Zoekend naar balans

Beste Forumleden,

Na veel lezen en zoeken op dit forum vond ik het tijd om zelf een artikel te schrijven.

Wij hebben sinds iets meer dan 2 weken een Goldendoodle puppy (onze eerste puppy samen) en we zijn op zoek naar de juiste balans. Het begin ging hartstikke goed, zindelijkheid is bijna volledig onder controle maar we hebben het idee dat hij steeds schichtiger en agressiever wordt, tot het punt waarop hij ons gewoon aanvalt. Tijdens het uitlaten hangt die menig keer in de kuiten of broeken. Rent en springt op naar bijna elke persoon of beest wat langsloopt (we wonen in de stad, dus het is redelijk druk buiten). En thuis is het meermalen per dag dolle 5 minuten, benenrijden en naar niks blaffen. Hij lijkt ook vrijwel nooit ontspannen, slaapt bijzonder weinig en een speelsessie slaat snel om naar een dolle 5 minuten of een rijsessie met het nodige bijten, grommen en soms rent die weg en komt dan full attack terug, springt naar gezicht. Weglopen en negeren is lastig (blijft in je been of arm hangen). Kauwkluifjes vind die leuk voor een paar minuten, daarna gaat die weer over op een heerlijke stalen tafelpoot. Doordat onze pup zich zo gedraagt is hij ook lastig te trainen en dus uit zijn drukte te halen met een commando. Zit en lig heeft die redelijk onder controle binnen, snoepjes hoeft die alleen niet.

We lezen natuurlijk van alles over mogelijke oorzaken (te weinig rust, te veel benchtijd, te veel prikkels, te weinig beweging) maar zowel veel/weinig prikkels als meer/minder beweging of mentale uitdaging lijken geen oplossing te bieden. De goede balans hier tussen is ook lastig te vinden. We forceren hem niet de bench in. Hij heeft al meerdere dagen maar de helft van z'n voerbak leeggegeten. We zijn zo gek op dieren en zo ook op onze puppy, maar het wordt erg lastig als die je hapt elke keer als je hem aait. Hij komt ook nooit bij ons in de buurt liggen, altijd onder de tafel bij ons vandaan. 

We willen dat hij zich veilig voelt, een fijn huisje heeft en ziet dat we van hem houden. 

Mocht iemand hetzelfde door hebben gemaakt en een gouden tip hebben (of ons in ieder geval kunnen vertellen dat het beter wordt) dan horen we het graag.

geduld het aanleren van commandos kost tijd en nog veel meer tijd om ze ook werkend te krijgen in alle omstandigheden

Hiervan zijn we op de hoogte. Trainingssessies houden we kort en voor nu nog binnen. Soms lukt het met een focus moment buiten, maar daar ligt bij ons niet het belangrijkste punt.

Je pup heeft wel degelijk veel te veel prikkels. Probeer echt richting die 18 uur rusten te gaan. Je puppy is echt niet agressief, hij is gewoon moe. Weet je hoe een oververmoeide kleuter eruit ziet? Dat is jullie pup.

Het aanleren van commando's is echt ondergeschikt. Het kan een leuke manier zijn om samen bezig te zijn, maar het is geen vereiste. Rust is dat wel. De focus moet liggen op balans en elkaar leren kennen. Dan komt de rest vanzelf. Ook moet je je verwachtingen bijstellen. Een pup die er net is voelt nog helemaal geen band met jullie. Dat moet groeien.

Over het happen tijdens het aaien, dat is nu eenmaal wat puppy's doen. 

Even om de situatie beter te begrijpen; wat bedoel je met dat hij steeds schichtiger wordt?

Wat bij ons hielp als Murph als pup ‘out of control’ was (springen en happen zonder te luisteren) dan stuurden we haar (niet boos, zonder emotie) de kamer uit. Deur achter dr dicht, 30 sec wachten, en dan mocht ze weer naar binnen. Dan was ze gelijk weer aanspreekbaar, een soort ‘reset’. Zal voor iedere pup anders zijn maar wie weet helpt het.

Het happen naar jullie is normaal pupgedrag.....agressiefgedrag is het niet van je pup het is protesterend...ga eens op de grond zitten en nodig je pup bij je uit, neem een goed bot in je handen ,hou dat vast en laat je pup knagen, bijt tie in je handen...nee, of, zachtjes en je bied het bit weer aan, een pup moet nog van alles leren...en ook dat bijten in jullie niet mag.

De reset-methode heb ik bij beide honden gebruikt, in verschillende contexten. Die is inderdaad ook aan te raden. Even uit de situatie halen. 

Het is inderdaad gedrag wat veel pups vertonen als ze oververmoeid zijn. Maar aangezien goldendoodles over het algemeen niet de best gefokte honden zijn, zou ik toch aanraden om haar even door een dierenarts te laten checken. Niet eten, bijten bij aanraking, rijden op benen etc. kunnen normale puppy dingen zijn, maar ook reacties op pijn. 

Mocht de dierenarts niks uitwijzen, dan inderdaad maar wat “verplichte rust” momentjes. Heb ik bij mijn pup ook gedaan en daar werd hij een stuk gezelliger van, voor ons allemaal beter aangezien ze niet in staat zijn om iets te leren als ze zo over de emmer zijn. 

Dit is ook wat wij denken, alle symptomen lijken er op. 

We zijn nu 3 dagen bezig met verplicht rusten in de bench. Die staat met doeken eromheen op een rustige plek in de woonkamer waar wij bijna altijd in de buurt zijn. We lokken hem er een beetje in met een lekkere kluif of gevulde kong en doen dan het deurtje dicht. Na 5 minuten mopperen valt die dan in slaap en slaapt zeker 1 uur of langer door. We willen dit zeker een week aanhouden, we denken dat we dan pas echt effect gaan zien. Snachts slaapt hij in z'n bench tot 6 uur achter elkaar, daarna even goed uitlaten en vaak timen we het zo dat bij binnenkomst, 15 minuten rustig worden en dan word het ontbijt geserveerd, in de bench. Eten op is aai over de bol, botje erbij en lekker slapen... na 5 minuten mopperen uiteraard.

Het is voor ons gewoon zo lastig te pijlen, maar we houden het zo nog even vol, kijken of het beter gaat. Soms raakt die in de stress als we hem in z'n bench willen lokken. Even een stapje terug en 5 minuten later weer proberen lijkt te helpen.

Ons enige zorg is, is dat die vermoeid z'n bench uit lijkt te komen, hijgend en puffend komt die eruit gesjokt om vervolgens in een rechte lijn naar de tafel te lopen om zichzelf daar neer te ploffen en ons aan te kijken. Meestal gevolgd door knagen aan de stale tafelpoot, of geblaf, of slaap

Goeie tip om de hond even op de gang te zetten. We merken wel als we met broekscheuren even om de gang gaan staan, dat we bij binnenkomst een hond hebben die netjes op de grond ligt, heel rustig. 

Zodra we dan iets van hem vragen reageert hij eigenlijk niet, zou hij dan toch zo moe zijn?

Met schichtiger worden bedoelen we dat: 

-Heftig reageren op alles om hem heen, zoals extreme focus als je langsloopt of als die iets hoort/ziet

-Bij aanraking gelijk opspringen en happen, of op z'n rug rollen en bijten

-Veel zichzelf likken en krabben als we wat aan hem vragen of met hem spelen/lopen

" Het happen naar jullie is normaal pupgedrag.....agressiefgedrag is het niet van je pup het is protesterend...ga eens op de grond zitten en nodig je pup bij je uit, neem een goed bot in je handen ,hou dat vast en laat je pup knagen, bijt tie in je handen...nee, of, zachtjes en je bied het bit weer aan, een pup moet nog van alles leren...en ook dat bijten in jullie niet mag. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik denk inderdaad ook dat het meer een protestbeweging is of onvrede dan daadwerkelijk boos of bang op/van ons.

Hij heeft nooit een bang staartje maar misschien is dit een manier om te laten weten dat het te veel is oid.

Op de grond liggen kan je nog met het meest interessante bod gaan werken, hij gaat toch echt eerst voor je neus/oor/haar. Ik ben best een beetje alternatief maar geen behoefte aan een piercing :)

Ik lees inderdaad ook veel over uit de situatie halen. Maar als hij in je arm hangt en bij oppakken heel extreem reageert, hoe haal je hem dan uit de situatie? De situatie weghalen of hem uit de situatie halen?

Hij is uiteraard al langs de DA geweest voor z'n inenting met 9 weken, dat ging eigenlijk harstikke goed, op een angstplasje op de tafel na was het vooral veel kwispelen en kusjes geven bij de DA. Die vond hem er harstikke gezond uit zien, je weet echter maar nooit uiteraard.

Wij hebben de DA gebeld vorige week en de gedragingen voorgelegd, die was echter niet geallarmeerd aangezien alles (op het eten na dan, dat gaat in fases tenzij er een lepeltje vers vlees bij zit) verder goed is.

Hoe heb jij de verplichte rust ingezet, op welke manier?

Ik zou er wel graag aan toevoegen dat 'rust' niet altijd hoeft te betekenen dat een pup moet slapen. Rust in het hoofd krijgen kan ook door ontspannend buiten in de natuur te zijn, waar er veel ruimte is, het niet druk is, én er geen druk wordt gezet. 

Het spreekwoordelijke: eens lekker uitwaaien, je hoofd leegmaken. Dat werkt voor een hond ook zo. 

Door oa mijn verwachtingen aan te passen. Ik kreeg Fanu toen hij 9 weken oud was en pas toen hij 12/13 weken was, kon hij zitten. Niet omdat hij dom was, maar omdat ik het gewoon niet nodig vond dat hij dit direct leerde. Zeker op die hele jonge leeftijd, laat ik ze liever puppy zijn. Geen commando’s, geen druk, geen trainingen maar alleen rustig ontdekken en de wereld bekijken samen om op die manier een band te vormen en elkaar te leren kennen. En als ik zeker wist dat hij genoeg activiteit gehad (mentaal en fysiek) maar hij zijn slaap niet kon vinden waardoor hij vervelend werd, dan hielp ik hem gewoon even met een slaapje in de bench. 

Fanu is momenteel 8 maanden oud en heeft zo’n 1x per dag nog zo’n bench momentje nodig, verder pakt hij gewoon zijn rust in huis. Veel rassen zijn werk rassen en laten die nou net gefokt zijn om het uiterste uit zichzelf te halen en geen vermoeidheid te laten zien. Je hebt zelf een kruising tussen twee jachthonden en dus werkrassen. Die moet je gewoon af en toe even een handje helpen en daar is niks mis mee. 

" Ik zou er wel graag aan toevoegen dat 'rust' niet altijd hoeft te betekenen dat een pup moet slapen. Rust in het hoofd krijgen kan ook door ontspannend buiten in de natuur te zijn, waar er veel ruimte is, het niet druk is, én er geen druk wordt gezet. 
Het spreekwoordelijke: eens lekker uitwaaien, je hoofd leegmaken. Dat werkt voor een hond ook zo. 
 
  "

Alaska's Finest!

Dit is ook handig om te weten. Ik interperteer rust als slapen uiteraard, en vroeg me af hoe we in godsnaam een puppy 20 uur per dag moeten laten slapen :p

Ik zou de situatie weghalen. Dus als hij in je broek hangt, zelf even weglopen.

Overigens is het niet altijd te voorkomen hoor. Ik was net mijn pup uitlaten en we kwamen een hond tegen. Dat gaat heel goed, maar ik merkte daarna dat de pup in mijn broek ging hangen. Het was dus toch te spannend. Ik strooide even brokjes om de focus eraf te halen. En dan is er maar een oplossing, en dat is regelrecht naar huis. 

Te veel gedwongen slaap kan ook leiden tot protest, ze vervelen zich, ze worden baldadig en gaan klieren en treiteren en zeuren. 

Er samen op uit trekken, kan op een rustige én leuke manier. En je ontdekt zo nog wat mooie natuur in je buurt ook!  Samen liggen mijmeren aan de waterkant, naar de eendjes kijken. Gaan picknicken op een uitgestrekte heide, boekje lezen onder een boom,...

Een eindje wandelen, zoekspelletje tussen de struiken of een molshoop uitgraven, en dan weer een kalm 'zen'moment inlassen. 

Kortom, samenzijn kan ook ontspannend. Het hoeft niet altijd een intensieve bezigheid te zijn. 

In ons geval deed ik beide, als Murph heel pijnlijk aan het bijten was dan stond ik op en liep ik weg. Als ze dan doorging, achter me aankwam en bleef happen ondanks een duidelijk nee van mij, ging ze voor de reset. En dat was inderdaad niet altijd makkelijk met een om zich heen happend monster.

Dus praktisch: Ik gaf haar een stemcommando 'Out', wijzend op de deuropening, dus met hele duidelijke lichaamstaal. Als ze dan niet ging zette ik haar vriendelijk doch beslist aan d'r halsband buiten. Vaak was mijn verandering van toon en houding al genoeg dat ze dan al iets makkelijker zich liet leiden.

Het was echt een zoektocht naar wat werkte. Bij sommige pups werkt het heel goed om een harde piep te geven of auw te roepen, dan schrikken ze en stoppen ze. Murph vond dat juist een reden om nog harder te bijten, want, zo leuk, het piept als je erin bijt! haha. 

Je zal met de tijd gaan herkennen wanneer je het kantelpunt bereikt van leuk spelen naar terrorpup. Of waar hij frustratie van krijgt. En dan kun je voordat je dat punt bereikt het spel afkappen, of de situatie voorkomen. Maar ja zoals Nicole ook zegt, het is niet altijd te voorkomen. En dat moet je ook niet willen proberen denk ik, het blijft een pup. Kalmte en geduld zijn je beste vrienden, en het gaat helemaal goed komen. 

"  
Te veel gedwongen slaap kan ook leiden tot protest, ze vervelen zich, ze worden baldadig en gaan klieren en treiteren en zeuren. 
Er samen op uit trekken, kan op een rustige én leuke manier. En je ontdekt zo nog wat mooie natuur in je buurt ook!  Samen liggen mijmeren aan de waterkant, naar de eendjes kijken. Gaan picknicken op een uitgestrekte heide, boekje lezen onder een boom,...
Een eindje wandelen, zoekspelletje tussen de struiken of een molshoop uitgraven, en dan weer een kalm 'zen'moment inlassen. 
Kortom, samenzijn kan ook ontspannend. Het hoeft niet altijd een intensieve bezigheid te zijn. 
  "

Alaska's Finest!

Precies   .En ook als ze volwassen zijn kun je dat voortzetten 

Eens een hele dag geheel zen bezig zijn is helemaal niet verkeert 

Hier ook een actieve dame , ze is vijf . Maar die vind het ook reuze leuk om aan de waterkant te zitten , er met boot of kano op uit te gaan En heerlijk rondkijken in rustig natuurgebied