Hallo,
Ik moet even mijn hart luchten. Wij hebben ongeveer 2,5 maand geleden een puppy (nu 6,5 maand) geadopteerd uit Italie (zijn naam is Primo). Al vanaf het moment dat hij hier is, merken wij al dat het geen goede match is tussen ons en hem. Op het begin dachten wij dat wij hieraan moeten wennen en dat het met tijd goed zal komen, maar het wordt eigenlijk alleen maar erger. Wij zijn vanaf het begin bezig met prive lessen (1x per week), zodat wij hem goed kunnen helpen met zijn gedragsproblemen. Tijdens deze prive lessen krijgen wij oefeningen mee die wij dagelijks (2-3x) uitvoeren. De situatie binnen is sterk verbeterd en daar zijn wij ook super blij mee. Echter buiten is de situatie alleen maar verslechterd.
Over Primo:
Primo is alleen gevonden in een grasveld toen hij 2 maanden was (misschien nog jonger zelfs). Hij is toen naar een opvang gebracht in de buurt en daar opgeknapt. Vervolgens is hij naar nederland gekomen met een stichting. Hij is heel lief binnen en wil continu aandacht van ons. Hij leer redelijk snel dingen, maar is soms ook ondeugend (blijft een puppy). Primo is een zeer actieve hond en wilt het liefst uren achter elkaar spelen. Op het moment dat wij hem uit de bench halen begint hij door het huis te lopen en stopt hij pas als wij hem weer in de bench plaatsen (soms geforceerd). Primo is heel gevoelig voor geluiden en vreemde bewegingen, wat ervoor zorgt dat hij heel gespannen is als we buiten zijn. Als we een stukje uit onze straat lopen dan schrikt hij en trekt hij ons mee terug naar huis. Hij blaft naar mensen, honden en soms ook naar onbekende objecten. Ook naar visite in huis blaft hij altijd.
Over onze situatie:
Wij wonen in de stad in een appartement. Het is een zijstraat, dus het is (voor ons mensen) niet extreem druk met verkeer (bussen/trams auto's etc). Echter is het wel dichtbebouwd en zijn er veel mensen, (grote)honden op straat en wordt er weleens luidruchtig muziek gedraaid. Wij wonen dus in de stad en moeten een stuk rijden om naar rustige plekken te rijden waar hij kan rennen en spelen. Wij proberen hem minimaal 3x per week naar het strand of rustige bossen te brengen. Echter lijkt dit niet voldoende te zijn voor hem en komt hij gestrest terug.
Afgelopen zaterdag tijdens de prive les gaf zijn leraar aan dat ze niet voldoende ontwikkelingen ziet in zijn gedrag met vreemde zoals het normaal gaat. Ze gaf aan dat normaal gesproken honden in deze situatie sneller ontwikkelen (vooral gezien zijn jonge leeftijd) en dat het juist verbeterd i.p.v. verslechterd. Ze gaf aan dat onze leefomgeving (dus wonen in een appartement en wonen in een drukke stad) één van de oorzaken kan zijn. Een combinatie van niet voldoende ruimte om te rennen, en een drukke leefomgeving (druk voor hem) helpen hem niet hierbij. Ze zei dat, als het mogelijk is, het beter zal zijn als hij naar een rustigere omgeving gaat waar hij voldoende kan bewegen en niet deze prikkels krijgt. Op het moment dat ze dat zei viel het gevoel dat wij al sinds de eerste week hadden samen. Mijn vriendin barste uit in huilen en zei dat ze dit gevoel ook had en het steeds we wilde drukken om het niet te laten gebeuren. We zijn beide tot de conclusie gekomen dat het voor Primo beter is om naar een andere familie te gaan waar hij gelukkiger wordt. Het is echt vreselijk, want wij houden zo ontzettend veel van hem.
Wij hebben de stichting gebeld en aangegeven of ze ons willen helpen om een andere familie te zoeken voor hem. Aangezien het niet makkelijk is om nu een geschikte familie te vinden, willen wij hem tot op dat moment nog wel heel veel ondersteunen en trainen. Mijn vraag is of jullie specialisten kennen die doelgericht kunnen helpen met zijn gedrag buiten. Met specialist bedoel ik niet een algemene hondenschool, maar meer iemand die dit echt al jaren doet met succes. Ik merk dat een algemene hondenschool of gedragsdeskundige ons hierin niet voldoende kan helpen.
Sorry voor het lange verhaal, maar wij zitten hier echt heel erg mee.
Is degene waar je privélessen hebt een goed opgeleide gt?
Je hebt je hond pas 2.5 maanden, het kost voor een „normale” hond minstens 6 weken om zich ergens op zijn plek te voelen.
Met een herplaatser heb je echt maanden en maanden nodig, eer ze zich prettig en geacclimatiseerd kunnen voelen.
Dat het slechter gaat, omdat jullie te veel doen!
Het thuis zijn rust niet kunnen vinden is omdat je hond vol met stresshormonen zit.
Dit is geen verwijt, jullie kunnen dit niet weten, maar je trainer wel.
Met een herplaatser, ga je buiten alleen dezelfde rondjes lopen, je doet alles volgens exact het zelfde schema.
Alles wat ze hadden is weg en ze hebben al geen goede start gemaakt, ze hebben zich nooit goed kunnen binden.
Stress komt zowel door een verlaging de voorspelbaarheid als de beïnvloedbaarheid.
Dat is dus aan de orde.
Je zal dus heel klein moeten beginnen, thuis is rust, heel veel te kluiven geven, dat werkt stress verlagend.
Ik zou een ren nemen, je hebt van die paneeldelen, waar je een stuk kan afschermen, daar de open bench in, zodat hij meer ruimte heeft, maar wel beperkt.
De bench maakt dat hij geen eigen keuzes kan maken. Een ren geeft hem die keus, maar wel begrenst.
In die ren lekkere kluivjes geven, je kan bij de slager een vers bot halen, zijn ze uren zoet mee.
Dan 3 a 4 x per dag, het zelfde saaie rondje buiten. Ik zou gewoon in je buurt gaan als dat kan, dat is het handigste.
Je zou supplementen kunnen geven, zoals Zylkene, dat is een natuurlijk middel, die kan helpen om wat meer rust te krijgen.
Je hebt ook voer waar dat al in zit.
Je hebt ook een stekker met feromonen, die je in het stopcontact kan doen, is ook een aanrader.
Die geven de geur van de periode dat ze melk drinken bij de moeder af, de prolactine als ik het goed heb.
Vervolgens tijd, tijd en nog eens geduld en nog meer geduld.
Ik zou de trainer afzeggen.
Je zou Nina van Tilburg kunnen vragen, voor ondersteuning, ze heeft online consulten.
Ik weet bijna zeker dat het goed gaat komen, is echt een kwestie van heel veel tijd.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?