Goedemiddag,
Ik ben in het bezit van een hele lieve leuke perfecte engelse cocker spaniel en ik zou graag een 2de hond aanschaffen. Mijn huidige hond is bijna 4 jr.
Mijn eerste idee was om mij op de wachtlijst te zetten voor een 2de engelse cocker waar onze huidige hond vandaan komt of ev een kleinere herplaatser. Via een collega ben ik bij een kennis van haar beland die dringend zijn hond moet herplaatsen wegens omstandigheden. Hond is kwestie is een intacte viszla* weimeraner van 2jr. De hond woont momenteel buiten in een grote tuin zonder wandelingen of veel menselijk contact. Mijn partner en ik zijn van het weekend gaan kijken en zijn enorm verliefd op de hond en hebben er ook veel medelijden mee. De hond is druk onopgevoed maar wel heel lief en knuffelig. Hij reageerde goed op onze cocker en tussen de 2 honden klikte het.
mijn reservaties zijn:
Gaan wij de hond voldoende beweging en uitdaging kunnen bieden? Wij wandelen op het moment 2*45 min en 2*15 min per dag. Geen sportambities, hebben met onze cocker enkel puppyles en basiscursus gedaan.
Kan een dergelijke kruising leren loslopen zonder te verdwijnen of 200 m verder te lopen? Ik woon rustig gelegen maar wegens verkeer fietsers wandelaars is een hond die heel veel ruimte neemt onwenselijk. Onze cocker loopt flink los en loopt max 20 m van ons komt wanneer we fluiten. Ik snap uiteraard dat hier training inkruipt bij onze cocker was dit ook het geval en heeft ook wel wat moeite gekost om haar aan te leren dat ze mag snuffelen maar niet in het wilde weg haar neus achterna. Dit hebben we kunnen aanleren door terugkomen te belonen en haar aan een lange lijn te houden in de puberteit.
Kan de hond vlot wennen aan het leven binnen? Ik heb een kleine tuin maar het is zeker niet de bedoeling dat de hond buiten woont. Honden zitten bijna nooit alleen een paar keer in de week max 2 a 3 uur.
Ik neig naar deze hond 'teveel' is voor ons maar mijn partner zou het graag proberen. Wat denken jullie? Het formaat is voor mij het minste probleem alhoewel ik eerder zou gaan voor een cocker formaat of kleiner maar ik ben bang voor het energieniveau en de overschakeling van buiten naar binnen op volwassen leeftijd.
Alle tips zijn welkom.
Hoi Alexis,
Ik ga even niet op al je vragen in.
Maar je begint met 'of een 2e cocker of een kleinere hond' een viszla/weimaraner is het allebei niet.
* Weten jullie wat de 'omstandigheden' zijn waarom de hond herplaatst wordt. Je hoeft ze ons niet te vertellen, maar weet je ze?
* Heb je de hond alleen buiten gezien of ook binnenshuis met beide honden los?
* Heb je de karakteromschrijvingen van zowel viszla als weimaraner gelezen?
* Zijn jullie hele dagen thuis?
Als ik het zo lees zou ik het persoonlijk niet doen. Het klinkt nu meer alsof je de hond vanuit medelijden in huis wilt nemen, je oorspronkelijke wensen klinken toch wel wat anders. Ik begrijp het hoor maar het lijkt me nooit een goede reden om een hond in huis te nemen.
Zelf ken ik cockers als wat gevoelige energieke honden. Zet daar een zeer actieve jachthond bij en er is een aanzienlijke kans dat je uiteindelijk met twee drukke honden die elkaar aansteken komt te zitten.
Wat betreft het loslopen, het is een kruising tussen twee jachthonden, het is gedeeltelijk opvoeding maar voor een deel ook echt niet. Wat je omschrijft van je huidige hond dat die zo dichtbij blijft kan je van de meeste energieke honden niet echt verwachten, dat is ook een kwestie van een beetje mazzel hebben.
Verder vind ik het sowieso niet eerlijk naar een hond toe om het te 'proberen' ik snap die gedachte nooit. Als die toch een beetje tegenvalt schuift die weer door naar de volgende die een poging wil doen? Daarnaast wordt de situatie voor de hond dan al zo anders dat die sowieso veel tijd nodig zal hebben om te wennen, hier kan best veel tijd, werk en frustratie overheen gaan. Uit je bericht maak ik op dat jullie daar niet direct op zitten te wachten dus dan zou ik het niet doen, maar de keuze is uiteraard aan jullie!
Een weimaraner reu, is een grote hond, die qua karakter stevig in zijn schoenen staat. Heeft veel beweging en uitdaging nodig. En ook gewoon een hele drukke hond kan zijn. Ze zijn bere sterk. Ik kende er drie. Twee reuen en een teef. Het verschil tussen reu en teef is groot. De reuen hier waren, zonder te knokken, over alle honden in het park de baas. De eigenaar was een grote man die heel sterk was, en dan nog had hij zijn handen vol als hij er mee liep. Overigens nooit met drie tegelijk.
Je zegt al, weinig menselijk contact, dit kan betekenen dat je hem lastig ergens mee naar toe kan nemen.
Een hond uit medelijden nemen vind ik nooit een goed idee. Je neemt een hond om dat je het graag wilt maar ook moet je samen, hond en baas hiervan kunnen genieten.
Een weimaraner en een viszla zijn enorme jachthonden. Dat zit er in en je moet van goede huize komen om zo,n hond in een parkje los te kunnen laten. Maar dat loslopen hebben ze nodig. Een flink weiland, en dan kan je rustig een uurtje gaan wandelen en wachten tot alle konijntjes zijn opgejaagd. Want een dergelijke hond terugroepen met een konijnen lucht of ander wild of vogels, dan ben je heel knap, als hij er is binnen .......
Mijn mening? Zet je op de wachtlijst voor een cocker, je kent je hond, een andere kan heel anders zijn, maar in grote lijnen toch eenzelfde hond . De beweging die je geeft aan je hond is uiteraard genoeg maar of een weimaraner hiermee tevreden kan zijn....
Dag Jantien, bedankt voor je reactie.
De omstandigheden dat de hond worden herplaatst zijn legitiem en in het belang van zowel hond als baasje en een samenloop van omstandigheden dus daar heb ik geen vraagtekens bij.
Ik heb met beiden honden eerst gaan wandelen en daarna hebben we ze samen in de tuin gelaten. We hebben een poging gedaan om beiden honden binnen te krijgen bij het huidige baasje waar onze cocker zich al op de bank had genesteld was de reu redelijk in paniek aan het piepen en draaien om weer buiten te mogen. Hond is niet gewend om binnen te zijn.
Mijn man heeft een eigen bedrijf en werkt meer dan een voltijdse maar ik werk 12 uur in de week op freelance basis van huis uit. Dus ja ik ben altijd thuis op boodschappen doen, afspraken na maar dit gaat over enkele uren een paar keer in de week.
Onze cocker is zeker ook geen dooie of slome hond maar wel een enorm brave zachte hond die enorm op ons gericht is. Ze is inderdaad altijd blij en aanwezig, een echte 'velcro' hond. Voor een jachthond hebben wij inderdaad heel veel geluk dat ze erg op ons en haar bal gericht is. Ze loopt op wandeling altijd spoortjes uit te werken en rent van voor naar achter maar blijft wel mooi in de buurt. Ze is overigens een showlijn en haar moeder en vader zijn ook hele brave huishonden dus ik denk dat we ook veel geluk hebben met een goede fokker.
Ik heb inderdaad de rasomschrijvingen gelezen maar ken verder geen staande jachthonden live behalve een meneer in het park met een heidewachtel aan een lange lijn.
'Proberen' klinkt slechter dan het bedoelt is, als ik een hond aanschaf is het voor het leven dus als ik eraan begin geef ik zeker niet zomaar op. Voor ons huidige hond had ik een stafford uit het asiel die enorm hondagressief was en waarmee ik op de meeste gekke tijdstippen buiten liep om andere honden te vermijden dus nee ik doe zeker geen dieren weg omdat ze niet aan de verwachtingen voldoen. Ik bedoel meer dat mijn huidige hond heel makkelijk is, ze is lief voor alles en iedereen, kan quasi overal los en dat ik dit een verademing vind na jaren lang een moeilijke hond en nooit op mijn gemak te kunnen wandelen. Ik wil graag een hond die goed bij mij past en ook aan de noden van de hond kunnen voldoen.
Ientje bedankt voor je input. Ik lees inderdaad dat zeker weimeraners niet de meest makkelijke honden zijn. Naar onze hond was hij heel braaf en beleefd maar zij is natuurlijk een teefje. Een hond die vrolijk alle konijnen en vogels gaat opjagen is niet echt wat ik zoek en daar is de omgeving waar ik woon ook niet voor geschikt. Ik wandel altijd op de dijk en in het park en als ze daar 200m ver lopen zonder te luisteren lopen ze de weg op vrees ik.
Bedankt voor jullie input. Ik denk dat hoe spijtig dat ik het ook vind voor de hond jullie bevestigen ongeveer wat ik dacht. Een dergelijke hond altijd aan de lijn houden is niet eerlijk en ik kan helaas niet de omgeving bieden waar deze hond vrij kan rondrennen zijn neus achterna en een hond die ergens 500m verderop zijn ding doet is niet aan mij besteedt.
Hmm ik ben te laat geloof ik, maar ik had willen schrijven dat als deze hond op je pad komt, je partner enthousiast is, en het tussen de honden ook nog eens klikt en het enige probleem is dat de hond waarschijnlijk niet los kan lopen ik er zelf zeker wel een goed gevoel bij zou kunnen hebben.
Ik heb zelf een jachthond die niet los kan lopen vanwege teveel jachtinstinct, en ik heb niet het idee dat ze ongelukkig is. Ik woon trouwens ergens waar ik bijna nooit een hond los zie lopen en toch lijken die honden tevreden. Loslopen brengt ook veel risico`s mee, in een bos kunnen ze wild opjagen, in een stad zowiezo niet vanwege verkeer, katten etc.
Ik denk dat je een goede beslissing neemt.
Kijk voor herplaatsers eens een tijd rond op websites als : www.ikzoekbaas.nl www.dierenasiels.com www.verhuisdieren.nl en er is nog zo'n site, maar ik kan even niet op de naam komen.
Niet iedere herplaatser heeft een rugzak, sommige honden worden ook herplaatst vanwege problemen bij de eigenaar (financiën, ziekte, overlijden).
Je kunt ook contact zoeken met de rasvereniging van een ras dat je zou willen, zij bemiddelen soms ook bij herplaatsing van volwassen honden.
Succes met je zoektocht en je bent altijd welkom hier met vragen. Dat heb je nu gezien.
Dobry, bedankt voor je antwoord. Ik heb toch het idee dat de meeste honden moeten kunnen loslopen of rennen om gelukkig te zijn. Wellicht zou het goed komen maar ik ben eerder van het principe dat als ik twijfel ik het liever niet doe. Mijn partner was inderdaad erg enthousiast omdat hij liever een grotere hond heeft want hij is opgegroeid met labradors maar al het werk/ training wat bij een hond komt kijken is voor mij aangezien ik meer thuis ben. Partner is gek op de hond maar gaat hooguit een keer in het weekend meewandelen dus daar stel ik mijn veto . Ik ga deze hond hoe spijtig dan ook aan mij laten voorbij gaan en mij op de wachtlijst laten zetten bij de fokker van onze huidige cocker. Dit zou voor ten vroegste voor volgend jaar zijn. In de tussentijd hou ik mijn ogen open voor klein(ere) herplaatsers zonder al te grote gebruiksaanwijziging en zie ik wel wat erop ons pad komt.
Bedankt voor de tip Jantien. Ik hou mijn ogen open en zie wel wat erop mijn pad komt maar er zit geen haast bij.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?