Hond in laten slapen

Hallo, 

wij hebben dit weekend plotseling onze lieve rottweiler in moeten laten slapen. Tosca was 11 jaar en 1 brok liefde en echt mijn maatje. 
2 jaar geleden kreeg ze een tumor en deze was de afgelopen tijd behoorlijk groot geworden. 
Zondagmiddag poepte ze enorme plassen bloed zat geen ontlasting meer bij  en braakte alleen maar onverteerde brokken. Ze voelde ook koud aan. 
Bij de dierenarts bleek ze een te lage temperatuur te hebben en hadden we de keuze om haar te laten inslapen of nog antibiotica te geven. Natuurlijk wilden dit eerst proberen.,In de avond ging het steeds slechter en ondanks kruik en deken kregen we haar niet warm. Ook verzwakte ze steeds meer en zakte als ze probeerde te lopen door haar achterpoten. Toch kwispelde ze wanneer ze de dierenarts zag. Avonds is er toch besloten om haar te euthanaseren en leek dit ook het beste voor haar. Volgens de dierenarts ook de juiste keuze.
Nu is het verdriet zo ontzettend groot kan de hele dag wel huilen en de twijfel ook. Hebben we de goeie keuze gemaakt of hadden we door moeten pakken en meer moeten doen en geduld moeten hebben. Herkennen jullie deze gevoelens? 

Kan me voorstellen dat jullie diep bedroefd zijn.

Helaas hebben jullie afscheid moeten nemen van jullie maatje.

Jullie hebben zeker niet te vroeg haar uit groot lijden verlost.

Tosca kon niet beter worden. Jullie zullen haar zó missen.

Heel veel sterkte met jullie verdriet om dit grote verlies.

Heel veel sterkte met dit verlies en wat fijn dat Tosca bij jou/jullie een gouden mandje had! 

Helaas krijg je die twijfel er altijd gratis bij, ook al is dat helemaal niet nodig. Maar dat betekent dat we zoveel van ze houden. Je diertje was op en ze heeft nu rust en geen pijn meer. Sterkte. 

Verdriet, om je maatje, de juiste keuze heb je gemaakt, de dierenarts heeft je daarin bij gestaan, altijd zijn er twijfels dat heeft iedereen, als ik je verslag leest heb je de juiste keuze gemaakt, heel veel sterkte.

Dankjewel, had niet verwacht dat ik zo’n overweldigend verdriet zou voelen. 

Tosca is heel lang je maatje geweest, een lid van het gezin, zorg gedragen en vooral liefde ontvangen...en dan is daar het besluit, niemand wil dat, je geliefde hond , afscheid nemen, neem de tijd ervoor Jacquelien, en straks zal het wat makkelijker worden, en dan zijn daar de mooie herinneringen.

Hoi Jacquelien

gecondoleerd met het verlies van jullie mooi hond heel erg veel sterkte de komende tijd 

Veel baasjes die een hond hebben moeten laten inslapen twijfelen of ze hier wel goed aan hebben gedaan, het lijkt er een beetje bij te horen. Meestal besef je na een tijdje dat dit de enige juiste beslissing is geweest.

Heel veel sterkte met het verlies van Tosca.

Dankjewel Marga, 

Fijn om te lezen dat het er ook wel bij hoort. 

Heel veel sterkte, het grote verdriet is zo herkenbaar.

En ja de twijfel, ik verwoordde het altijd in de zin,

,,ik neem een beslissing voor een dier, de beste beslissing, maar ik kon niet vragen wat wilde het dier zelf.,,

Dat vind ik nog steeds heel moeilijk.

Maar weet ook dat een dierenarts dit nooit doet als er nog verbetering mogelijk is, en alleen doet bij uitzichtloos lijden, en dat was hier aan de hand, heel duidelijk wat je beschrijft.

Je hebt je hond een goed leven gegeven en een waardig uiteinde.

Nogmaals heel veel sterkte.

Allereerst, heel veel sterkte! Het verdriet is heel groot en zwaar, erger dan je je kan voorstellen inderdaad. 
Ook ik herken je twijfelgevoelens, wij hebben op een woensdag besloten dat onze Cavalier op vrijdag ingeslapen zou worden.  Dit ook in overleg met de dierenarts nadat we een aantal weken van alles hadden geprobeerd, hij kon niet goed meer lopen (zakte door zijn achterpoten) en was lichamelijk op, maar geestelijk helemaal niet, helemaal op de laatste dag, hij was vrolijk, en het leek zelfs beter te gaan, toch weer twijfel, moeten we het wel doen, maar we hebben het wel gedaan, en we vonden het juist mooi dat zijn laatste dag een van zijn betere leek te zijn van die periode, we hebben hem lekker verwend die dag en extra veel geknuffeld. Ik lees dat ook een beetje in jouw verhaal, dat Tosca nog wel kwispelde en geestelijk nog wel wilde, daar ga je van twijfelen, maar weet dat een hond altijd zijn best zal doen om zijn baasje te plezieren en niet te laten merken dat slecht het gaat. Ga alsjeblieft niet twijfelen aan je beslissing, dit was het beste voor Tosca. Ik weet dat iedereen dat zegt en ook zal je vaak horen dat Tosca een mooi en goed leven bij jullie heeft gehad, en dat dit er ook bij hoort als je van je hond houdt, ik kon daar in het begin niks mee, maar het is goed bedoeld en uiteindelijk zie je wel in dat je het beste hebt gedaan voor je maatje. 
Laat nu vooral het verdriet toe, het is niet erg om te huilen, er zijn zoveel dingen die je ineens mist, Tosca natuurlijk het meest, maar ook alle kleine dingetjes en gewoontes die jullie hadden. Wij vonden eten heel moeilijk, onze Dribbel zat altijd naast de tafel te wachten tot we klaar waren, dan kreeg hij een koekje, dat was weer even een confrontatie en zaten we weer allebei te huilen. Het wordt op een gegeven moment minder, maar helemaal weg gaat het niet (bij ons in ieder geval niet), maar dat geeft alleen maar aan hoe bijzonder en belangrijk je hond voor je was. 
Nogmaals veel sterkte!

Heel veel sterkte.

Ach dat is ondanks de tumor toch nog overwachts. Zo te lezen heb je de goede keuze gemaakt want Tosca had pijn en kon niet meer beter worden maar dat maakt het verdriet niet minder. Heel heel veel sterkte de komende tijd.

Dankjewel allemaal voor de lieve berichtjes. 
het is fijn om te lezen dat deze gevoelens er ook wel een beetje bij horen en herkenbaar zijn. 
Het geeft op een bepaalde manier een beetje rust. 
het is gek dat je huis zo leeg voelt. Ik werk thuis en Tosca was er altijd. De poot op je arm  wanneer je niet lekker in je vel zat, haar kop op je schoot wanneer ze wilde knuffelen ( dat was vaak en veel) ik mis het zo!!  Ik schrijf maar gewoon even van me af. Jullie hoeven er niks mee hoor maar vind het lastig om met mijn omgeving te delen. 

Sterkte met het verlies van Tosca. Gewoon lekker van je afschrijven, dat kan hier nou juist prima. Genoeg baasjes die het verliezen van een hond en maatje kennen en snappen wat voor impact dat heeft.