Onverklaarbaar gedrag

Hoi allemaal,

ik heb twee weken geleden een Engelse Stafford geadopteerd uit het asiel. Ze heeft maar 1 baasje gehad, maar die kon helaas niet meer voor haar zorgen. De eerste paar dagen moest ze erg wennen, maar maakte ze niks kapot en deed ook niet huilen of blaffen. Elke dag voelde ze zich steeds beter op haar gemak en het ging dus best goed. Afgelopen zaterdag heeft ze gevochten met een herder waardoor ze een wondje heeft op haar wang. Haar gedrag leek echter niet te veranderen.

Sinds gisteravond is ze opeens gaan huilen (zoals een wolf), maar na een tijdje ging dat voorbij. Vandaag is het echter de hele dag doorgegaan, tenzij ze sliep. Ik ben er zelf de hele tijd bij geweest, maar heb ook gekeken of het voorbij zou gaan als ik haar alleen zou laten. Dat was niet het geval.

Zowel de dierenarts als het asiel kunnen me hiermee niet helpen. De dierenarts geeft aan dat het niet door het wondje komt, maar ik vind het wel toevallig dat ze nu opeens ander gedrag vertoond. Ze komt ook minder snel bij me liggen op de bank bijvoorbeeld.

Heeft iemand een idee wat er aan de hand kan zijn, of tips hoe ik er mee om kan gaan? Alvast bedankt!

Nee. En niemand waarschijnlijk op afstand. Ik raad aan om een gedragsdeskundige mee te laten kijken. En je hond uit de buurt van andere honden te houden. Je hebt een ras dat hond-intolerantie vertoond. Gevechten kunnen dus vaker ontstaan. 

Misschien mist ze haar baasje gewoon?

Hoe kwam t dat ze kon vechten met een andere hond? Rot voor jullie in deze periode.

Daar zat ik ook aan te denken Kees, maar ik weet niet hoe ik haar dan op kan vrolijken. Daarnaast weet ik door mijn geringe ervaring ook niet of dit inderdaad een reden kan zijn.

Ze is zelf doof, dus ik heb haar altijd aan de riem. Helaas stond er een herder los net om het hoekje. De baas was te laat om zijn hond te pakken en ik ben er tussen gesprongen, maar dat heeft ook maar gedeeltelijk gewerkt.

Ach wat rot zeg. Had je zelf niks?

Je hoeft haar niet op te vrolijken. Als ze jou gaat vertrouwen ebt dat gevoel van missen wel weg. Goed dat je haar aan de riem hebt, een dove hond schrikt sneller, je hebt er nu meer controle over. Nu de loslopers nog weg leren brullen. 

Wat super dat je haar een huis geeft!

Ik heb geen ervaring met t ras, maar wel met herplaatsers. Ik weet niet hoe lang ze in t asiel gezeten heeft, maar elke verhuizing levert stress op. Ik zou niet te veel buiten doen voorlopig, laat haar rustig wennen aan jou en haar nieuwe huis. Doe korte rondjes in de buurt en geef haar veel te kauwen, dat helpt om de stress te verminderen.

Hou oud is ze?

Hoi Paul, 

Zit even mee te denken, mijn gedachten gaan niet naar de verandering vanwege de aanval. Kan er goed mee te maken hebben, maar misschien mist de hond door doofheid een manier van communiceren?

Kan me zo voorstellen dat de eerste baas en de hond een bepaalde vorm van communicatie hebben opgebouwd en dat jij en zij daar nog jullie weg in moeten vinden?

Zelf gebruik ik ook vaak handgebaren om mijn honden naast spraak ook middels gebaren contact met me te hebben.

Op internet vond ik zojuist 2 interessante links waar je wellicht iets aan hebt.

https://cadiri.nl/hondentaal-lichaamstaal-gebarentaal/

https://www.dierenkliniekkenaupark.nl/dove-hond

In plaats van bijvoorbeeld wachten tot ze zelf op de bank bij je komt liggen zou je ook haar uit kunnen nodigen om bij je te komen bijvoorbeeld. Dan neem jij initiatief en weet zij dat ze welkom is bij jou op dat moment. 

Ik kan er naast zitten hoor, en misschien hebben jullie wel al veel contact. Maar wellicht heb je er iets aan.

Hoelang is de hond nu bij jou? Het is normaal dat ze de eerste dagen wat rustiger zijn, omdat ze de indrukken moeten verwerken. Gemiddeld duurt het drie maanden alvorens ze volledig gewend zijn en dan komen de gedragsproblemen ook naar boven. Ik zou je hond goed observeren en tijdig een therapeut inschakelen indien dit nodig is.

Hoelang is de hond nu bij jou? Het is normaal dat ze de eerste dagen wat rustiger zijn, omdat ze de indrukken moeten verwerken. Gemiddeld duurt het drie maanden alvorens ze volledig gewend zijn en dan komen de gedragsproblemen ook naar boven. Ik zou je hond goed observeren en tijdig een therapeut inschakelen indien dit nodig is.

Vaak duurt het een paar weken voor een hond op zijn/haar gemak is en de ware aard toont.

Betreft de vechtpartij met de herder. Heb je je verdiept in de Engelse stafford?? In veel voorkomend gedrag enhoe hond sociaal ze (vaak niet zijn) e.d.

Betreft het huilen. Soms zou je willen dat je in zo'n koppie kon kijken. Mag weten wat ze denken. 

Ik kan zeggen bij huilen niks doen en rustig blijven. En enkel bij gewenst gedrag aandacht geven. Maar ja je buren zullen het ook niet grappig vinden. Dus lijkt me dat hier wellicht als de vorige eigenaar wel nog leeft misschien contact met hem of haar een nieuw licht op kan werpen en anders toch deskundige hulp inschakelen. Want uiteraard zie je dit graag oplost.

In het beroerdste geval is de hond niet naar het asiel gebracht omdat er niet meer voor gezorgd kon worden en is dit de ware reden geweest. 

Heel veel sterkte

Ik interpreteer het wellicht anders dan de anderen. Maar viel jouw dove hond uit, of was de loslopende herder niet zo lief toen die contact kwam maken?

Ik ging er eigenlijk vanuit dat de herder los ineens op jouw hond af kwam vliegen met minder leuke bedoelingen.

Als de baas via het asiel nog bekend kan worden kun je inderdaad vragen of je contact kunt maken. Of dat het asiel via de eigenaar wat vragen kan beantwoorden. Bij mijn eerste twee herplaatsers kon ik rechtstreeks soms dingen vragen als bepaald gedrag mij niet duidelijk was, en ik had ook bij de eerste al van de eigenaar doorgekregen welke commando's de hond kende en welke termen/gebaren hij daarvoor gebruikte. Scheelt toch een stuk voor een hond als er op dezelfde manier gecommuniceerd wordt.

En je hebt inderdaad allemaal een gewenningsperiode nodig. Jij moet wennen aan het hebben van een hond, en de hond op zijn of haar beurt weer aan andere leefomgeving en andere regels en benadering. Weet wel dat je niet steevast kunt zeggen dat probleemgedrag ineens naar buiten gaat komen, bepaald gedrag verandert naarmate een hond zekerder (of onzekerder) wordt naarmate hij langer bij iemand is. Ik probeerde dat deels blanco te bekijken, en als het ongewenst gedrag was dan zoeken naar een oplossing om dat weer om te buigen naar gedrag wat wel gewenst is.

Voor mij staat bovenaan dat je elkaar moet leren kennen, en van daaruit werken naar vertrouwen in elkaar. Veel vanuit de hond laten komen, maar ook zeker contact maken stimuleren. Zeker bij een dove hond. Oogcontact zou direct beloond moeten worden met een aai of een voertje en daarbij een gebaar maken zodat de hond beseft dat je dat fijn vindt.

Gedragstherapeut inschakelen is nu het enige wat je kan doen. , een dove hond is zo heel moeilijk. En inderdaad een herplaatste hond laat pas na een aantal dagen, weken of maanden het ware gedrag zien.

Denk niet dat het iets te maken heeft met de vechtpartij. Dat is bij een staff ,, ingebakken,, om het cru te zeggen. Van pup af aan heel goed hierin begeleiden helpt. 

Zelf denk ik dat je er nu achter komt waarom de hond werkelijk in het asiel is terecht gekomen..... probeer via het asiel aan eerlijke informatie te komen van de vorige eigenaar, is er al eerder met een gedragstherapeut gewerkt bv?  Ook voor de doofheid? . Hij of zij heeft afstand gedaan dus hoeft niet bang te zijn dat de hond bij hem of haar terug komt. Niet meer voor kunnen zorgen is zo,n weids begrip, dit kan van alles zijn bv. Een huilende hond, ik kan er niet meer voor zorgen..... is dan ook een reden. 

Van een gemiddeld asiel hoef je weinig hulp te verwachten, dit zijn geen mensen die opgeleid zijn om gedragsproblemen op te lossen, maar om voor dieren te zorgen. Sommige asiels hebben een gedragstherapeut waar ze op terug kunnen vallen. 90% van de medewerkers is vrijwilliger.....

Heel veel succes en sterkte.

Het kan ook gewoon zo zijn dat je hondje troost wil zoeken bij jou. Je hond dan alleen laten, werkt in dat geval soms averechts. Misschien heeft je hondje schrik van het donker?

Onze hond heeft de eerste nachten, trouwens niets anders gedaan dan gehuild. Ik heb hem elke nacht getroost en hij kroop dan altijd erg dicht tegen mij aan. Na ettelijke uren viel hij dan in slaap. Hij voelde zich meteen erg goed bij mij.

Na een weekje is hij dan gewoon gestopt met huilen en is dat vanzelf wéér voorbij gegaan. Ik heb uiteindelijk dus géén gedragstherapeut moeten laten langskomen.

Ik vind het wel moeilijk om te antwoorden. Elke situatie is anders. Je kan ook moeilijk in het hoofdje kijken van je hondje hé en soms is het dus aartsmoeilijk om door te krijgen wat er aan de hand is.

Ik vind het wel gek dat het asiel zegt dat ze je niet kunnen helpen. Normaal zitten daar echt wel gedragstherapeuten die zorgen voor een stukje nazorg. En zeker bij een dove hond is een beetje begeleiding best handig.