Wordt het ooit beter?

Een hond bijt je niet tot bloedens toe vanwege tandjes wisselen. Dan heeft ie gewoon totaal geen bijtrem aangeleerd gekregen. Zelfde geldt voor opspringen, grommen, bijten, je kleren verscheuren, kronkel in de kop, in je dochter bijten, alles wat je in je openingspost beschrijft. 

Kwestie van starten met opvoeden. En dat is helaas geen synoniem voor koekjes strooien. 

Ik vind het geen negatieve reactie als ik aandraag dat je zijn liefde voor snoepjes ook goed gebruiken kunt om hem te trainen.

Om op te voeden en te leren wat leuk en wenselijk is wat vooral niet.

En dat bijten, nogmaals, je moet hem leren dat dit ongewenst is en niet oke.

Echt consequent en duidelijk.

Daarnaast moet je voorkomen> hou zo weinig mogelijk armen en handen in de buurt van het hondenbekje

En> misschien moet jij en je kinderen even een poosje op rubberlaarzen binnen lopen.....Dat klinkt misschien raar maar zo kan je hond niet bij je benen en voeten komen en dat geeft een veel rustiger en veiliger gevoel.

Bovendien smaakt rubber vies dus je hond leert er ook sneller mee dat dit niet de beste manier is.

Tenslotte> het is inderdaad een fase.

Dat pupbijtgedrag gaat voorbij, maar, mits, je hem WEL leert dat niet en nooit oke is.

Mijn reactie is niet snauwerig of negatief bedoeld hoor! Is soms ook lastig om iets te schrijven zonder snauwerig over te komen..Ik heb het namelijk net iets te vaak gezien; Een gezin met kind(eren) en een pup, pup toont agressie,kind is er bang voor. Niet genoeg tijd/kennis om de pup op te voeden en uiteindelijk moet de hond alsnog weg na meerdere bijtincidenten..Ik begrijp je frustratie en je probeert nu alle spreekwoordelijke ballen in de lucht te houden.Maar je moet wel realistisch blijven : Is het voor jou haalbaar om nog meer tijd in je pup te steken..Hoe denkt de rest van je gezin hierover.Jij neemt de opvoeding hoofdzakelijk voor je rekening maar je hebt de rest van het gezin hier ook voor nodig,die moeten er ook achter staan..Mijn kinderen waren ook klein toen we onze 1e pup kregen en ik vond dat zelf heel pittig, ook nog redelijk rustig hondje destijds.Ikzelf had destijds geen tijd gehad om een pittige pup op te voeden...Vandaar dat ik zeg: je wilt het misschien wel heel graag,maar heb je die tijd ook echt.

Probeer naar het groter geheel te kijken, wat er vooraf gaat, in welke context de hond zo gaat bijten.

Zo leer je meer over het 'waarom', en kom je bij emoties terecht zoals: verveling, opwinding, frustratie, onrust, enz.

Dan kan je gaan managen, anticiperen.

Bijvoorbeeld: tikkertje spelen in de tuin leidt al snel tot opspringen, happen, grommen,... Dan hou je de spelletjes beter wat rustiger, of korter, zodat de emoties niet te hoog oplopen en het dus niet uitmondt in bijtgedrag. 

Of tijdens een wandeling met veel prikkels gaat de pup in de lijn hangen, naar je handen happen, aan je broekspijpen sleuren: dan kan je wat meer rustpauzes inlassen in de wandeling, waarbij je regelmatig even samen naar de wereld kijkt, op je dooie gemakje. En dan weer een eindje lopen. Zo krijgt dat kopje de tijd om de prikkels die hij ervaart en waar ie opgewonden van wordt, weer te laten zakken. 

Dan managen gaat niet meteen perfect, hoor. Het is een beetje een zoektocht. En soms ben je te laat en hangt ie al weer aan je mouw. Blok het dan meteen af door bijvoorbeeld je voet op de lijn te zetten zodat ie niet meer kan opspringen en wacht rustig af tot ie kalmeert. Of lijn 'm even aan een boom zodat ie buiten je bereik blijft en wacht weer kalm af. Wordt de pup rustig? Laat weten dat dit goed is en zet je wandeling verder. 

Zodat ie duidelijk leert: happen en opspringen = not done. Zelfbeheersing = gewenst.

Ik denk dat de meeste het niet slecht bedoelen, en de puppy periode is niet roze kleur en manen schijn helaas.. die ervaring  heb ik ook gehad toen mijn hond een pup was , en ze was ook niet persee gemakkelijk.

ik heb een jachthond, een Engelse springer. Die hebben ook uitdaging nodig.

het strooien van snoepjes zou ik indd niet doen, wel zou ik proberen te achterhalen waneer en op welke momenten die zo wilt gaan bijten en proberen dit te voorkomen door afleiding, dit kan van alles zijn een hersenspelletjes, snoepjes zoeken etc etc.

hier doen we vaak hersenen spelletjes , doen snoepjes in eierdozen/wc rollen of keuken rollen die leeg zijn en laat maar die snoepjes zoeken en dat kartonnetje scheuren( wel onder toezicht etc. Hier eet ze het karton niet op)

ik zou ook wat langere wandelingen inlassen, lekker naar het bos snuffelen op z’n eigen tempo kan geen kwaad.

Lekker de hond tijdens wandelen ook eigen routes laten kiezen evt, lekker laten snuffelen. 

nieuwe plaatsen opzoeken en gewoon daar zitten beetje verkennen etc.

tanden wisselen is een vrij vervelende lange periode, hier hielp voor het wisselen bijv een bevroren washandje geven.

krijgt de hond snacks? Hier waren gedroogde snacks ook een sucses lekkere afleiding en kauwen niks mis mee.

tijdens het bijten heel hard au roepen etc kan duidlijk maken dat het echt niet okay Is en pijn doet.

ik ben zelf geen voorstander van fysieke straffen.

ik las dat je de hond in de bench laat slapen, als de hond in slaap valt laat hem maar lekker liggen waar die wilt zolang iedereen hem lekker met rust laat is er niks aan de hand.

ik denk dat de hond een beetje beperkt wordt in doen en laten , probeer het wat vrijer te laten. En kijk niet naar alleen momenten maar the big picture dus het geheel want vaak voor acties is er een rede. Probeer op te letten waneer er welke dingen gebeuren. 

leer je hond kennen, ga samen dingen ondernemen.  

blijf de positieve dingen aanhouden die goed gaan hoe moeilijk ook. Positieve dingen zijn goed kijk daar naar ipv alleen het negatieve.

Hopelijk heb je hier iets aan & sucses 

Ohoh. De pittige pup ellende. Ik heb ook een pittige pup. En het is hard werken. Ging het eindelijk helemaal goed, raakt hij in zijn puberteit. Begint de ellende weer.... Maar het hoort er bij en als het goed is, dan heb ik over een tijdje een leuke goed luisterende hond. 

Ik denk dat het je helpt om te gaan werken aan een bijtrem. Hier een linkje als voorbeeld.

https://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/puppy-bijten-afleren/ 

Verder zul je hem moeten gaan uitputten. Ik doe dit door te lopen met hem en hem veel kluiftijd te geven en speeltjes met brokjes. Ik heb ook steps besteld, om hem  nog meer opties te geven. 

Je moet letten op de prikkels en zijn enthousiasme. Proberen om escalatie voor te zijn. Ik zou ook wel stoppen met snoepjes geven als hij bijt, aangezien dit belonen voor slecht gedrag is. Dat helpt je niet. Belonen is timen. Ik oefen af en toe nog steeds de basiscommando's met hem, ondanks dat hij bijna een jaar is. Ook dit is voor mijn gevoel werken aan de band. 

Succes en houdt de moed er in. Je zal nog even aan de bak moeten, maar als je nu volhoudt, heb je straks een leuke hond!

Hoe weet jij dat hij geen bijtrem heeft aangeleerd? Dat heeft hij namelijk wel, tijdens het spelen bijt hij nooit hard. En de rest wat je omschrijft is 1 en hetzelfde probleem en daar probeer ik dus nu juist een oplossing voor te zoeken. En dat ik alleen maar snoepjes strooi is echt onzin. Deze opmerking is totaal overbodig.

Nee dat is het zeker niet en hier kan ik ook best wel wat mee! Dank je 

Ok, misschien laat ik me een beetje teveel in met het kritiek van anderen   Ik heb de tijd ook zeker om een pup op te voeden, ik zie het echt als mijn 3e kind met bijbehorende verantwoordelijkheden. Maar snap wel dat je het je afvraagt hoor!

" Probeer naar het groter geheel te kijken, wat er vooraf gaat, in welke context de hond zo gaat bijten.
Zo leer je meer over het 'waarom', en kom je bij emoties terecht zoals: verveling, opwinding, frustratie, onrust, enz.
Dan kan je gaan managen, anticiperen.
Bijvoorbeeld: tikkertje spelen in de tuin leidt al snel tot opspringen, happen, grommen,... Dan hou je de spelletjes beter wat rustiger, of korter, zodat de emoties niet te hoog oplopen en het dus niet uitmondt in bijtgedrag. 
Of tijdens een wandeling met veel prikkels gaat de pup in de lijn hangen, naar je handen happen, aan je broekspijpen sleuren: dan kan je wat meer rustpauzes inlassen in de wandeling, waarbij je regelmatig even samen naar de wereld kijkt, op je dooie gemakje. En dan weer een eindje lopen. Zo krijgt dat kopje de tijd om de prikkels die hij ervaart en waar ie opgewonden van wordt, weer te laten zakken. 
Dan managen gaat niet meteen perfect, hoor. Het is een beetje een zoektocht. En soms ben je te laat en hangt ie al weer aan je mouw. Blok het dan meteen af door bijvoorbeeld je voet op de lijn te zetten zodat ie niet meer kan opspringen en wacht rustig af tot ie kalmeert. Of lijn 'm even aan een boom zodat ie buiten je bereik blijft en wacht weer kalm af. Wordt de pup rustig? Laat weten dat dit goed is en zet je wandeling verder. 
Zodat ie duidelijk leert: happen en opspringen = not done. Zelfbeheersing = gewenst. "

Alaska's Finest!

Ik denk dat je hier nog wel es een punt kan hebben. Buiten hangt hij voornamelijk in de riem aan het einde van de wandeling of nadat hij los is geweest. Misschien toch wat vaker rust pakken tussendoor. In combinatie met binnen meer uitdaging lijkt me dit wel een goede oplossing. Bedankt!

Hé? Wat vreemd dit.. Ik lees juist nauwelijks negatieve reacties. Juist heel veel tips, en mensen die meedenken. Heel jammer dat de pup jou blijkbaar zo veel stress bezorgd, dat je alles negatief in ziet. Probeer het eens anders te lezen, wellicht dat dat helpt.


Dat de ene hond van dit ras voldoende heeft aan een dagelijkse wandeling en verder een brave gezinshond is, neemt niet weg dat die van jou hier ook gelukkig mee is. Ik heb zelf 2 Hollandse herders, waarvan 1 uit werklijnen. Hoewel het al mijn bedoeling was om met deze hond aan het werk te gaan, nog voordat ik me op de wachtlijst liet zetten bij deze fokker, heb ik me er bij haar ook op verkeken hoe heftig ze was. Tot het extreme aan toe. Iedereen is anders natuurlijk, maar ik zag dit juist als een enorme uitdaging. Samen ontdekken.


Het belangrijkste vind ik om te kijken wáár bepaald gedrag vandaan komt. Een hond doet nooit iets zonder reden. Want dat hij de bench in gestopt wordt zodat de katten beneden kunnen en jullie even rust hebben, voorkomt het probleem uiteraard, maar het lost niks op. Ga een op zoek naar de oorzaak waaróm en werk vanuit daar. Het mooiste zou toch zijn als hij gewoon zelf zijn rust zou kunnen pakken en de katten laat voor wat het is? Dit is 100% zeker mogelijk, maar vergt gewoon tijd en training.


Dat een puppy wisselt helpt niet mee. Het doet vaak pijn en geeft ongemak, en dus reageren ze dit af. Wat hier goed hielp, is een washandje goed nat maken, en in de vriezer leggen voor een paar uur. Geef dit aan je pup om op te knabbelen en het zal de pijn verlichten. Bevroren wortels waren hier ook een hit.

Zorg verder voor voldoende natuurlijk kauw materiaal. Door te kauwen maakt een hond een stofje aan in de hersenen dat ze relaxed en tevreden laat voelen. Ik had hier bijvoorbeeld altijd een groot stuk runderkophuid plaat liggen waar mijn pup toch wel minstens een uur per dag aan aan het knagen was.


Daarbij, hoeft een pup niet elk uur te slapen. Mijn pups haalde écht de minimum van 18 u slaap per dag niet hoor. Dat is niet erg, als ze maar rustig zijn. Dus kauwen op iets, zichzelf vermaken met een speeltje etc, is ook rust. Als ze mij maar niet lastig vielen.


Dan het opspringen. Positieve opvoeding klinkt allemaal heel leuk, en het is fantastisch als het lukt, maar vaak werkt dit niet in de praktijk. En zeker bij werkhonden niet. Mijn honden zijn bijvoorbeeld écht niet onder indruk als ik ze af leidt met een snoepje en slecht gedrag dus negeer.


Want ik deed bij opspringen en hangen in mijn kleren (ja, ik had er ook zo 1, we doen nu bijtsport en daarin kan ze dus ontzettend haar energie kwijt) was 1 keer duidelijk 'NEE' zeggen. Pup van me af duwen en omdraaien, speeltje geven en belonen als ze daar mee verder ging. Bleef ze springen. Duidelijke NEE, en apart zetten. Even in de gang. Ze moeten weten dat springen en bijten geen énkel voordeel voor ze heeft, en niet denken: springen = snoepjes zoeken.


Dan toch nog even over de tekst dat ze nu ook sociale huishonden zijn. Ik ken het ras persoonlijk erg goed. Mijn opa fokte ze vroeger, mijn moeder heeft ze ook gehad en nogsteeds zitten ze in de familie. Allemaal zijn het leuke sociale honden die in huis lopen, maar met állemaal wordt ook wat gedaan. Zo wordt er met ze hardgelopen (ze zijn echt perfect voor Bikejoren en Canicrossen als hij oud genoeg is) mantrailen, speuren etc.


Jachttraining betekend niet dat je elke week moet gaan jagen. Het is zo veel meer dan dat, en heel leuk. Je kunt nu ook al zelf aan de slag gaan. Verstop eens een speeltje van hem in de tuin, sleep het over de grond zodat hij de geur op vangt en laat het hem zoeken. Want hoe een leuke huishonden het ook zijn, aan instinct ontkom je niet. Het zit er in, het blijft er in, dus het juiste om te doen is om hem hierin zoveel mogelijk te bieden. Dán zijn het relaxte tevreden huishonden.

Heel eerlijk, mijn primaire reactie was ook negatief, omdat ik 0 ervaring en dan een kruising duitse staande niet helemaal kan rijmen, maar aan de andere kant, puppy bijten is lastig, maar gaat echt over, maar verlangd management. Als het management goed is gedaan, zal het puppybijten vrijwel niet meer bestaan na het wisselen, maar een hond zal altijd zijn bek gebruiken bij het spel. Het is dan zaak om dit passend aangeleerd te hebben. Dat grommen hoeft niks met agressie oid te maken te hebben, maar is waarschijnlijk puur opwinding. Onze hond gromt ook een soort van als ze op gaat in het spel.

Een goed startpunt om puppybijten te managen is DIT artikel. Het bijbehorende boek, Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans 1 - Elke pup een goede start, is mijns inziens het beste boek voor een beginnende hondenliefhebber.

Zoals ook door anderen aangeraden; jachttraining is echt heel leuk om te doen en zorgt voor rust, regelmaat, én uitdaging bij een dergelijke hond.

Meer dan 20 minuten wandelen is geen probleem, sterker, ga het bos in, ga eens ergens lekker zitten en laat je hond de omgeving ontdekken met zijn neus, een halfuurtje ergens zitten en de hond laten snuffelen is ontspannend voor jou, leuk om naar te kijken, en een hele berg indrukken voor jouw hond waardoor zijn behoeften verzadigd raken en er meer rust zal zijn in huis. 

Kleine domper wellicht; voorlopig domineert de hond jouw leven. De puppytijd is heel intensief, de pubertijd gaat met ups- en downs en de intensiviteit is deel afhankelijk van jullie mindset en verwachtingspatroon, maar daarna, mits de hond nog steeds uitgedaagd wordt keert de balans vaak terug.

Kleine domper 2; een dergelijke hond heeft een leven lang beweging nodig, bijna dagelijks. Je red het bij zo'n kruising niet met een uurtje wandelen. Sowieso moet er in een uurtje uitdaging zijn en hebben de meeste (staande) honden meer bewegingstijd nodig.

De bench ontgaat mij volledig. Een hond heeft een rustpunt nodig, maar geen verplichte rust. Ook denk ik dat je hem met 20 minuten beweging echt te kort doet.

Hoi.

Na blz een ben ik een beetje afgehaakt, dus misschien geef ik tips die al gegeven zijn.

In de jaren 70 en 80 was de Duitse staande korthaar een heel fijne en geliefde huishond die veel voorkwam. Ja ze hadden en hebben beweging nodig. Ik kende diverse van deze honden, ik had zelf een heidewachtel. Maar in die tijd was de hond een huishond en paste zich netjes aan aan het gezin.  Wij wandelden met een groepje, (naast de div. Plas rondjes, )in de avond anderhalf uur en in het weekend had een enkeling een hondentraining en dat was het. En geloof me die honden waren niet eens ongelukkig, braken geen huis af, waren geen enorme hyper honden die meer en meer en meer moesten,

Tegenwoordig moeten zelfs baby pups al zoveel doen.

Puppies zijn draakjes. Dat is zo. Oh ze zijn schattig, bij een ander....4 maanden, inderdaad wisselen der tandjes, dus kauw speelgoed en bijterig. 

Het strooien van brokjes ken ik als oplossing, echter kijk uit, het gevaar is, dat je verkeerd gedrag beloont. Als je hond bijt. Hand over neus, bek losmaken, klaar zeggen en bevriezen. Spel over. Want bijten is nooit een spel. En zeker bijten met grommen, zou ik meteen afkappen. Hond negeren. En je  mag van mij best foei zeggen. 

Stopt je hond dan met bijten, beste hond en dan een beloninkjes. 

Leer je hond het commando nee, nee is dan stoppen waar je mee bezig bent.

Neem een keer per dag even de tijd voor een spelletje. En dat kunnen normale oefeningetjes zijn als zit en  af en blijf. Dat kan je dan gaan  gebruiken bij bijten, nee, zit, goed zo brokje. Dan beloon je goed gedrag.

Maar ook een brokje verstoppen, eerst ziet je hond dat, later moet hij echt zijn neus gebruiken om het te zoeken. En van zoeken worden ze dood moe. 

Neem je pup een keer per dag mee naar een uitren veld, ruimte om lekker los te lopen.  En dat mag best wel eens langer dan 20 minuten. Zie je dat de hond moe wordt, stoppen en naar huis. Te moe is een hyperpup die jawel bijterig wordt.. Dan weet je, oeps , te veel gedaan morgen rust dag.

Neem je hond een paar keer per week mee naar een klein winkelcentrum, de dierenwinkel, een rustige markt, ga daar staan en laat je hond de omgeving rustig bekijken, luchtjes opsnuiven.

Balletjes gooien, nooit doen, voor een volwassen hond een belasting voor de gewrichten, voor een zo jonge pup een aanslag op de gewrichten.

Wil je hond slapen? Laat hem slapen, al is het  uren stoor hem niet en neem zelf ook je rust dan.. Wakker, naar buiten voor de behoeftes. Een uur wakker twee uur bench vind ik te veel, maar als het bij jullie werkt oké. Maar het werkt niet want je hebt een enorme bijterige pup. 

Komt jouw hond naar je toe met een speeltje, niet op ingaan. Maar gaat je hondje dan zelf spelen, top, iets later kan je hem roepen, dan speel jij en jij kapt het spel af. Klaar. Speeltje weg. De hond leert zo de grenzen, klaar is klaar. 

Kortom wees duidelijk, laat nooit in je bijten, geef grenzen aan.

En weet je, het komt goed

Ook een leuke manier van opvoeden waarbij de hond leer nadenken is. Van Turid Rugaas, boekje help mijn hond trekt. Ergens op internet te downloaden. 

Ook een aanrader. Schrijf dagelijks alles op,

Wat ging goed en wat was waardeloos, wat heb je gedaan . Lees dat over een paar weken eens terug. Je zal zien, door opschrijven ga je nadenken, ga je patronen zien. Wanneer hijgerig, wat gebeurde er voor enzv.

En voor wat betreft het vetmesten. Haal de beloninkjes gewoon uit zijn dagelijkse portie eten, 

Lijkt me leuk een clicker! Dank je 

Niet leuk, maar nuttig om iets aan te leren. HIER een goed startpunt om een clicker aan te leren en hoe te gebruiken.

Ik herken het gedrag van je pup, en het is zeker niet raar, en het ligt ook niet aan jou dat je pup een doorgedraaid draakje is. Ja oké, natuurlijk is het een wisselwerking tussen jou en de pup, jij hebt echt wel in zekere mate invloed op zijn gedrag. Maar wat nog een grote invloed heeft is zijn eigen temperament. Een pup is nog zo jong en van opvoeding is nog nauwelijks sprake. Het draait nog voornamelijk om management. Het duurt altijd even voor jullie echt kunnen gaan communiceren met elkaar en dat hij echt gaat begrijpen wat de bedoeling is. Dat bijten moet je even doorheen en dat gaat sneller dan je denkt. Ik durf te wedden dat hij dit binnen 2-3 maanden al niet meer doet. Tegen de puberteit aan kunnen veel honden al lekker rustig zijn in huis, het slopen stopt, het bijten stopt, ze kunnen eventjes alleen blijven, ze snappen het ritme, en jij hoeft niet meer bovenop elke scheet te zitten. Als dit niet zo is mag je me rond de 10 maand hoogstpersoonlijk een pb sturen om me uit te schelden. Ik wil je gewoon even geruststellen haha. Het gaat voorbij!!!!!

Ik ga wel eerlijk zijn, tegen de puberteit aan wordt het gedrag binnen dus veel beter, maar buiten gaan er waarschijnlijk wel nieuwe problemen opspelen. En als je het ene probleem hebt opgelost komt er weer een nieuwe voor in de plaats. En dat ratelt een beetje door tot ze 3 jaar zijn en dan tadaa heb je een pracht van een hond. (Dit klinkt alsof ze uit de fabriek komen haha, je moet er natuurlijk wel wat voor doen en doorzetten). Jouw hond heeft een knaller van een temperament en dat verloopt nooit zonder kleerscheuren. Dus niet gelijk in de stress schieten als iets niet goed gaat. Op dit forum kan je altijd met vragen komen over hoe je er mee om kan gaan. Je krijgt wel 10 verschillende meningen zoals je ziet, kies uit wat het beste bij je past en wring je niet te veel in bochten. 

Hoop dat ik je zo een beetje een beeld heb kunnen geven over hoe lang de chaos ongeveer duurt. Als het einde in zicht is is het altijd weer makkelijker relativeren. Doe je wel veel leuke dingen met je pup of is alles een strak schema? 

Ik herken je verhaal wel een beetje. Ook wij hadden het opvoeden van een pup toch wat onderschat (ook al had ik veel gelezen en de ondersteuning van een hondengedragstherapeut in de familie). En de eerste maanden waren best pittig (bijten was ook een dingetje). De kinderen droomden van heel wat puppyknuffels, maar dat vond onze pup in het begin echt niet leuk. Dat maakte dat het even duurde voor onze jongste een band kreeg met de hond. Ook ik heb af en toe gedacht: waar zijn we aan begonnen!

Ondertussen is onze pup 8 maanden oud en zitten we al wat in iets rustiger vaarwater. Het is nog steeds een jonge hond die af en toe druk doet en haar grenzen aftast natuurlijk, maar ze weet wat we van haar verwachten en er is vertrouwen in elkaar.

Je hebt hier ondertussen al heel wat tips gekregen, dus ik ga er geen bovenop doen. Ik weet heel goed hoe verwarrend al dat tegenstrijdig advies soms is. Ga aan de slag met wat werkt voor jou en je gezin. En ja, het wordt dus wel beter als je blijft werken met je pup ;) Onze hond is ondertussen echt een onmisbaar deeltje van ons gezin en die knuffels kunnen nu bijvoorbeeld wel. 

Ik weet ook niet hoe het contact met de fokker is? Bij elke vraag die ik had tijdens het opvoeden, en nu nogsteeds kreeg ik elke keer fijn advies. Ook omdat de fokker het ras natuurlijk goed kent. (Of rassen bij jou omdat het een kruising betreft )

Je kunt ook kijken naar veel verschillende botjes welke je hond wel wilt, ik ken haast geen hond die geen kauwmateriaal lust... bellobox heeft ook leuke boxen met veel variatie en dan niet te veel van alles. Top om uit te proberen.. mocht hij echt geen kauwbot willen, kun je ook een kong vullen met verschillende dingen en dit invriezen of een lickimat. Kan me niet voorstellen dat je hond hiervan niks wil weten.

Dat je pup wakker wordt van alles wat er om hem heen gebeurd, is heeeeel normaal. Dit los je absoluut niet op door de hond constant in de bench te stoppen, je stopt letterlijk het probleem weg ipv ermee aan de slag te gaan. Als je je hond even een tijdje de tijd geeft, dan wend hij hier wel aan. Hij leert dan dat alle geluiden en bewegingen dood normaal zijn en gaat er niet meer na om kijken. Onze honden hebben nooit in de bench gezeten en na een korte tijd kon ik alles in huis doen zonder dat 1 van de honden wakker werd. Ze weten namelijk niet beter. Ze moeten echter wel de kans krijgen..

Heb de rest even niet gelezen maar zelf een mops gehad en die was behoorlijk pittig. Ene heeft nu meer een uitlaat klep nodig dan de ander. Moesten dus flink aan de wandel en alles overboord met regeltjes, standaard tips en tricks en verwachte aandoeningen. Was ook de eerst pup voor ons zelf en dan maak je ook wat foutjes. Ook blauwe armpjes.

Denk dat je er goed aan doet? Om het wandelen, spelen en training gebeuren te verhogen. Voldane pup is minder lastig.

Nou, dan komt het vast helemaal goed.Ik heb niet alles gelezen, maar wel enorm veel goede tips voorbij zien komen.Nu nog even uitproberen wat het beste werkt voor jouw 3e kind.....Met consequent zijn ,genoeg uitdaging/beweging en een dosis liefde gaat het je gewoon lukken..Succes!

Een pup opvoeden is not so easy, ik heb zelf ook een Duitse herder, gelukkig toen ze nog klein was waren mijn kinderen al groot, anders had ik haar misschien wel teruggebracht naar de fokker, ze wordt inmiddels alweer 5 jaar en ja het is nog steeds een hond met ballen, zeer energiek en temperamentvol, daar hou ik wel van,anders had ik wel een of andere kleine schoothondje aangeschaft.

Puppies zijn net je kinderen, je kan ze af en toe achter het behang plakken, stel je zelf even de vraag , hou je van je hondje ? , dan heb je er ook veel voor over.

Succes met het opvoeden van je pup

Verder snap ik heel goed dat het ontzettend lastig is, een drukke pittige pup in combinatie met jonge kinderen. Ik heb hier ook meermaals op het punt gestaan om Boi weer op het vliegtuig terug naar Bonaire te zetten en mijn kinderen op Marktplaats aan te bieden hoor! Ik had het onderschat; een pup uit het buitenland en kinderen die een soort droombeeld hadden van een wollig schattig pupje. Boi was allesbehalve een wollig schattig pupje. Het was een monstertje! Hij moest in het begin niets van de kinderen hebben en de kinderen vonden hem ook maar eng en raar.

Wat ik nu weet maar toen nog niet is dat we elkaar allemaal moesten leren kennen en daar de tijd, ruimte en rust voor nemen. Hier heeft regelmaat en rust ontzettend geholpen. En heeeeeel veel geduld. En acceptatie, soms betekent 1 stap vooruit weer 3 stappen terug. 

Maar het komt echt goed, ik lees niets wat heel raar of afwijkend is in jouw verhaal. Ja een pittig karakter, snel in de opwinding en omdat hij nu eenmaal niet kan praten gebruikt hij zijn bek. Hij kan niet anders. Maar ik weet zeker dat hij met de tijd gaat leren zichzelf wat meer te beheersen met de goede begeleiding van jou.

Ik denk dat sommige mensen ook vergeten hoe het was toen ze zelf voor het eerst een pup hadden en hoe ze in de loop der jaren dingen hebben geleerd. Zelf pak ik nu dingen ook totaal anders aan dan bij mijn eerste pup. Door schade en schande wijs geworden. En nog steeds heb ik geen perfecte honden en zit ik wel eens met de handen in het haar. Want iedere pup is net weer even anders en zet je voor nieuwe uitdagingen. Zo heb ik nu voor het eerst een hond die echt niet sociaal is naar andere reuen. Ondanks een goede begeleiding en prima socialisatie. Kleine kinderen en opgroeiende honden is sowieso soms best een uitdaging. Haal gewoon de tips eruit die je kunt gebruiken. Zoekspelletjes met voer, meer wandelen en snuffelen en iets minder verplichte rust. Wat hier goed werkt is een puppyren. Dat is groter dan een bench. De bench was hier echt om te slapen (kroop hij ook zelf in) de ren meer een plek om je even zelf te vermaken met een speeltje of een botje. Het geeft jou en je kinderen wat meer bewegingsvrijheid. Hier kroop mijn oudste hond er ook in als de pup vrij rondliep zodat hij rustig kon slapen. 

Nou clickertraining werkt vooral als je ook het ook een beetje leuk maakt he. Zelf heb ik het het beste geleerd door live les te nemen. Zo heb ik ooit een workshop gevolgd bij Sam Turner waar we de clicker op elkaar moesten gebruiken ipv op de honden. Daar heb ik geleerd hoe belangrijk timing is (en heel veel gelachen). Mijn honden vinden het ook een feestje omdat ik het vooral gebruik om ze leuke dingen te leren. Ik gebruik het minder in de opvoeding al is het soms wel handig. Zo hebben mijn honden met behulp van de clicker geleerd om hun kop op mijn schoot te leggen en dat is weer een voordeel  als ik bijvoorbeeld oogdruppels moet geven. 

Haha ja.. Dat is allemaal wat nu. Wat Iglo  zegt vind ik wel een grote kern van waarheid: Het is nu voornamelijk managen. Dat echte opvoeden aan de kant schuiven, dat komt straks wel. En dan ook dat gaat met vallen en opstaan. 

Wel zou ik de standaard los laten. In jouw geval telt hij maar voor 50% (weet niet wat de andere helft is kan er overheen hebben gelezen) en dan nog is iedere hond een individu. Goed kijken naar wat hij zelf aangeeft.

Ik heb nu hetzelfde “probleem”. Bewust een hond uit een niet werklijn gekocht. Alle honden van dezelfde fokker zie je voornamelijk bankhangen. En dan heb je mijne. Nu bijna 6 maanden oud en terwijl ik dit typte is hij al met z’n poot in m’n yoghurt bakje geland en een paar minuten later keihard gaan blaffen en beuken want zijn nylabone lag onder de bank. Tijdens onze lessen moet onze juf niet denken even langer te kunnen praten dan begint hij al te tetteren. Zegt ze ook; Maui vind het weer te lang duren... Die wilt aan het werk. 

Kortom... Nog steeds een vermoeiend kreng af en toe  Ik moet heel veel met hem doen. En ja, me dus zeker ook aan hem aanpassen. Duidelijke strakke lijnen, een redelijk ritme en dus ook een stukje zijn kant op en het is hartstikke gezellig. 

Ze zeggen wel eens je krijgt niet de hond die je wilt maar de hond die je nodig hebt. Dus ik zou zeggen heel veel plezier met ontdekken. 

Eens, maar wilde vooral duidelijke maken, dat een clicker voor het trainen is en niet een speeltje.
Hetgeen je traint kan natuurlijk wel hardstikke leuk zijn.

Hoi Engeltje,

Wat een gedoe he, zo'n pup! Je bent echt niet de enige die zich verkijkt op een pup in huis, en dan heb je er ook nog een met een gebruiksaanwijzing. Allereerst even een tip voor jezelf; meet jouw pup niet aan andere pups. Elke hond is een individu en zoals eerder aangegeven zit er echt verschil in pittigheid van het opvoeden van een pup.

Ik begrijp uit je verhaal dat je al een trainer in de arm hebt genomen, hartstikke goed! Ik denk inderdaad dat het goed is dat er iemand bij jullie thuis meekijkt. Laat je ook niet uit het veld slaan door tegenstrijdige adviezen, een trainer heeft er (als het goed is) voor geleerd en als je je er prettig bij voelt bij deze trainer, vooral naar hem/haar luisteren. Ik ga ook niet te veel tips geven, alleen mijn eigen ervaring. Omdat ik deze situatie te complex vindt om op afstand de beoordelen.

Dan je vraag; wordt het beter? Kort antwoord: natuurlijk! Lang antwoord: het gaat veel tijd en energie kosten, en het gaat niet alleen over rozen. 

Mijn eerste pup was ook zo ontzettend gevoelig. En hij is een Sennenhond, absoluut geen werkhond oid. Maar deze hond was zo gevoelig dat als ik bij een rotonde kwam hij zo overprikkeld raakte van drie auto's, hij letterlijk in mijn arm hing. Met zijn toen al dikke 35 kilo bracht hij schade toe. Hij heeft mijn moeder dan ook tot bloedens toe gebeten. Niet zijn intentie! Maar hij deed het wel. Als ik (of mijn moeder) hem uitliet namen we een speeltje mee (een touw), zodat we hem iets konden geven om in te bijten. Dit is een klein voorbeeld waar we tegen aanliepen, maar ik kwam zo vaak huilend thuis. Ik heb tot deze hond 1,5 jaar was regelmatig geworsteld. Na die leeftijd ging het langzaam beter, tot we nu op een punt zijn dat we elkaar begrijpen. Hij is nog steeds gevoelig, en zal dat blijven. Dat is ook wie hij is. Mijn huidige pup (puber, 7 maanden) heb ik het eerste half jaar met mijn twee vingers in mijn neus gedaan. Voor de puberteit houd ik mijn hart vast, maar dat terzijde. Mijn pup nu is een Corgi, een werkhondje uit rasgroep 1. Deze hond leert zo snel, en wilt zo graag leren, dat het makkelijker is. Zo zie je maar, ras is niet altijd leidend of een pup een uitdaging is of niet. 

Succes, ik weet zeker dat het goed komt. En vergeet ook niet te genieten, want ik weet zeker dat die momenten er ook zijn, en dat wordt alleen maar meer.

" Ze zeggen wel eens je krijgt niet de hond die je wilt maar de hond die je nodig hebt. Dus ik zou zeggen heel veel plezier met ontdekken.  "

S&F.

Haha mooie uitspraak dit! Zet me wel aan het denken over Boi haha