Castratie/steralisatie

En reuen?

Ik heb Lotus op de dag dat ze een half jaar oud werd laten castreren, ik heb hier geen tel spijt van gehad. Ik heb Mowgli na meerdere operaties en drie jaar vechten tegen kwaadaardige melkkliertumoren uiteindelijk moeten laten inslapen. Met de vroeg castratie is de kans op melkkliertumoren en baarmoederproblemen nihil voor Lotus.

Mijn reutje Balou is alleen intact omdat hij ernstige hartafwijkingen heeft en narcose beter vermeden kan worden.

Voor Dyuna ook twee herder teefjes gehad, beiden waren niet gesteriliseerd. Qua gedrag/hormoonschommelingen was dat ook echt niet nodig. Waren schatten van meiden, loopsheid of niet. 

Hadden beiden een melkkliertumor gekregen waarvan bij eentje uitzaaiingen optraden. Uiteindelijk moeten laten inslapen rond de leeftijd van 10.

Dyuna zelf laten steriliseren 100 dagen na de eerste loopsheid. Zwz in de hoop om medische problemen voor te zijn maar zeer zeker ook vanwege het gedrag. Wat was ze een loeder zegvoor, tijdens en na de loopsheid.

Daar zij zwz al 'een kop' erop heeft zitten wilde ik dit gedrag niet laten escaleren. Vloog rustig bijna door het raam heen als er een hond langs kwam. 

Ze pubert wel nog steeds vol op, uittesten ,uitdagen enz! Of dit te wijten valt aan haar karakter icm leeftijd of omdat ze is blijven 'hangen' door sterilisatie, weet ik natuurlijk niet.

Afterall ben ik wel blij dat ik het heb laten doen.

Na een castratie verandert de hormoon huishouding van een teef. Het testosteron dat ieder zoogdier dus ook,vrouwelijk in zich heeft, gaat in verhouding, de overhand voeren, om dat oestrogeen voor 99% verdwenen is.

. Je gaat dat merken aan teefjes die gaan meer  markeren, Hoewel in taste teven dat ook wel doen,

Mijn toller was een heel terughoudend hondje en met de cyclus zag je het op en neer gaan. Na castratie werd het een hele fijne en stabiele hond.

Mijn heidewachtel was een,  zacht gezegd, niet lieve hond maar andere honden, dat is gelijk gebleven. Als een hond te dicht bij kwam snauwde ze. Loopse teven vond ze na haar castratie heel interessant.

Diki is ook gecastreerd voor de eerste loopsheid, geen seconde spijt van gehad. Gewoon 100% zich zelf gebleven, maar ze markeert wel.

Dat teefjes ,,blijven ,, hangen in dat deel van de cyclus na castratie kan dus eigenlijk, omdat de hormoonhuishouding verandert. Maar dat heeft echt even tijd nodig. Vrouwelijk hormoon is niet met een paar weken verdwenen,

Advies van drie maanden na de loopsheid castratie is, omdat dan de baarmoeder in ruststand is en de operatie  kleiner is met minder kans op complicaties.

Overigens is mijn heidewachtel en mijn toller een maand voor de verwachtte loopsheid geholpen, totaal geen problemen.

Dat hangt er vanaf hoe je het doet. De mijne heb ik maar deels laten castreren (enkel baarmoeder eruit) dus qua hormoonhuishouding is er bij haar niets veranderd. Ze wordt dus ook nog loops.

Idd, dat gaf mijn dierenarts ook aan destijds. Dyuna is gecastreerd ten tijden van feisty gedrag, ze was nl schijnzwanger en het zou idd maanden duren voordat er stabiliteit zou komen na de operatie.

Ik zelf vermoed ook niet dat het puberaal gedrag is maar meer een combi van karakter, pubertje spelen en verlengde van hormonen...de tijd zal het leren.

Het poeperige, scheterige en aanhankelijkheid is gelukkig nooit veranderd,het is gewoon een gekke onzekere deur

Dat is geen castratie. De hormoon gevende ,,onderdelen,, eierstokken blijven zitten en dan blijven de hormonen in tact,

Bij een castratie worden altijd eierstokken of testikels volledig verwijderd, dat is castratie.

Sterilisatie is het afbinden van eileiders of zaadstreng, dan wordt het dier onvruchtbaar maar doordat de hormoon gevende delen gespaard blijven zal er niets veranderen in de hormoon huishouding.

Bij castreren verwijder je dingen, in mijn geval dus de baarmoeder. Vandaar het woordje 'deels' overigens.