot dat er ruimte is, om zich te blijven hechten aan die speciaaltjes en die overblijven.

Moeilijk he Anouk ? En al helemaal als het allemaal zo snel gaat . Ze blijven altijd in onze herinnering.  We denken maar al te vaak aan onze lieve overleden dierbare huisdieren 

Ik heb het dit jaar ook met 1 van mijn inmiddels overleden honden 

Het is dit jaar op 18 dec precies 10 jaar geleden toen we deze kanjer moesten laten gaan . Ik kan het me nog zo goed herinneren.  Als twee jarige,gekomen , en al zes bazen versleten.  Niemand wilde dit ventje hebben , niemand kon het aan om hem weer op de rails te krijgen . En het was,moeilijk , tranen soms van radeloosheid . Twee jaar bloed zweet en tranen .... trainen ,gedragstherapie . Maar het is uiteindelijk een schat van een hond geworden . Met gebruiksaanwijzing . Hij was beresterk , wist niet wie de d.a,was . Tot op de dag dat ie ziek werd . Binnen anderhalve week was het gebeurt . Pancreaskanker . De dag van inslapen was op 18 dec . Een week voor kerst . Wat een k*t kerst . Ik vergeet nooit het moment waarop mijn zoon alvast afscheid kwam nemen , met zijn zwakke lijfje tilde ie zn hoofdje op , blij om mijn zoon te zien . Hij moest op de dag van inslapen werken . Maar dat gebeurde,niet . Huilend kwam mn zoon toch weer naar huis , mam ik kan zo niet werken . Met het hele gezin hebben we afscheid genomen , de drie andere,honden ook . Zijn as hebben we bewaard , we wilden de gehele roedel tegelijk uitstrooien . En wij maar denken , dat is typisch zo'n hondje wat fluitend 18 wordt en die we opeen dag gewoon dood in zn mandje vinden . Zo baas , ik ben jullie dankbaar voor al het moois wat jullie me hebben gegeven . Niemand begreep me . Ik heb een ooit zo sterke hond nog nooit zo hard af zien takelen . Het was overduidelijk . We moesten onze kanjer laten gaan . De scherpe randjes zijn et vanaf . Maar ik zal hem nooit vergeten . En zeker met kerst denk ik altijd weer even terug aan de,mooie tijd samen 

Anouk, het blijft een groot gemis, en deze dagen nog meer dan  andere dagen, we begrijpen hier hoe jij je voelt, allen hebben een lieve kamaraad moeten afstaan en dat zal steeds weer gebeuren...blijf Peanut herinneren, nimmer bij je vandaan.

Veel sterkte, Anouk, met het gemis van je lieve Peanut. 

Je vergeet ze nooit, ze hebben deel van je leven uitgemaakt.

Maar het is goed dat ze niet vergeten worden, Peanut en alle andere geliefde vriendjes/vriendinnetjes van ons zijn het waard dat ze af en toe weer genoemd worden.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/230502/in-loving-memory-of....2021..php 

Veel sterkte Anouk!

Wat een prachtig filmpje met Peanut Heel veel sterkte deze kerst. Het blijft een gemis