Hallo allemaal, mijn jackchi is inmiddels 17 weken en ik merk dat ik af en toe onzeker ben of de opvoeding wel zal lukken, of ze ooit rustig op kantoor bij mij kan zijn (ze gaat af en toe mee maar dit kan nog maar max 2,5 uur dan wordt ze te onrustig) en of ze ooit een paar uur alleen kan zijn (nu lukt dit nog totaal niet ondanks dagelijks eventjes oefenen, ze gaat binnen 60 seconden blaffen zodra ik de voordeur uitstap en ik kan dus nog steeds niet even boodschappen doen).
Kortom ik ben bang dat er dingen fout gaan.
Wat er wel goed gaat, ze slaapt de hele nacht door, ze drukt op een belletje als ze moet plassen, ze kan inmiddels zonder piepen in het fietsmandje en de auto en ze is het liefste hondje van de stad :).
Ik ben benieuwd naar ervaringen van mensen die ook hebben geworsteld met de opvoeding van hun pup en wat goed heeft uitgepakt en wat niet en tips en tricks voor dat alleen laten blijven welkom! Misschien zit er iets bij wat bij ons wel gaat werken. Liefs, Wendy
Wendy...ik heb niet geworsteld met de opvoeding van een pup.... je bent onzeker schrijf je, nergens voor nodig de pup slaapt de hele nacht al door, en ......je pup drukt op de bel van, halloooo ik moet plassen jee Wendy, dat is toch geweldig.... weet dat maar weinig pups dat doen, wat de rest betreft, alles in een rustig tempo, weggaan eerst in huis...even naar de keuken , naar boven even en weer terug komen zodat je pup weet, ze komt er weer aan...en dat bouw je op en dan eens even een boodschap doen buitenshuis, kan je ook opbouwen door even de deur achter je dicht te doen een minuutje en weer terug...alles rustig in de hond zijn tempo...
Hiero wordt ook geworsteld ????. Bijv ook met het alleen leren zijn. Hier ging ze ook piepen nadat ik deur achter me dicht deed. Wat hier uiteindelijk hielp was (jammer dat ik hier niet eerder mee begon) beginnen met naar de deur lopen en de klink vastpakken, vervolgens weer gaan zitten.. and again.. and again.. paar keer per dag kwartiertje oefenen. Toen ze daar niet meer op reageerde ben ik de deur open gaan doen (maar er nog niet uit) en weer zitten en dat ook paar keer per dag doen. Vervolgens ben ik de deur uit gestapt (maar nog niet achter me dicht gedaan). Daarna de deur achter me dicht gedaan en meteen weer terug. Alles geoefend tot er geen reactie meer was.
klinkt als heel veel werk en dat is het ook, maar het goede nieuws hier is dat het voor mijn hond vooral het moment van “verdwijnen” is, waar ze op reageert. Haar reactie hierop lijkt nu “uitgeschakeld” en nu kan ik de minuten wegblijven vrij snel opbouwen. Vanochtend zelfs twee keer half uur op zolder was opgevouwen.
Dat klinkt als een pup en een puppenmens die het heel goed doen, hoor. Je hebt al heel wat moois bereikt.
Wat de toekomst betreft: zeker, dat komt goed!
Sommige dingen vragen nu eenmaal meer tijd dan andere. Elke pup is daar anders in. Waar de ene meteen mee weg is, dat is een werkje van lange adem voor de andere.
Met de opvoeding van één van mijn honden heb ik maandenlang geworsteld, haha. Veel moeten herbekijken, nieuwe aanpak uitproberen, uitzoeken waar het misliep,... Dat was op dat moment vaak geen pretje, maar het heeft er wel toe geleid dat we elkaar héél goed hebben leren kennen. En ondanks dat ze niet 'perfect' is (moeten we dat ook willen? ), is het een gouden hond!
Dus jullie komen er ook wel, niet ongerust zijn.
Wat is nu weer een jackchi? Kruising Jack Russel x chihuahua?
Dank voor je antwoord Willemijn, jij bent altijd zo heerlijk geruststellend in jouw reacties, dat heeft een mens soms nodig :x
Dank je wel, je hebt helemaal gelijk perfect is niet nodig, het vertrouwen dat het goed komt is lastig, maar ik ga het proberen:)
Ja klopt!
Bedankt voor je tips, ik probeer het ook zo ongeveer, maar zal nog een stapje terug doen tot er helemaal geen reactie meer is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?