Hondje van 2 jaar in huis nemen

Wij zullen volgende week een hondje (langharige chihuahua) van 2 jaar in huis halen van een koppel die in een echtscheiding zit en geen oplossing vind voor hun hondje. 

Wij zijn een jong gezin met een kindje van 1,5 jaar. We wonen in een rustige woonwijk en hebben een ruime afgesloten tuin. Het hondje in kwestie is het gewoon om met een kindje in huis te leven (zelfde leeftijd) alsook met een andere hond. Het hondje heeft wel altijd bij de baasjes op bed geslapen.

Mijn vraag is nu, waar liggen voor ons de valkuilen? Hebben jullie tips?
Ik ga ervan uit dat het niet makkelijk zal zijn voor het hondje zelf. Plots een volledig nieuw gezin, nieuwe omgeving,... Wat doen we best om het hondje zich zo rap mogelijk thuis te laten voelen? Zijn er in het algemeen nog dingen waar we rekening mee moeten houden?

Alvast bedankt voor de tips! :)

Kennen jullie die mensen en de hond persoonlijk? Of is het een herplaatsing via een advertentie?

We kennen de mensen en de hond niet persoonlijk. We hebben de mensen leren kennen via een advertentie in een facebookgroep. 
De mensen willen de hond niet wegdoen aan 'hebberige' mensen en willen er ook geen geld voor. Ze willen er zeker van zijn dat hun hondje in een warm nest terecht komt.

Is het hondje zindelijk?

Kan het hondje alleen zijn, moet hij bij jullie veel alleen zijn?

Is het hondje gezond, kun je eventueel verzekering overnemen?

Is het een sociaal, is hij gewend mee te wandelen?

Niet blaffen, uitvallen etc naar honden of mensen?

Bij jullie, eerste weken niet te veel van hem vragen.

Zorgen dat hij niet alleen is de eerste tijd.

Net als bij een pup, vooral laten wennen aan jullie en omgeving.

Zorg dat je een band opbouwt.

Verder komt alles later wel.

Je valkuil ligt dat een hond zich zeer onprettig kan voelen bij verhuizen. Vooral als de hond nog nooit uit logeren is geweest. Je krijgt dan totaal ander gedrag en dan moet je geduld hebben. Vraag eens wat ze allemaal aan socialiseren hebben gedaan. Autorijden bv, voer gedrag, ect. Betreft een geheel andere buurt? Doe rustig aan met wandelen, zelfde blokje om en kijk wat je hondje aankan. Ik heb zelf nu een herplaatser, type "zag alleen tuinhek en niet verder" en heeft hier echt enige tijd geduurd. Met kinderen zou ik voorzichtig zijn, ook hij kwam uit een gezin met kinderen maar viel toch uit in het begin naar kinderen en mensen.

Daarin tegen heb ik ook een buitenlandse vondeling gehad van een NL eigenaar en die had nergens moeite mee maar bleek ook dat achteraf de rechtmatige eigenaar altijd alles met haar heeft gedaan. Dat hondje was dus alles gewend. Heel anders als die we nu hebben.

Het hondje is volgens het huidige baasje perfect zindelijk en gewend om overdag alleen thuis te blijven (samen met de andere hond). Het hondje is ook gezond en gewend om af en toe te gaan wandelen. Hij blaft wel als hij andere honden tegenkomt. 

Wij zijn overdag gaan werken maar over de middag beiden een uurtje thuis (wonen dicht bij ons werk)

een Chihuahua hecht zich heel erg sterk aan 1 iemand, het zal niet makkelijk zijn voor de hond, zo'n plotselinge overgang. ik zou zeker enige tijd vrij nemen om eea goed te begeleiden.

Is het voor jullie mogelijk om de eerste weken (om de beurt) bij het hondje thuis te zijn? Meteen beiden aan het werk voor een aantal uren achter elkaar terwijl het beestje er net is én gewend was aan hondengezelschap lijkt me niet fantastisch… ik denk dat daar jullie valkuil ligt. 

Als je deze mensen en hond niet kent, ga dan niet louter af op de beschrijving die zij geven, maar vorm je eigen oordeel.

Dat wil zeggen: maak eerst kennis met de hond in zijn eigen omgeving. Kijk hoe de hond jullie begroet, hoe ie binnenshuis is. Ga samen eens wandelen. Neem je tijd, stel vragen. Zo kan je je al een beter beeld vormen of deze hond wel bij je past: is de hond rustig, nerveus, blafferig, dramt ie veel, heeft ie energie, is ie angstig of opdringerig, enz. enz. 

Of je nu een pup van een fokker, een herplaatser, een asielhond of hond van een stichting wenst: steeds je huiswerk maken en je eigen mening vormen, zodat je op een bewuste en verantwoorde manier een hond in huis haalt. 

Niet alleen de Chi hoor Dat vondelingtje wat ik had? Was ik zo nu en dan kwijt waar ik werkte. Hop zaak dicht en zoeken weer lol. Bleek dat de vorige eigenaar ergens drie straten verder woonde maar nooit lelijk geweest vanaf dag 1. Daarin tegen? Botty was echt vals maar heeft 2 weken gereageerd op gelijke tuinen en gelijk uitziende vrouwen waar we hem vandaan hadden. Hij had al snel door dat het hier vele male beter was en heeft nooit meer gekeken ernaar. Vondeling had ik een goede 2.5 jaar totdat vrienden van de eigenaar haar herkende in de tram.

Ze geven het hondje niet voor niets gratis weg, dat kan ook een valkuil zijn.

Jij schrijft, het hondje is gratis zodat die mensen weten dat het een warm nest krijgt en het niet naar hebberige mensen gaat.

Dat is juist een valkuil, op een gratis hondje trek je juist allerlei mensen die je liever niet wil.

Beter wel geld vragen, dan scheid je al het kaf van het koren.

Ook moet je maar afwachten wat er waar is van de beschrijving, het hondje is gewend om samen te zijn met een andere hond.

Wat gebeurt er met die andere hond, wordt die ook herplaatst?

Waarom niet samen, als ze zo close zijn  samen?

Dat hebben jullie niet, dus het alleen zijn moeten jullie vanaf een nulpunt beginnen.

Dus de eerste weken beter dat er altijd iemand thuis is.

Jullie kindje is waarschijnlijk niet gewend aan een hondje?

  Het is een klein hondje, het kindje kan er dus overal goed bij. Het kindje moet leren niet aan het hondje te komen, niet aan de staart te trekken, niet in de oren en ogen te prikken en het hondje niet op te tillen. Ook niet het hondje wakker maken of storen als het staat te eten.  Het kindje moet weten dat het geen speelgoedhondje is, maar een levend wezen met scherpe tandjes.

Eerlijk gezegd klinkt dit te mooi om waar te zijn, al wil ik niet gelijk pessimistisch overkomen 

Ik zou zeker zorgen dat de eerste weken er iemand meer thuis is om hem te laten wennen 

Waarom zul je dan aan een hond beginnen, vindt je dit zelf niet sneu? Een hond zoveel uur op een dag alleen te laten, dan de nacht nog. Wat blijft er nog over voor dit hondje? Ik heb zelf een klein ras in huis en blijven max 5 uur alleen. Ook al zit mijn werk op de hoek en heb ik een uur pauze. Bij een volledige werkdag gaan ze naar een oppas en gelukkig komt dit maar 2 dagen in de week voor en ben ik voor de rest thuis voor ze. Ondanks het een klein ras is, zijn ze jong en vol energie. Wij lopen zeker 2 a 3 uur op een dag met onze hond. 

Ik was er in deze situatie absoluut niet aan begonnen en had en hondje een thuis gegund waar iemand grotendeels voor hem thuis is en de aandacht/ tijd heeft. Niet te vergeten dat dit hondje niet gewend is om alleen alleen te zitten maar altijd samen met zijn maatje is geweest.

Ik vraag mij ook af wat er met de andere hond gebeurd? Hier 2 honden maar als wij uit elkaar gaan, gaan ze allebei mee. In het ergste geval zouden ze weg moeten, maar dan ook allebei? En ook zeker samen. Als je voor 2 honden geen tijd hebt, dan toch ook niet voor 1? 

Een valkuil is dat het hondje bij jullie heel anders kan zijn dan hoe zij het hondje hebben ervaren.

Ik nam mijn hond in huis toen hij 2 jaar was en veel dingen wat zij mij vertelden kwamen niet zo goed overeen. Dit pakte zowel positief als negatief uit. Voed de hond dus echt op alsof het een pup is en begin bij de basis!

Wel leuk om misschien nog iets van Ruben te horen....

.