Hond snapt na stiekem (ons) voedsel pakken dat hij niet mag

Hallo allemaal,

De titel zegt het eigenlijk al, maar onze Aussie van 2,5 snapt naar ons/mensen in het algemeen wanneer we eten terug willen nemen dat hij stiekem te pakken heeft gekregen. Dit gebeurt gelukkig zelden, maar het is zeker voor mensen in onze omgeving die snel al gehaast en boos reageren natuurlijk niet erg prettig. Het is verder ook eigenlijk geen probleem als we zijn eigen eten afpakken, het is puur als hij iets heeft waarvan hij weet dat het niet mag.

Mijn vriend en ik weten precies hoe we hiermee om moeten gaan - boos worden helpt uiteraard niet - dus we pakken dan zo snel mogelijk voedsel wat hij wél mag om met hem te ruilen. Op deze manier kunnen we het voedsel wat hij niet mag rustig van hem weg pakken en is het probleem opgelost. 

Toch zou ik graag wat tips krijgen om dit wellicht te verhelpen. Ondanks dat wij zelf ermee om weten te gaan hebben we meerdere situaties gehad waar familieleden of vrienden erg van hem schrokken. Daarbij zou het natuurlijk uberhaupt fijn zijn als hij dit niet meer zou doen, zeker als hij ooit iets giftigs pakt en wij hebben niet op tijd eten erbij om te ruilen. Is er een manier waarop we dit kunne trainen? Elke keer iets neerleggen wat hij niet mag om het hem vervolgens wel te laten pakken, vind ik een beetje tegenstrijdig namelijk.  Maar wellicht werkt het juist?

Alvast bedankt! 

Wat wil je ? Dat anderen het van je hond af kunnen pakken wat niet mag ? Je hond geeft het niet af en je ruilt het dan voor wat anders...mooi zo...dat kan je gaan uitbreiden door het wat niet mag af te pakken....leren met een commando...los.   Ga eens op de grond zitten met een goed bot wat je vasthoud....je ruilt met iets je hond laat het los en dan geef je het andere..terwijl je ruilt en je hond laat het bot los geef je het commando...los en geef je het andere wat je hebt om te ruilen...ook dat als dat goed gaat kan je gaan uitbreiden...zonder het nu vast te houden , commando los en je ruilt weer.....daar gaat een tijd over heen dat is niet in een dag goed aangeleerd.. uibreiden net zolang tot je hond een bot los laat zonder te ruilen....

En een aussie is goed te trainen hoor....ga niet te snel, rustig aan....als mijn hond het kan kan jouw hond het ook...loslaten is heel belangrijk ook voor buiten tijdens een wandeling daar kan je ook gaan oefenen met een bal, of een dummy, zorg voor een beloning als je hond op voedsel gericht is, dan kan je ook gaan ruilen en uitbreiden zonder dat je ruilt.

Bedankt voor je reactie, Willemijn! Heel fijne tips. :)

Het loslaten en ruilen gaat ons juist al goed af. Ook als het gaat om een goed bot. Het lastige van de situatie vind ik vooral dat het alleen gebeurt als hij iets stiekem heeft gepakt, waarna wij dus heel snel moeten reageren (snel zorgen dat we ruilvoedsel hebben bijvoorbeeld). Wanneer hij iets te pakken heeft wat hij niet mag wil hij het natuurlijk ook zsm naar binnen werken, en dan werkt een ‘los’ commando vrijwel niet, het ruilen dan weer wel. 

Ik ga in ieder geval verder met het trainen van het los commando zoals je zegt, het is natuurlijk ook een kwestie van doorzetten. Ik hoop alleen ook dat het ooit effect gaat hebben in een situatie die ik net beschreef, als je snapt wat ik bedoel. :)

Is het een goed idee om juist wel iets neer te leggen wat hij niet mag pakken?Dan in de gaten houden.Als hij dan een poging doet om het te pakken,direct op strenge toon "nee" zeggen..Pakt hij het toch,afpakken/omruilen..Luistert hij en pakt hij het niet,dan belonen met iets lekkers..Als hier iets op de grond valt en Lizzy stuift erop af en ik zeg streng "nee!", Dan stopt ze en kan ik het oppakken.Hebben we ook moeten trainen,maar heeft wel gewerkt.Als er nu iets valt dan kijkt ze eerst op om onze reactie af te wachten..

Bedankt voor je reactie Lizzy! Ik ga dat inderdaad toch eens proberen. Het voelt een beetje tegenstrijdig om hem als test alleen te laten met iets wat hij niet mag, maar wie weet werkt het. :) 

Ruilen is altijd de oplossing. Als de hond nog de neiging heeft om de buit te verdedigen, voelt hij zich toch nog bedreigd. Ik zou ten alle tijden voorkomen dat een hond in zo'n geval zich bedreigd voelt. 

Je zegt; eten dat hij niet mag hebben. Is dit eten dat giftig is, of dat gewoon niet voor hem bestemd is? In het laatste geval zou ik proberen te ruilen, werkt dat niet, lekker laten gaan... en in de toekomst ervoor zorgen dat hij het niet kan pakken. 

Bedankt voor je reactie! Fijn om te horen dat ruilen altijd goed is. Het gaat vooral om voedsel dat niet voor hem bestemd is. Hij is altijd bij ons op werk, en sommige mensen willen bijvoorbeeld nog wel eens per ongeluk ergens eten laten liggen.

Met geen 100 paarden krijg ik eten uit de snoet van mijn hond. Gewoon zorgen dat hij niks te pakken kan krijgen en doet hij het wel, tja...let it be. En ga oefenen met idd ruilen. Maar dat is nog geen garantie dat je het eten eruit krijgt. Ik zie ook niet echt in waarom je iets uit de bek van een hond moet halen, mits het levensbedreigend is. Jat mijn reep chocola en ik sta je ook naar het leven. :)

Iets uit de bek krijgen en het afpakken alleen als het levensbedreigend is ?          Er zijn velen momenten dat het toch nodig is, een hond die bezitterig is op een bot en je hebt krijgt bezoek, dan het bot weghalen is toch een goed iets dat dat zonder problemen kan.....het laatste stukje van een bot, of je moet pardoes weg, dan laat je je hond niet achter met een bot, ik niet.....of op straat, iets eten, hoe vaak hoor je het niet dat er gif wordt gestrooid, en dat niet alleen, paardenpoep, hondenpoep, ganzenpoep, wanneer je je hond het aanleert om het los te laten, ben je al een heel eind, en het is niet in een week gefikst, daar moet je met een hond aan werken. , 

Wat jij omschrijft is heel herkenbaar bij mijn jongste australian shepherd ondertussen 5,5 jaar oud. 

Ik kan een kluif gewoon netjes ruilen voor een snoepje, maar als ze iets van de aanrecht jat ( wat ze overigens bij mij thuis niet meer doet, maar bij mijn ouders nog wel ). dan ruilt ze toch echt niet, maar moet haar gestolen prooi, zo snel mogelijk verslonden worden ( het liefst slikt ze het dan in 1 keer door, waardoor ze af en toe zowat stikt, en dan vooral als wij het af willen pakken/ruilen ). 

Ook als ze buiten, iets te eten vindt, wordt dit zo snel mogelijk weg gewerkt, en wil ze echt niet ruilen, zelfs niet tegen een blokje kaas, wat ze echt heel erg lekker vindt. 

" Iets uit de bek krijgen en het afpakken alleen als het levensbedreigend is ?          Er zijn velen momenten dat het toch nodig is, een hond die bezitterig is op een bot en je hebt krijgt bezoek, dan het bot weghalen is toch een goed iets dat dat zonder problemen kan.....het laatste stukje van een bot, of je moet pardoes weg, dan laat je je hond niet achter met een bot, ik niet.....of op straat, iets eten, hoe vaak hoor je het niet dat er gif wordt gestrooid, en dat niet alleen, paardenpoep, hondenpoep, ganzenpoep, wanneer je je hond het aanleert om het los te laten, ben je al een heel eind, en het is niet in een week gefikst, daar moet je met een hond aan werken. ,  "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Precies! Het zal echt niet vaak voorkomen, maar ik vind het zo belangrijk dat gevaarlijke situaties voorkomen kunnen worden. Ik ga eens goed aan de slag met het extra trainen van loslaten!

" Wat jij omschrijft is heel herkenbaar bij mijn jongste australian shepherd ondertussen 5,5 jaar oud. 
 
Ik kan een kluif gewoon netjes ruilen voor een snoepje, maar als ze iets van de aanrecht jat ( wat ze overigens bij mij thuis niet meer doet, maar bij mijn ouders nog wel ). dan ruilt ze toch echt niet, maar moet haar gestolen prooi, zo snel mogelijk verslonden worden ( het liefst slikt ze het dan in 1 keer door, waardoor ze af en toe zowat stikt, en dan vooral als wij het af willen pakken/ruilen ). 
 
Ook als ze buiten, iets te eten vindt, wordt dit zo snel mogelijk weg gewerkt, en wil ze echt niet ruilen, zelfs niet tegen een blokje kaas, wat ze echt heel erg lekker vindt.  "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

Ah ja, precies als bij ons inderdaad! Al wil die van ons gelukkig nog wel ruilen, maar vaak zijn we ook gewoon te laat en is het al weg. Ik zou graag zien dat hij zich niet zo bedreigd voelt, maar het is natuurlijk ook de aard van het beestje. 

Persoonlijk vind ik dat ik ten allen tijde iets uit de hond zijn bek moet kunnen halen en hij dit dan moet loslaten. Zonder snappen.

En dus hebben we dit ook zo aangeleerd.

Wat je misschien eerst kan bekijken is: Graait de hond gretig wat weg omdat jullie er dan op ingaan (dus dat het voor hem een pak-het-dan-als-je-kan spelletje wordt), of pikt ie om het snelsnel naar binnen te werken (dus puur om te eten)?

In het eerste geval draait het dan vooral rond aandacht, en dan kan het helpen om net niét mee te gaan in zijn spelletje. Waardoor zijn interesse uitdooft.

In het tweede geval kan je gaan oefenen op het verbod van voedsel oppikken.

Zoals Lizzy schrijft, door het bewust in scène te zetten en meteen als de hond toeschiet, scherm je het voedsel af (bijvoorbeeld snel je voet ervoor zetten) en zeg je een 'nee' of 'èh-èh' of 'let op' of wat je zelf maar wil, maar waarbij het duidelijk is: dit doen we niét.

Stopt hij tijdig? Laat meteen weten dat dat het gewenste gedrag is: goed zo! 

Je kan ook oefenen op een 'los', maar dan gaat het over het loslaten van wat al in de mond zit. Een volgend stadium, zeg maar. 

Ik ben er al mee begonnen zodra ze in Mijn huis waren, en ik heb een ras wat heel gemoedelijk is...en meegaand, heb ook een duitse herder gehad ook heel jong al mee begonnen, spelenderwijs als ze jong zijn en dan gaan uitbreiden....geen misverstand, ik heb nog nooit in de hond zijn bak gegraaid, hooguit er wat bij gegeven...de bak van de hond is van de hond, en ik heb nimmer honden gehad met baknijd, misschien juist bij heel vroeg beginnen dat de hond je vertrouwd.

Ervoor zorgen dat ze niets stiekem kunnen pakken. Je hebt nu eenmaal een roofdier in huis. Hier is ook wel eens een kippenpoot van het aanrecht gevallen. Wij pech gehad en de hond geluk gehad. Iets pakken van tafel of aanrecht is zelf belonend gedrag. Ook nooit voer uit de bak halen. "Ja dat moeten ze leren". Helemaal fout. Zo versterk je juist het voer verdedigend gedrag. Ik zeg altijd gekscherend, "Als je in een restaurant zit te eten en de ober haalt steeds je bord weg ga je ook protesteren" en word je kwaad. Als je iets uit de bek moet halen, bijvoorbeeld iets wat gevaarlijk kan zijn kun je achter de bovenhoektand je vinger in de bek steken en dan tegen het gehemelte drukken. Je moet het wel durven. Ze doet dan de bek open en je kunt het er dan uithalen. Zo doe ik het bij Eefke als het nodig is. Ik zeg dan wel "los". Daarna belonen. Ze zal niet naar mij grommen of bijten. De hond moet wel een goede band met je hebben.

Als Aussie eigenaar verbaas ik me een beetje over deze zin:

Mijn vriend en ik weten precies hoe we hiermee om moeten gaan - boos worden helpt uiteraard niet - 

 Aussies hebben super veel behoefte aan duidelijkheid en daar hoort boos worden als ze iets doen wat niet mag gewoon bij hoor. Anders krijg je dus precies dat gedrag wat je beschrijft. Dat snappen is echt iets wat je wilt voorkomen bij Aussies want het geeft instant succes. En waarom zou je het dan niet vaker inzetten als je iets moet wat je niet wil. Mijn tip wees duidelijker en strenger. Boos worden helpt wel degelijk mits je hond snapt dat hij iets doet wat niet mag. Bij eten snappen ze dat hier heel goed. 

Onze ervaring, in deze specifieke situatie, is dat boos worden het alleen maar verergert. Natuurlijk worden wij wel eens (vaak genoeg!) boos op hem en laten we op deze manier onze grens kennen, maar zeker als hij iets te pakken heeft wat hij niet mag wordt hij door geschreeuw ontzettend onzeker en versterkt dat de wil om het eten te beschermen. 

" Ik ben er al mee begonnen zodra ze in Mijn huis waren, en ik heb een ras wat heel gemoedelijk is...en meegaand, heb ook een duitse herder gehad ook heel jong al mee begonnen, spelenderwijs als ze jong zijn en dan gaan uitbreiden....geen misverstand, ik heb nog nooit in de hond zijn bak gegraaid, hooguit er wat bij gegeven...de bak van de hond is van de hond, en ik heb nimmer honden gehad met baknijd, misschien juist bij heel vroeg beginnen dat de hond je vertrouwd. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Hij heeft ook zeker geen baknijd, hoor! :) Zoals ik al aangaf, is het puur en alleen als hij iets te pakken heeft waarvan hij weet dat het niet mag. Dit gebeurt vrijwel nooit, en natuurlijk zorgen we dat hij nooit ergens bij kan, maar het gaat meer om situaties waarin wij dat niet echt in de hand hebben (op visite bij iemand anders, of wanneer er mensen over de vloer komen die niet weten dat ze geen eten moeten laten liggen ergens)

Achteraf boos doen werkt niet, Daarom moet je het dus voor zijn. Het moment om boos te worden (zelf schreeuw ik niet hoor, is meer een strenge ho) is het moment dat ze op iemands eten aflopen. Hier leer ik het ze als pup door bewust iets op tafel te leggen wat ze niet mogen pakken. Er naartoe lopen is een strenge nee, ervan weglopen en de kop wegdraaien beloon ik door iets lekkers op de grond te gooien. Dat belonen doe ik alleen in het begin zodat ze snappen wat de bedoeling is. Daarna is nee gewoon nee. Ik oefen het eerst thuis en dan op andere plekken. 

Zo pakken wij het ook aan, inderdaad! :) En dat werkt ook goed, want als we het voor zijn is er niets aan de hand. Maar het kan natuurlijk gebeuren dat je te laat bent, en dán boos worden heeft geen zin. Daarom ruilen we. 

De manier van expres iets lekkers neerleggen en belonen als ze wegdraaien is zeker een goede! We zijn hier vorig weekend mee gestart en dat gaat vooralsnog goed, dus dat gaan we steeds iets verder uitbreiden. Ook bij anderen thuis, bijvoorbeeld. Bedankt voor de tip!

Super! veel succes.