Rust bieden aan buitenlandse pup

Hoi, sinds een week hebben wij een pup uit het buitenland geadopteerd. Om positief te beginnen. Ze is een lief hondje naar onze gezinsleden toe, eet goed, naast een ongelukje per dag plast en poept ze al vaak buiten. 
Ze is nog erg angstig en onzeker. Schrikkerig, onrustig binnen, blaffen naar alles wat buiten voorbij komt, blaffen naar andere honden.
Mijn grootste zorg op dit moment is dat ik zie dat we haar te weinig rust kunnen bieden. We zijn een (druk) gezin met kinderen. We ontvangen nu geen bezoek, daar ligt het niet aan. Laten haar uit in een grasveld aan overkant straat, steeds zelfde plekje.

In huis loopt ze steeds achter ons aan en de kinderen kunnen het niet laten om haar even met rust te laten. Ook is het lastig als de kinderen buiten spelen en langs de ramen rennen. De enige plek waar ze uit zichzelf in slaap valt is op een plekje op de bank, hier ligt ook een kleed dus ze mag daar liggen. Maar het is vaak geen rustige plek (als in: we zitten er naast, staan op, lopen er langs).  De bench vindt ze niet veel aan, we zijn wel begonnen met benchtraining, als we haar wat voeren in de bench blijft ze daar in, zelfs al een paar keer in slaap gevallen met ons er naast, maar ze is er uit zodra wij daar ook weglopen. Nog tips hoe we rust kunnen bieden? Of positieve ervaringen (van andere gezinnen) dat het wel een keer goed komt..?

Laat ze dr plekje zelf zoeken, heel normaal dat ze nog niet de rust kan vinden, net een weekje in huis, nog niet gesetteld bij jullie, moet nog vertrouwen winnen, mooi rustig aan doen en laat ze achter je aan lopen, komt vanzelf dat ze straks blijft liggen als ze jullie ten volle gaat vertrouwen....je kinderen laten dr niet met rust ? Hebben ze een leeftijd dat als je hun dat vraagt dat ze het begrijpen ?

Sowieso kun je jonge kinderen best leren om een hond met rust te laten. Hier is de regel dat honden niet geaaid worden als ze op hun plaats liggen of slapen. daarmee geef je de hond ook een plek waar hij nooit gestoord wordt en dus rustig kan slapen. En het is ook logisch hoor dat de eerste week wat onrustig is. Maar ik zou gewoon duidelijke regels opstellen.

Als ik het zo lees? Denk ik dat je het al geweldig doet. Als ze achter je kinderen aanloopt? Dan kan dat nooit verkeerd zijn. Ze vertrouwd hun  en vind ze blijkbaar wel leuk eigenlijk. Taak is dus je kinderen te leren op een bepaald moment rustig te zijn met haar. Leg maar uit dat vergelijkbaar is met een baby  (Die moet je vast al eens eerder gedaan hebben ) Dat ze goed binnen reageert is alleen maar een pluspunt en dat ze blaft naar wat er buiten gebeurd? Is haar manier van zeggen "Pas op familie, indringers" Elke hond doet dat, wij als mensen leren dat af op een gegeven moment want wij vinden dat lastig.

Ik denk gewoon rustig verder gaan op deze manier. Tijd en de ruimte geven. Ik heb zelf een NL herplaatser en die was echt een nachtmerrie de eerste week. Mocht dromen dat ik jouw verhaal kon opschrijven in huis. Pas na een aantal weken werd hij echt een plakker en ik moest zeker een maand of twee wachten voor dat ik kon testen met mijn neefjes en nichtjes. Uit eindelijk allemaal goed gekomen gelukkig en hij is inmiddels echt een droomhond aan worden.

Tips die ik je kan geven voor in de toekomst? Houd de afstand groot tussen vreemde honden maar zeker niet zo groot dat ze die helemaal niet opmerkt. Zodra je ziet dat ze een hond heeft opgemerkt? Bied gelijk wat lekkers aan en geef een stembeloning. Pakt ze het niet aan? Dan is de afstand te klein en probeer je het de volgende keer op iets grotere afstand.

Schrikt ze van een opwaaiend vuilniszak? Loop er heen en laat zien wat is, benoem het, eventueel recreëer het geluid wat het maakte en zeg bv "Zie? Niet zo heel eng" Begrijpt je hond geen moer van haha maar het is juist de manier hoe wij mensen die zin uitspreken in intonatie wat veiligheid bied.

Tot slot? Als ze voedsel gemotiveerd is? Gekookte kipfilet in stukjes, plastic boterham zakje en dan in een trainingsbag. Na afloop van de wandeling kan je dan de kipfilet weer makkelijk in de koelkast bewaren. Voor ons na 5 bags? Vonden wij deze het fijnste lol https://www.bol.com/nl/nl/p/trixie-dog-activity-baggy-deluxe-o-10-x-14-cm/9200000055185229/ Ze zijn nog weleens te groot, dat je er niet snel genoeg bij kan of ze vallen van je broekzak/rok/broek

Dank voor de reacties. Mijn kinderen zijn wel oud genoeg om te leren haar met rust te laten, maar het lastige is dat de hond niet een eigen plek heeft, althans die hebben wij wel voor haar gecreëerd maar ze ligt het liefst zo dicht mogelijk bij ons. En loopt dus ook iedereen achterna, dus ik snap ook de kinderen dat het moeilijk is om haar soms even geen aandacht te geven. Op de bank schurkt ze het liefst ook tegen je aan dus ook dan lastig om er af te blijven. Hopelijk went het. 

En dus ook positief dat ze ons wel op die manier opzoekt 

De tips om haar af te leiden met een brokje als er buiten een fietser of andere hond, of nog iets anders te zien is passen we al toe. Timing is heel belangrijk heb ik al gemerkt, maar is al een paar keer succesvol geweest 

Ik zou dat idee van haar rust willen bieden even loslaten. Net als benchtraining. Laat haar gewoon lekker achter je aan lopen de eerste tijd. Als ze de boel een beetje gaat vertrouwen gaat ze vanzelf wel ergens liggen.

Heb je buiten de bench ook een mand of een kussen voor haar?

Als het lastig vind? Gaat ze wel weg Ik doelde meer met mijn reply op het continu spelen. Geef haar even de tijd en dan kan je straks beginnen met onafhankelijkheid training of aanleren dat niet iedereen er altijd is.

Het komt goed! Echt! Maar heb geduld, ze is er pas twee weken nu maar doet het nu al zo goed! Hoe gaat het inmiddels?

Ze heeft nog geen idee waar ze is, wat alle geluiden betekenen en wat er van haar wordt verwacht. De buitenwereld is voor haar nog heel spannend. Jullie zijn haar enige strohalm. Ontzettend fijn dat ze jullie nabijheid zoekt en lief is voor de kinderen.

Wij hebben Boi nu bijna een jaar en komen van ver. Hij vond alleen mij leuk, van de kinderen en mijn vriend moest hij echt niets hebben in het begin. En dit heeft maanden geduurd. Inmiddels zijn wij allemaal meer dan 100% zijn liefste baasjes en worden we allemaal heel blij van hem en hij van ons.

Geduld en tijd, en rust. Bench was hier overigens wel een uitkomst die eerste maanden, vooral omdat hij de kinderen spannend vond. Met de kinderen had ik destijds hele duidelijke afspraken maar dat was ook echt nodig. Mijn zoon dacht weleens dat hij de uitzondering op de regel was en gaf Boi vanuit het niets een omhelzing. Bijten deed en doet hij niet, maar hij liet mijn zoon wel met een hele luide grom weten hier niet van gediend te zijn. Soms kan een hond beter opvoeden dan een mens want de boodschap was meteen duidelijk!

Inmiddels is dit allemaal geen issue meer en mogen wij, als roedelgenoten, alles bij hem doen. Vreemden zijn nog steeds spannend maar worden met een onzekere kwispel en snuffel begroet en niet meer weggeblaft.

Misschien kan je met de kinderen afspreken dat ze haar met rust laten als ze ligt (ongeacht waar). Het klinkt alsof je hond zich wel veilig voelt bij jullie en misschien daarom zo graag op de bank ligt. Het kan ook zijn dat ze de bench linkt aan het transport, dan hebben ze vaak lange tijd stress ervaren in een bench. Je zou kunnen kijken of ze wel in een lekker mandje op die plek wil liggen. 

Wat betreft het achter jullie aanlopen zou ik wel proberen dit af en toe wat af te remmen. Super gezellig natuurlijk maar dit kan ook verlatingsangst geven. Het kan een hond afremmen in de zelfstandigheid waardoor ze paniek kunnen ervaren als jullie straks even weggaan. Ze is er nog maar heel kort dus ik zou het inderdaad even rustig aan doen maar op termijn zou ik hier wel aan gaan werken. 

Verder echt zorgen dat je kinderen op momenten leren de hond te negeren. Zeker aangezien je zegt dat je hond angstig is, kinderen reageren veel impulsiever en dat kan bedreigend zijn voor een angstige hond. Bij bedreiging kunnen angstige honden uiteindelijk bijtgedrag gaan vertonen en dat is natuurlijk het laatste wat je wilt. Misschien een idee om de kinderen af en toe (één per keer) onder jouw begeleiding een momentje met de hond te laten spelen of bijvoorbeeld een kluifje of het eten te geven/zoekspelletjes doen met voer. Dan reguleer je het zelf wat meer en is het voor hen makkelijker om de hond daaromheen te negeren. Verder de dooddoener maar heel consequent zijn naar de kinderen echt waar een hond die bijt is erger dan teleurgesteld gezichtjes van de kinderen. Daarnaast kan het zomaar zijn dat je hond helemaal over de angst heen is na een paar maanden waardoor ze alles met haar kunnen doen. 

Dank voor de aanvullende reacties. Fijn om te lezen Susan dat het bij jullie goed gekomen is. Dat houdt ons op de been, de hoop dat het ooit een “normale” hond te wordt. We zijn nu twee weken op weg en zien op bepaalde vlakken kleine verbeteringen. We hebben nu ook een ren aan de bench vastgemaakt en het lijkt er op dat ze dit met behulp van veel lekkers .. ook gaat zien als een rustplek. Ik heb ze afgelopen dagen als ze wilde gaan slapen op de bank of onder de tafel naar de ren gebracht en tot mijn verbazing accepteerde ze dat en besloot idd daar te gaan slapen!! 
Als ze daar slaapt is het voor de kinderen heel duidelijk dat ze haar met rust moeten laten dus we gaan vrolijk verder met daar veel energie in steken. 

Maar waarom? Als ze uit zichzelf onder de tafel gaan slapen of op de bank is dit toch juist super goed? Dan leert ze ook zo in de drukte haar rust te pakken ipv dat ze altijd eerst opgesloten moet worden. Ook daar heeft ze het lawaai wel. Ik zou juist super blij zijn als mijn hond zo lekker ergens zou gaan liggen en gaan slapen. Al wordt ze nog veel wakker, ik vind dit al heel wat voor een hond die er net is. Ik zou haar persoonlijk niet de hele tijd gaan overleggen..

Heb je hier nog tips voor? Ze mag me niet overal heen volgen, de deur gaat dicht. Ik kan ook best even naar de wc of even naar boven maar vaak staat ze dan wel te wachten.. wat ik doe is haar dan geen aandacht geven zodat niet ieder moment dat ik terug kom speciaal wordt 

Omdat als ze aan mijn voeten onder de tafel gaat slapen meteen opstaat als ik/wij ook opstaan. In de ren blijft ze makkelijker doorslapen. We sluiten haar niet op want de ren is gewoon open. En ik merk dat als ze langer slaapt daarna andere dingen beter gaan (zoals uitlaten, spelen) 

Zo zou ik het inderdaad rustig opbouwen, even weglopen en snel weer terugkomen en verder niet teveel aandacht aan besteden. De momenten zou ik echt kort houden omdat je aangeeft dat ze staat te wachten. Je zou ook een kong kunnen vullen met iets lekkers als je die hebt, dan kan dat haar afleiden en geeft dat een associatie met iets positiefs. 

Als ze zich prettig voelt in de ren (vind ik een stuk beter dan een bench) kan je haar af en toe ook even daarin doen zodat ze rust kan pakken en jullie simpelweg niet ken volgen. Dit zou ik wel pas doen als ze echt ontspannen is in de ren. Lijkt me voor nu ook een prima oplossing zodat de kinderen haar makkelijker kunnen negeren. Zeker niet de hele dag natuurlijk maar gewoon af en toe als ze gegeten en gewandeld heeft bijvoorbeeld.

Heb jij als je zo terugkijkt naar het afgelopen jaar het idee dat het met jullie hond vanzelf goed is gekomen door de hond maar te laten (bepalen). Of ben je ook wel actief en gericht bezig geweest met de “inburgering”? Zo ja: op welke vlakken ben je actief bezig geweest?