Nog een keer help!

Naast het verhaal over het perse binnen willen plassen is er nog een dingetje waar ik graag tips en adviezen over zou willen;

Spott heeft last van verlatingsangst. De eerste nacht hadden we hem in de keuken gelaten met zijn bench open en waterbak dichtbij. Hij heeft de hele nacht gejankt en aan de deuren gekrabt en toen ik smorgens beneden kwam was de hele keuken ondergeplast en gepoept. Hij moest er maar gewoon aan wennen werd me gezegd. Nou voor mij werkt dat niet zo, dus de tweede, derde en vierde nacht heb ik samen met hem in de woonkamer geslapen. Dit ging goed, hij heeft de hele nacht doorgeslapen zonder ook maar een plasje binnen (of buiten) en in de ochtend deed hij keurig zijn plasje buiten.

nou wil het zo zijn dat ik ook nog een dreumes van 2 heb die erg moeilijk slaapt en snachts vaak om mama roept. Ik ga dan naar boven en de tijd dat ik boven ben slaapt Spott gewoon lekker door beneden in de woonkamer.

Mijn vraag is eigenlijk:

hoe bouw ik dit samen beneden slapen nou weer af? 
moet ik gewoon eens hij lekker slaapt zelf naar bed gaan voor zolang t lukt? Ik vind het geen fijn idee hem alleen in de woonkamer te laten ivm plassen, slopen en dergelijke, maar hem in de keuken leggen waar zijn bench staat durf ik niet goed vanwege eerdere ervaring..

wat is wijsheid?

Moest eventjes de andere lezen maar verlatingsangst valt wel mee joh. Je hebt hem net een paar dagen maar het is logisch dat hij zich nog niet veilig voelt. Je bent nog helemaal niet eigen, het huis is nog niet eigen, niets.. Zelfs pups met een luizenleventje zouden dit kunnen doen. 


Mag ik vragen waarom zijn bench in de keuken staat terwijl hij duidelijk prima in de woonkamer slaapt? Is het geen idee om hem te gaan verplaatsen? 

Een bench goed aanleren duurt ook weken dus dat dit niet gelukt is is niet meer dan logisch. Veel te kort tijd voor gehad. Enige advies dat ik kan geven verder is ga op het tempo van de hond niet die van de standaard. En al helemaal niet op die van anderen. Met je hond is niets mis, je verwachtingen moeten alleen heel erg omlaag. Het is heel veel werk een jonge hond en een jong kind maar het komt vast goed. Veel geduld alleen.

Kan  hij niet naast je bed slapen?

En anders blijf je beneden slapen tot hij aan alles en iedereen gewend is. Dat kan snel gaan maar ook heel lang duren, met hondjes uit t buitenland is dat altijd afwachten.

Wel super dat je bij m slaapt en m niet tegen wil en dank in de bench propt. Heeft hij in de kamer een mand of een kussen of zo? Je zou de bench ook in de kamer kunnen zetten en die wel aantrekkelijk maken maar niks dwingen. Af en toe wat lekkers er in, zijn eten daar zetten etc.

En dat is alleen maar heel goed. Ik snap het wel hoor ik was hier ooit 13 jaar geleden lid om dingen te lezen, later weer weggegaan. Nu inmiddels weer terug om te lezen (en soms reageren haha). Je bent nooit uitgeleerd toch 

Het “slopen” lijkt mij juist komen doordat hij de hele nacht zoveel ruimte heeft gehad en zich niet prettig voelde. Ook om zijn behoefte te doen. 

Ik heb zelf mijn hond eerst naast mijn bed gehad in een doos. Dat was niks toen los op een kleedje. Zodra hij wat moest meteen naar buiten (sliep met joggingpak aan) en dat werd al heel snel minder. Na een week sliep hij door. Dat weer bevestigd door hem gewoon naast me te laten slapen en uiteindelijk naar de woonkamer gebonjourd. Die overgang ging prima. Jij hebt eigenlijk zoiets al gedaan, hij is nu aan het slapen in de woonkamer. Zou daar zijn bench neerzetten en anders met een puppyren er omheen. Dan beperk je toch waar hij komen kan. Een babyfoon zou nog een goed idee zijn dan hoor je hem meteen. 

Vaak is het toch weer binnen een paar weken zo dat je denkt oja dit deed hij ook nog. Ze groeien zo snel over dingen heen. 

Normaal begin je in je eigen slaapkamer en dan steeds een 50cm verder, of je slaapt op de bank en geldt die 50 cm nog steeds. Probeer eerst dat, voordat je denkt een speciaaltje te hebben. Als het nog steeds niet lukt? Heb ik nog wel een aantal tips en misschien wat andere ook hier.

Als je het geen probleem vindt, lekker in je slaapkamer meenemen. Eerst met open bench, dan mand, traphekje bij je deur zodat hij niet kan dralen. En zo gaan uitbouwen. Over een tijdje kan het zomaar zijn dat hij er zelf voor kiest om beneden te gaan liggen. En heeft hij al gesloopt? Zo nee, vanwaar die bezorgdheid? Genoeg honden die niet slopen. Of regel een kennel ipv bench. Geeft meer vrijheid, maar begrensd. En als hij een plasje in huis doet, hoe erg is dat? Wie heeft overigens gezegd dat het beestje er maar "aan moet wennen"? Doe me 1 plezier: neem aub geen adviezen meer aan van deze persoon. 

Het enige nu wat van belang is is dat het diertje rust krijgt en kan wennen aan zijn nieuwe leven zonder zijn familie, dus hij heeft jouw nabijheid nodig. Idd, sluit hem op in de keuken en als hij elke nacht daar door het lint gaat, dan kan ik je zwart op wit geven dat je een hond krijgt die enorme verlatingsangst krijgt. Als een hond angst ervaart dan zal hij niks leren. Dus ook niet om alleen te zijn. Dit moet je vanaf stap 1 opbouwen. Een baby leg je ook niet in zn bed en zeg je, zoek het maar uit als het huilt. 

Het wordt allemaal beter. Vergeet alleen niet zelf ook te ontspannen en er van te genieten. Je zal zien dat het eigenlijk best snel gaat als je alle zorgen laat varen.

Lmaooo dat had ik echt niet verwacht maar wat  leuk ding Ik zou zo zeggen dat er bloedhond en beagle inzit na aanleiding van deze foto. Ga gewoon ff zoeken waar hij plezier uithaalt.

Deze die ik heb?  Echt een monster! Zondag? krijg al spijt van nu...... Leert hij dat het strand 20m rijden is Vandaag was ie ook echt vervelend, niet bijten en zo maar echt veel aandacht vragen. Zit midden in verhuis van iemand die al 45 jaar in hetzelfde huis woont, soms is het even inleveren en weer door.

Ik schrik echt van bovenstaande woorden.        Wie heeft geadviseerd zó te beginnen met een pup? Je pup is een soort baby, die ineens uit het warme nest gehaald werd en helemaal alleen in een vreemde omgeving de nacht in de keuken moest doorbrengen.

En hem dan ook nog de hele nacht laten janken.... sorry hoor, ik word hier helemaal niet vrolijk van.

Hopelijk kun je het nog goed maken met hem, door hem warmte en geborgenheid te bieden.  Geduld!

Het laat maaar jammeren en vooral niet er heen gaan stamt uit de jaren 70 en eerder. Want ja, als je er heen gaat dan heeft hij ,,gewonnen,, en zal hij de volgende keer nog langer blèren tot je komt. Overigens dat laatste klopt wel. Want gedrag wat iets oplevert wordt herhaald. Echter wat men toen niet wist , was dat de pup gewoon doodsbang was,,helemaal alleen, terwijl het een roedeldoer is.

Mijn heidewachtel, jaren 70! Een Fokker die haar tijd dus ver vooruit was, raadde mij aan, in een doos ( bench was er toen nog niet) naast je bed, en iedere nacht een stukje verder, maar dan in centimeters denken en niet in meters. Na een week staat de doos op de gang, daarna deur dicht en je hondje is gewend om wat verder bij je weg door te slapen. Het was destijds mijn eerste eigen pup. Vanaf die tijd heb ik het met alle pupjes en herplaatsers zo gedaan, uiteindelijk sliep de hond beneden.

Tot.....Ik een keer beneden kwam en werkelijk een dood en dood zieke hond aantrof, een stuk pantoffel, ooit opgegeten, wist ik niet, liep vast tussen maag en darm...... hij had dus inderdaad dood kunnen zijn. Hij heeft het gered, maar vanaf die tijd slapen alle honden gewoon in hun mand bij mij op de kamer, en dat was de redding voor mijn toller toen ze op een nacht stuipen kreeg, vreselijk om te zien, maar ik was er voor haar.

Met Diki  is het mislukt, dit hondje ligt dus op het voeteneind van mijn bed in plaats van in haar mand, tja, tijden veranderen.