Haha, ja dat klopt. Alleen met deze golden kom je van een koude kermis thuis... ;-)
Dat zei de hondentrainster bij de puppycursus al: 'denk je voor een makkelijk trainbaar ras de gaan met een golden, krijg je alsnog zo één die volledig zijn eigen gang gaat.' Onze hondentrainer die vergelijkt zijn karakter met die van een australische herder. Dus dat jouw ouders ook goldens hebben gehad, zegt niet zo veel.
- Laat maar -
Succes verder.
Nee hoor, maar ik zie hier veel onderhuidse reacties met 'ik ben al begonnen toen m'n hond een puppy was!' Joh, alsof ik dat niet heb gedaan. Dat het vervolgens makkelijk ging met jouw hond, betekent niet dat dat ook ging met mijn hond. Ook al is het een golden retriever. Dat ik met hem meer moet trainen dan een gemiddelde golden, is niet erg en dáárvoor zoek ik ook tips. Naast dat hij gewoon een enorme eigen wil heeft, zit hij (vast ook mede door zijn levensfase op dit moment) de gehele wandeling met zijn neus naar de grond. Hij kijkt nooit op of om, maar hij loopt alleen maar snuffelend. Waardoor hij veel in een andere wereld is en moeilijker contact met hem te krijgen. Met tips van jullie wil ik hem toch trainen ondanks dat het niet zo vloeiend gaat. Ik heb overigens ook heel goede tips gehad.
Nouuuu.... zulke momenten zijn er echt wel (ik weet niet of een hond echt zo denkt maar het lijkt wel)
Wij waren eens bij de recreatieplas, die ging sluiten. Gijs blééf in het water staan en wegrennen
We waren al in de auto gaan zitten, we hadden ons verstopt, niks werkte
Securitas kwam om de plas af te sluiten, ja maar de hond wil niet mee
Er was een man die zat in het hondenteam, maar ook bij hem hielp niks, ik weet niet eens meer hoe het uiteindelijk gelukt is, met heel veel snoepjes gooien geloof ik
Maar dit is een voorbeeld dat er echt wel momenten zijn dat een hond niet wil luisteren
Wil niet zeggen dat je niet kunt trainen, maar met alleen duidelijk zijn ben je er soms niet
Nog even algemene vraag:
Ik zei gister dat hij heel twijfelend en langzaam mijn kant op kwam in het bos toen ik hem riep. Vanochtend heb ik weer geoefend in het bos met hem roepen, en ook dit keer kwam hij héél traag en omzich heen kijken mijn kant op. Halverwege is hij gaan zitten, keek me aan en begon te piepen. Alsof hij aan het protesteren was omdat ie moest komen. Overigens roep ik hem echt niet continu, tijdens de wandeling van een half uur ongeveer 4x. Dit doe ik 1x per dag en die wandeling is een extra wandeling naast de normale wandelingen die we altijd doen zonder trainen.
Nee ze denken niet: ik ga mijn baasjes te kakken zetten.
Wél dat ze op dat moment iets leuker vinden en baasje totaal niet horen.
Soms is het wel héél leuk om baasje uit te dagen door niet te luisteren. Want hoe het nu gaat in losloopgebieden als ik hem roep, even mij aankijken, paar meter naar mij toe lopen en dan heel snel de andere kant oprennen. Hij weet dat hij die vrijheid heeft zonder lijn en dat hij dat dus niet kan doen als hij niet vast zit.
Wat de hond ook denkt, het resultaat is hetzelfde
En de ene hond zal dit erger doen, meer volhouden of langer doen dan de andere hond
Ik vind het een beetje kort door de bocht om te zeggen je moet duidelijk zijn
Soms moet je een andere aanpak proberen of van andere mensen horen hoe ze het gedaan hebben
Ik denk dat wat bij ons uiteindelijk gewerkt heeft is hem altijd belonen (snoep/blij zijn) als hij tijdens het loslopen even bij ons kwam. Dan de ene keer even aanlijnen, andere keer niet en ALTIJD blij zijn als hij bij je komt, hoe lang het ook geduurd heeft
Op bepaalde plekken mocht hij ook een tijdje niet loslopen
Als je hem binnenshuis roept, hoe snel komt die dan? Je moet altijd beginnen bij een makkelijke locatie en dan roepen als je vrijwel zeker weet dat die gaat komen (dus niet als die net ergens mee bezig is). Dat het op een slakkentempo gaat buiten komt omdat de basis er nog niet in zit. Nu betekent jouw geroep nog niks. Je wil dat het gaat betekenen dat die snelllll komt en dat dan altijd. Het moet een automatische reactie worden. Eerst doen, dan denken.
Wat wel eens wil helpen qua snelheid aanleren is iemand je hond lichtjes laten vasthouden, terwijl jij hem roept. Dan moet hij een beetje moeite doen om los te komen van die persoon, zo creëer je meer doorzettingsvermogen. Daar begin je dus uiteraard op een plek mee waar hij makkelijk luistert. Je kan er een spelletje van maken door hem steeds heen en weer te roepen tussen jou en die andere persoon.
Binnenshuis komt hij direct, net als in de tuin en op het trainingsveld. Hij kent de commando's heel goed maar op een losloopgebied lijkt ineens alsof hij je niet hoort of geen idee hebt wat je zegt haha. Maar ik ben nu aan het oefenen in de wijk en in een bos waar we vaak komen. Heen en weer roepen met mijn vriend in de tuin doen we regelmatig en dan rent hij direct vol enthousiasme naar de persoon. Met het vasthouden, goede tip! Dat kunnen we thuis wel oefenen.
Dat zeg ik toch ook.
Ik vind nl dat er heel vaak gezegd word dat het aan de hond ligt.
De olympische spelen is het voorbeeld: de duitse Annika Schleu die het paard doorlaat.
Dat paard denkt niet: ik ga nu even zorgen dat Annika geen olympische plak haalt. Ten onrecht slaat ze erop los. Op dat moment spreekt het paard een andere taal en baasje zal moeten leren op dezelfde lijn te komen. Dat heeft zeker tijd en training nodig.
Dat gaat niet vd een op de andere dag.
En soms moet je meeveren en soms moet je streng zijn.
Als mijn honden niet terugkomen is het klaar, daar zit een consequentie aan dat ze een volgende keer wél komen.
En dat heeft training nodig gehad en nog iedere dag weer.
Dat is alles wat ik mee wil geven.
Wat een rare vergelijking. Het is niet zo dat als je dezelfde training toepast bij elke hond, dat ook elke hond gaat luisteren en terugkomen. Dus het ligt wel degelijk bij de hond wat werkt en wat niet werkt. Ze hebben eenmaal allemaal een ander karakter.
Fijn dat hij op makkelijke plekken dus wel gewoon komt. Nu nog generaliseren naar moeilijke plekken zoals het losloopgebied. Jij moet daar opboksen tegen dingen die hij veel interessanter vind. Doe je dat roepspelletje met je vriend op dezelfde manier in het bos? Of blijft dat beperkt tot de tuin? En blijf je wel in contact in het bos? Of lopen jullie allebei in je eigen wereld, een beetje langs elkaar heen? (Dingen om over na te denken).
Terug komen op commando is heel lastig hoor. Juist met een golden, die zijn erg gericht op de buitenwereld en vinden alles interessant.
Laat maar.
Succes met je hond.
Het roepspelletje doen we eigenlijk nog niet in het bos. Zouden we wel eens kunnen proberen. In het bos blijven we moeilijk in contact, maar ik probeer wel vanalles. Bijvoorbeeld: lekker snoepjes strooien die hij op commando mag zoeken met z'n neus. Maar vaak negeert hij dat gewoon en zit ik alsnog zelf zijn snoepjes op te ruimen hahhah omdat hij met zijn neus een ander spoor volgt. Of ik laat hem over boomstammen heenlopen of heenspringen maar dit is ook een heel uitdaging want hiervoor heb ik ook zijn contact nodig.
Ja, het is denk ik wel het beste als je het hierkomen ook in het bos op de leuke manier aanleert, als spelletje met je vriend en jou.
Weinig contact met hem hebben in het losloop gebied is ook een probleem in de basis. Dat zijn allemaal dingen waar je aan kan werken waardoor het luisteren ook beter zal gaan. Als zulke basis dingen niet goed zitten (contact behouden), dan is recall helemaal moeilijk. De basis moet echt beter worden. Het hangt allemaal samen.
Ik ben het met Iglo eens, als je je hond leert dat contact met jou en dus ook het luisteren naar jou iets heel erg positiefs voor hem opleverd gaat het zeker lukken!
Fenrir heeft ook een periode gehad dat is recall helemaal weg was, begon in pubertijd, als pup bleef hij altijd in de buurt. Maar toen waren geurtjes in het bos en andere honden veeeeel leuker dan luisteren naar mij.
Ik kreeg toen ook tips van mensen en heb ook het 'hij neemt een looptje met je' en 'je bent te lief' gehoord en dan ik hem moest corrigeren voor het niet luisteren. Side note: ik vind het prima als een ander die mening heeft en ieder mag zn hond opvoeden hoe hij/zij wil.
Maar ik merkte dat ik hier niet achter stond en dit zou voor Fen ook nooit hebben gewerkt. Ik ben weer iedere wandeling en alles wat we gingen doen mijn tasje met beloningen gaan meenemen, die ik eigenlijk na de echte puptijd steeds vaker laks van dacht ach hij luisterd toch wel dus hoeft niet mee, om hem bij elke aandacht voor mij te belonen. Soms vroeg ik er om, maar ook als hij me uit zichzelf zijn aandacht gaf betekende een beloning! Dit zijn we gewoon consequent zo gaan doen en daardoor leerde Fenrir weer dat aandacht voor mij en samen iets doen een feestje was!
Uiteindelijk zijn we met lange lijn de recall gaan oefenen, eerst op bekend saai terrein, daarna steeds moeilijker. En voor een goede kom hier kreeg hij zijn ultieme beloning, geen eten maar een thugtoy met schapenvacht die we alleen voor een goede recall gebruikte! Oefenen oefenen oefenen en uiteindelijk is het me zo gelukt!
Tuurlijk was het dan ook wel eens dat hij niet direct luisterde, dan was het even einde lange lijn, terug aan de korte tot ik wel weer goed zijn aandacht kon krijgen. Zo leerde hij dat het niet luisteren een consequentie had, en die hij zelf weer kon terugverdienen.
Luisteren doet hij nu ook wel zonder beloning maar ik neem nog steeds altijd beloningen mee en zal ze ook blijven geven zodat hij blijft weten dat luisteren gewoon iets positiefs opleverd!
Sorry voor het lange verhaal, hopelijk kan je er iets uithalen wat voor jou en Nero werkt. Ik weet niet of andere dit ook zo als tip zouden geven en zal ook niet enige manier zijn maar zo heeft het voor ons gewerkt! Succes!
Hier ook een enorm eigenwijze hond gehad. Trainen ging top, in het bos kon het heel goed gaan, maar soms ook totaal niet. Dan ging het weken weer goed en dan ging ze er elke keer weer van door. Ja het is karakter, maar ook de leeftijd. Tuurlijk vinden ze nu alles in de omgeving nog veel interessanter, zeker in het bos met al die interessante geurtjes en de vrijheid. Ja, opvoeden. Ook een kwestie van gewoon volhouden. Het komt echt wel goed hoor, zou me er niet zo druk om maken. Bij ons hielp het ook wel om het "hier" even te laten rusten en te gaan oefenen met een ander commando zoals "riem".
Sorry, dubbel.
Veeel geduld vooral Danielle. Is lastig..
Dat goldens makkelijk te trainen zijn is voor veel misschien zo, maar is ook een valkuil om dit te denken. Wij hadden een golden retriever op de hondenschool die zo ontiegelijk eigenwijs was. Wat een eigenwijsje was dat haha. Die vrouw had meerdere honden die echt goed afgericht waren! Als zij deze golden riep ging hij gewoon op de grond liggen verroerde hij zich echt niet. Zei zij 'A' dan deed de hond 'B'. We moesten er soms wel om lachen, maar kan natuurlijk erg frustrerend zijn.
Ik sluit me aan bij de rest. Maak het een feestje om bij jou te komen. Toen ik mn hond net had ging ik met een rugzak vol met speeltjes, koekjes, balletjes van huis. Ik was van alle markten thuis. Hij wist op een gegeven moment dat het altijd beloond werd met een spelletje of snoepje om bij de baas te komen. Ook als ik hem niet riep! Probeer hem anders ook te belonen als hij uit zichzelf komt? Marley weet momenteel al wat er allemaal in de rugzak zit haha, werkt wel goed!
Herkenbaar van de puberteit van Saar, die ging af en toe ook in protest bij een commando of aandacht vragen. Want waar ze mee bezig was dat was leuker dan een beloning voor het luisteren. Hier consequent het commando eerst 1 x herhaald, gevolgd met een 'kijk' bij goede uitvoering en dan pas de beloning. En soms deed ze dat commando niet maar bijv. wel een af, of naast oid. Nieuwe commando belonen en daarna terug naar het commando waar ze eerst niet naar luisterde, dat ging eigenlijk altijd goed. Het is soms even zoeken wat werkt. Maar bij traag terugkomen wel altijd blij beloont in de puberfase.
Het is ook een uitdagende fase waar jullie inzitten. Volhouden, positief blijven en consequent. Je hebt inderdaad mooie tips gehad waar je volgens mij lekker mee verder kan.
Ook hier zo herkenbaar!
Onze meest memorabele recall was eentje waarbij ze aan kwam rennen en 15m bij me vandaan ging zitten. En me aankeek van zo, kom jij nu maar hier, ik ga niet naar jou toe.
Dus toen ze niet kwam ben ik op de grond gaan zitten.
Dus Murph ging erbij liggen. De hele tijd me aankijkend van kom jij maar naar mij toe.
Een half uur gewacht en dr toen toch maar gaan halen. Ze had iets meer geduld. Wat een draak
Het is een stuk beter geworden maar nog steeds een uitdaging, zelfs op elke dag hetzelfde rondje is snuffelen 100x interessanter dan speelgoed of koekjes. Dus ik volg graag mee en luister ook mee naar de tips!
Een tip die ik voorbij zag komen en die hier ook werkte; ik was een keer zo boos dat ik van haar weg wilde lopen. Zo’n gevoel van stik er maar in, dan doe je toch lekker je eigen ding. Elke keer dat ze in de buurt kwam draaide ik om en liep/rende ik weg. En tot m’n frustratie kwam ik niet meer van d’r af, ze zat zo ongeveer tegen m’n been aan geplakt hahaha. Dus dat gebruik ik ook wel eens, roepen en zodra ze kijkt van haar wegrennen. Ze weet niet hoe snel ze dan achter me aan moet komen.
Succes Danielle!!
Een paar maanden terug stond ik op een groot veld geparkeerd (auto stond halverwege het veld) en de honden luisterde niet naar recall omdat ze te druk waren met spelen. Ik ben toen de auto in gestapt en een stuk weggereden, dit was ver genoeg van een weg af dat dit veilig kon. Ze wisten niet hoe snel ze moesten komen en komen nu altijd als ik roep dat we gaan
Haha hier een paar keer in huis gehad. Lola wilde telkens niet mee en bleef weg rennen als ik met haar tuigje aan kwam. Na 1x daarna zonder haar te zijn vertrokken en wel met de andere hond, weet ze niet hoe snel ze bij de deur moet zijn als ik weg ga
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?