Puppy labradoodle gromt

Hoi allemaal, hopelijk kunnen jullie ons helpen met een probleem. Onze puppy is momenteel 15 weken oud. Hij is lief en sociaal en natuurlijk erg speels. Wat ons opvalt is dat hij al vrij snel vanaf dat hij bij ons was gromde toen we hem oppakte. Later bleek dit te komen omdat hij op dat moment iets van een takje of steentje in zijn mond had. Dit moment voorkomen we nu door te ruilen voor een koekje, dat gaat goed. Nu hebben we een volgend probleem, op het moment dat we hem corrigeren met de riem (bijvoorbeeld tijdens het wandelen als hij blaft naar fietsende kindjes) dan gromt hij naar mij. De puppycursus gaf aan dat je hem aan de lijn kan corrigeren door hem aan de halsband te trekken mocht hij niet luisteren. Na dit moment gromde hij. Ook als ik weg loop van de situatie stopt dit niet. Het zijn vaak kleine momenten zoals tijdens het wandelen, of tijdens het weghalen van de pup in een ruimte in huis, of tijdens het schoonmaken van de pootjes. Wie kan mij helpen om hier goed mee om te gaan? Boos worden helpt niet, rustig blijven en belonen als hij het goed doet helpt ook niet. Hij is niet zo snel onder de indruk van ons als baasjes. Na het grommen is hij weer zoals van ouds, en gaat hij weer gezellig spelen en is hij lief.

Stop daar mee en probeer de hond af te leiden als hij ongewenst gedrag vertoond. Honden zijn geen mensen, maar dat betekent niet dat je hem moet corrigeren. Ik zou ook gaan grommen....

Afleiden doe je met een snoepje, gek geluidje, speeltje, etc. alles wat op een positieve manier de aandacht op jou brengt. Uiteindelijk is een hond vrij simpel. Jij moet die blije koektrommel zijn voor hem. Zeker in het begin, later is het gewenste gedrag ingeprent en neemt de koekjes frequentie af. Belonen is een blijvertje, maar dat kan op een bepaald moment ook met je stem.

Corrigeren met de riem is iets wat je alleen doet tussen 2 vingers en dient om te sturen, maar niet om te corrigeren. Dat is de jaren-80-ik-ben-de-baas-en-niet-de-hond-manier en word al jaren niet meer gedaan voor juist opgeleide kynologen.

Ik ga met Saartje mee.

Zou ook gaan kijken naar een hondenclub die wat positiever traint.

Hoe zou jijzelf het vinden als er constant als je iets 'verkeerd' doet, aan je nek wordt getrokken, hoe zou jij reageren?

Ik zie zoveel mensen constant rukken aan die lijn als ze de hond uitlaten. Echt sneu.

Een ruk bij zitten, een enorme ruk slinger als ze te ver weg lopen, een ruk als ze even snuffelen, een ruk als ze ook maar met één oog naar een andere hond kijken. 

Gezellige wandeling voor de hond

O wat een raar  achterhaald advies van de puppycursus. Gevaarlijk ook, risico op letsel van de nekwervels. 

Probeer zoveel mogelijk te voorkomen ipv achteraf corrigeren, dus houdt genoeg afstand tussen de pup en voorbijkomende fietsers. Ben je te laat, stel dan de pup even gerust, door even stil te staan, even benoemen kan helpen.

De Puppy en de Jonge Hond - Over Opgroeien - kynoblog

Ook het boekje kalmerende signalen van dezelfde schrijfster is een aanrader, op internet te vinden als PDF bestand.

Eigenlijk hoe moeilijk het ook is moet je zo'n situatie voor zijn. Er zijn meerdere manieren zoals de "roedel methode" van Arjan van Alfen en Francien Koeman. Deze is ook weer grotendeels achterhaald. Turid Rugaas is veel moderner. Wat ik altijd deed in zo'n geval is het z.g. "herderen" (John Fisher) oftewel een heel klein rondje links om lopen met de hond. De hond loopt links wil dan doorlopen. Jij slaat links af en verspert dan met je linkerbeen z'n weg. Je moet dan wel een korte lijn voeren. Zo draai je dan een paar rondjes. Het is een aandachtsoefening. Zorg er wel voor dat je hem niet op de voorpoten trapt. Daarna loop je weer door. Je kunt hem als hij het goed doet eventueel belonen. Dit geldt ook voor het schoonmaken van de pootjes. Til je het pootje op en gromt hij niet, geef hem een voertje. Maak je het pootje schoon en gromt hij niet, geef hem een voertje. Gromt hij, haal de voertjes weg en draai je hem demonstratief de rug toe. Zo heb ik Eefke ook het tandenpoetsen geleerd. Nooit een "gevecht" aangaan. Het verhaal van roedelleider is inderdaad achterhaald. Tegenwoordig gaat men uit van een ouder-kind relatie. Er moet een vertrouwensband tussen eigenaar en hond ontstaan. Correcties zoals rukken aan lijnen en halsbanden is dan ook uit den boze en niet meer van deze tijd. Een hond train je niet maar voed je op.

Bedankt voor jullie reacties. Het punt corrigeren aan de riem is absoluut geen rukken geven of hem door te straat heen slingeren. Ik wil mijn pup zeker geen pijn doen. De puppycursus gaf aan mocht hij blaffen naar voorbij gangers trek hem dan naar je toe (corrigeren) en loop weg. Op dat moment gromde hij omdat hij maar al te graag naar de kindjes wilde. Dat weglopen werd pas ingezet als hij eerder niet afgeleid werdt door een koekje of geluidje. Het "herderen" lijkt mij een hele goed oplossing en daar ga ik zeker mee oefenen, dankjewel! 

Ik sluit mij aan bij de rest.

Daarnaast; probeer je even te verdiepen in de pup. Je pup blaft bijvoorbeeld naar de fietsende kinderen. Waarom doet hij dit? De meest waarschijnlijke reden is dat hij het spannend vind. Hij vindt het waarschijnlijk maar iets geks. Hij heeft niet iets persoonlijks tegen die kinderen, hij kent ze niet. 

Als jij dan corrigeert met een lijn (wat ik eigenlijk nooit een goed idee vindt, wat de reden ook is dat een hond ongewenst gedrag vertoont) wordt de situatie nog spannender en vervelender voor je pup. Zelfs degene die eigenlijk de veilige haven zou moeten zijn, is ineens tegen hem. 

Probeer zijn aandacht af te leiden van de kinderen, beloon als de aandacht terug is op jou. Laat je pup de wereld rustig ontdekken en begeleid hem hierbij. 

En dat moet je proberen voor te zijn dan hoef je niet te trekken en corrigeren. Een hond leert veel meer van iets wat positief is. 

Jij ziet van te voren dat er wat aan komt, dan moet je op dat moment je hond al bij je roepen en afleiden. Wat enorm lekkers in de hand, aandacht vragen, doorlopen en blijven belonen, met stem of voertjes.

" En dat moet je proberen voor te zijn dan hoef je niet te trekken en corrigeren. Een hond leert veel meer van iets wat positief is. 
Jij ziet van te voren dat er wat aan komt, dan moet je op dat moment je hond al bij je roepen en afleiden. Wat enorm lekkers in de hand, aandacht vragen, doorlopen en blijven belonen, met stem of voertjes. "

UkkePuck

Bedankt voor de tips, ik ga hem proberen positief te benaderen en te belonen. :)

De ene grom is de andere niet. Een grom kan een dreiging zijn alvorens agressie in te zetten, maar ook een uiting van ontevredenheid vergelijkbaar met wat gemopper.

Kijk dus eerst wat er bij jouw pup aan de hand is. Wat wil je hond zeggen met zijn grom. Welke lading heeft ie.

Sowieso is het een goed idee om te sturen, te anticiperen. Zoals eerder gezegd: kijk naar de redenen waarom ie gaat blaffen naar de kinderen. En vertrek van daaruit. Zo pak je de oorsprong aan, en kan je je hond aanleren wat je wenst terwijl je rekening houdt met zijn ruimte en ritme.

Zelf ben ik niet zo'n voorstander van ongewenst gedrag om te buigen met koekjes. Een gehaaide pup kan dan al snel opzettelijk wangedrag gaan inzetten om snoep van je te bekomen, hehehe, het zijn soms echte kleine snoodaards. 

Persoonlijk vind ik inzetten op zelfbeheersing en geduld, leren omgaan met frustraties en begrenzingen veel belangrijker en daar heb je geen voedsel bij nodig, alleen een eigen stevige portie geduld, vriendelijkheid en kordaatheid. 

Belangrijkste is dus: probeer te kijken naar de reden, en bedenk hoe je van daaruit op een opbouwende manier het gewenste gedrag kan aanleren ipv het eerst te laten gebeuren en het vervolgens te moeten corrigeren. 

En dat gaat niet meteen perfect, hoor, dus gun jezelf de tijd. Het is voor iedereen wat zoeken en uitproberen. 

Wat Alaska zegt, een grom hoeft niet perse dreigen te zijn inderdaad. Als ik tegen mijn hond "nee" zeg als ik zie dat hij wil gaan uitvallen of ergens heen wil dan doet hij ook een brommetje. 

Ik zou proberen veel afstand te houden tussen je pup en de dingen waar hij naar blaft. Probeer dit op te bouwen en steeds dichterbij te gaan en ondertussen belonen als het goed gaat. Zo voorkom je die grote spanning en laat je zien dat het niet nodig is om te blaffen :)