Hond en alleenstaand

Goedemorgen,

Ik weet dat er hier eventueel al topics over bestaan maar ik vraag mij af hoe andere alleenstaande met een hond het soms regelen. Ik ben voor het moment ziek, griep en 39 graden koorts en heb geen tuin. Ik loop een aantal keren per dag naar beneden en laat Toby plassen op het veldje voor de flat. Mijn schoonbroer komt hem dadelijk halen voor en langere wandeling in zijn lunchpauze. Hoe doen jullie dat? 

Het is een tijd geleden uitgegaan met mijn vriend en alhoewel hij niet veel deed met Toby kon hij overnemen op momenten dat ik niet thuis was en we hadden ook een tuin in geval van nood.

Dit doet mij ook denken over wat als er iets ergs met mij gebeurd, wie moet er dan voor Toby zorgen. Ik heb geen netwerk, vrienden of familie die bereid zijn of in staat zijn Toby over te nemen. Het is nu wel vergezocht want ik ben einde de 20 en gezond. Hoe regelen jullie dat?

Ik ben alleen, zorg eventueel al van te voren voor een uitlaat netwerk voor als er wat gebeurd.....ik heb een rouleer systeem gehad tijdens mijn gebroken bekken, dat heeft wel drie weken geduurd eer ik het voor elkaar had, nu als mij even wat overkomt kan ik ze gelijk inschakelen....heeft hier vijf maanden geduurd zonder dat er iemand was die niet de hond uitliet....en ik heb een testament en juridisch oplaten maken wat er gebeurd met mijn hond als ik dood ga, niet als ik ziek ben...dat heb ik bij een notaris laten vastzetten, zodat mijn hond niet in verkeerde handen valt en naar een asiel gaat.

Heb je een oppasadres voor jouw hond? Ik ben er achter gekomen dat staffords vrij lastig zijn om oppas te vinden. Je moet net die liefhebber zien te vinden. Ook niet alle kennels accepteren deze honden. 

Ik heb een oppasadres, maar had pas dat ze al vol zat. Ik heb toen geprobeerd om via andere kanalen wat te regelen, maar dat bleek in de praktijk tegen te vallen. 

Ik zou dus het advies hebben om nu alvast een oppas te zoeken, waarmee je kennis kunt maken en kijken of er een klik is. Ook wanneer je een dagje weg gaat, gewoon brengen zodat ze aan elkaar gewend zijn. Dan weet je dat het hondje ergens vertrouwds is wanneer er onverhoopt (operatie / langdurig ziek) iets gebeurd.

En ik heb ook zo snel niet iemand die de hond neemt wanneer er iets met ons zou gebeuren (ook wij zijn jong en gezond). Het zijn echter allemaal dierenliefhebbers, dus ik verwacht wel dat zij hem dan opvangen en eventueel een goed huisje zoeken voor hem. 

Remi doet normaal niet haar behoeftes in de tuin, maar als het moet doe ik haar daar wel. Als ik het trek laat ik haar voor het huis in de berm haar behoeftes doen (ze houdt het namelijk heel lang op voor ze pas in de tuin gaat). Ook alleenstaand en geen vrienden/familie in de buurt. Ik heb een soort oppasadresje, maar die is alleen voor soms in het weekend, aangezien ze doordeweeks werkt .

Back up voor mocht er echt iets ernstigs zijn... Daar stress ik ook wel eens over, Remi heeft verlatingsangst, dus ik kan ook moeilijk de buren vragen haar alleen even uit te laten of eten te geven bijvoorbeeld. Ooit opgenomen worden of met de ambulance mee moet ik dus koste wat kost proberen te vermijden, want anders heb ik een probleem Dan liever maar meteen omrollen, want dan nemen mijn ouders het over denk ik voor even, al gaat ze daarna denk ik naar asiel hen kennende.

Dus wat ik doe, niet te veel over na denken want ik heb een probleem mocht ik ooit in een situatie komen waar ik haar niet mee kan/mag nemen.

Voor mij geeft het rust dat ik alles geregeld heb...ik ben dat gaan inzien toen ik mijn bekken gebroken had....paniek wat met de honden, Ogin is terug gegaan naar de fokker, die was nog maar 9 weken oud, zou zelfs herplaatst worden, Bams is bij me gebleven, moest voor 12 weken naar een revalidatie tehuis, heb ik niet gedaan ben thuis gebleven, Bams is drie weken in de tuin geweest daarna had ik een rouleersysteem, van drie mensen die ze allen uitlieten per keer, de rest tuin, vandaar plasplek in de tuin.....na vijf maanden is ogin terug gekomen, bij mij, waar ik de fokker nog steeds dankbaar voor ben.....en heb gelijk geregeld dat als mij echt wat overkomt dat mijn honden opgevangen worden...testament laten maken en met de newfoundlander foundation alles in orde gemaakt juridisch, zodat niemand mijn hond/en mee kunnen nemen....voor mij een hele geruststelling.

Ook ik heb een vriendin waar mijn hondje heen kan als ik bv opgenomen moet worden.

Maar voor griep, liep ik ook met 39 koorts de straat op. Gelukkig doet dit hondje wel haar behoefte in de tuin, na enig aandringen en als ze merkt dat ze echt niet uitgelaten wordt. Dat lukt dan een of twee dagen, daarna weer zover opgeknapt, hoewel lang niet beter, voor een klein  rondje. Zo heb ik met met al mijn honden gedaan, ondanks ziek, of na operatie, toch naar buiten. Nu met corona is dat natuurlijk anders, dan moet je binnen blijven. 

En ja, al mijn honden, moesten dan  een week of langer de grote wandeling missen, geen enkel probleem want iedere hond moet zich ook aan kunnen passen. Lag ik ziek op bed, dan lag de hond lekker bij mij. Dit gold ook voor mijn jachthonden en mijn herdershonden. Voor het geval jullie denken dat alleen een klein hondje dit kan,

Beterschap!

Ik heb ook geen netwerk in de buurt, maar wel het geluk dat mijn moeder gek is op Scotty (en andersom) en graag wandelt, dus wanneer het nodig is neemt zij hem over. Of dat nou is omdat ik een paar dagen naar het buitenland ga (voor Covid dan) of omdat ik geopereerd ben. Onderweg wil ze zelfs hier en daar nog wel een spelletje met hem doen of hem wat trucjes uit laten voeren. Alleen het echte trainen doet ze niet (is ze eerlijk gezegd ook niet zo goed in ), en vlees en dingen in Kong's proppen houdt ze ook niet zo van maar dat kan ik bijna altijd zelf.

En kunnen we allebei niet, tja dan is het niet anders en zal hij zich zolang als nodig is binnen moeten vermaken. Ik doe er wel altijd alles aan om hem bezig te houden hoor, met een flinke kophuid, een kartonnen verpakking met wat lekkers om te slopen of hersenwerk en meer trainen met balans en detectie als het even kan.

Heb zelf een hele tijd met rugklachten gezeten. Niemand die de hond uit liet, die eigenwijze dondersteen wil namelijk niet mee met anderen als ik gewoon thuis ben hahahaha. 

Dat deed ik dus gewoon zelf.

Nu is dat een Maltezer en die kan wel een tijdje met wat minder. Heb binnen gewoon wat meer aangeboden zoals hersenwerkjes.

Vorig jaar december corona, ook zelf de hond 'uitgelaten'. Naar de groenstrook en weer terug.

Met griep zal het ook wel hetzelfde zijn hier gok ik.

Ben ik weg om te werken, dan laat ma of pa de hond uit.

Ik doe alles gewoon zelf. Voor echt langere periodes (minimaal een week of meer) heb ik prima oppas, maar als ik ziek ben dan komt het toch echt op mezelf neer.

Als het wandelen dan minder is dan probeer ik gewoon te doen wat ik kan (zolang ze iig de ruimte hebben gehad om te plassen en poepen ben ik al tevreden haha). Verder krijgen ze hier dan veel voerspelletjes.

Dus Kongs, lickimatten, toppls, brokjes zoeken/een snuffelmat en lekker veel kauwwerk.

Als je echt hartstikke ziek bent en je hebt niemand om de hond een goede wandeling te geven, dan is dat op dat moment helaas zo. Daar kun je verder ook vrij weinig aandoen.

ja weet je als je ziek bent ben je ziek maar als je immobiel bent dan kan je wel willen maar gaat het gewoon niet het kan dan domweg niet

mijn ervaring is dat in zon noodsituatie er wel een oplossing komt

Bedankt voor alle reacties. Een oppas of een netwerk uitbouwen in geval van ziekte is inderdaad iets waar ik aan ga moeten werken. Ik ben een paar maanden geleden terug verhuist naar een andere regio wegens relatiebreuk. De enige die hier in de buurt wonen is mijn zus haar man en kinderen. Mijn schoonbroer laat hem regelmatig uit als ik op verplaatsing werk maar heeft zelf ook een drukke agenda. 

Ik ga is kijken naar betaalde oppassers in de buurt want Toby is geen evidente hond om zomaar aan mensen mee te geven. Hij kan onvoorspelbaar reageren op andere honden en is loeisterk en valt soms uit aan de riem.

Ik merkte dat hij na 2 dagen alleen plas en poeprondjes toch onrustig werd vandaag. Ik heb mij al een keer naar buiten gesleept en op het gemak 30 min rondgesloft en mijn schoonbroer heeft net een uur gewandeld. Voorlopig is hij rustig. Hopelijk ben ik tegen morgen beter in vorm.

Ben je niet lid van een weggeefhoek/verkoophoek op faceboek in je omgeving?

Misschien kan je daar een oproepje zetten. 

Vast iemand die je wil helpen.

Je goed aankleden zolang je nog mobiel ben ......kan je toch beter zelf gaan, op een rustige plek de lange lijn eraan, lekker laten snuffelen heeft je hond ook een fijne wandeling hoor..het is wat anders als je niet mobiel ben.

Ik ben alleen, heb 3 honden, werk en heb een heel fijn netwerk om me heen waar ik jaren aan gebouwd heb door ook op andere hondjes te passen. Vriendin van me laat ze uit als ik werk en is ook nog t.o. me komen wonen. En als ik morgen dood zou gaan, gaan ze alle 3 naar een andere vriendin die ze graag zou willen opnemen. Dit staat zwart op wit. 

Er zijn ook HUSsen, dagopvangen. Je krijgt terug wat je erin stopt, is mijn ervaring. 

Ik ben ook alleen, gelukkig wonen mijn kinderen dicht in de buurt mijn zoon zelfs bij mij in de straat. In geval van nood kan ik op mijn zoon en schoondochter rekenen maar dit doe ik alleen als het echt niet anders kan. Als mij iets zal overkomen gaan mijn hond(en) naar mijn dochter, het is de bedoeling dat ze daar blijven maar gaat dit niet werken dan zoekt zij een goed thuis voor ze.

Ik ben dan niet alleen staand, maar mijn vriend werkt heel veel waardoor ik praktisch gezien wel alles alleen doe met de hond. Ookal is het niet hetzelfde heb ik wel tips voor je! Ik heb voor Marley een oppas gevonden door online te zoeken op sites als "hondjeuitlaten.nl" en "pet&b" . Na meerdere kennismakingen met iemand en een goed gevoel erbij heb ik nu een lieve oppas voor hem. Hij is reactief en ook niet een hond die je zomaar kan meegeven aan iedereen. Met staffords is het inderdaad wat lastiger maar er zijn zeker ook mensen die fan zijn van dit ras. Misschien dat je op die manier iemand kan vinden? Ik heb ook in de buurt wat mensen met honden met wie ik het goed kan vinden ( en de honden gelukkig ook) die ook op willen passen. Eventueel dus via de mensen die je in de buurt leert kennen met hondjes?

Ik ben doordeweeks alleen en ik heb een LAT-relatie.  Richard is dol op Pepijn en dat is wederzijds. Hij heeft al een paar keer voor Pepijn moeten zorgen en dat is prima gegaan.  Ook als mij iets zou overkomen neemt hij Pepijn in huis.

Verder ken ik hier in de buurt genoeg mensen met honden, bij wie ik terecht zou kunnen in geval van nood.

En ik zal ook klaarstaan om iemand anders uit de nood te helpen.

Een vangnet is echt nodig als je alleen bent, dat neemt zorgen weg.

Bedankt voor alle tips. Ik ga inderdaad een 'vangnet' proberen hebben in geval dat ik ziek ben of in het ziekenhuis zou belanden. Het ras maakt het niet makkelijker en helaas andere hondenbaasjes leren kennen is ook niet zo makkelijk aangezien Toby alle hondjes wil opeten behalve teefjes en veel mensen lopen met een grote boog om hem heen. Ik ben nu aan het mailen en een kennismaking aan het plannen met een betalende hondenuitlaatservice die honden 1 op 1 uitlaat. Deze mevrouw geeft aan veel ervaring te hebben met sterkere en moeilijke honden.

Voorlopig springt mijn schoonbroer bij waar nodig maar hij kan ook niet altijd en heeft zelf ook een drukke agenda. Ik ga de tips voor bovenstaande sites ook bekijken.

Dat is inderdaad een lastige situatie. Ik heb het ook jaren alleen gedaan, zelfs toen ik nog bij mijn moeder woonde. Voor Kaylo heb ik 1001 opties. Die kan eigenlijk overal wel. Maar ik weet zeker dat mocht er iets met mij gebeuren dat hij naar mijn moeder kan. Tika is een ander geval. Al lag ik met 40 graden koorts op bed kon mijn moeder haar nog niet uitlaten. Bij mijn vader kan ze altijd maar kort. Nu heb ik gelukkig inmiddels een hele lieve vriend en kan hij alles met haar doen. Maar mocht er met ons beide iets gebeuren dan heb ik met mijn ouders afgesproken dat als zij geen andere mogelijkheid zien dat ze dan wordt ingeslapen. Maar dat is ook ivm haar gedragsproblemen en gigantische handleiding. Zij kan niet op een verantwoordelijke manier worden herplaatst. 

Ik zou zeker kijken naar een pension/opvang en/of individuele uitlaatservice waar hij op regelmatige basis al kan wennen. Misschien zelfs gewoon iemand in de omgeving? Er zijn een aantal websites waar je kan zoeken naar een individuele particuliere uitlaatservice.