Overprikkelde terrier puber

Ik heb het in deze ook niet over mee slepen. Maar ik zou hem persoonlijk pas belonen met voer als bij wel gewenst gedrag laat zien. Dus bijvoorbeeld wel wat lekkers laten zien en ruiken en dan wachten tot hij wat stapjes meeloopt en dat belonen (direct of laten zoeken in het gras). 

Honden zijn enorm slim dus ik waak altijd voor m’n timing zodat ze mij niet gaan trainen. Duidelijkheid geven aan je hond heeft niks te maken met niet naar de signalen van je hond kijken, maar wel erop anticiperen waardoor de hond dus leert dat jij het wel regelt. En laat dat nou net een super comfortabele positie zijn voor honden waarin ze zelfvertrouwen krijgen. 

Ah ja, geduld is hopelijk de sleutel tot succes in deze. Tis gewoon gedrag wat me opvalt omdat hij dit voorheen niet toonde. Dat zal idd puberteit zijn. We gaan er gewoon geduldig mee aan de slag! Thanks.

Ja fixatie is enkel als er andere honden zijn, die waren er op dat moment niet. Tis gewoon algemeen zijn gedrag, die wat onzekerder lijkt. Ik ben blij te lezen dat je niks geks ziet. Ik zal ook eens filmen als we een andere hond zien. Anyway ik ga Jake lekker de tijd geven en er gewoon naast zitten, neem wel een kannetje koffie mee en een inklapbaar krukje, haha. Nee zonder te dollen, ik ga je tip zeker opvolgen om te zien of er dan verbetering in komt! Tis soms wel frustrerend, want nu lopen we maar een kippenstukje (ik loop liever een wat grotere ronde) maar anders doe ik er echt uren over.

Ah ik snap het! Tis alleen wel zo als ik nu andere honden zie, ik sws voertjes neerstrooi. Is dat niet verwarrend voor hem? Ik ga ermee aan de slag! Geduld zal op de proef worden gesteld.

Nee want als hij snuffelt bij het zien van andere honden i.p.v. uitvallen en fixeren is dat in die situatie dus gewenst gedrag :) 

Dat ben ik

En ik kan inderdaad beamen dat May een heerlijk stoïcijns en neutrale hond is!

Tot nu toe is ze stabiel, neutraal en rustig geweest in elke situatie waar ik haar in heb gezien (en dat zijn er onderhand best veel).

Ik vind May echt heerlijk en zou haar zo stelen als Lavina haar niet overal mee naartoe zou nemen hahaha

Ik had je Aedon ook heel graag aangeboden! Zeker met May was dat echt een geweldig goede combinatie, maar hij begint helaas toch echt te oud te worden  dan heb ik alleen Senán in de aanbieding, maar ik denk niet dat je met hem gaat bereiken wat je wilt bereiken

Misschien ooit eens gw voor de leuk haha

Verder geen advies (je krijgt hier al genoeg meningen te horen), dus ik wil je vooral veel succes wensen!

Ik herken het hoor, mijn labrador is precies zo, alles eeuwig moeten bekijken. Stevig doorlopen en meenemen (sleuren) werkte averechts, toen werd het juist een groot ding. Belonen werkte soms, maar als ik stopte met belonen ging ze weer stil staan en rondkijken. “Trainen” werkte gewoon niet. Wat ik ervaren heb is dat je soms ook gewoon moet toegroeien naar een moment waarop een hond wel ontvankelijk is voor actief trainen. En tot die tijd is het gewoon geduld hebben, hier en daar laten zien dat er niks is om onzeker over te zijn, etc. Op een gegeven moment merk je dat de momenten van stilstaan steeds minder worden en dat het “meesleuren” verandert in een klein beetje druk zetten met de riem, of dat een brokje geven genoeg is. Bij mijn labrador stopte het toen ze 1,5 jaar was. Alleen ik moet wel zeggen dat we nu een terugval hebben omdat ze pas is aangevallen door een hond, nu moet alles weer bekeken worden. Maar ik ga er van uit dat dit wel weer wegtrekt. Het is altijd met vallen en opstaan.

Fenrir heeft ook heel erg zo'n periode gehad. Rond zijn 10 maanden begon dat. Bij hem was het vooral de obcessie voor alle geurtjes die hem helemaal overprikkeld maakte in zijn koppie. Elk plasje van een andere hond móést (ookal was het aan de andere kant van de weg...) wordten gesnuffeld, gelikt en daarna zelf minstens 4x overheen worden geplast. Nu was dit denk ik puur hormonaal allemaal zo in die testosteronpiek maar wat een bijkomend probleem was is wat jij ook van Jake beschrijft, hij werd onzeker en schichtig van alles. Ineens waren voorbijrijdende autos eng, hij schrok van geluiden die hij normaal elke dag gewoon hoort en vond sommige honden ineens spannend.. zo vol zat zijn hoofd .

En wat je beschijft met andere honden had hij toen ook heel erg. Ookal liep de ander nog 200 meter bij ons vandaan, hij moest en zou ernaartoe en ik kreeg geen contact. Binnen in huis was hij overigens gewoon zoals altijd en merkte we niks aan hem, heeft Jake dat ook?

Naast alle tips die al zijn gegeven wil ik je nog meegeven, probeer zelf te ontspannen, raak niet gefrustreerd want je versterkt elkaar zo erg daarin. Ik weet dat dit heel moeilijk is hoor maar ik heb ook soms bijna huilend op straat gestaan omdat ik niet meer wist hoe ik binnen kon komen bij Fenrir.. 

Ik ben een poosje wat minder met hem gaan doen. Geen drukke plekken meer, dus ipv naar het park zocht ik een verlaten stukje bos op s ochtends om 7uur om niemand tegen te komen. even wat minder losloopgebieden en meer rustig snuffelen etc. Even wat meer de tijd om echt helemaal rustig te worden in zijn hoofd tussen de activiteiten door.

Wat ik wel ben blijven doen is agilitytraining en schapendrijven,  hierbij had ik een heel andere hond. Supergefocussed op zijn werk en andere dingen zag of rook hij niet. Ook geeft dit, wat Britt ook al aangaf, veel zelfvertrouwen!

Toen ik dit ben gaan aanpassen merkte ik al snel weer dat we allebei stuk beter in ons vel zaten en daardoor alles ook weer beter te trainen was! 

Ja, ook eens. Maar dit kan voor sommige honden nog een stapje te ver zijn. Dan kan voertjes strooien in eerste instantie wel een manier zijn om hem iets relaxder te krijgen. Je beloont hem dan ook niet voor de onzekere houding, je probeert hem even uit die 'state of mind' te halen. Die onzekere emotie kun je niet belonen, want dan is het geen onzekerheid meer, dat zou je direct aan zijn houding zien. Hij kan best in het vervolg op zijn kont kunnen gaan zitten en jou aanstaren: nou, kom maar op met die voertjes! Maar niet elke hond trainen hun baasjes op die manier + dan kun je makkelijk een stap verder gaan, want dan beloon je pas als weer meeloopt natuurlijk. 

Enkel over dit filmpje, zonder verdere context: de hond heeft wat gehoord of opgemerkt en kijkt rond. Verder is er niet veel aan de hand in het begin.

Maar dan blijf je zelf ook staan rondkijken, wachten, en dan lijkt het of de hond niet goed weet of er nu wat van hem verwacht wordt of niet. En dat mis ik eigenlijk een beetje: wat wil jij zelf op dat moment?

Ik vroeg me tijdens het filmpje af: wil ze nu dat ie doorloopt, of dat ie gaat zitten, of wil ze het grasveld op, of wacht ze op iemand?

Ik denk dat de hond zich dit ook afvraagt? 

Ik heb nog geen comments op dit filmpje gelezen, dus ik zeg puur wat ik zie. Het lijkt erop dat Jake zijn omgeving in zich opneemt. Hij kijkt, ruikt, etc. Maar het lijkt ook alsof er iets is wat hem angstig of onzeker maakt? Hij heeft zijn oren (vooral in het begin vh filmpje) in de nek en de staart hangt strak naar beneden. Misschien de auto's, of een geur wat hem geen prettig gevoel geeft. Daarnaast denk ik dat hij misschien niet weet wat de bedoeling is? Aangezien jij ook stilstaat. Ik vind het wel goed om hem even lekker te laten stilstaan, om zich heen te laten kijken, etc, maar op een gegeven moment misschien duidelijk zeggen oké Jake nu gaan we weer verder 'kom voor' 'aan de voet' of welke commando je ook hebt. Ik ben overigens geen deskundige maar dit is puur mijn subjectieve waarneming van dit filmpje. 

Het kan aan mij liggen hoor, maar ik zie in het filmpje geen super angstige hond die gekalmeerd hoeft te worden. Ik zie een hond die geen idee heeft wat er van hem verwacht wordt en dus een afwachtende houding aanneemt. Dat is ook een vorm van onzekerheid maar dan niet door angst, maar gebrek aan duidelijkheid en structuur. Danique komt op mij niet heel zeker over en het kan best zijn dat haar eigen onzekerheid nu reflecteert op Jake, juist nu hij in de puberteit komt met de daarbij horende extra onzekerheden. 

Ja maar ehh jongens het is niet alsof ík ga stilstaan hé, ik probeer echt veel structuur en duidelijkheid te geven aan Jake en aan de dag. Hij weet welke kant we op moeten, hij schiet vol in de remmen hier (maar écht) en gaat om zich heen zitten kijken en gaat alles opnemen en gaat er nog bij zitten ook. Ik voel mij niet onzeker, ik geef jake gewoon de ruimte, ik weet alleen niet hoe ik dit het beste kan aanpakken. Wel voel ik spanning bij mijzelf opkomen als een andere hond ons nadert. Maar anders dan dat niet. Mijn partner wandelt ook met Jake en bij hem gebeurd dit ook. Ik kan mij erg vinden in het verhaal van Fenrir, ik herken daarin veel van Jake. Hier moet ook overal overheen worden geplast al is de blaas leeg, plasjes worden afgelikt, elke grasspriet moet aan geroken worden en oké dat hoort erbij want dat is de puberteit maar ik vind Jake zelf op het filmpje erg onzeker tov enkele weken geleden. En dat vind ik soms wel zorgelijk. Overigens een tip voor de meelezers; ik heb op de Facebook groep ‘hondengedrag en training Nederland’ enorm veel waardevolle tips gehad waar ik mee aan de slag ga (en ook slechte tips haha). Voorlopig beperk ik de prikkels, houd de wandelingen een stuk korter en voor de stimulatie thuis wat meer hersenwerk. Net als Fenrir. Het filmpje zegt toch genoeg; staart laag, kop laag, tongelen, om zich heen kijken. Ik zeg heus wel ‘kom Jake, VOLG’ maar hij kijkt me aan of hij water ziet branden. Ook als ik vraag om een ‘touch’, zinloos (dit vindt hij normaal een erg leuk commando). Hij is erg moeilijk te bereiken. Omdat hij iets ruikt wat indruk op hem maakt. Denk ik nu. Bedankt allemaal voor de reacties! Waardeer ik weer ontzettend.

Maar hij hoeft ook niet super angstig te zijn toch? Om hem te kalmeren met brokjes. Bij een afwachtende houding verwacht ik dat hij contact met me probeert te maken omdat hij afwacht; ‘whats next’. Zijn staart is laag en hij tongelt. Waar baseer je op dat ik onzeker ben?

Thanks Danielle! Ja ik denk zelf inmiddels aan een geur die hem intimideert. Met brokjes en flink aanmoedigen heb ik hem weer meegekregen. Maar ik vind het ook erg onzeker overkomen, zeker met een aantal weken geleden, dat contrast is nu zo groot.

" Enkel over dit filmpje, zonder verdere context: de hond heeft wat gehoord of opgemerkt en kijkt rond. Verder is er niet veel aan de hand in het begin.
Maar dan blijf je zelf ook staan rondkijken, wachten, en dan lijkt het of de hond niet goed weet of er nu wat van hem verwacht wordt of niet. En dat mis ik eigenlijk een beetje: wat wil jij zelf op dat moment?
Ik vroeg me tijdens het filmpje af: wil ze nu dat ie doorloopt, of dat ie gaat zitten, of wil ze het grasveld op, of wacht ze op iemand?
Ik denk dat de hond zich dit ook afvraagt?  "

Alaska's Finest!

Hm ja ik snap wat je bedoelt. Voor het filmpje was ik misschien zelf te afwachtend. Maar dit gebeurd iedere x weer en ik probeer hem écht mee te krijgen maar Jake is dan erg moeilijk te bereiken en alles is eng. Als ik mij frustreer (en soms gebeurd dat wanneer het niet uitkomt dat hij in de remmen gaat) dan wordt het alleen maar erger. Hij lijkt ook naast de onzekerheid(?) ook erg gevoelig. Tuurlijk allemaal niet in extreme mate, maar het valt mij op. Ik zal nog eens wat filmpjes maken zodat ik het op film heb wanneer hij gaat zitten. We gaan eerst een weekje met vakantie .

Ja ik kan me hier he-le-maal in vinden en herken echt Jake hierin. Die schrikt ook ineens van een takje. Thanks voor je tips, we gaan voorlopig gas terug nemen en de prikkels beperken en aan zijn zelfvertrouwen werken!

Nb. Ik zal volgende x een filmpje maken in dezelfde context en duidelijk het commando VOLG geven. Je zult zien, het boeit hem geen straal haha. Nu lijkt het alsof ik er ook als een zoutzak naast sta maar hij is niet mee te krijgen dus kies ik er ook voor om mijn commando VOLG niet te gaan lopen ontrkachtigen want hij is toch niet tot nauwelijks te bereiken.

Jaja, die grote zwarte honden hebben het altijd gedaan

Diesel heeft dat vroeger ook gedaan, die ging plat op de grond liggen, en als de andere hond passeerde sprong hij op.

Ik was er op een gegeven moment klaar mee, hij kreeg niet eens de kans meer. Ik pakte hem kort, en zei, doorlopen, hield gewoon de lijn hoog. Na een paar dagen was het gelukkig over. Ooit ging hij namelijk midden op een drukke weg liggen, en als ze eenmaal liggen krijg je ze niet meer overeind.

Op dat filmpje lijkt het of hij iets gehoord heeft, hij kijkt of hij iets kan ondekken waar het vandaan komt, ook dan zou ik gewoon zeggen, hup doorlopen, als hij dan loopt zou ik belonen met stem, goed zo, dat is braaf of zoiets.

Ja hoor hier een terrier pup ook! Heel onzeker wel dapper! Fado blaft en gromt naar ieder hond en mens uit onzeker heid! Een onderdanige hond viel ie bijna aan en laatst door zijn geblaf begonnen 2 honden dominant tegen elkaar te Doen en keihard stoeien! Vrouw van wie hij bijna aanviel ik schrok echt! Zij zei tegen mij: Luister gwn lekker laten hen moeten t zelf oplossen zolang ze niet vechten is t prima  en dit gedrag negeren hij moet leren zonder jou ook vertrouwen te krijgen! Eerst deed ie dat ook aan de lijn en nadag die vrouw dat zei (kom der dagelijks tegen) is hij zekerder aan de lijn en doet t niet meer (wel nr mensen nog) los (we lopen super veel los) is hij evht nog steeds onzeker maar ik geloof dat t vanzelf wel komt! Echt een goede tip! Als jij eigenaar erop gaat letten en je ervoor schaamt ( deed ik) en aan de kant gaat enzo word hij alleen maar meer onzekerder! Echt super tip en t gaat Beter !

maar voor ieder gedrags probleem is dat ie te weinig te Doen heeft! Blijkbaar heeft een werk nodig met afleiding dus! Met mijn terrier ben ik tijdens wandeling veel gaan spelen en ook langere wandelingen gaan maken. En dan let ie wel op andere honden maar valt niet uit :)

Ik zie hem een keer z’n tong over zijn neus halen, wat tongelen zou kunnen zijn, maar het kan ook gewoon niets betekenen. Staart kan ik niet goed zien. Wat ik verder wel zie is dat hij zich vrij genoeg voelt om even de grond en z’n pootje te inspecteren, een hond die zich onveilig voelt zal dat niet snel doen. 

Wat ik verder zou verwachten bij een nerveuze hond is opschrikken van de wind, trillen, hijgen, weg proberen te komen of juist aan de baas blijven plakken, strak lichaam. Allemaal dingen die ik niet zie. 

Wel handig zo’n filmpje trouwens, we kunnen allemaal meekijken wat er gebeurd, en dan zie je dat interpretaties enorm kunnen verschillen 

Honden hebben 2 keuzes als ze onzeker, angstig, bang zijn en dat is 1. Vluchten 2. Uithalen. Je hebt een terrier die kiezen meestal de tweede optie . 

Lippen likke Of ja wat jij beschrijft Doen hondne vaak een signialen af geven voordat ze uithalen 

Terriërs zijn geen honden om aan een korte lijn te lopen, ruil hem beter in voor een 8 meter flexi lijn. Zo kan je hond lekker met zijn neus door het gras en wat meer zijn eigen gang gaan, hier is de terriër voor gemaakt. Ook heeft je hond aan een lange lijn meer ruimte om spannende situaties op zijn eigen manier en tempo te benaderen.

Hopelijk hebben we je met zijn allen beetje geholpen! :)

Met Saar ook een periode gehad, rond 11 maanden geloof ik, dat ze  sneller overprikkeld raakte. Een tijdje de echt drukke plekken wat meer vermeden en prikkels gedoseerd over de week verspreidt. Ik denk dat je bovenstaande plan een hele goede is. En iets zoeken waar Jake z'n ei in kwijt kan. 

Filmpjes beoordelen vind ik altijd lastig omdat het echt een momentopname is. Daarbij ben ikzelf nog lang niet uitgeleerd als het gaat om honden communicatie dus dat laat ik graag over aan de leden met meer ervaring.

Je hebt al mooie tips gekregen en er wordt goed meegedacht, succes danique en fijne vakantie vast.