Pup vreselijk bang voor andere honden.

Hoi, Wij hebben een Pomsky van 6 maanden oud. Een heel lief hondje. Echter is ze vreselijk bang voor alle honden die we tegenkomen. Het buiten zijn is voor haar echt een drama. Ze kijkt voordurend om zich heen en is nooit relaxed. Ziet ze een hond gaat ze grommen en valt uit als ze voorbijkomen. Ik ga bewust de confrontatie niet aan en pak gelijk een andere route. Maar niet altijd lukt dit. We zijn druk aan het trainen maar de leerstof lukt niet als ze een hond ziet. Dan hoort ze mij niet meer maar ziet alleen de hond. Wie heeft er een idee hoe we dit voor haar kunnen oplossen? Ook zou ik heel graag eens gaan wandelen met een kameraad hond die rustig en lief is. Misschien dat ze dan snapt dat ze niet alle honden leuk hoeft te vinden maar dat er wel leuke honden zijn. Omgeving Barendrecht. Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

Is er iets vooraf gegaan aan dit gedrag? Wanneer is dit begonnen? Heeft ze dit met alle honden of alleen grote/kleine honden? Zijn er ook honden waarbij het wel goed gaat? Honden die ze kent bijvoorbeeld?

En doet ze het ook als ze al afgeleid is? Trainen jullie bijvoorbeeld wel eens/ of spelen jullie wel eens op een plek waar af en toe honden komen maar het niet te druk is?

Ze heeft dit met alle honden. Wij wonen afgelegen waar geen andere honden zijn en kent dus geen andere honden. Ze heeft het altijd al iets gehad maar vanaf 3 maanden heel erg. Toen kwam er tijdens het wandelen een grote hond van achter opeens naast haar rennen. Zij en wij hadden deze niet aan horen komen. Ik vermoed dat de angst toen is begonnen. We trainen inderdaad op een plek waar ze ze wel ziet maar niet bij haar komen. Maar ook dat is heel eng.

Ze komt uit een nestje met honden mams en anderen pups...ze is nu zes maanden, je kan eens kijken naar een oudere hond die zacht en vriendelijk is, van vrienden, of eens gaan kijken bij en hondenschool en vertel wat er aan de hand is met je hond dan zeker krijg je daar begeleiding in.

Hmm, ik vind het lastig om advies te geven omdat sowieso iedere hond al anders is en we de hond natuurlijk ook niet kunnen zien. Maar ik vind het vooral lastig dat je schrijft dat ze nooit ontspannen is op een wandeling, ook wanneer er geen andere honden in de buurt zijn. Dat is eigenlijk al het belangrijkste startpunt waar je m.i. eerst mee aan de slag zou moeten gaan. Persoonlijk zou ik er op dit punt eerst een goede GT of erkende trainer bij halen die even mee kan kijken.

Als je puur voor reactiviteit naar andere honden zou trainen kan je eerst kijken of je haar aandacht wel goed kan krijgen als ze afgeleid is door andere dingen dan honden. Bij afleiding door interessante geurtjes bijvoorbeeld. Anders zou je dat in stapjes uit kunnen breiden. Eerst in huis, dan in de tuin, dan in een gebied zonder honden, vervolgens ergens op aandacht gaan trainen waar je heel ver van andere honden verwijderd bent, maar ze ze wel net zou kunnen zien en wanneer dat steeds goed gaat steeds ietsjes dichterbij andere honden gaan trainen.

Oei. Tja, ze brult en de andere hond gaat weg. Doel bereikt. Wat je kunt proberen is haar mindset veranderen. Dus spot je een andere hond? Geef haar gelijk wat lekkers nog voordat ze uit kan slaan. Associatie zou dan prettig moeten worden ipv vervelend. Ikzelf ben het toch een keertje gaan proberen met mijn hond. Aan de lijn, gecontroleerde omgeving en met stabiele hond van zijn grote. Bleek eigenlijk wel goed te gaan, was meer aan de lijn en op grote afstand dat hij dolle harry werd. Dus het zou ook zomaar de lijn kunnen zijn, heb je toevallig een flexrol?

Hier ook gehad. Ze vindt andere honden nog niet leuk, maar inmiddels negeert ze ze wel. Soms staat ze nog even stil en dan loopt ze weer door.

Wat wij hebben gedaan is de hond geen kennis laten maken met andere honden aan de riem, altijd haar "veiligheid" geboden door haar naast mij te houden en door te lopen zodat ze zou begrijpen dat andere honden niet bij haar zouden komen. Ook nemen we veel afstand, lopen we met een grote bocht om een andere hond heen of als dit niet lukt draai ik ook wel eens om. Lukt dat ook niet dan leiden we haar af met bijv koekjes in onze hand en dit naast mijn been houden zodat ze mee loopt en veel belonen. Wat bij onze hond ook goed werkt is speelgoed. Een piepbal doet ze alles voor. Dan piep ik 1 keer voor zij de hond al ziet en dan is ze helemaal gefocust op de bal..

Verder gewoon veel naar buiten gaan, desnoods op de arm. Zittend op een grasveldje. Wandelen op rustige tijden enz.

Wij hebben hetzelfde hier, paar vervelende kennismakingen gehad. Hier in de buurt lopen heeeeel veel kleine hondjes die bij elk geluidje, beweging en honden in de verte blaffen dus nu doet Mila dat helaas ook. Ik ga ook aan de slag met de tips die hier genoemd worden! Bedankt!

Bedankt voor jullie reacties.

Ze krijgt al individuele training voor dit probleem. En er wordt ook meegekeken. Maar er is weinig resultaat. Zodra de hond in beeld komt wil ze geen snacks meer, geen aandacht van en voor mij. ik vind het heel zielig voor haar. Ik ga wel op zoek naar een rustige, oudere hond. Wie weet is dat het begin voor haar om te wennen. We hebben geen flexrol. Wel een 10 meter lijn en een 2,5 meter riem. Wat ikzelf ook heel vervelend vind zijn de loslopende, spelende groepen honden met baasjes op hun mobiel of druk kletsend. Zij zien niet wat er op dat moment gebeurt ( 4 grote honden rondom een pup) en corrigeren ook niet. Wel krijg ik commentaar op het feit dat mijn hond aan de lijn zit. Die moet loslopen vinden ze. Maar ze begrijpen niet dat hun eigen honden de reden zijn dat mijn hond niet los kan. ( moest ik even kwijt).

" Ze komt uit een nestje met honden mams en anderen pups...ze is nu zes maanden, je kan eens kijken naar een oudere hond die zacht en vriendelijk is, van vrienden, of eens gaan kijken bij en hondenschool en vertel wat er aan de hand is met je hond dan zeker krijg je daar begeleiding in. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Dit zou ik ook doen..Nu heb ik een klein hondje en ze is heel sociaal, wil werkelijk met iedere hond die we tegenkomen spelen.Groot en klein, ze vindt alles en iedereen leuk..Er zitten ook enkele honden bij die reageren zoals jouw pup.Dan wordt de mijne echt toegeblaft en gegromd, maar de mijne (altijd aangelijnd) doet heel voorzichtig haar best om toch leuk gevonden te worden en dan zie ik in bijna alle gevallen de felle hond veranderen in een vriendelijke,maar voorzichtige hond..Zou fijn zijn voor je pup als ze een paar keer een leuke ervaring heeft met een andere hond,zodat ze weet dat niet alle honden "eng" zijn..Nou woon ik in een buurt met veel hondeneigenaren...

Bij mijn hond werkte naar de overkant van de straat volgens mij wel redelijk vanaf dat ik begon met oefenen. Maar als we in een situatie kwamen waarin we wel rechtdoor 'moesten', dan tilde ik haar op. Dan was ze stil op wat grommen soms na tijdens het passeren zelf, maar dat hielp met het afstand nemen samen. Toen ik na commentaar van andere eigenaren een tijdje stopte, stagneerden we in vooruitgang, en twijfel of we zelfs stappen terug deden. Haar weer gaan tillen toen. Ik tilde haar op in situaties waar ze anders zo zou reageren als jouw hond doet,

Helpt tillen bij jouw hond?

En heb je via DoggyDating misschien al gekeken of mensen in de buurt met stabiele hond kunnen helpen?

Ik begon overigens met BAT toen mijn hond 2 jaar denk ik was? En pas met 5 jaar denk ik begon ze zelf een andere afslag soms te nemen als ze een andere hond zag. En ze valt nu nog steeds soms uit. Die stapjes vooruitgang waren miniem in het begin, dat je plots beseft dat een bepaalde situatie wel lukt, of dat ze ipv elke wandeling gilt, het nog maar 1x per dag, 1x per week, etc. gebeurt. We maakten eerst wel eens gebruik van DoggyDates, maar ze valt tegenwoordig los uit naar honden die angstiger zijn dan haar blijkbaar (ze kon voor corona wel los mee in die groep, gilde wel eens/was een beetje schrikachtig, maar ontweek honden) toen ik na 2 jaar weer eens meedeed met een DoggyDate. Het laatste stuk heeft ze aangelijnd gelopen, terwijl de rest van de groep nog los liep. Los laat ik haar nu dus ook niet meer. Dan maar alleen contact met honden die we kennen. Remi lijdt er niet echt onder volgens mij. Ze weet niet beter.

Ik heb Jess inderdaad een paar keer opgetild. Maar kreeg inderdaad commentaar van anderen dat hun hond ging springen omdat ik jess optilde. Maar ze wil dit wel. Ik kan dit misschien ook weer proberen.

Dan is de afstand waarschijnlijk al te kort, de bedoeling van het lekkers is dat jij de hond eerst spot, dat ze dan pas kijkt en dus nog voor ze reactie krijgt? Ga je weer uit de situatie. Lukt niet? Gelijk omkeren. Eerst volgende keer afstand vergroten en nog eens proberen. Tevens een gewone looplijn gebruiken voorlopig. Maar nogmaals? Het is heel belangrijk wat ze doet als ze dichtbij komt. Is het direct vol erin? Dan heb je een reactieve hond, deinst ze terug of andere opties? Dan is het waarschijnlijk onzekerheid, angst, wil toch wel graag contact of nooit geleerd te communiceren met een andere hond. Ik heb een herplaats. Type onzeker, wilt wel graag contact(let op, dat hoeft geen spelen te zijn maar even een begroeting of samen wandelen/snuffelen is ook contact) maar nooit geleerd met andere honden te communiceren.

Betreft mobiel kijkende, niet bezig met hun hond eigenaren? Daar irriteert iedereen zich wel aan hier Voor mij hetzelfde als dat ik op vakantie en eeuwig op een vreemd persoons kinderen moet letten of vermaken

Ik loop wel alleen altijd op de stoep met Remi. Honden kunnen niet opspringen, of als ze het aan de lijn al proberen of ik zie dat de andere hond teveel lijn krijgt of ook uit te lijkt gaan vallen, tilde ik haar op en passeerde ze via fietspad, berm of de weg alsnog snel met een zo groot mogelijk boogje als mogelijk. Knie omhoog doen voor de hond al bij je is werkt ook als een soort schild, maar heb dat alleen een keer op een groepje loslopende honden hoeven gebruiken. Gewoon niet op het commentaar van anderen letten, jij kent je hond het best, hou je daaraan vast. Ik til haar nu nog op in sommige situaties, maar ik maak er afhankelijk van het commentaar dat ik krijg maar een soort grapje van, zoals laatst bijv.: Ander baasje, met labrador: "Mijn hond heeft al ontbeten hoor!" Ik: "Ja, maar de mijne nog niet!". Of als ze zeggen: "De mijne doen niet hoor!" zeg ik "Maar die van mij wel!". Tijdens het passeren probeer ik wel altijd met een glimlach naar de andere hondeneigenaar te kijken. Als een soort van "het ligt niet aan jullie". Of het ook zo wordt geïnterpreteerd... geen idee 

Ik praatte tijdens het passeren daarom ook wel eens expres tegen Remi "niet blaffen he/lief zijn/etc.", om een soort van aan te geven voor de ander waarom ik haar optilde. Wel in een rustige toon, kalmerend. Poeperig reageren betekende nog meer grommen en gillen; duurde ook even dat ik er achter kwam dat als ze op het randje van uitvallen zat, stilstaan, lijf strak en vol spanning, en ik dan "owee, he..." zei, dat ze juist uitviel door de toon vd opmerking. Nu als ze stilstaat en staart, zeg ik iets in de trant van "ja, goed gezien, een hondje", en dan onderbreekt ze haar staren en kijkt naar mij, schudt zich uit en loopt 8/10 keer door, of blijft nog even kijken, en als ik doorloop, loopt ze mee. Als ze niet meeloopt ga ik tussen haar en de andere hond staan en neem haar mee, en dan loopt ze wel altijd mee. De andere hond staart dan vaak, of is een ras die ze wat minder vindt, en dan valt ze trekkend uit, maar wil tegelijkertijd dan ook vooruit rennen, blaft of gromt niet.

Al doende leert men! Ik heb zoveel sites bezocht, zoveel topics over uitvallen hier gelezen, en geen enkele keer hielp het om het precies zo te doen als het bij iemand anders werkte. Ik plukte het ene hier vandaan (tillen), het andere daar vandaan (toon stem kalm houden), en nog allerlei tips en dergelijke die ik uitprobeerde en die werkten of niet, terwijl ik BAT deed zoals het voor ons werkte. Stapjes vooruit, stapjes terug, totdat je doorhebt wat lijkt te werken voor je hond en wat niet, en daarmee verder. En dan nog veel geduld heel veel geduld... Maar het komt goed!